მედიცინის მიმართ ენთუზიაზმი ღრმა ბავშვობიდან მქონდა, ისევე, როგორც ბევრ ჩემს კოლეგას. ჯვარში დავიბადე და გავიზარდე, წალენჯიხის რაიონში. ვიცოდი, რომ წარმატებისთვის ბევრი უნდა მებრძოლა. ჩემი ოჯახი ყოველთვის გვერდში მედგა, რომ არც ერთი მნიშნელოვანი თუ უმნიშვნელო შესაძლებლობა ხელიდან არ გამეშვა. არასდროს მქონია ინტერესი სხვა პროფესიის მიმართ. ყოველთვის ვიცოდი, რა მინდოდა და ვთვლი, ჩემი წარმატების ძირითადი საფუძველი ეს იყო. მიუხედავად სირთულეებისა, დღემდე ჩემს მიზნებს ვემსახურები და ახლა რომ ვიწყებდე კარიერას, საკუთარ თავს მხოლოდ ერთ რჩევას მივცემდი : „შეუძლებელი არაფერია, გააგრძელე ის, რასაც აკეთებ”.
სამედიცინო უნივერსიტეტში სწავლამ მომიტანა ურთიერთობები ისეთ ადამიანებთან, რომელთაც დაინახეს ჩემი ენთუზიაზმი და მაჩვენეს სწორი გზა, მეკეთებინა უფრო მეტი, ვიდრე რასაც ვაკეთებდი. თავდაპირველად ამერიკაში ჩამოვედი, როგორც გაცვლითი სტუდენტი. ვმუშაობდი ტეხასის ტექნიკურ უნივერსიტეტში, შემდეგ იუტას უნივერსიტეტსა და ნიუ იორკის ვეილ კორნელის სამედიცინო უნივერსიტეტში სამეცნიერო და კლინიკურ პოსტ-დოქტორანტად, ადიუნქტ პროფესორად და ასისტენტ პროფესორად პათოლოგიის, შინაგანი მედიცინის და გასტროენტეროლოგიის განყოფილებებში. სხვადასხვა დროს ვასწავლიდი მედიცინის სტუდენტებს მიკრობიოლოგიას, იმუნოლოგიას და ინფექციურ დაავადებებს.
ჩემი ცხოვრების ამ ეტაპზე მხოლოდ კლინიკური მედიცინით ვარ დაკავებული და ვმუშაობ კონექტიკუტში, სენტ მერის საავადმყოფოს შინაგანი მედიცინის განყოფილებაში, რომელიც იელის უნივერსიტეტის აფილირებული საავადმყოფოა. მომდევნო წლიდან მუშაობას ნიუ იორკ ვეილ კორნელის საავადმყოფოში, სლოუნ კეტერინგის კიბოს მემორიალურ ცენტრში და სპეციალური ქირურგიის საავადმყოფოს გასტროენტეროლოგიის განყოფილებაში გავაგრძელებ, რომელიც მსოფლიოში უმაღლესი დონის კლინიკური ცენტრია.
ექიმის პროფესია იმიტომ არის საინტერესო, რომ მთელი ცხოვრება სწავლობ და ანვითარებ შენს უნარებს, რაც საბოლოოდ შენი პაციენტების კეთილდღეობასა და ჯანმრთელობაში იხარჯება. ჩემი ინტერესი ძირითადად დამიზნებითი იმუნოთერაპია და მცირედ ინვაზიური ტექნოლოგიებია, რომელიც დღეს საყლაპავის, კუჭნაწლავის, პანკრეასის და ღვიძლის დაავადებების დიაგნოსტიკის და მკურნალობის თანამედროვე მიმართულებებია. კლინიკურ მუშაობასთან ერთად, ჩემი კარიერის უმეტესი ნაწილი სამეცნიერო საქმიანობას დავუთმე. ჩემი ნაშრომები კუჭ-ნაწლავის აუტოიმუნურ (კრონის დაავადება, წყლულოვანი კოლიტი) და სიმსივნური დაავადებებს (წვრილი და მსხვილი ნაწლავის კიბო), მათ ინფექციურ გართულებებს და მართვას ეხება. ჩემი პუბლიკაციები ისეთ გავლენიან გამოცემებში არის დაბეჭდილი, როგორიც არის „Cell“, “Gastroenterology” და ასე შემდეგ. ჩემი კარიერისთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობა ჰქონდა სამეცნიერო თუ კლინიკური სფეროს ექსპერტებთან ურთიერთობას, ჩემი ნაშრომის ფართო ასპარეზზე გამოტანას, საუბრის და მოხსენების უნარის ათვისებას, რომელიც წარმატებული კარიერის აუცილებელი პირობაა. წლების განმავლობაში სამეცნიერო, საქველმოქმედო და სამსახურეობრივი მისიით ვიყავი მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნაში (აშშ, კანადა, იაპონია, გერმანია, საფრანგეთი, კოლუმბია, თურქეთი, ისრაელი, ეთიოპია). ვარ სხვადასხვა ჯილდოს და გრანტის მიმღები, მათ შორის აშშ-ს ჯანმრთელობის ეროვნული ინსტიტუტიდან (NIH), ამერიკის გასტროენტეროლოგთა ასოციაციიდან.
სამედიცინო განათლება ამერიკაში ძალიან ხანგრძლივი და შრომატევადი პროცესია. ექიმი სანამ კონკრეტულ სპეციალიზაციაში აიმაღლებს კვალიფიკაციას, წლების განმავლობაში სწავლობს შინაგანი დაავადების საფუძვლებს. შესაბამისად, სპეციალიზაციის მიუხედავად, ნებისმიერ ექიმს შეუძლია პაციენტის დახმარება და საჭიროების შემთხვევაში კონკრეტულ სპეციალისტთან მიმართვა. ამის საფუძველი არის კლინიკური უნარ-ჩვევების და პაციენტის მართვის განათლების ადრეულ ეტაპზე განვითარება.
სამწუხაროდ , საქართველოში ეს სისტემა არ არსებობს, სტუდენტების და რეზიდენტების უმრავლესობა მხოლოდ დამკვირვებლის როლშია, რის გამოც ისინი კარგავენ კლინიკური უნარების ადრეულად შეძენის შესაძლებლობას. ქართული ჯანდაცვის სისტემის რეფორმისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაბიჯი სამედიცინო განათლების სისტემის ფუნდამენტურად შეცვლაა, რაც იმედია , ერთ დროს საქართველოში მოხდება.
ექიმი რომ გახდე, აუცილებლად ბევრი უნდა ისწავლო. გქონდეს ადამიანებთან ურთიერთობის უნარი. პაციენტებს ცხოვრების ყველაზე პირადი ასპექტის, საკუთარი ჯანმრთელობის დეტალების ჩვენთვის გაზიარება უწევთ. შესაბამისად, ექიმის ვალი არის არა უბრალოდ მუცელზე ხელის დაჭერა და წამლის გამოწერა, არამედ პაციენტის მოსმენა, გაგება, და რაც მთავარია, დაავადების პროცესის და მოსალოდნელი შედეგების უბრალო ენით ახსნა. ახალგაზრდა ექიმებისთვის ჩემი რჩევა არის ძალიან მარტივი: გქონდეთ დასახული მიზანი და არ შეცვალოთ ეს მიზანი გარემოებების შესაბამისად. ყველას გარწმუნებთ, რომ ის რაც ძალიან გინდათ გააკეთოთ, აუციელებლად გამოგივათ. ისწავლეთ პაციენტებთან ურთიერთობა სტუდენტობის დროს, როდესაც უფრო მეტი დრო გაქვთ და ყველაზე წარმატებული ექიმი იქნებით.
