2001 წელს, კონსერვატორიის დასრულების შემდეგ, სწავლა მიუნხენის უნივერსიტეტის ასპირანტურაში განვაგრძე . ერთი წლის შემდეგ კი გადავედი იტალიაში, ლა სკალას აკადემიაში დახელოვნების ორწლიან პროგრამაზე. ჩემი მუსიკალური კარიერა მილანში დაიწყო, მქონდა საშუალება, მემუშავა მსოფლიოში ცნობილ პედაგოგებთან, დირიჟორებთან და რეჟისორებთან. უამრავ სპექტაკლში მივიღე მონაწილეობა, როგორც ლა სკალას თეატრში, ასევე ევროპის სხვადასხვა პრესტიჟულ თეატრებში. გერმანიაში, ქალაქ კაიზერსლაუტერნში, ერთ-ერთ დადგმას ესწრებოდა სპეციალურად ჩემს მოსასმენად ჩამოსული ბონის თეატრის დირექტორი, რომელიც სპექტაკლის დასრულების შემდეგ საგრიმიოროში შემოვიდა და შემომთავაზა, გავმხდარიყავი მათი სოლისტი. მე გამიკვირდა და დრო ვითხოვე. ბევრი ვიფიქრე შეთავაზებაზე და კონტრაქტში ჩემთვის ხელსაყრელი პირობების შეტანის შემდეგ, დავთანხმდი. 2008 წლიდან ბონის თეატრის სოლისტი ვარ. სეზონზე მხოლოდ ერთ პრემიერაზე მევალება სიმღერა და დანარჩენი დრო სხვადასხვა ქვეყანაში გასტროლებზე შემიძლია გამოვიყენო. ბონის თეატრს საკმაოდ მაღალი რეპუტაცია აქვს და მათ სცენაზე მსოფლიოს ყველა ვარსკვლავს აქვს ნამღერი.
თბილისის თეატრშიც ვიყავი რამდენიმე წელი სოლისტი. სიამაყით მინდა აღვნიშნო, რომ ქართული ოპერის დონე, მსოფლიოს წამყვანი თეატრების დონეს არაფრით ჩამოუვარდება. რაც მათ ხელშეწყობა აქვთ, ჩვენს თეატრებსაც რომ ჰქონდეს, გაცილებით დიდ სიმაღლეებს მივაღწევთ. განსხვავება უფრო მუშაობის პროცესშია, ვიდრე სამსახიობო დონეში. გერმანელებმა იციან დროის ფასი , რეპეტიციების განრიგი ისე გვაქვს აწყობილი, რომ არ გადავიღალოთ, ამაში კანონიც გვეხმარება.
გერმანიაში ძირითადად თანამედროვე სპექტაკლები იდგმება, საქართველოში კი კონსერვატიულად უდგებიან ამ საკითხს. დიდი ხანია, რაც ვერდის “აიდას” ვმღერი, 15 სხვადასხვა პროდუქცია მაქვს შესრულებული, 152 სპექტაკლში ვითამაშე. მოქმედება აქ გამოგონილ, გაურკვეველ სამყაროში ხდება და არა რომელიმე ქვეყანაში. ბოლოს საქართველოში, ფრანკო ძეფირელის არაჩვეულებრივ დადგმაში მივიღე მონაწილეობა. კლასიკური სპექტაკლი იყო : ეგვიპტე, ფარაონები, ძეფირელისეული რეალობასთან მიახლოებული კოსტუმები და გრიმი…ზოგადად, ტრაგიკული როლები უკეთესად გამომდის. გამორჩეული როლები არ მაქვს. არის ოპერები, რომლებსაც დიდი სიამოვნებით ვასრულებ. ვოცნებობ ოტელოზე, იმიტომ კი არა, რომ მიუღწეველია, არამედ იმიტომ, რომ ეს ისეთი როლია, რომლის შემდეგაც უნდა დაემშვიდობო ლირიულ რეპერტუარს, როგორიც არის ბოჰემა, მადამ ბატერფლაი..მე ეს როლები ძალიან მიყვარს და მიჭირს რომ შეველიო. თუმცა უკვე მზად ვარ, რომ მივიღო პირველივე შემოთავაზება ოტელოზე. ეს ჩემი მეჩვიდმეტე ვერდის ოპერა იქნება. სამომავლო გეგმებზე საუბარი ძნელია, პანდემიამ ყველაფერი თავდაყირა დააყენა. რაც დაგეგმილი მქონდა ორი წლის მანძილზე, ჩაიშალა. ვიცი, რომ ბონში 2022 წლის აპრილში მექნება ვერდის “ერნანის” პრემიერა. როგორც კი გამოსწორდება სიტუაცია, საქართველოშიც ვაპირებ ჩასვლას, თითქმის ყველა სეზონზე მიწვევენ პრემიერებსა და ღონისძიებებზე, ჩემთვის ყოველთვის დიდი ზეიმია სამშობლოში გამოსვლა.
ხელოვნება ძიებაა უსასრულობაში . ახალგაზრდა მომღერლებს ვურჩევდი, რომ არასდროს დაკმაყოფილდნენ, ყოველთვის შეიძლება მეტის მიღწევა. არ დაიზარონ შრომა, სჯეროდეთ საკუთარი თავის. არ შეუშინდნენ სიძნელეებს, არ შეწყვიტონ ბრძოლა. ბევრი დიდი ტალანტი იკარგება რესტორნებსა და ანსამბლებში, როცა შეუძლიათ მსოფლიო კარიერა გაიკეთონ. თავდაუზოგავი შრომით, ნაკლებად ნიჭიერმა ხელოვანებმა უფრო მეტს მიაღწიეს. მთავარია მონდომება და ყოველთვის მიაღწევთ სასურველ მიზანს.
.jpg)
