USD 2.7384
EUR 2.8548
RUB 2.6619
Тбилиси
„ფოლადის კედელი“: უკრაინის არმია შეტევის პირველივე დღეებში მძიმე სიტუაციაში მოექცა“ - «The Wall Street Journal» (აშშ)
дата:  260

ამერიკულ გაზეთ „უოლ სთრით ჯორნელში“ (The Wall Street Journal) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ფოლადის კედელი“: უკრაინის არმია შეტევის პირველივე დღეებში მძიმე სიტუაციაში მოექცა“ (ავტორები - იენ ლოვეტი და მარკუს უოთერი), რომელშიც გადმოცემული და მიმოხილულია უკრაინის შეიარაღებული ძალების მოქმედება რუსეთის პოზიციებზე შეტევის დროს, რაც საკმაოდ მძიმედ მიმდინარეობს და კიევმა მნიშვნელოვანი დანაკარგები განიცადა. ავტორები ერთ-ერთი ქვედანაყოფის ბრძოლის განზოგადებას ახდენენ.

გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:

„შეტევა ზაპოროჟიედან ხუთშაბათს, გვიან ღამით დაიწყო, მასში 100-მდე უკრაინელი ჯარისკაცი მონაწილეობდა, ორი გერმანული ტანკი „ლეოპარდი-2“ და რამდენიმე ამერიკული ქვეითთა საბრძოლო ჯავშანმანქანა „ბრედლი“. ერთ-ერთი ჯარისკაცის თქმით, გეგმა შემდეგში მდგომარეობდა: ქვედანაყოფი სამხრეთით წინ უნდა წასულიყო, მიახლოებოდა რუსების მიერ დაკავებულ პატარა ქალაქ ტოკმაკს და იქ შეუერთდებოდა მეორე-მესამე მხრიდან ტოკმაკისაკენ წამოსულ კიდევ ორ ქვედანაყოფს და გაერთიანებული ძალებით ქალაქში შეიჭრებოდნენ.

ჯარისკაცი, რომელიც დაახლოებით 28 წლის იქნება, ჰყვება, რომ როგორც კი რაზმმა გამთენიისას ქალაქ ტოკმაკთან ახლოს გზატკეცილი გადაკვეთა, რუსებმა მას „გრადებიდან“ (რეაქტიული ზალპური ცეცხლის სისტემიდან) სროლა აუტეხეს. გარდა ამისა, გზის გასწვრივ მინდორი დანაღმული აღმოჩნდა. ჰაერში უცებ გამოჩნდნენ ვერტმფრენები და რეაქტიული ავიაცია. „მართალია, ქალაქს სამ კილომეტრზე მივუახლოვდით, მაგრამ ერთი „ლეოპარდი“ რუსებმა აგვიფეთქეს. შეიქმნა ისეთი შთაბეჭდილება, რომ ისინი გველოდებოდნენ. რუსებს ყველგან პოზიციები ჰქონდათ გამაგრებული, ჩვენ თითქოს ფოლადის კედელს წავაწყდით. საშინელება იყო“, - ჩივის უკრაინელი ჯარისკაცი.

კონტრშეტევის დაწყებიდან, რომლის მეშვეობით უკრაინას რუსების მიერ დაკავებული ტერიტორიების დაბრუნება სურს, მხოლოდ რამდენიმე დღე გავიდა, მაგრამ უკრაინელი სამხედროები უკვე პრობლემების წინაშე დგანან.

რუსები თვეების განმავლობაში ემზადებოდნენ სამხრეთში უკრაინის არმიის სავარაუდო შეტევის შესაჩერებლად, სადაც კიევი ვარაუდობს ყირიმ-დონბასის სახმელეთო დერეფნის გადაჭრას და აზოვის ნაპირზე გასვლას.

სოციალურ ქსელებში გამოქვეყნებული ვიდეოჩანაწერების მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, უკრაინის არმიამ უკვე დაკარგა რამდენიმე გერმანული ტანკი „ლეოპარდი“ და ამერიკული ჯავშანმანქანა „ბრედლი, ზაპოროჟიეს ოლქის სამხრეთ ნაწილში, სადაც გაშლილ სტეპში შემტევი ძალა პრაქტიკულად თავს ვერსად ვერ შეაფარებს, ისინი მოწინააღმდეგისათვის ხელისგულივით მოჩანან.

უკრაინელი ჩინოვნიკები თითქმის არაფერს არ ამბობენ მიღწეულ პროგრესზე და განმარტავენ, რომ კონტრშეტევის შედეგების გამოვლენას დრო ჭირდება და რომ შეტევის დროს დანაკარგები გარდაუვალია.

ეს კონტრშეტევა, ალბათ, იმის განმსაზღვრელი იქნება, შეუძლია თუ არა კიევს დასახული მიზნის მიღწევა და რუსეთის არმიის ჯერ შევიწროვება, შემდეგ კი გაძევება უკრაინის ტერიტორიიდან. ამჟამად რუსეთი უკრაინის სამხრეთ და აღმოსავლეთ ნაწილის ფართობის 20%-ს აკონტროლებს.

დასავლეთმა უკრაინას მილიარდობით დოლარის სამხედრო შეიარაღება მიაწოდა და ათობით ათასი უკრაინელი ჯარისკაცი გაწრთვნა კონტრშეტევის განხორციელებისათვის. ახლა, თავის მხრივ, კიევმაც უნდა აჩვენოს დასავლელ მფარველებს, თუ რის გაკეთება შეუძლია ბრძოლის ველზე, რამდენად გადააქცევს გამარჯვებად გაწეულ დახმარებას.

სამხედრო ანალიტიკოსები ამბობენ, რომ უკრაინის არმიის ძირითადი კონტრშეტევა ჯერ არ დაწყებულა და დასავლური იარაღის დიდი ნაწილი ჯერაც გამოუყენებელია.

ტოკმაკის რაიონში, ზაპოროჟიეს ოლქის აღმოსავლეთ ადმინისტრაციული საზღვრის ახლოს, უკრაინის არმიის რამდენიმე ქვედანაყოფის ჯარისკაცებმა თქვეს, რომ წინ მიდიან, „მაგრამ რუსების განუწყვეტელი ცეცხლის ქვეშ არიან“.

საველე-სადაზვერვო რაზმის ორი მებრძოლი, რომლებიც თავიანთ ნამდვილ სახელს არ ამხელენ, ღამის ბრძოლიდან დაბრუნდნენ და ამბობენ, რომ იმ რუსებს შორის, რომლებთანაც შეტაკება ჰქონდათ, არიან პროფესიონალებიც და არიან მობილიზებულებიც, რომლებთაც, უკრაინელებთან შედარებით, მორალური სულისკვეთებისა და დისციპლინის ბევრად უფრო დაბალი დონე აქვთ. მათი თქმით, უკრაინის არმია დღეისათვის ყველაზე კარგად არის აღჭურვილი, ვიდრე ოდესმე ყოფილა.

მნაღმავთა ქვედანაყოფის მეთაური, რომელსაც მეტსახელად „ფინელს“ ეძახიან, ამბობს, რომ „შეტევის დროს, რასაკვირველია, დანაკარგები გვექნება, მაგრამ ვცდილობთ, რომ ჩვენი დანაკარგები, რუსებთან შედარებით, ნაკლები იყოს“.

„ფინელის“ განმარტებით, დასავლური ტექნიკისათვის პრობლემას ადგილობრივი უკრაინული ნიადაგი წარმოადგენს, რომელიც ბოლო დღეების წვიმების გამო გაუვალ ტალახად გადაიქცა: „ამერიკული ჯავშნიანი მანქანები - MaxxPro-ები - მიწაში იფლობიან და „იძირებიან“. ისინი ქალაქის ქუჩებში და მშრალ ადგილებში - უდაბნოში - ბრძოლებისთვის არიან შექმნილი. ჩვენთანაც შეუძლიათ მოძრაობა, მაგრამ ძლივ-ძლივობით“.

„ფინელის“ თქმით, უკრაინელი სამხედროების კიდევ ერთი პრობლემაა ზოგიერთო ოფიცრის არასაკმარისი მომზადებისა დონე და სამხედრო გამოცდილების არქონა. „სტრესული და კრიზისული სიტუაციების დროს ისინი იბნევიან და არ იციან, როგორ უნდა მოიქცნენ“, - აღნიშნავს მნაღმავთა ქვედანაყოფის მეთაური.

რაც შეეხება უშუალოდ დასავლურ შეიარაღებას, ის არასაკმარისია და ყველა უკრაინული სამხედრო ნაწილი არ არის უზრუნველყოფილი. არის შემთხვევები, როცა მებრძოლები საკუთარი ფულით ყიდულობენ სამოქალაქო ავტომანქანებს, რომლებსაც საბრძოლო სახის მანქანებად გადააკეთებენ ხოლმე.

უკრაინელი მებრძოლების თქმით, სამხრეთის ფრონტზე ამჟამინდელი კონტრშეტევა რთული და მძიმე იქნება - უფრო მძიმე, ვიდრე გასული წლის შეტევა. „რუსებმა კარგად გაამაგრეს თავიანთი პოზიციები’, - ამბობს ვეტერანი უკრაინელი ჯარისკაცი, რომელსაც მეტსახელად „ბაბუას“ ეძახიან, - ისინი ჩვენ გველოდებიან“.

ტოკმაკთან ახლოს მომხდარი ბრძოლის მონაწილე ორმა უკრაინელმა ჯარისკაცმაც თქვა, რომ შარშან რუსები ისე სწრაფად იხევდნენ უკან, რომ ყველაფერს ტოვებდნენ და მირბოდნენ, ახლა კი უკრაინელებმა ტოკმაკთან ბრძოლაში ფაქტიურად მარცხი განიცადეს - გერმანული ტანკებიც დაკარგეს.  9 ივნისს დილის ექვს საათზე უკრაინელებს დაზიანებული“ ლეოპარდი“, რუსებს რომ არ ჩავარდნოდათ ხელში, უკან უნდა გაეთრიათ, მაგრამ როგორც კი ტანკთან ახლოს მივიდნენ, ნაღმებს წააწყდნენ. ერთი ნაღმი აფეთქდა და ჯარისკაცს ფეხი მოაგლიჯა.

წყარო: https://www.wsj.com/articles/ukraine-achieves-mixed-success-in-counteroffensives-early-battles-says-u-k-e0b40334

 

 

аналитика
«The Washington Post» (აშშ): „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“

ამერიკული გაზეთი „ვაშინგტონ პოსტი“ (The Washington Post) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“ (ავტორი - მარია ილიუშინა), რომელშიც განხილულია არჩევნებისშემდგომი სიტუაცია საქართველოში.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

(...) ქართველთა უმრავლესობა - გამოკითხვების მიხედვით, 80%-ზე მეტი - მხარს უჭერს ქვეყნის ევროპულ ორიენტაციას და მოსკოვის მიმართ მაინცდამაინც განსაკუთრებულ სიყვარულს არ ამჟღავნებს, ოპოზიცია კი ცდილობს ხმის მიცემის შედეგები წარმოადგინოს როგორც არჩევანი ევროკავშირსა და რუსეთს შორის.

მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ ორ ქვეყანას შორის 2008 წლის აგვისტორში მომხდარი ხანმოკლე ომის შედეგად საქართველოს ტერიტორიის 20% დე-ფაქტოდ რუსეთის კონტროლის ქვეშ იმყოფება, მოსკოვის სამხერო ძლიერების ჩრდილი სულ უფრო შესამჩნევი ხდება. შესაბამისად, „ქართულმა ოცნებამ“ ამომრჩევლებს უფრო რადიკალური დილემა შესთავაზა: არჩევანი მშვიდობასა და ომს შორის.

მმართველი პარტიის „რუსეთის მხარეს შებრუნება“ შედარებით ახალ მოვლენას წარმოადგენს. 2012 წელს, როცა „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში მოვიდა, მნიშვნელოვან საგარეოპოლიტიკურ წარმატებას მიაღწია - სწრაფად დაუახლოვდა ევროკავშირს მასში გაწევრიანების სურვილით, მაგრამ რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყების კვალობაზე პარტიამ რუსეთის ორბიტისაკენ გადაუხვია. მთავრობამ ევროპა და ადგილობრივი ოპოზიცია წარმოადგინა „ომის გლობალური პარტიად“, რომელსაც სურს საქართველო მოსკოვთან ომში ჩაითრიოს და კრემლთან დაპირისპირების ინსტრუმენტად გამოიყენოს

ამჟამად „ქართული ოცნება““ ოფიციალურად პრორუსულ პარტიას არ წარმოადგენს, მაგრამ ხშირად მისი პრაქტიკული მოქმედება საერთო პრორუსულ ჩარჩოებში ჯდება. 

ევროპული გზიდან გადახვევის პოლიტიკის ცენტრში მოჩანს „ქართული ოცნების“ დამაარსებელი ბიძინა ივანიშვილი - მილიარდერი, ყოფილი პრემიერ-მინისტრი, რომელიც ბოლო ათწლეულში წავიდა ქართული პოლიტიკიდან, მაგრამ იმავდროულად გავლენიან ადამიანად რჩებოდა. ბიძინა ივანიშვილი რუსეთში ყოფნის დროს გამდიდრდა, 1990-იან წლებში და როგორც მისი კრიტიკოსები ამბობენ,  მისი რიტორიკა და პოლიტიკური მრწამსი რუსეთის ლიდერის პოზიციას უთავსდება.

რუსეთის არმიის უკრაინაში შეჭრის დაწყებიდან პურველ ეტაპზე საქართველომ უკრაინას მხარი დაუჭირა. თბილისში დღესაც ბევრი უკრაინული დროშა ფრიალებს, მაგრამ მთავრობა თავს იკავებს რუსეთის გადაჭარბებული კრიტიკისაგან და ერიდება ანტირუსული სანქციების რეალიზებას.

„ჩვენ, როგორც ქვეყნის მმართველმა პარტიამ, მთავრობამ, ყველაფერი გავაკეთეთ უკრაინისა და უკრაინელი ხალხის მხარდასაჭერად“, - განაცხადა „ვაშინგტონ პოსტთან“ საუბარში „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარის მოადგილემ არჩილ თალაკვაძემ, მაგრამ, მისი თქმით, დასავლეთის ოფიციალურმა პირებმა რუსეთ-უკრაინის ომში საქართველოს ჩათრევა მოისურვეს: „ჩვენ ჩავთვალეთ, რომ ასეთი პოლიტიკა საქართველოსათვის ძალზე სარისკო და გაუმართლებელი იქნებოდა“.

„ქართულმა ოცნებამ“ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს აქტიურად ისარგებლა უკრაინის ომით და ამომრჩევლებს პლაკატების სერია შესთავაზა, რომლებზე გამოსახულია ერთი მხრივ, ომით დანგრეული უკრაინის ქალაქები და სოფლები, მეორე მხრივ - აღმშენებლობის პროცესში მყოფი საქართველო. ასეთმა პროპაგანდამ თავისი გამოძახილი ჰპოვა რუსეთთან ომგადატანილ საქართველოს მოსახლეობაში, განსაკუთრებით სოფლებში, ოკუპირებულ რეგიონებთან ახლოს, მხარეთა დამაშორიშორებელ ე.წ. სადემარკაციო ხაზის გასწვრივ.

როგორ ავიცილოთ თავიდან ომი

ქართველებს კარგად ახსოვთ 2008 წლის აგვისტოს ომი. ჭორვილისაკენ - ბიძინა ივანიშვილის მშობლიური სოფლისაკენ მიმავალი გზა, რომელიც კავკასიის ქედის სამხრეთ კალთებზე მდებარეობს, სწორედ რუსეთის მიერ ოკუპირებული რეგიონის - სამხრეთ ოსეთთან ახლოს გადის, სულ რაღაც ორიოდე კილომეტრში, სადემარკაციო ხაზთან.

ჭორვილაში ბიძინა ივანიშვილს თითქმის ეროვნულ გმირად თვლიან - მდიდარ ადამიანად, რომელიც თანასოფლელებს ყოველმხრივ ეხმარებოდა - სახლებისა თუ გზების მშენებლობაში, ჯანდაცვასა თუ კომუნალური გადასახადების გადახდაში, სანამ მან სახელმწიფო თანამდებობა - ქვეყნის პრემიერ-მინისტრის პოსტი არ დაიკავა.

„მე ომის მოწინააღმდეგ ვარ. დარწმუნებული ვარ, რომ „ქართული ოცნება“ მსვიდობას შეინარჩუნებს. არ გვსურს, რომ რომელიმე ქვეყანა საქართველოს მტერი იყოს და არც ის გვინდა, რომ საქართველოს იყოს სხვა ქვეყნის მტერი“, - ამბობს გიორგი გურძენიძე, სკოლის დირექტორი, რომელსაც ახსოვს, თუ როგორ ხმაურით დაფრინავდნენ სოფლის თავზე, ცაში რუსული თვითმფრინავები 2008 წელს.

„ქართული ოცნება“ აქტიურად უჭერს მხარს ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკური კურსის ორ ძირითად მომენტს - მშვიდობას ნეიტრალიტეტის გზით და ქართული ტრადიციული ფასეულობების დაცვას. „ქართული ოცნების“ მტკიცებით, მისი სტრატეგიული მიზანი არ შეცვლილა - ევროინტეგრაცია ძალაში რჩება, რომლის რეალიზებას 2030 წლისათვის არის დაგეგმილი: საქართველო ევროკავშირის წევრი გახდება „ღირსეულად“ და ტრადიციული ეროვნული ფასეულობების დაცვით.

„რა თქმა უნდა, მსურს ევროკავშირის წევრი ვიყოთ, მაგრამ ჩვენ ჩვენი წინაპრების ღირსებაც და მემკვიდრეობაც უნდა დავიცვათ. ქალი ქალი უნდა იყოს, კაცი კი - კაცი“, - ამბობს ჭორვილელი მამია მაჭავარიანი.

ქართველთა ღირსება კი დაცული იქნება ორი კანონით, რომლებმაც, პრაქტიკულად, ევროკავშირში საქართველოს პოტენციური წევრობის პროცესი შეაჩერეს - იმიტომ, რომ მათი დებულებები ევროპული ბლოკის სტანდარტებს ეწინააღმდეგება. ეს კანონებია „ოჯახური ფასეულობებისა და არასრულწლოვანების დაცვის, ასევე უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ, რომლებიც, როგორც ოპოზიცია აცხადებს, რუსული სამართლებრივი აქტების ასლებს წარმოადგენენ.

ევროპა შორეული ხდება?!

საქართველოს დედაქალაქის მცხოვრებთა ნაწილი შეშფოთებულია, რომ ქვეყნის შანსი ევროკავშირის წევრობაზე მცირდება. „არჩევნებში „ქართული ოცნების“ გამარჯვება სხვა არაფერია, თუ არა ხელისუფლების უზურპაცია“, - ამბობს 38 წლის გიორგი, რომელიც გვარს არ ასახელებს, ვაითუ დევნა დაუწყონ, - „ჩვენ ევროკავშირთან ინტეგრაცია უნდა გავაღრმავოთ. რუსეთთან დაახლოებას კი არცერთი ნორმალური ქვეყანა არ ცდილობს. პრორუსუსლი ორიენტაცია თვითმკვლელობას ნიშნავს, რადგან მოსკოვი არანაირი შეთანხმების პირობებს არ იცავს“.

ოპოზიცია მწვავედ აკრიტიკებს „ქართული ოცნების“ ომის წინააღმდეგ მიმართულ კურსს და მას პროპაგანდისტულს უწოდებს, ზოგიერთები კი თვლიან, რომ მმართველ პარტიის მხრიდან ამგვარი ლოზუნგების წარმოჩენა ხელისუფლებაში დარჩენასა და ერთპარტიული მმართველი სისტემის შენარჩუნებას ემსახურება.

პარტია „საქართველოსათვის“ ლიდერის გიორგი გახარიას განცხადებით, ბიძინა ივანიშვილისა და „ქართული ოცნების“ პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილებები - პრორუსული გადახრები - იმითაა გამოწვეული, რომ ევროკავშირში გაწევრიანება ხელისუფლების როტაციას ნიშნავს: „მისი მთავარია მიზანია ხელისუფლების შენარჩუნება. იგი ხედავს, რომ ევროპული დემოკრატია ხელისუფლების არჩევნების გზით შეცვლას ითვალისწინებს“.

მაგრამ არჩევნების შედეგების წინააღმდეგ მიმდინარე საპროტესტო აქციები ისეთივე ძლიერი და ფართო არ არის, როგორიც გაზაფხულზე მიმდინარეობდა ზემოთ ხსენებული კანონების მიღების დროს. ეს ნიშნავს, რომ ოპოზიცია გამოფიტულია. მათ ვერც დასავლეთი ვერ უწევს სათანადო დახმარებას. ბრიუსელს შეუძლია გარკვეული ზეწოლა მოახდინოს „ქართულ ოცნებაზე“, მაგრამ ევროპელი ჩინოვნიკების რეაქცია აწონილ-დაწონილია: დამკვირვებლებმა ნამდვილად დააფიქსირეს დარღვევები, მაგრამ მათ თავი შეიკავეს იმის განცხადებაზე, რომ არჩევნები გაყალბდა და ხმები მოპარულია.

არჩევნებში მომხდარი ყველა დარღვევის დეტალურად გამოკვლევა დროს მოითხოვს - კვირეებს და შეიძლება თვეებსაც, თანაც საკმაოდ რთულია მათი დამტკიცება-დადასტურება. „ჩვენ ახლა ისეთ სიტუაციასთან გვაქვს საქმე, როცა დასავლეთს არ სურს ხისტი ნაბიჯები გადადგას საკმარისი მტკიცებულებების გარეშე, ოპოზიციას კი საკმარისი მტკიცებულებები არ აქვს“, - ამბობს ჯონ დიპირო საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტიდან.

ბიძინა ივანიშვილი აშკარად იმაზე დებს თავის ფსონს, რომ ევროპა საქართველოსადმი ინტერესს დაკარგავს. ჯერ კიდევ ზაფხულში იგი აცხადებდა, რომ აშშ-ის საპრეზიდენტო არჩევნებში დონალდ ტრამპის გამარჯვება რუსეთ-უკრაინის ომს დაასრულებს. „ჩვენ მაქსიმუმ ერთი წელი გვაქვს, რომ ეს ყველაფერი მოვითმინოთ, შემდეგ კი [დასავლეთის] გლობალური და რეგიონული ინტერესები შეიცვლება, მათთან ერთად კი შეიცვლება ინტერესები საქართველოს მიმართაც“, - ამბობდა ბიძინა ივანიშვილი, - ომის დასრულებასთან ერთად კი ყველა გაუგებრობა ევროპასთან და ამერიკასთან გაქრება“.

წყარო: https://www.washingtonpost.com/world/2024/11/21/georgia-russia-elections-influence/

 

более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати