,
„ჩემი ცხოვრების ერთ წელზე მეტ ხანს ოთხ კედელს შორის ვიმყოფები, პატიმარი ვარ იმ ქვეყანაში, რომელიც ჩემი პრეზიდენტობის ჟამს უდიდეს წარმატებას ვაზიარე. ახლა კი მოწამლული და მკაცრი მოპყრობით გაწამებული, მზის სინათლეს მოკლებული, ავადმყოფი ვარ და ფიზიკური ძალ-ღონე მაკლდება“, - წერ მიხეილ სააკაშვილი ამერიკულ ჟურნალის „ნიუსვიქის“ (Newsweek) ვებ-გვერდზე გამოქვეყნებულ სტატიაში სათაურით „მე ქართველი პოლიტპატიმარი ვარ და თუ მოვკვდები, ჩემი სიკვდილის შედეგი საქართველოს კრემლთან დაახლოება იქნება“.
სტატიის დასაწყისში მიხეილ სააკაშვილი, როგორც ყოველთვის, წერს თავის მიღწევებზე საქართველოს პრეზიდენტობის პერიოდში: „ჩემს მიერ გატარებული რეფორმების წყალობით საქართველო, რომელიც არშემდგარი სახელმწიფოს წარმოადგენდა, ჩემი სამშობლო რეგიონში ყველაზე მოწინავე ქვეყნად გადაიქცა დემოკრატიის თვალსაზრისით.... ჩვენ დავამარცხეთ კორუფცია... ჩვენ ომი გვქონდა რუსეთთან და ჩემი ხელმძღვანელობით საქართველო გადარჩა... 2013 წელს მე, დემოკრატიული პრინციპების დაცვით, ხელისუფლება მშვიდობიანად გადავეცი ახალ მთავრობას, რაც რეგიონში უპრეცედენტო, პირველი შემთხვევა იყო...“.
შემდეგ მიხეილ სააკაშვილი გადადის საქართველოს ამჟამინდელი ხელისუფლებისა და მმარტველი პარტიის დამაარსებელ ბიძინა ივანიშვილის კრიტიკაზე: „მე ახლა საქართველოს ყურება აღარ შემიძლია. ჩემი მემკვიდრეობა გასაოცარი სისწრაფით ინგრევა. ყოველი სახელმწიფო ინსტიტუტი და სტრუქტურა, რაც კი შევქმენი, განადგურების პირას არის მისული. ქვეყნის განვითარების ძირითადი პროექტები შეჩერებული და გაუქმებულია. ახალგაზრდები ქვეყნის გარეთ გარბიან... მე ვთვლი, რომ ქართველ-რუსმა ოლიგარქმა ბიძინა ივანიშვილმა ქვეყანა თავის პირად მამულად გადააქცია. უფრო უარესი - მან საქართველოს დასავლური კურსიდან გადაახვევინა და რუსეთის გავლენის სფეროსაკენ მიმართა.
როგორც კი სამუშაოდ უკრაინაში გადავედი, საქართველოს ხელისუფლებამ ქართულ პოლიტიკას ჩამომაშორა. მოქალაქეობა ჩამომართვა და იმედოვნებდნენ, რომ გაყალბებული სისიხლის სამართლის საქმის გამო, დაჭერის შიშით საქართველოში ვერ დავბრუნდებოდი. ვცდილობდი, რომ საქართველოს თავისუფლებისადმი მიძღვნილ მიტინგებში შორიდან მიმეღო მონაწილეობა, ვიდეოკავშირით. მას სემდეგ კი, როცა დავინახე, თუ როგორ მოპარა მმართველმა პარტიამ ოპოზიციას გამარჯვება ზედიზედ ორ არჩევნებში, მე მეტად ვეღარ შევძელი შორიდან მეყურებინა ჩემი ქვეყნის დაცემისათვის - დაუოკებელი სურვილი გამიჩნდა საქართველოს რეგრესი შემეჩერებინა. მე უდიდესმა ნოსტალგიამ შემიპუყრო, ღამღამობით სამშობლო მესიზმრებოდა, მენატრებოდა სახლი, სადაც მე ბავშვობა გავატარე.
რამდენადაც ახლოვდებოდა 2021 წლის არჩევნები, გადავწყვიტე მასში მონაწილეობა მიმეღო. ვიცოდი, რომ საქართველოს მთავრობდა სამშობლოში თვითმფრინავით ჩასვლის ნებას არ მომცემდა, ამიტომ გადავწყვიტე საიდუმლოდ სატვირთო მანქანით დაბრუნება, რომელსაც უკრაინიდან საქართველოში რძის პროდუქტები გადაჰქონდა.
ვიცოდი, რომ დამაპატიმრებდნენ, მაგრამ იმედი მქონდა, რომ ეს არჩევნების შემდეგ მოხდებოდა, თუმცა, როგორც კი მთავრობამ ჩემი დაბრუნების ამბავი გაიგო, სწრაფად დამაკავეს და ციხეში ჩამსვეს“, - წერს მიხეილ სააკაშვილი და აღწერს საპყრობილეში ყოფნის „საშინელ პირობებს“ - როგორც ცდილობდნენ მის მოკვლას, როგორ აწამებდნენ, რა ცუდ სიტუაციაში ჰყავდათ გამომწყვდეული და როგორ გახდა იძულებული საქართველოს ხელისუფლება, დასავლეთის მოთხოვნით, პატიმრისათვის პირობები გაემჯობესებინა.
„მე ახლა ბოლო წლის განმავლობაში სამოქალაქო საავადმყოფოში ვიმყოფები, მაგრამ ჩემი ჯანმრთელობა მაინც უარესდება. თავის დროზე მე ვიყავი ერთ-ერთი ყველაზე დინამიური და მოძრავი, ჰიპერაქტიური პოლიტიკოსი მთელ მსოფლიოში (ახლა ვატყობ, რომ ვოლოდიმირ ზელენსკი ჩემზე აქტიური გამოდგა). სამწუხაროდ, დღეს მე პატარა ჩაკეტილ სივრცეში ვიმყოფები, სადაც მზეს ვერ ვხედავ... ამ მძიმე პირობებმა ჩემს ხედვებზე გავლენა მოახდინა. პირველად, 50 წლის ასაკში, მე გავაცნობიერე ოჯახის მნიშვნელობა ჩემს ცხოვრებაში. ახლა მე დიდხანს არ ვუყურებ ტელევიზორს, უფრო დაინტერესებული ვარ იმით, თუ როგორ სწავლობს ჩემი შვილი... დედაჩემის საუბარი მსიამოვნებს და დედა-შვილურ დამოკიდებულებას ვგრძნობ.
და მაინც, როგორც არ ვეცადე ქართული პოლიტიკისგან დაშორებას, ჩემთან პოლიტიკა ისევ ბრუნდებოდა. მე მივხვდი, რომ მიუხედავად პატიმრობისა, მთავარი და გადამწყვეტი როლი უნდა შემესრულებინა საქართველოს მომავლისათვის. მე არ შემიძლია ამ როლზე უარის თქმა.
ევროპარლამენტის პოლონელმა წევრმა პირდაპირ თქვა, რომ თუ მიხეილ სააკაშვილი ციხეში მოკვდება, იგივე ბედი ელოდება საქართველოს ევროპულ პერსპექტივასო“. მე მინდა, რომ მისი ნათქვამი არ გამართლდეს, მაგრამ ვშიშობ, ის მართალია. ჩემი სიკვდილი არამარტო მნიშვნელოვანი პოლიტიკური ფიგურის დაკარგვას ნიშნავს საქართველოსთვის, არამედ იმასაც ნიშნავს, რომ საქართველო ევროპულ არჩევანზე უარს იტყვის და კრემლის მხარეს გადავა.
დღეს ჩემი ბრძოლა გადარჩენისათვის იგივეა, რაც უკრაინის ბრძოლა. ახლა ჩემი მტავარი მიზანია ცოცხლად დავრჩე. იმიტომ, რომ სანამ ცოცხალი ვარ, ყველას, ციხის გარეთ, ამტანობისა და იმედის მაგალითს ვაძლევ, რათა ისინი წინ აღუდგნენ რუსეთის იმპერიულ ამბიციებს დემოკრატიისა და დამოუკიდებლობის შესანარჩუნებლად - საქართველოშიც და უკრაინაშიც. ყველგან.
ტელევიზორში ვუყურებ უკრაინის პრეზიდენტს და უკრაინელებს, რომლებმაც თავიანთი ქვეყანა დამონებას გადაარჩინეს. ვიცი, რომ ისინი აუცილებელად გაიმარჯვებენ რუსეთზე. საპყრობილეში რომ არ ვიყო, მე ახლა მათთან ერთად ვიქნებოდი და სიტუაციის გაუმჯობესებას შევეცდებოდი. ის, რომ ახლა უმოქმედოდ ვარ, ჩემთვის ყველაზე დიდ სასჯელს წარმოადგენს. დღეს ჩემთვის მთავარია, რომ ეს გადავიტანო...“, - აღნიშნავს სტატიის დასასრულს მიხეილ სააკაშვილი.
წყარო: https://www.newsweek.com/georgia-russia-ukraine-zelenskyy-1818221
ბრიტანულ გაზეთ „ფაინენშელ თაიმსში“ (Financial Times) დაბეჭდილია სტატია სათაურით „მსოფლიოში არასტაბილურობა სუფევს, ამიტომ ევროპა უნდა შეიარაღდეს“, რომლის ავტორები არიან ფრიდრიხ მერცი (გერმანიის კანცლერი) და ემანუელ მაკრონი (საფრანგეთის პრეზიდენტი).
გთავაზობთ სტატიის შინაარსს:
„ჰააგაში ნატოს სამიტის ფონზე მსოფლიოში ქაოსური მოვლენები სუფევს: ბობოქრობენ ომები, ჩვეული ქცევის წესები და ნორმები ინგრევა, ხოლო დიდი ხნით განმტკიცებული რწმენები ეჭვის ქვეშ დგება. ამ ეპოქალური გამოცდის ჟამს გერმანია და საფრანგეთი - თავიანთ ევროპელ და ატლანტის ოკეანის გაღმა ნაპირზე მყოფ მეგობრებთან და მოკავშირეებთან ერთად ერთიანი და მტკიცე ფრონტით გამოდიან, რათა დაიცვან ჩვენი საერთო ფასეულობები, ჩვენი მოქალაქეების თავისუფლება და უსაფრთხოება“, - ნათქვამია სტატიის დასაწყისში.
ავტორთა აზრით, „ევროპაში არასტაბილურობის ძირითად წყაროს რუსეთი და მისი იმპერიალისტური ომები წარმოადგენს: „2008 წელს რუსეთი თავს დაესხა საქართველოს, შემდეგ, 2014 წელს - მოახდინა ყირიმისა და დონბასის ოკუპაცია, 2022 წელს კი კრემლის ჯარები უკრაინის დანარჩენ ტერიტორიაზე შეიჭრნენ. ვლადიმერ პუტინის მიზანია ძირი გამოუთხაროს ევროპულ უსაფრთხოებას, მეზობლებს თავს მოახვიოს უკანონო მეურვეობა, ისინი შიგნიდან გატეხოს და თავის ორბიტაზე გადაიყვანოს, საერთაშორისო მართლწესრიგს საფუძველი შეურყიოს. ეს ყველაფერი რუსეთის სტრატეგიულ ინტერესებს წარმოადგენს. ჩვენ არ შეგვიძლია ამ ყველაფერს შევურიგდეთ, ჩვენს კონტინენტზე მშვიდობა უნდა დავიცვათ“.
„თუ კრემლის ამჟამინდელი პოლიტიკის ტრაექტორია არ შეიცვლება, რუსეთი საფრანგეთისა და გერმანიის ურყევ და მტკიცე პოზიციის წინაშე აღმოჩნდება. ამჟამად სასწორზე დევს ევროპული სტაბილურობის ბედი ათწლეულების განმავლობაში.
ნატოს სამიტზე საფრანგეთი და გერმანია დაადასტურებენ თავიანთ მხარდაჭერას იმ ძალისხმევისადმი, რასაც აშშ მიმართავს კონფლიქტების შეწყვეტისათვის და მტკიცე მშვიდობის მისაღწევად. საფრანგეთი და გერმანია მხარს დაუჭერენ უკრაინის სუვერენიტეტს, ცეცხლის შეწყვეტის წინადადებას და გააძლიერებენ რუსეთზე ზეწოლას, მათ შორის სანქციების მეშვეობით“, - აღნიშნავენ სტატიის ავტორები, - „ჩვენ ვუზრუნველყოფთ, რომ უკრაინა კონფლიქტიდან გამოსვლის შემდეგ აყვავებული, ძლიერი და უსაფრთხო ქვეყანა გახდეს“.
როგორც სტატიაშია ნათქვამი, ამ მხრივ უკვე ბევრი რამ არის გაკეთებული - ევროკავშირი უკრაინას 130 მილიარდი ევროთი დაეხმარა. გარდა ამისა, ევროკავშირმა დაგმო კრემლის აგრესიული პოლიტიკა, რისთვისაც რუსეთს მკაცრი სანქციები აქვს დაწესებული. „მაგრამ ეს კიდევ ცოტაა. ამიტომ ჩვენ, დიდ ბრიტანეთთან ერთად, ხელს შევუწყობთ უკრაინის არმიის გაძლიერებას, განვაახლებთ უკრაინის თავდაცვით მრეწველობას იმ მიზნით, რომ სამომავლოდ მას რუსეთის სავარაუდო აგრესიის წარმატებით მოგერიება შეძლოს.
„რა თქმა უნდა, ჩვენი გეგმები მხოლოდ უკრაინას არ ეხება. როგორც ჩანს, ახლო მომავალში კონფლიქტურ გარემოში ცხოვრება მოგვიწევს - იმ მსოფლიოში, სადაც ჩვენი მოკავშირეების წინაშე ახალი დილემები და პრიორიტეტები დადგება. რუსეთის გარდა, ჩვენ, ალბათ, კიდევ ბევრი გამოწვევის მოწმენი გავხდებით. ამისათვის ახლავე უნდა ვიზრუნოთ“, - აღნიშნავენ ავტორები და იქვე მიუთითებენ: აუცილებელია ნატოს გაძლიერება - თავდაცვის სფეროს ალიანსის წევრების საერთო ბიუჯეტის 3,5% უნდა მოხმარდეს, 2%-ის ნაცვლად. დამატებითი ხარჯები აუცილებელია. მათი მეშვეობით ჩვენ იმ ბზარს ამოვავსებთ, რომელიც ნატოს სამხედრო პოტენციალს გაუჩნდა რევანშისტული რუსეთის პირისპირ“, - ხაზს უსვამენ ავტორები.
„ალიანსის უსაფრთხოების ქვაკუთხედად ბირთვული შეკავება რჩება: საფრანგეთს აქვს თავისი დამოუკიდებელი სტრატეგიული ბირთვული ძალები, რომლებსაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეაქვთ ნატოს საერთო უსაფრთხოების დაცვაში. გერმანიას უფლება აქვს მონაწილეობა მიიღოს ნატოს ბირთვული იარაღის ერთობლივ გამოყენებაში. გარდა ამისა, ერთობლივად ვიმუშავებთ შესყიდვების სისტემის რეფორმირებაში, რომელიც გამოიხატება უნიფიკაციაში, გამარტივებასა და გაზრდაში“, - ნათქვამია სტატიაში.
პუბლიკაციის დასასრულს, ავტორები აღნიშნავენ, რომ ნატო გააგრძელებს მჭიდრო თანამშრომლობას ევროკავშირთან, რათა უკეთ იქნას გამოყენებული ევროპის ტექნოლოგიური უპირატესობა [რუსეთის წინააღმდეგ]. „ჩვენ ვადასტურებთ სამოკავშირეო ერთიანობას, სოლიდარობას და ერთგულებას ჩვენი კონტინენტის თავისუფლების, მშვიდობისა და უსაფრთხოებისათვის“.
