USD 2.7067
EUR 3.1230
RUB 3.3103
Tbilisi
«Der Standard» (ავსტრია): „საქართველოს ბრძოლა დემოკრატიის შესანარჩუნებლად“
Date:  226

„თბილისი კარგი ადგილია თანამედროვე კლუბური კულტურის გასაცნობად: წვეულებები და გასართობი საღამოები გვიანობამდე გრძელდება. თუმცა ბოლო კვირეების განმავლობაში ბევრ ახალგაზრდა ქართველს ღამ-ღამობით არ სძინავს არა კლუბში გართობის გამო, არამედ ქვეყნის სამომავლო ბედზე დარდით - ისინი საქართველოს დემოკრატიულ კურსს იცავენ“, - ასე იწყება ავსტრიის გაზეთ „დერ სტანდარდში“ (Der Standard) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „საქართველოს ბრძოლა დემოკრატიის შესანარჩუნებლად“ (ავტორი - ფაბიან სომავილა).

პუბლიკაციაში განხილულია თბილისში მიმდინარე ხალხმრავალი საპროტესტო აქცია-დემონსტრაციების მიზეზი - კანონპროექტი „უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“, რომელიც მმართველმა პარტიამ შეიმუშავა და უკვე მეორედ ცდილობს მის მიღებას“. მასალაში აღწერილია პოლიციისა და საპროტესტო აქციების მონაწილეების ურთიერთდაპირისპირების ფაქტები, რომელიც სადაო (რუსული კანონის მსგავსი) კანონპროექტის პარლამენტში შეტანამ გამოიწვია. „საპროტესტო აქციის მონაწილენი კანონპროექტს „სახელმწიფოს ღალატის კანონს“ უწოდებენ“, - აღნიშნავს ავტორი.

„ქართული ოცნების“ ინიცირებულმა კანონპროექტმა ნეგატიური შეფასება დაიმსახურა როგორც ევროპარლამენტში და ევროკავშირის ქვეყნებში, აშშ-ის ხელისუფლების მხრიდანაც. „დასავლელი პოლიტიკოსებისა და ექსპერტებისა აზრით, დოკუმენტი, მისი ძალაში შესვლის შემთხვევაში, ხელს შეუშლის საქართველოს ევროპულ ინტეგრაციას, ამიტომ მისი მიღება არ უნდა მოხდეს“, - წერს ავტორი და ხაზს უსვამს, რომ პარლამენტის იურიდიულმა კომიტეტმა კანონპროექტი მესამე მოსმენით „სულ რაღაც 67 წამში მიიღო“.

სტატიაში აღნიშნულია, რომ არადემოკრატიული კანონპროექტი შეიმუშავა მმართველმა პოლიტიკურმა ძალამ „ქართულმა ოცნებამ“ - პრორუსულმა და არალიბერალურმა პარტიამ, რომლის უკან ძლიერი პიროვნება - მილიარდერი ოლიგარქი ბიძინა ივანიშვილი დგას. „საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაციები, მაგალითად „ფრიდომ ჰაუსი“ ოლიგარქს იმაში ადანაშაულებს, რომ მან თავისი ქონება რუსეთში 1990-იან წლებში დააგროვა, ბოლო წლებში კი საქართველოს [კულისებიდან] აკონტროლებს. ბიძინა ივანიშვილმა მინისტრებად დანიშნა თავისი სანდო პირები, ხოლო მისი ერთგული ადამიანები ფლობენ მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებს, ბანკებს და ა.შ.“, - წერს ავტორი.

„რუსეთის არმიის უკრაინაში შეჭრის დღიდან „ქართული ოცნება“ ქვეყნის მოსახლეობას შიშს უნერგავს და ავრცელებს პრომოსკოვურ იდეებს, რომ დასავლეთთან  ინტეგრირება კრემლს განარისხებს და და საქართველოსაც უკრაინის მსგავსი ბედი ელოდება. არადა, ქვეყნის მთავრობის ასეთი პოზიცია გასაკვირია, რადგან სიტუაცია პირიქით არის: სწორედ უკრაინამ „გაიზიარა“ საქართველოს ბედი - იმის გათვალისწინებით, რომ უკრაინაზე ადრე, 1992 და 2008 წლებში რუსეთის აგრესიის მსხვერპლი საქართველო აღმოჩნდა. 2013 წელს როცა ბიძინა ივანიშვილი პრემიერ-მინისტრი იყო, ერთ-ერთ სატელევიზიო ინტერვიუში განაცხადა, რომ მას არ სჯერა, რომ რუსეთის სტრატეგიას მეზობელი ქვეყნების მიწა-წყლის მიტაცება წარმოადგენს. არ გასულა ერთი წელიც, რომ რუსეთმა მისი „ისტორიული პროგნოზი“ უარყო - კრემლმა დონბასში ომი გააჩაღა, ყირიმი კი მიიტაცა.

საქართველოს მთავრობის ოპორტუნისტული კურსი, რომელიც სიტყვით ევროკავშირისა და ნატოს წევრობის სურვილს ამჟღავნებს, საქმით კი ევროინტეგრაციის წინააღმდეგ გამოდის, ქართველთა უმრავლესობას უკვე აღარ იზიდავს.  თუმცა ამჟამად ისეთი მდგომარეობაა, რომ კანონპროექტის მიღება პარლამენტის მიერ მესამე მოსმენით მაინც განხორციელდება. სწორედ ამიტომ საპროტესტო აქციის ბევრი მონაწილე და თვით ქვეყნის პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი [რომელიც, სხვათა შორის, ამ პოსტზე „ქართული ოცნების“ მხარდაჭერით იქნა არჩეული], იმედით ელოდება შემოდგომაზე დაგეგმილ საპარლამენტო არჩევნებს. მან მოუწოდა მომიტინგეებს, რომ იმედიანად იყვნენ: არჩევნებში [ოპოზიციის] გამარჯვების შემდეგ ჩამოყალიბებული ახალი მთავრობა „პრორუსულ“ კანონს გააუქმებს.

მაგრამ რამდენადაც ოპოზიციის მოქმედებითაც ბევრია უკმაყოფილო და ვერ ხედავს ერთიანი ოპოზიციური ლიდერის წარმოჩენის შესაძლებლობას, ხელისუფლების შეცვლის ალბათობა საკმაოდ დაბალია, მით უმეტეს, რომ კანონად ქცეულ კანონპროექტს შეუძლია ხელი შეუშალოს „ქართული ოცნების“ ოპონენტების საქმიანობას“, - ასკვნის ავტორი სტატიის დასასრულს.

წყარო: https://www.derstandard.de/story/3000000219789/georgiens-vorletzter-kampf-fuer-die-wahrung-der-demokratie

 

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way