USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Tbilisi
«Yeni Safak» (თურქეთი): „ზოგი ჭირი მარგებელია: ცუდი მეზობლის გამო შეიძლება გამდიდრდეთ“. რუსეთი, ეკონომიკის ზრდით, ევროკავშირს და აშშ-ს უკან იტოვებს
Date:  332

თურქული გაზეთი „იენი საფაქი“ (Yeni Safak) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „ზოგი ჭირი მარგებელია: ცუდი მეზობლის გამო შეიძლება გამდიდრდეთ“ (ავტორი - აინურ ნოღაევა, ერზინჯანის უნივერსიტეტის პროფესორი). პუბლიკაციის ორიგინალური დასათაურება თურქული ანდაზით არის ნაკარნახევი, რომლის არსი ასეთია: „თუ ცუდი მეზობელი გყავთ, არ გეხმარებათ, გმტრობთ, მაშინ თქვენ იძულებული იქნებით დამოუკიდებლად იმოქმედოთ და თავი გადაირჩინოთ, „თვითკმარი“ გახდეთ“.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

რუსეთი დღეს საკუთარ ეკონომიკას ეყრდნობა, დასავლური ინვესტიციები და ექსპორტ-იმპორტი ისეა შემცირებული, როგორც არასდროს. და მაინც, ამის მიუხედავად, რუსეთმა საკმაოდ იოლად გადაიტანა სერიოზული დაცემის საფრთხე იმ 11-პაკეტიანი სანქციების ფონზე, რომელიც კრემლს ბრიუსელმა გამოუცხადა. თუ დასავლური მასმედიის მიხედვით ვიმსჯელებთ, რუსული ამტანობით აშშ და ევროკავშირი შეშფოთებულები არიან. საინტერესოა ისიც, რომ რუსეთი დასვლეთს გავლენის სფეროების საკითხში უძალიანდება: წინააღმდეგობას უწევს დასავლეთს და არ მიდის სამხრეთ კავკასიიდან, ავითარებს ურთიერთობებს ცენტრალურ აზიაში და რეგიონში სერიოზულ ინვესტიციებს დებს სხვადასხვა დარგებში.

ნიშნადობლივია, რომ ამ დღეებში, როცა ყირგიზეთის დედაქალაქში დსთ-ის ლიდერთა სამიტი მიმდინარეობდა (მასში ვლადიმერ პუტინიც მონაწილეობდა), ამერიკის წამყვანმა პრესამ (მაგალითად, „ნიუ-იორკ თაიმსმა“ და „ფორინ ეფერსმა“) ზედიზედ გამოაქვეყნეს სტატიები, რომლებშიც ხაზგასმულია - მოსკოვის წინააღმდეგ გამოცხადებულმა სანქციებმა, პრაქტიკულად არ იმოქმედა. პირიქით, რუსეთი ჩინეთს დაუახლოვდა და ამით აშშ და ევროკავშირი უფრო მეტად დაზარალდნენ.

ეკონომიკური ზრდა: რუსეთი ევროკავშირს და აშშ-ს უკან იტოვებს

დასავლელი ეკონომისტების მტკიცებით, 2023 წლის წინასწარი მონაცემებით, რუსეთი, უკრაინასთან ომის მიუხედავად, ეკონომიკის ზრდის ტემპებით, როგორც ჩანს, ამერიკას და ევროკავშირს უკან ჩამოიტოვებს. რუსეთი შედარებით სწრაფად და ფაქტიურად ნაკლები დანაკარგებით გამოვიდა იმ შოკიდან, რომელიც ომის დაწყებიდან პირველ თვეებში ჩავარდა. მოსკოვმა, დასავლეთის მიერ უარყოფილი თავისი ნავთობისა და გაზისათვის ახალი მყიდველები იპოვა.  ომის შემდეგ უკვე მე-19 თვე მიდის და დასავლეთი უკვე დარწმუნდა, რომ მისი იმედები რუსული ეკონომიკის კრახზე არ გამართლდა. ბევრი დასავლელი პოლიტიკოსი იმედგაცრუებულია და შეშფოთებით ეცნობა რუსეთის ეკონომიკის მდგომარეობას, რომელიც, რუსული ცენტრალური ბანკის მონაცემებით, საკმაოდ მტკიცედ ვითარდება - 2,5%-იანი ზრდით.

მოკლედ, თურქული ანდაზის სიბრძნე, შეიძლება ითქვას, გეოეკონომიკური სიტუაციითაც დასტურდება.

დასავლეთის პრობლემა: რუსეთ-ჩინეთის ინტეგრაცია

თომას გრემი, რუსული ეკონომიკის ექსპერტი, ამბობს, რომ ვაშინგტონმა თავი უნდა დაანებოს მოსკოვის შეზღუდვების მცდელობებს საერთაშორისო არენაზე. გარდა ამისა, ამერიკა, რუსეთთან ურთიერთობის აღდგენის შედეგად, გეოპოლიტიკური თვალსაზრისით, თვითონაც ისარგებლებს და ბალანსს გონივრულად გამოიყენებს პეკინის საწინააღმდეგოდ, დღეს კი პირიქით ხდება - ბევრი სახელმწიფო, მათ შორის „გლობალური სამხრეთის“ ქვეყნები, მიესალმებიან მოსკოვ-პეკინის ერთმანეთთან დაახლოებას, რომელსაც ისინი თავიანთი ინტერესებისათვის სასიკეთო პროცესად თვლიან.

საინტერესოა, რომ ბიშკეკში 13 ოქტომბერს ჩატარებულ დსთ-ის სამიტს წინ უძღოდა აშშ-ცენტრალური აზიისა და გერმანია - ცენტრალური აზიის შეხვედრები. ბიშკეკში, ვლადიმერ პუტინთან და ალექსანდრე ლუკაშენკოსთან ერთად, ჩავიდა აზერბაიჯანის პრეზიდენტი ილჰამ ალიევი, მაგრამ არ წასულა სომხეთის ლიდერი ნიკოლ ფაშინიანი. მოლდოვა, ევროკავშირის წაქეზებით, ფაქტიურად დსთ-ის სამიტებს გამოეთიშა. ესეც ნათლად აჩვენებს იმას, ერთიმხრივ, აშშ-დასავლეთის და მეორე მხრივ, რუსეთის მეტოქეობა გრძელდება როგორც ცენტრალური აზიაში, ასევე სამხრეთ კავკასიაში.

დილემა: სანქციები და კეთილმეზობლობა

უკრაინის კრიზისის ფონზე დსთ-ის ქვეყნები ცდილობენ თავიანთი ურთიერთობები დააბალანსონ რუსეთთან ისეთ სიტუაციაში, როცა მათ სავარაუდოდ, დასავლური სანქციები ემუქრებათ კრემლთან კავშირების გამო. ცენტრალური აზიის ქვეყნები ამ შემთხვევაში სპეციფიკურ მდგომარეობაში არიან: მათ ტრადიციულად აქვთ ძლიერი კავშირები რუსეთთან, პარალელურად მონაწილეობენ რიგ შეხვედრებში ევროკავშირთან, აშშ-სთან, ჩინეთთან და სპარსეთის ყურის ქვეყნებთან. ყაზახეთის პრეზიდენტმა, რომელსაც რუსეთთან ყველაზე გრძელი სახმელეთო საზღვარი აქვს, გერმანიის კანცლერთან შეხვდრის დროს განაცხადა, რომ იგი რუსეთის წინააღმდეგ გამოცხადებული სანქციების მომხრე არ არის.

დღეისათვის ერთი რამ მკაფიოდ შეიძლება ითქვას: რუსეთისათვის ცენტრალურ აზიას პრიორიტეტული მნიშვნელობა აქვს და ამ რეგიონში თავისი გავლენის შესანარჩუნებლად ნებისმიერ ნაბიჯს გადადგამს. შემთხვევითი არაა, რომ რუსეთმა გაზით მდიდარ უზბეკეთს თავისი იაფი გაზი შესთავაზა დ ამ მიზნით 1960-იან წლებში აშენებული გაზსადენი „შუა აზია - ცენტრი“ გაარემონტა და ექსპლოატაციაში შეიყვანა - იმ განსხვავებით, რომ თუ ადრე გაზი უზბეკეთიდან ცენტრში (რუსეთში) მიდიოდა, ახლა პირიქით - გაზი რუსეთიდან უზბეკეთში მიდის.

წყარო: https://www.yenisafak.com/dusunce-gunlugu/kotu-komsu-ev-sahibi-yapar-4569574

 

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way