,
„რამდენიმე დღის შემდეგ, 15 ივნისს, შვეიცარიის ნიდვალდენის კანტონში, ლუცერნის ტბის ნაპირზე, კურორტ ბიურგენშტოკში მდებარე კონფერენც-დარბაზში მაღალი დონის შეხვედრა - სამშვიდობო სამიტი (კონფერენცია) გაიხსნება. ჯერ-ჯერობით სამიტში მონაწილე დელეგაციების ზუსტი სია არ გამოქვეყნებულა, მაგრამ ზუსტად არის ცნობილი, რომ რუსეთი მათ შორის ნამდვილად არ იქნება. ვინ როგორ უყურებს სამიტის მნიშვნელობას, ეს, ალბათ, უშუალოდ კონფერენციის მსვლელობის დროსაც გამომჟღავნდება, თუმცა, ჩვენთან, შვეიცარიაში შეგვიძლია „ჭიქა ნახევრად ცარიელად ან ნახევრად სავსედ“ ჩავთვალოთ“, - ასე იწყება შვეიცარიის ცნობილ ფრანგულენოვან გაზეთ „ლე ტემპსში“ (Le Temps) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ბიურგენშტოკი: დასავლური ფაცაფუცი“ (ავტორი - მარი-ელენ მიუტონი), რომელშიც სამიტის წინ შექმნილი სიტუაციაა განხილული.
გთავაზობთ პუბლიკაციის მოკლე შინაარსს:
იმის ნაცვლად, რომ ვოლოდიმირ ზელენსკის წინაშე მხარდაჭერა გაეთამაშებინა და მის ნებას დათანხმებულიყო, უმჯობესი იქნებოდა, შვეიცარიას, როგორც ნეიტრალურ ქვეყანას, მეტი პრინციპულობა გამოეჩინა - ომის ორივე მხარის შეხვედრის ორგანიზება მოეხდინა და რუსეთის პოზიცია მეტ-ნაკლებად გაეთვალისწინებინა. ასეთ შემთხვევაში სამიტი, ალბათ, რარაც გარკვეულ ნაყოფს გამოიღებდა. ის კი, რაც კიევმა და მისმა მოკავშირეებმა ჩაიფიქრეს, უფრო მეტად ერთმანეთს შორის დაწყებულ „დასავლურ ფაცაფუცს“ ჰგავს, რაც ჩასაფუშავადაა განწირული.
სამიტი, ვოლოდიმირ ზელენსკის თქმით, „ყველასათვის ღიაა“, მაგრამ ზელენსკისეული „ღიაობა“ რუსეთისა და „გლობალური სამხრეთის“ ქვეყნებისათვის „დახურულობას“ ნიშნავს. გამგები გაიგებს: ზავის დასადებად და მშვიდობის მისაღწევად, ვინმეს უნდა თუ არ უნდა, აწყობს თუ არ აწყობს, ორივე მეომარი მხარის ყოფნა აუცილებელია.
კიევის გეგმა, რომელიც შვეიცარიაში უნდა იქნას განხილული, კაპიტულაციის აქტად გამოიყურება, რომელმაც თითქოსდა ომი უკვე წააგო, რაც, სამწუხაროდ, დღეს ასე არ არის. უფრო მეტიც - წაგებულ მხარედ სწორედ უკრაინა მოჩანს, რომელიც ძალაგამოცლილია და სხვის იმედზეა დარჩენილი. სწორედ უკრაინისთვისაა აუცილებელი ომის რაც შეიძლება სწრაფად შეწყვეტა. სამიტმა ყურადღება უმთავრესად ამ გარემოებას უნდა მიაქციოს.
არსებობს დიდი რისკი იმისა, რომ მთელ ამ კონფერენციასთან დაკავშირებული ისტორია შვეიცარიას ფიასკოდ შემოუბრუნდება, რომელიც დიდი ხნის განმავლობაში მხოლოდ ვოლოდიმირ ზელენსკის ნებას დაჰყვებოდა და საკუთარ ტრადიციულ პოლიტიკას ივიწყებდა. ბერნის ფედერალური მთავრობა ფიქრობს, რომ სამიტით ნეიტრალურობის იმიჯს აღიდგენს, სინამდვილეში კი ცალმხრივობით კიდევ უფრო ილაქავებს.
ალბათ, უფრო მეტ რეალურ ნაყოფს გამოიღებდა შვეიცარიის ისეთი მოქმედება, რომელიც გამოხატული იქნებოდა წინასწარი შეხვედრის მოწყობაში - როგორც დასავლეთის, ასევე „გლობალური სამხრეთის“ და BRICS-ის სახელმწიფოებთან, ხმამაღალი განცხადებების გარეშე. შვეიცარიას უნდა შეედგინა სია მხარეთა იმ პოზიციებისა, რომლებიც ერთმანეთს უთავსდებიან (ეთანხმებიან) და რომლებიც ერთმანეთს ეწინააღმდეგებიან. როცა ეს გაირკვეოდა, შეიძლებოდა მუშაობის დაწყება საპირისპირო პოზიციების დასაახლოებლად, კომპრომისის პრინციპით. მხოლოდ ამ მიდგომით შეიძლება რეალისტური სამშვიდობო პროექტის შემუშავება, რომელიც ორივე მხარისათვის მეტ-ნაკლებად მისაღები იქნებოდა. ახლა კი რა გამოდის? - დასავლეთი ფართიფურთობს, ერთმანეთში ლაპარაკობენ, მაგრამ, დიდი ალბათობით, უშედეგოდ“.
წყარო: https://www.letemps.ch/opinions/burgenstock-un-entre-soi-occidental
ბრიტანულ „დეილი ტელეგრაფში“ (The Daily Telegraph) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ტრამპმა პუტინისათვის დრო ისე გამოთვალა, რომ სანქციებით მაქსიმალურ შედეგს მიაღწიოს“ (ავტორი – კონ კოფლინი). პუბლიკაციაში განხილულია აშშ-ის პრეზიდენტის მიერ რუსეთის წინააღმდეგ მიმართული მეორადი სანქციების ათდღიანი ვადა და მოცემულია მათი სავარაუდო შედეგები.
გთავაზობთ სტატიას შემოკლებით:
დონალდ ტრამპმა, ალბათ, ყველაზე საუკეთესო და შესაფერისი დრო შეარჩია თავისი მეორადი ეკონომიკური სანქციების ახალი ვადის გამოცხადებისათვის, რომ რუსეთს ნავთობისა და გაზის გაყიდვით მიღებული შემოსავლები შეუმცირდეს და უკრაინაში ომი შეწყვიტოს.
დონალდ ტრამპს სამჯერ ეგონა, რომ ვლადიმერ პუტინი სამშვიდობო მოლაპარაკების აუცილებლობაში დაარწმუნა, მაგრამ სამჯერვე, როგორც კი სატელეფონო საუბარი მთავრდებოდა, რუსეთის არმია უკრაინული ქალაქების დასაბომბად რაკეტებსა და დრონებს უშვებდა.
აშშ-ის პრეზიდენტის მხრიდან იმის დაგვიანებული აღიარება, რომ „პუტინი მას თურმე ათამაშებდა და ომის გასაგრძელებლად დროს იგებდა“, იმას ნიშნავს, რომ როგორც იქნა, „ტრამპი აბობოქრდა“ და თავის რუს კოლეგას ათდღიანი ვადა დაუწესა ცეცხლის შესაწყვეტად. თუ კრემლი თეთრი სახლის მოთხოვნას არ დაეთანხმება, ძალაში შევა ახალი მომატებული საბაჟო ტარიფები იმ ქვეყნების მიმართ, რომლებიც რუსეთისაგან ნავთობს ყიდულობენ. სანქციის მიზანი და განხორციელების პროცედურა ასეთია: აშშ რუსული იაფი ნავთობისა და გაზის მოყვარული ქვეყნების – ინდოეთის, ჩინეთის (და ალბათ, თურქეთის და სხვების) მიერ წარმოებულ იმპორტირებულ პროდუქციაზე მომატებულ საბაჟო ტარიფებს დააწესებს. მათი ფასი იმდენად გაძვირდება, რომ ამერიკაში მყიდველი აღარ ეყოლება, ანუ ინდური და ჩინური კომპანიები დაზარალდებიან. ზარალის თავიდან ასაცილებლად იგივე ქვეყნები იძულებულნი გახდებიან, რომ რუსეთისაგან ნავთობისა და გაზის შესყიდვა შეწყვიტონ, რის შედეგადაც რუსეთს შემოსავლები შეუმცირდება, ანუ კრემლს აღარ ექნება თანხები უკრაინასთან ომის გასაგრძელებლად. რუსეთი ცეცხლს შეწყვეტს და სამშვიდობო მოლაპარაკებაზე დათანხმდება.
კონგრესში ზოგიერთი დეპუტატი უფრო რადიკალურად არის განწყობილი, რომლებიც 500%-იან სანქციების დაწესებას მოითხოვენ.
უეჭველია, რომ დონალდ ტრამპი სერიოზულად არის განწყობილი. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ მან იძულებული გახადა იაპონია და ევროკავშირი სავაჭრო ხელშეკრულებების დადებისას აშშ-ის მოთხოვნებზე დათანხმებულიყვნენ, განა თეთრი სახლი კრემლის წინაშე უკან დაიხევს?
როგორც კი ინდოეთი და ჩინეთი მტკივნუულ დარტყმას იგრძნობენ ამერიკასაგან, ისინი იძულებულნი გახდებიან რუსეთისაგან ნავთობ-გაზის შესყიდვა შეამცირონ (ან საერთოდ შეწყვიტონ). ამით დაინგრევა ვლადიმერ პუტინის გენერალური გეგმა რუსეთის იმპერიული ძლიერების აღდგენის შესახებ.
რუსეთი უკრაინის ფრონტზე წარუმატებლობას განიცდის. მართალია, კრემლმა დრონებითა და რაკეტებით უკრაინული ქალაქების დაბომბვა გააძლიერა, მაგრამ ფაქტია, რომ მაისში დაწყებულ შეტევას რუსეთის არმიისათვის რაიმე მნიშვნელოვანი წარმატება არ მოუტანია. ვლადიმერ პუტინი ბოლო დროს მუდმივად ცდილობს რომელიმე მსხვილი უკრაინული ქალაქის დაპყრობას, მაგრამ უშედეგოდ – პოკროვსკს და კონსტანტინოვკას ისევ უკრაინელები აკონტროლებენ. უკრაინელები მამაცურად იბრძვიან, რუსები უამრავ ჯარისკაცს კარგავს – კრემლის ზარალმა უკვე მილიონს მიაღწია დაღუპულებისა და დაჭრილების სახით. ეს ნიშნავს ყოველდღიურად 1080 რუსი მებრძოლის დაღუპვა-დასახიჩრებას.
ასევე ნაკლებად სავარაუდოა, რომ რუსეთი ათასკილომეტრიან ფრონტის ხაზზე რაიმე წარმატებას მიაღწევს მას შემდეგ, რაც დონალდ ტრამპი უკრაინას მეტ იარაღს მიაწვდის. უკრაინელებს თუ იარაღი საკმარისი რაოდენობით ექნებათ, ისინი რუსებს უკან დაახევინებენ და საეჭვოა პუტინმა ის ტერიტორია შეინარჩუნოს, რაც ბოლო დროს დაიპყრო. კრემლს ირანის იმედიც აღარ ექნება, რადგან თეირანი მნიშვნელოვნად არის დასუსტებული ისრაელთან (და აშშ-სთან) ამასწინანდელი საჰაერო შეტაკების გამო.
არის იმის ნიშნებიც, რომ თვითონ ვლადიმერ პუტინს მისსავე გარემოცვაში ბევრი არ ეთანხმება, რასაც მოსკოვში მიმდინარე საკადრო წმენდა მოწმობს. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ჩინოვნიკი სიცოცხლეს თვითმკვლელობით ამთავრებს, ცნობილი ოლიგარქები კი ქვეყნიდან გაქცევის დროს იქნენ დაკავებულები. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ოფიცერი, რომლებსაც ყოფილ თავდაცვის მინისტრთან სერგეი შოიგუსთან ახლო ურთიერთობა ჰქონდათ, დაპატიმრებულები იქნენ კორუფციის ბრალდებით.
იმ სიძნელეების მასშტაბს, რასაც ვლადიმერ პუტინი შეეჯახა ომის გამო, მოწმობს ის ფაქტი, რომ იგი იძულებული გახდა გასულ კვირას ყოველწლიური სამხედრო-საზღვაო აღლუმის ჩატარება გაეუქმებინა – უკრაინაში განცდილი დიდი დანაკარგების გამო.
ამრიგად, დონალდ ტრამპის გადაწყვეტილება ვადების შემცირების თაობაზე დროულია – ის იმ დროს იქნა მიღებული, როცა ვლადიმერ პუტინს, ყოყოჩობის მიუხედავად, ე.წ. „სპეციალური სამხედრო ოპერაციის“ გაგრძელების ვარიანტები უმთავრდება.
თუ რუსეთის პრეზიდენტი გამოფხიზლდება და მიხვდება, რომ მას უკრაინაში ომის მოგების შანსი არ აქვს, მას სხვა არჩევანი არ ექნება იმის გარდა, რომ დონალდ ტრამპის მოთხოვნას დათანხმდეს – ცეცხლი შეწყვიტოს და სამშვიდობო მოლაპარაკება დაიწყოს.
