,
.jpg)
გერმანულ გაზეთ „მანჰაიმერ მორგენში“ (Mannheimer Morgen - იბეჭდება ქალაქ მანჰაიმში, ბადენ-ვიურტემბერგის მხარე) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „მოლიპულ გზაზე: რუსეთისაკენ თუ ევროკავშირისაკენ?“ (ავტორი - ლოტარ ლოიშენი), რომელშიც გაანალიზებულია საქართველოს ბოლო პერიოდის საშინაო და საგარეო პოლიტიკური ასპექტები.
გთავაზობთ პუბლიკაციის ტექსტს შემოკლებით:
საქართველოში სიტუაციის მნიშვნელოვანი ცვლილების ნიშნები გამოიკვეთა. ქვეყანა, რომელსაც ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსი აქვს მინიჭებული, ამჟამად მკვეთრ შემობრუნებას აკეთებს. ის ფაქტი, რომ ირაკლი კობახიძის მთავრობამ უცხოელი აგენტის შესახებ რუსეთის კანონის მსგავსი სამართლებრივი აქტი მიიღო, ბრიუსელში შეშფოთებას იწვევს. ევროკავშირმა და გერმანიის კანცლერმა ოლაფ შოლცმა მკაცრად გააკრიტიკეს საქართველოს პარლამენტის მიერ მიღებული კანონი და აღნიშნეს, რომ ქვეყანა არასწორი მიმართულებით მიდის. როგორც ჩანს, მთავრობა მართლაც უახლოვდება რუსეთს, რომელსაც ავტოკრატი ვლადიმერ პუტინი ხელმძღვანელობს.
ამასთან, ობიექტურად უნდა ითქვას, რომ ბოლო წლებში კავკასიურ რესპუბლიკაში საქმეები საკმაოდ კარგად მიდიოდა: პარტია „ქართული ოცნება“ თორმეტი წელია უკვე ხელისუფლებაში იმყოფება და ქვეყანას მის მიერ შექმნილი მთავრობა მართავს, რომლის მიზანი ერთმნიშვნელოვანი იყო - ევროკავშირში გაწევრიანების სურვილი.
მიუხედავად იმისა, რომ საქართველო თურქეთსა და რუსეთს შორის მდებარეობს და ევროკავშირის არცერთ წევრ სახელმწიფოს უშუალოდ არ ესაზღვრება, სსრ კავშირის დაშლის შემდეგ დასავლეთისთვის ცნობილი ქვეყანა გახდა - ბევრი რამ გააკეთა იმისთვის, რომ ევროპის დემოკრატიულ ქვეყნებს შორის საერთო მაგიდასთან ყოფილიყო. თუმცა როგორც წინა წლებში, ისე ახლაც, „თანდაყოლილი დეფექტები“ მაინც შესამჩნევია.
პროფესიით ინჟინერმა, მილიარდერმა ბიძინა ივანიშვილმა 2011 წელს მოიფიქრა გეგმა, რომლის მიხედვით, მის მიერ შექმნილი პარტია პოლიტიკურ სცენაზე გამოვიდა და 2012 წელს, არჩევნების შედეგად, მოქმედი პოლიტიკური ისტებლიშმენტი ხელისუფლებიდან გააძევა. ის ფაქტი, რომ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს ბიძინა ივანიშვილი სარგებლობდა გერმანიაში აშშ-ის ყოფილი ელჩის ჯონ კორბლიუმის დახმარებით, იმას ცხადჰყოფს, რომ როცა საქმე სამსახურის გაწევას ეხება, ოლიგარქებს შეუძლიათ კავშირები ხელისუფლების მაღალ სტრუქტურებშიც ჰქონდეთ.
ბიძინა ივანიშვილმა თავისი სიმდიდრე რუსეთში დააგროვა და როგორც ჩანს, წარმატებით შეისწავლა და კარგად ისარგებლა დასავლური კომუნიკაციური ბიზნესით, თავისი ინტერესების შესაბამისად. მან თავის მიზანს მიაღწია - საქართველოს მთავრობის მეთაური გახდა, თუმცა 2013 წელს პოსტიდან გადადგა. ამავე დროს, იგი გადადგომის შემდეგაც ყველაზე უფრო გავლენიან და მნიშვნელოვან ფიგურად ითვლება, როცა საკითხების გარჩევა კულისებს მიღმა ხდება. თუმცა ჯერ-ჯერობით არ არის დამტკიცებული, მართლაც მილიარდერი დგას იმ კანონის მიღების უკან, რომლის მეშვეობითაც მთავრობა მასმედიისა და არასამთავრობო ორგანიზაციების უცხოეთიდან დაფინანსებას აკონტროლებს.
ფაქტია, რომ კანონის მიღებამ ბევრ ქართველში პანიკა გამოიწვია. გამოკითხვების თანახმად, ქვეყნის 3,8 მილიონი მცხოვრებიდან 80%-ს სურს, რომ საქართველო ევროკავშირის წევრი გახდეს. ბოლო დრომდე სწორედ ამ მიზნის განხორციელებას ემსახურებოდა მთავრობის მთავარი კურსი, მაგრამ „უცხოური აგენტების შესახებ“ კანონის მიღებამ ხელისუფლების პოლიტიკის მიმართ ეჭვები გააჩინა. ბოლო კვირეებში ქუჩაში პროტესტის ნიშნად ათეულ ათასობით ადამიანი გამოვიდა, რომლის დროსაც პოლიციასთან შეტაკება მოხდა. დამოუკიდებელმა პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა მთავრობის მცდარი კურსის სწორი მიმართულებით განხორციელებას შეეცადა და კანონის ძალაში შესვლას ვეტო დაადო, თუმცა ამაოდ - ვეტო „ქართულმა ოცნებამ“ გადალახა.
კითხვა, თუ როგორ განვითარდება მოვლენები, ჯერ-ჯერობით უპასუხოდ რჩება. ოპოზიციას ამჟამად მხოლოდ დროით სარგებლობა შეუძლია - შემოდგომით საქართველოში საპარლამენტო არჩევნები უნდა ჩატარდეს.
წყარო: https://www.mannheimer-morgen.de/
ბრიტანულ „დეილი ტელეგრაფში“ (The Daily Telegraph) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ტრამპმა პუტინისათვის დრო ისე გამოთვალა, რომ სანქციებით მაქსიმალურ შედეგს მიაღწიოს“ (ავტორი – კონ კოფლინი). პუბლიკაციაში განხილულია აშშ-ის პრეზიდენტის მიერ რუსეთის წინააღმდეგ მიმართული მეორადი სანქციების ათდღიანი ვადა და მოცემულია მათი სავარაუდო შედეგები.
გთავაზობთ სტატიას შემოკლებით:
დონალდ ტრამპმა, ალბათ, ყველაზე საუკეთესო და შესაფერისი დრო შეარჩია თავისი მეორადი ეკონომიკური სანქციების ახალი ვადის გამოცხადებისათვის, რომ რუსეთს ნავთობისა და გაზის გაყიდვით მიღებული შემოსავლები შეუმცირდეს და უკრაინაში ომი შეწყვიტოს.
დონალდ ტრამპს სამჯერ ეგონა, რომ ვლადიმერ პუტინი სამშვიდობო მოლაპარაკების აუცილებლობაში დაარწმუნა, მაგრამ სამჯერვე, როგორც კი სატელეფონო საუბარი მთავრდებოდა, რუსეთის არმია უკრაინული ქალაქების დასაბომბად რაკეტებსა და დრონებს უშვებდა.
აშშ-ის პრეზიდენტის მხრიდან იმის დაგვიანებული აღიარება, რომ „პუტინი მას თურმე ათამაშებდა და ომის გასაგრძელებლად დროს იგებდა“, იმას ნიშნავს, რომ როგორც იქნა, „ტრამპი აბობოქრდა“ და თავის რუს კოლეგას ათდღიანი ვადა დაუწესა ცეცხლის შესაწყვეტად. თუ კრემლი თეთრი სახლის მოთხოვნას არ დაეთანხმება, ძალაში შევა ახალი მომატებული საბაჟო ტარიფები იმ ქვეყნების მიმართ, რომლებიც რუსეთისაგან ნავთობს ყიდულობენ. სანქციის მიზანი და განხორციელების პროცედურა ასეთია: აშშ რუსული იაფი ნავთობისა და გაზის მოყვარული ქვეყნების – ინდოეთის, ჩინეთის (და ალბათ, თურქეთის და სხვების) მიერ წარმოებულ იმპორტირებულ პროდუქციაზე მომატებულ საბაჟო ტარიფებს დააწესებს. მათი ფასი იმდენად გაძვირდება, რომ ამერიკაში მყიდველი აღარ ეყოლება, ანუ ინდური და ჩინური კომპანიები დაზარალდებიან. ზარალის თავიდან ასაცილებლად იგივე ქვეყნები იძულებულნი გახდებიან, რომ რუსეთისაგან ნავთობისა და გაზის შესყიდვა შეწყვიტონ, რის შედეგადაც რუსეთს შემოსავლები შეუმცირდება, ანუ კრემლს აღარ ექნება თანხები უკრაინასთან ომის გასაგრძელებლად. რუსეთი ცეცხლს შეწყვეტს და სამშვიდობო მოლაპარაკებაზე დათანხმდება.
კონგრესში ზოგიერთი დეპუტატი უფრო რადიკალურად არის განწყობილი, რომლებიც 500%-იან სანქციების დაწესებას მოითხოვენ.
უეჭველია, რომ დონალდ ტრამპი სერიოზულად არის განწყობილი. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ მან იძულებული გახადა იაპონია და ევროკავშირი სავაჭრო ხელშეკრულებების დადებისას აშშ-ის მოთხოვნებზე დათანხმებულიყვნენ, განა თეთრი სახლი კრემლის წინაშე უკან დაიხევს?
როგორც კი ინდოეთი და ჩინეთი მტკივნუულ დარტყმას იგრძნობენ ამერიკასაგან, ისინი იძულებულნი გახდებიან რუსეთისაგან ნავთობ-გაზის შესყიდვა შეამცირონ (ან საერთოდ შეწყვიტონ). ამით დაინგრევა ვლადიმერ პუტინის გენერალური გეგმა რუსეთის იმპერიული ძლიერების აღდგენის შესახებ.
რუსეთი უკრაინის ფრონტზე წარუმატებლობას განიცდის. მართალია, კრემლმა დრონებითა და რაკეტებით უკრაინული ქალაქების დაბომბვა გააძლიერა, მაგრამ ფაქტია, რომ მაისში დაწყებულ შეტევას რუსეთის არმიისათვის რაიმე მნიშვნელოვანი წარმატება არ მოუტანია. ვლადიმერ პუტინი ბოლო დროს მუდმივად ცდილობს რომელიმე მსხვილი უკრაინული ქალაქის დაპყრობას, მაგრამ უშედეგოდ – პოკროვსკს და კონსტანტინოვკას ისევ უკრაინელები აკონტროლებენ. უკრაინელები მამაცურად იბრძვიან, რუსები უამრავ ჯარისკაცს კარგავს – კრემლის ზარალმა უკვე მილიონს მიაღწია დაღუპულებისა და დაჭრილების სახით. ეს ნიშნავს ყოველდღიურად 1080 რუსი მებრძოლის დაღუპვა-დასახიჩრებას.
ასევე ნაკლებად სავარაუდოა, რომ რუსეთი ათასკილომეტრიან ფრონტის ხაზზე რაიმე წარმატებას მიაღწევს მას შემდეგ, რაც დონალდ ტრამპი უკრაინას მეტ იარაღს მიაწვდის. უკრაინელებს თუ იარაღი საკმარისი რაოდენობით ექნებათ, ისინი რუსებს უკან დაახევინებენ და საეჭვოა პუტინმა ის ტერიტორია შეინარჩუნოს, რაც ბოლო დროს დაიპყრო. კრემლს ირანის იმედიც აღარ ექნება, რადგან თეირანი მნიშვნელოვნად არის დასუსტებული ისრაელთან (და აშშ-სთან) ამასწინანდელი საჰაერო შეტაკების გამო.
არის იმის ნიშნებიც, რომ თვითონ ვლადიმერ პუტინს მისსავე გარემოცვაში ბევრი არ ეთანხმება, რასაც მოსკოვში მიმდინარე საკადრო წმენდა მოწმობს. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ჩინოვნიკი სიცოცხლეს თვითმკვლელობით ამთავრებს, ცნობილი ოლიგარქები კი ქვეყნიდან გაქცევის დროს იქნენ დაკავებულები. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ოფიცერი, რომლებსაც ყოფილ თავდაცვის მინისტრთან სერგეი შოიგუსთან ახლო ურთიერთობა ჰქონდათ, დაპატიმრებულები იქნენ კორუფციის ბრალდებით.
იმ სიძნელეების მასშტაბს, რასაც ვლადიმერ პუტინი შეეჯახა ომის გამო, მოწმობს ის ფაქტი, რომ იგი იძულებული გახდა გასულ კვირას ყოველწლიური სამხედრო-საზღვაო აღლუმის ჩატარება გაეუქმებინა – უკრაინაში განცდილი დიდი დანაკარგების გამო.
ამრიგად, დონალდ ტრამპის გადაწყვეტილება ვადების შემცირების თაობაზე დროულია – ის იმ დროს იქნა მიღებული, როცა ვლადიმერ პუტინს, ყოყოჩობის მიუხედავად, ე.წ. „სპეციალური სამხედრო ოპერაციის“ გაგრძელების ვარიანტები უმთავრდება.
თუ რუსეთის პრეზიდენტი გამოფხიზლდება და მიხვდება, რომ მას უკრაინაში ომის მოგების შანსი არ აქვს, მას სხვა არჩევანი არ ექნება იმის გარდა, რომ დონალდ ტრამპის მოთხოვნას დათანხმდეს – ცეცხლი შეწყვიტოს და სამშვიდობო მოლაპარაკება დაიწყოს.
