USD 2.6942
EUR 3.1282
RUB 3.3717
Тбилиси
18 მარტი - ეს დღე ისტორიაში
дата:  485

18 მარტი — გრიგორიანული კალენდრის 77-ე დღე (ნაკიან წლებში – 78-ე დღე). წლის ბოლომდე დარჩენილია 288 დღე.

დღის მოვლენები

1438 : ალბერტ II გერმანიის მეფე გახდა.

1850 : დაარსდა ფირმა ამერიკან ექსპრესი.

1871 : პარიზში დაიწყო აჯანყება. შეიქმნა პარიზის კომუნა.

1913 : საბერძნეთის მეფე გეორგიოს I მოკლულ იქნა ქ. სალონიკში .

1921 : პოლონეთმა და სსრკ-მა დადეს ზავი. დასრულდა პოლონეთ-საბჭოთა კავშირის ომი.

1922 : ინდოეთში დააპატიმრეს მოჰანდას განდი.

1925 : სსრ კავშირში მიღებულ იქნა კანონი სავალდებულო სამხედრო სამსახურის შესახებ.

1940 : ჰიტლერი და მუსოლინი ბრენერის უღელტეხილთან შეხვდნენ.

1965 : რუსი კოსმონავტი ალექსეი ლეონოვი პირველი გავიდა ღია კოსმოსში.

1990 : აღმოსავლეთი გერმანია პირველ თავისუფალ არჩევნებს ატარებს 1932 წლის შემდეგ.

2011 : ლიბიის საპროტესტო აქციები: გაეროს უშიშროების საბჭომ მიიღო გადაწყვეტილება ჩრდილოაფრიკული სახელმწიფოს საჰაერო სივრცეში ფრენის აკრძალვისა და მოსახლეობის დასაცავად „ყველა საჭირო ღონისძიების“ ჩატარების თაობაზე.

2012 : გერმანიის ფედერალურმა კრებამ ქვეყნის პრეზიდენტად იოახიმ გაუკი აირჩია.

ამ დღეს დაბადებულნი

1496 : მარია ტიუდორი — საფრანგეთის დედოფალი (1514–1515)

1555 : ფრანსუა დე ვალუა — საფრანგეთის მეფე ანრი II -ის და ეკატერინე მედიჩის შვილი

1609 : ფრედერიკ III — დანიისა და ნორვეგიის მეფე (1648–1670)

1660 : ჯორჯ I — დიდი ბრიტანეთის და ირლანდიის მეფე (1714–1727)

1782 : ჯონ კელჰუნი — აშშ-ის პოლიტიკოსი

1830 : დანიელ ჭონქაძე — ქართველი მწერალი

1837 : გროვერ კლივლენდი — ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტი (1885-–1889) და (1893–1897)

1842 : სტეფან მალარმე — ფრანგი პოეტი

1844 : ნიკოლოზ რიმსკი-კორსაკოვი — რუსი კომპოზიტორი

1864 : თოროს თორამანიანი — სომეხი არქიტექტორი და არქეოლოგი

1869 : ნევილ ჩემბერლენი — დიდი ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრი (1937–1940)

1871 : რეჯინალდ ოლდუორთ დეილი — კანადელ-ამერიკელი გეოლოგი და პეტროგრაფი

1872 : ილია ზურაბიშვილი — ქართველი მწერალი

1886 : კურტ კოფკა — გერმანელ-ამერიკელი ფსიქოლოგი.

1896 : ლადო გუდიაშვილი — ქართველი ფერმწერი

1901 : ჯუზეპე სანტაგოსტინო — იტალიელი ფეხბურთელი

1904 : სრეჩკო კოსოველი — სლოვენი პოეტი

1905 : დავით ლორთქიფანიძე — ქართველი მეცნიერი

1907 : იაკობ ჯუღაშვილი — ქართველი სამხედრო მოღვაწე

1913 : ვერნერ მელდერსი — გერმანელი სამხედრო მოღვაწე

1914 : დავით იმნაიშვილი — ქართველი ენათმეცნიერი

1919 : ელიზაბეთ ენსკომი — ბრიტანელი ფილოსოფოსი.

1928 : ფიდელ რამოსი — ფილიპინების პრეზიდენტი (1992–1998)

1929 : შოთა ნიშნიანიძე — ქართველი პოეტი.

1932 : ჯონ აპდაიკი — ამერიკელი მწერალი

1936 : ფრედერიკ დე კლერკი — სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის პრეზიდენტი (1989–1994)

1937 : სოსო ჩხაიძე — ქართველი კინორეჟისორი

1938 : შაში კაპური — ინდოელი მსახიობი.

1941 : თამაზ ბათიაშვილი — ქართველი მევიოლინე და პედაგოგი

1949 : ალექს ჰიგინსი — ჩრდილოეთირლანდიელი პროფესიონალი სნუკერისტი.

1952 : სალომე ზურაბიშვილი — საფრანგეთის და საქართველოს პოლიტიკური მოღვაწე

1952 : როლანდ გილიგაშვილი — საქართველოს იუსტიციის მინისტრი (2001–2003)

1959 : ლიუკ ბესონი — ფრანგი კინორეჟისორი

1960 : მარიამ წიკლაური — ქართველი პოეტი

1965 : ლევან წულაძე — ქართველი რეჟისორი,

1968 : თემურ ქეცბაია — ქართველი ფეხბურთელი და მწვრთნელი

1970 : კუინ ლატიფა — ამერიკელი მომღერალი

1973 : ლევან კოღუაშვილი — ქართველი კინორეჟისორი და სცენარისტი.

1976 : ჯოვანა ანტონელი — ბრაზილიელი მსახიობი

1977 : ვილი სანიოლი — ფრანგი ვეტერანი ფეხბურთელი

1979 : ადამ ლევინი — ამერიკელი მომღერალი

1980 : ნატალია პოკლონსკაია — რუსი სახელმწიფო მოღვაწე

1981 : ტომ შტარკე — გერმანელი ყოფილი ფეხბურთელი

1983 : მიშა ანდღულაძე — ქართველი მსახიობი

1984 : სიმონე პადოინი — იტალიელი ფეხბურთელი

1986 : ჯაბა კანკავა — ქართველი ფეხბურთელი

1986 : ლიუკე ლი — შვედი მომღერალი

1987 : მაურო სარატე — არგენტინელი ფეხბურთელი

1991 : ავთანდილ ჭრიკიშვილი — ქართველი ძიუდოისტი

1996 : ჯემალ ტაბიძე — ქართველი ფეხბურთელი

ამ დღეს გარდაცვლილნი

235 : ალექსანდრე სევერუსი — რომის იმპერატორი 222 —235 წლებში

1584 : ივანე IV (რუსეთი) — პირველი რუსი მეფე

1745 : უოლპოლი, რობერტ — ბრიტანეთის სახელმწიფო მოღვაწე

1871 : მორგანი, ოგასტეს — შოტლანდიელი მათემატიკოსი და ლოგიკოსი

1913 : გეორგიოს I — საბერძნეთის მეფე

1929 : ჰამზა, ჰაქიმ-ზადე ნიაზი — უზბეკი მწერალი, დრამატურგი, საზოგადო მოღვაწე

1964 : ვინერი, ნორბერტ — ამერიკელი მათემატიკოსი

1980 : ფრომი, ერიხ — გერმანელი ფსიქოლოგი და სოციოლოგი

1983 : უმბერტო II — იტალიის ბოლო მეფე

დღესასწაულები

მართლმადიდებელი ეკლესია აღნიშნავს შემდეგი წმინდანების ხსენების დღეს:

კონონ ისავრიელი

წმინდა ონისიმე

წმინდა კონონი

მარკოზ მმარხველი

ისიხი მმარხველი

წმინდა ევლოგი

წმინდა ევლაპი

აგრეთვე:

არუბა : დროშის დღე

аналитика
სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის დაახლოება სამხრეთ კავკასიისთვის კი ძალიან დიდი უპირატესობაა მაგრამ საქართველოზე გამავალი შუა დერეფნისათვის ეს ყველაფერი სერიოზული დარტყმა იქნება - გიორგი კობერიძე
თავს თუ არ მოვიტყუებთ დასავლეთის ჩართილობით სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის დაახლოება სამხრეთ კავკასიისთვის კი ძალიან დიდი უპირატესობაა და რეგიონის მიზიდულობასაც გაზრდის, მაგრამ საქართველოზე გამავალი შუა დერეფნისათვის ეს ყველაფერი სერიოზული დარტყმა იქნება. ამერიკის მცდელობა იშუამდგომლოს სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის, განპირობებულია ორი მარტივი და ერთმანეთზე დამოკიდებული მიზნით:
 
1. ზანგეზურის დერეფნის ირიბი კონტროლი: - აშშ-ს მიზანია არ დაუშვას ირანის, ჩინეთისა და რუსეთის გავლენა ამ ახალ საერთაშორისო ეკონომიკურ მიმართულებაზე. პირიქით, ამ დერეფნის ვაშინგტონზე დამოკიდებულებაა პრიორიტეტი. მეთოდურად, ამერიკული გავლენისა და არაპირდაპირი კონტროლის უკან უამრავი მექანიზმი არსებობს: ამერიკული კერძო კომპანიების მეშვეობით, ინვესტიციებით, გზის უსაფრთხოების ვალდებულებით, საერთაშორისო მისიით, სამმხრივი პარტნიორობით, რეჟიმების მხარდაჭერით, რაიმე სახის ხელშეკრულებით და ასე შემდეგ. მეთოდი ბევრია, გავლენებისა და ირიბი კონტროლის ზრდა კი ამ ყველაფრიდან გამომდინარეობს.
 
2. შუა დერეფნის შიგნით ალტერნატივების გაჩენა: - ამერიკელებს უყვართ გამოთქმა, რომ არასდროს უნდა ჩადო ყველა კვერცხი ერთ კალათაში. საქართველოზე გამავალი შუა დერეფანი თითქმის უალტერნატივო იყო. რუსული ანუ ჩრდილოეთის დერეფანი დახურულია. წითელი ზღვის საზღვაო დერეფანი ორი წელია საბრძოლო ზონადაა ქცეული, ირან-ისრაელის ომებმა ახლო აღმოსავლეთის საჰაერო გზაგამტარიც არასტაბილურად აქცია და კავკასიაზე გადმორთო. ამ ყველაფრიდან და სომხეთ-აზერბაიჯანული დაპირისპირებიდან გამომდინარე საქართველო ერთ-ერთ ძირითად ეკონომიკურ დერეფნად რჩებოდა. ყოველ შემთხვევაში ბოლო 25 წელიწადი ასე იყო მოაზრებული და საქართველოც ასე პოზიციონირებდა.
 
ახლა კი საქართველოსთან დაკავშირებით განწყობები იცვლება და სხვადასხვა კალათის მნიშვნელობა იზრდება: ამერიკელი და ევროპელი ანალიტიკოსები ღიად საუბრობენ რომ ზანგეზურის ალტერნატივა უნდა ამუშავდეს და დაიტვირთოს, რომლის მნიშვნელობა ეკონომიკურიც იქნება და პოლიტიკურიც. ეკონომიკურში იმას გულისხმობენ, რომ გზა მოკლდება აზერბაიჯანსა და თურქეთს შორის: სომხეთზე გამავალი გზა უფრო მოკლე იქნება ვიდრე საქართველოზე გამავალი. ამასთან, ზანგეზურის გზით სომხეთის სამხრეთული სიუნიქის პროვინციაც გამოცოცხლება და აზერბაიჯანის ნახიჩევანიც. სწორედ ამ უკანასკნელიდანაა ალიევების ოჯახი. შესაბამისად, ბაქოს დამატებითი მოტივაციაც აქვს ნახიჩევანის გასავითარებლად და იქ გზის დასატვირთად.
 
ეკონომიკური გასაგებია, მაგრამ შეფასებებში პოლიტიკური განზომილება ყველაზე სამწუხარო და თვალშისაცემია: დასავლური ანალიტიკური ორგანიზაციები ღიად აცხადებენ, რომ საქართველო რუსულ და ჩინურ ორბიტაზეა გადასული, შესაბამისად, მისდამი ნდობა აღარ არსებობს. ამიტომ, მათი არგუმენტებით, აუცილებელია შეიქმნას ახალი პოლიტიკური საყრდენი კავკასიაში, რომელიც რუსეთის გავლენების მიღმა იქნება.
ვახსენოთ თურქეთიც: ანკარასათვის სომხეთის ეკონომიკური მიბმა გავლენის ზრდასთანაა დაკავშირებული. რაც უფრო სუსტად იქნება წარმოდგენელი რუსეთი სომხეთში, ნიშნავს რომ თურქეთი მით უფრო გაძლიერდება იქ. სომხეთთან შედარებით თურქეთი ეკონომიკური გიგანტია და მისი შესვლა ახალ ბაზარზე დიდი ეფექტის მქონე იქნება და პოლიტიკურად გადათარგმნის პერსპექტივაც ექნება. ეს ერთ და ორ დღეში არ მოხდება, მაგრამ ფაქტია, რომ ამ ორ ქვეყანას შორის, ოფიციალურ დონეზე ხისტი რიტორიკა სრულიად შეცვლილია.
 
ცხადია, სომხეთის რუსეთისაგან სრულად ჩამოხსნაზე საუბარი ამ ეტაპზე გადაჭარბებულია, მაგრამ მოსკოვი რომ გავლენებს კარგავს ეს შესანიშნავია. კვლევითი ორგანიზაციები არაორაზროვნად საუბრობენ, რომ წაგებულებს შორის რუსეთი, საქართველო და ჩინეთია. თუმცა ეს უკანასკნელი თურქეთთანაც გამონახავს ენას. რუსეთს სომხეთში ბევრი სვლა არ აქვს საბოტაჟებისა და გადატრიალების გარდა (და ომებისაგან განსხვავებით ისინი მას ძალიან კარგად გამოსდის). ისიც მოსალოდნელია, რომ დასავლეთის ჩართულობის ხელის შესაშლელად მოსკოვი ყველა ღონეს იხმარს და მათ ნაწილს უკვე ხმარობს კიდეც - სომხეთში არეულობა და გადატრიალება სცადა მან - ამ თემაზე გამოძიება სომხეთში ახლაც მიმდინარეა. არც ჩინეთი იქნება გულხელდაკრეფილი.
 
რაც შეეხება საქართველოს: ახლა საქართველოში ჩატარებული ნატოს წვრთნები Agile Spirit სწორედ იმის მანიშნებელი იყო, რომ აშშ კვლავ ცდილობს კავშირების შენარჩუნებას აქ. საქართველოს რუსულ ბანაკში საბოლოო აღმოჩენა შავ ზღვაზე რუსეთის გაძლიერებას და კავკასიაში მოსკოვის გავლენების ზრდას მოასწავებს. ამასთან, ინფრასტრუქტურის თვალსაზრისით საქართველოში უკვე ბევრი რამაა მოწყობილი, თუმცა ისიც ვიხილეთ, რომ აზერბაიჯანში საგზაო ინფრასტრუქტურას ძალიან დიდი სისწრაფით აშენებენ ხოლმე. ჩვენ ისეთ რეგიონში ვართ, სადაც ცვლილებებისათვის საერთაშორისო პოლიტიკური ნება ყველაზე მნიშვნელოვანია ხოლმე. ეს პოლიტიკური ნება კი დასავლეთს როგორც ჩანს აქვს. პოლიტიკურ ნებას კი ინვესტიციები მიჰყვება ხოლმე, ინვესტიციებს კი დაცვა სჭირდება. შესაბამისად, ჩაანაცვლებს თუ არა საქართველოს ზანგეზურის დერეფანი საკითხავია, მაგრამ მნიშვნელობას კი ნამდვილად შეამცირებს.
 
более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати