,
17 წლის ვიყავი როდესაც ამერიკაში high school-ში გაცვლითი პროგრამით ჩამოვედი. ახლაც მახსოვს ის მომენტი, როცა “გამარჯვებულთა” სიაში ჩემი სახელი ამოვიკითხე. ჩემთვის ეს პირველი სერიოზული გამარჯვება იყო და მაშინდელი ემოცია დღემდე გამომყვა. მთელი ჩემი პროფესიული კარიერა და პირადი ცხოვრება ამ წარმატების შეგრძნების ძიებაზე აეწყო.
განათლების სექტორში მუშაობა სწორედ მაშინ გადავწყვიტე. ბუნებით რეფორმატორი ვარ. თუ რაიმე არ მომწონს, პასუხისმგებლობას ვგრძნობ, რომ თავად შევცვალო. მჯეროდა, რომ საქართველოშიც შეიძლება ყოფილიყო უკეთესი განათლების სისტემა და მაბედნიერებდა ფიქრი იმაზე, რომ მე მივიღებდი მასში მონაწილეობას. თბილისში დაბრუნების შემდეგ ბაკალავრიატი Public Policy-ში გავაკეთე.
შემდეგ აშშ განვითარების სააგენტოს (USAID) პროექტებზე ვიმუშავე განათლების მიმართულებით, საქართველოს სხვა და სხვა რეგიონში მცხოვრებ ახალგაზრდულ ჯგუფებთან. ასე დაიბადა ათასწლეულის ინოვაციის კონკურსი (Millenium Inovation Award, MIA), რომლის საშუალებითაც რამდენიმე ქართველი სკოლის მოსწავლე ჩავიდა ამერიკაში (მათ შორის სტენფორდის უნივერსიტეტის საზაფხულო ბანაკში- iD Tech Capm და NASA-ს კონფერენციაზე). მივხვდი, რომ პროფესიული განვითარებისთვის საჭირო იყო ამერიკულ უნივერსიტეტში მაგისტრატურის გავლა.
სწავლა განვაგრძე Muskie Fellowship program, Masters in Education Policy, რომელმაც ბევრი ახალი შესაძლებლობა მომიტანა. უკვე მქონდა საჯარო სექტორში მუშაობის გამოცდილებაც, კახა ბენდუქიძესთან რეფორმების აპარატში. გამოცდილების დაგროვებასთან ერთად ჩემი ხედვაც შეიცვალა: მანამდე მჯეროდა, რომ განათლების პოლიტიკის ცვლილება სისტემის ცვლილების მთავარი ფაქტორი იყო. შემდეგ დავინახე, რომ სწორი პოლიტიკა გრძელვადიანი კურსია, თუმცა სწრაფი ცვლილებებია საჭირო, რაც მხოლოდ ტექნოლოგიით არის შესაძლებელი. „ტექნოლოგიების მექა“ კი სილიკონის ველია და სწორედ ასე დაიგეგმა ცხოვრების ახალი ეტაპი.
მთავარი იყო მეპოვა ის პრობლემა, რომლის გადაჭრაზეც დიდი ინტერესით ვიმუშავებდი. ჩემს თავს დავუსვი შეკითხვა - მთელი პროფესიული გამოცდილებიდან, რისი კეთება მაბედნიერებდა ყველაზე მეტად? ასე შეიქმნა Supergenia - პლატფორმა ნიჭიერი ბავშვების აღმოსაჩენად მსოფლიოს მასშტაბით. Supergenia არის გზავნილი მსოფლიოსთვის, რომ განვითარების ბარიერები არ უნდა არსებობდეს - ყველა ბავშვს აქვს ნიჭი, არ აქვს მნიშვნელობა თუ სად ცხოვრობს ის - ნიჭი დროულად უნდა იქნას აღმოჩენილი და განვითარებული. ამერიკულ სტარტაპში მუშაობამ დამანახა, რომ ჩემი ხასიათი ზუსტად შეესაბამება სტარტაპის სწრაფ, რისკიან და თავისუფალ დინამიკას. ჩემი ცხოვრების მთავარი გამოწვევაა, შევქმნა პლატფორმა, სადაც სკოლა, მწვრთნელი თუ მასპინძელი ოჯახი ადვილად იპოვის ნიჭიერ ბავშვს და მისცემს მას საჭირო განათლებას და გამოცდილებას. ახალგაზრდა თაობას ვურჩევ, რომ ადრევე დაგეგმონ კარიერული გზა - დრო არის მთავარი. როგორც ამბობენ “Early is ontime. Being on time- is late. ”, დაასწარი მოვლენებს, დაინახე და გაიაზრე შენი გზა ადრე, რომ სწორ დროს-სწორ ადგილას აღმოჩნდე - დანარჩენი თავისით მოხდება.
ამერიკის განათლების სისტემა, ისევე როგორც ნებისმიერი ქვეყნის სისტემა, სრულყოფილი არ არის, მაგრამ მთვარი რაც აქ მომწონს არის - აქცენტი დამოუკიდებლობაზე. სისტემა ცდილობს, ჩამოგაყალიბოს infinite learner-ად (ადამიანად რომელიც მუდმივად ვითარდება, სწავლობს). ამ საუკუნეში, როცა არსებობს ხანის აკადემია (Khan Academy) და MIT Open Course Ware (https://ocw.mit.edu) - თავს ვერ გაიმართლებ, რომ წვდომა არ გქონდა რესურსებზე. მასწავლებლის მთავარი მიზანი კი არის გააღვიძოს სწავლის ინტერესი, მოგცეს ხედვა თუ საით შეიძლება წახვიდე და შენივე შესაძლებლობები დაგანახოს. ამერიკელი მასწავლებლები (ძირითადად) ახერხებენ სტუდენტში ამ ინტერესის, “ნაღმის გააქტიურებას”, რაც შედეგად გვაძლევს დამოუკიდებელ, ცოდნის მაძიებელ ადამიანებს.
დღევანდელმა მოსწავლემ და მასწავლებელმაც უნდა გააცნობიერონ, რომ ყველაფერი, რაც დღეს ვიცით ან ვსწავლობთ - ხვალ შეიძლება არ იყოს საკმარისი. მსოფლიო ძალიან სწრაფად იცვლება. მთავარია, ამ დინებას არ ჩამორჩე, ადევნო თვალი საით მიდის მსოფლიო და თავად ეძებო ახალი ცოდნის წყაროები
