USD 2.7075
EUR 3.1583
RUB 3.3787
Tbilisi
«TRT - Turkish Radio and Television Corporation» (თურქეთი): „თურქეთი როგორც ცენტრალური ქვეყანა ენერგეტიკაში“
Date:  

თურქეთის სახელმწიფო რადიოტელეკორპორაცია TRT (Turkish Radio and Television Corporation) თავის ვებ-გვერდზე აქვეყნებს სარედაქციო სტატიას სათაურით „თურქეთი როგორც ცენტრალური ქვეყანა ენერგეტიკაში“.

გთავაზობთ პუბლიკაციის ტექსტს:

თურქეთი, რომელიც ემზადება გახდეს ენერგეტიკის ცენტრალური ქვეყანა, ბუნებრივ გაზს რუსეთიდან, აზერბაიჯანიდან და ირანიდან იმარაგებს.

მიუხედავად იმისა, რომ თურქეთი ხელს უწყობს რეგიონში ენერგომომარაგების უსაფრთხოებას ბუნებრივი გაზის საერთაშორისო პროექტებით, ქვეყანა სწრაფად აგრძელებს ძალისხმევას, რომ გახდეს ცენტრი, სადაც მოხდება ბუნებრივი აირით ვაჭრობა და მისი ფასის განსაზღვრა.

რუსეთის წინადადების შემდეგ, თურქეთში ბუნებრივი აირის ცენტრის დაარსების თაობაზე, უცხოურ ბაზრებზე ექსპორტის მიზნით, ამ საკითხთან მიმართებაში საგზაო რუკის მომზადება გრძელდება.

ბუნებრივი გაზის ცენტრის დაარსება თრაკიის რეგიონში იგეგმება. თურქეთი ემზადება გახდეს ევროპის უმსხვილესი გაზის მიმწოდებელი და ამ სფეროში მწარმოებელი ქვეყნების ენერგიის ექსპორტის ცენტრი ქვეყანა.

თრაკიაში შესაბამისი ადგილის დადგენის შემდეგ, მიზნად არის დასახული, რომ ამ წლის განმავლობაში შეიქმნას ცენტრი.  

ამ სფეროში მივლინებული დელეგაციები მუდმივად მართავენ შეხვედრებს მოსკოვი-ანკარას ხაზზე, ასევე მუშაობა გრძელდება პროექტის დასასრულებლად.

ამჟამად თურქეთს აქვს ძლიერი ინფრასტრუქტურა, შვიდი საერთაშორისო ბუნებრივი აირის მილსადენით, ოთხი თხევადი ბუნებრივი აირის (LNG) ობიექტით, რომელთაგან ორი არის მცურავი საწყობი და გაზიფიკაციის ბლოკი და ორიც მიწისქვეშა ბუნებრივი აირის საწყობი.

„თურქული ნაკადი“ ერთ-ერთი საერთაშორისო პროექტია, რომელიც შედგება ორი საზღვაო ხაზისგან, თითოეული 930 კილომეტრის სიგრძისგან, რომელის მარშრუტიც გახლავთ, „ანაპა-ქირქლარელის ქიიქოი“. მაშინ, როცა ერთ-ერთი ხაზი უერთდება თურქეთის ეროვნულ ქსელს, მეორე უზრუნველყოფს თურქეთიდან ტრანზიტული გაზის ევროპაში ტრანსპორტირებას. თითოეულ ხაზს აქვს წელიწადში 15,75 მილიარდი კუბური მეტრი გაზის ტრანსპორტირების შესაძლებლობა.

ბუნებრივი გაზის „ცისფერი ნაკადის“ მილსადენი, რომელიც რუსეთიდან თურქეთამდე შავი ზღვის გავლით აღწევს, ყოველწლიურად 16 მილიარდ კუბურ მეტრ გაზის ტრანსპორტირებას უზრუნველყოფს. ბუნებრივი გაზის ტრანსანატოლიური მილსადენი (TANAP), რომელიც აზერბაიჯანულ გაზს თურქეთსა და ევროპას აწვდის, ამჟამად ყოველწლიურად 16 მილიარდ კუბურ მეტრ გაზს ატარებს, 6 მილიარდ კუბურ მეტრს თურქეთში და 10 მილიარდ კუბურ მეტრს ევროპაში.

მუშაობა გრძელდება TANAP-ის სიმძლავრის გასაზრდელად, რომლის სიმძლავრე გამიზნულია 32 მილიარდ კუბურ მეტრამდე. TANAP-ი ასევე უკავშირდება ტრანს-ადრიატიკულ მილსადენს, რომელიც გაზს აწვდის ევროპის ქვეყნებს საბერძნეთის საზღვარზე.

თურქეთს ასევე შეუძლია გაზის მომარაგება აზერბაიჯანიდან „ბაქო-თბილისი-ერზრუმის“ გაზსადენით.

აღმოსავლეთ ანატოლიის ბუნებრივი გაზის მთავარი გადამცემი ხაზი ყოველწლიურად აწვდის 10 მილიარდ კუბურ მეტრ ბუნებრივ აირს ირანიდან თურქეთის ბაზარზე.

თურქეთს ასევე გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს აღმოსავლეთ ხმელთაშუა ზღვის, თურქმენული და ერაყის გაზის მიწოდების კუთხით, რომელიც, სავარაუდოდ, მომავალში მიეწოდება ევროპის ბაზრებზე.

თურქეთს ასევე სურს გააფართოვოს ბუნებრივი აირის მრავალფეროვნება ცენტრალური აზიის თურქულენოვან რესპუბლიკებთან შეთანხმებების ხელმოწერით. ამ მიმართულებით მიზნად ისახავს თურქმენეთის ბუნებრივი აირის ტრანსპორტირებას თურქეთში კასპიის ზღვის გავლით, ზანგეზურის დერეფნის გახსნით. ხაზის თურქეთის ეროვნულ სისტემასთან შეერთებით, ის მიზნად ისახავს გაზარდოს თურქეთის ისედაც გადამწყვეტი როლი ევროპის ენერგომომარაგების უსაფრთხოებაში.

თურქეთი ხელსაყრელ მდგომარეობაშია თხევადი ბუნებრივი აირის (LNG) ინფრასტრუქტურაში, რომლის მნიშვნელობა უფრო ნათლად არის გააზრებული მთელ მსოფლიოში განვითარებული ენერგეტიკული კრიზისის პირობებში, ენერგომომარაგების უსაფრთხოებისა და რესურსების მრავალფეროვნების უზრუნველყოფის თვალსაზრისით.

თურქეთის პირველ მცურავ თხევად ბუნებრივი გაზის რეგაზიფიკაციის სადგურს (FSRU), შეუძლია ქსელში დღეში 20 მილიონი კუბური მეტრი გაზის მიწოდება

FSRU-ს ობიექტის ფარგლებში ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ადგილი უკავია „ერთუღრულ გაზის“ გემს.

აღნიშნულ გემს, რომელსაც აქვს გაზიფიცირების შესაძლებლობა წელიწადში დაახლოებით 2,5 მილიარდი კუბური მეტრი, შეუძლია შეინახოს 170 ათასი კუბური მეტრი თხევადი ბუნებრივი აირის (LNG), შეკუმშული ფორმა.

თხევადი ბუნებრივი აირი, რომლის შენახვაც გემ „ერთუღრულ გაზის“ შეუძლია, დაახლოებით 110 მილიონი კუბური მეტრია, ხოლო გემის მაქსიმალური დღიური გაზიფიკაციის სიმძლავრე 28 მილიონი კუბური მეტრია. თავის მხრივ, საროსის FSRU-ს ობიექტი, რომელიც გაიხსნა 2022 წლის ბოლოს, ასევე მნიშვნელოვნად უწყობს ხელს მარმარილოს რეგიონის მიწოდების უსაფრთხოებას.

წყარო: https://www.trt.net.tr/georgian/programebi/2024/01/22/energetikuli-dg-is-cesrigi-4-2024-2091848

 

 

 

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way