USD 2.7067
EUR 3.1230
RUB 3.3103
Тбилиси
«ARD - Tagesschau» (გერმანია): „რატომ გააკრიტიკა კანცლერმა ოლაფ შოლცმა ქართული კანონპროექტი“
дата:  343

გერმანული ტელესამაუწყებლო კომპანიის „არდ“-ის (ARD - Arbeitsgemeinschaft der öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland) ახალი ამბების პროგრამის „ტაგესშაუს“ (Tagesschau) ვებ-გვერდზე გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „რატომ გააკრიტიკა კანცლერმა ოლაფ შოლცმა ქართული კანონპროექტი“ (ავტორი - სილვია შტოიბერი).

გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:

გერმანიის კანცლერმა ოლაფ შოლცმა საქართველოს პრემიერ-მინისტრი მიიღო და ესაუბრა: კაცმა რომ თქვას, ამით არაფერი საოცარი და გასაკვირი არ მომხდარა: ეს იყო ორი ლიდერის ჩვეულებრივი შეხვედრა, თუმცა იმის გათვალისწინებით, რომ საქართველოს მმართველი პარტია „ქართული ოცნება“, რომლის წარმომადგენელი არის ირაკლი კობახიძე, უცხოური აგენტების შესახებ კანონის დახმარებით, ქვეყანას ევროკავშირისაკენ მიმავალ გზაზე ბარიერებს უქმნის.

ქართველი სტუმარი გერმანულად ლაპარაკობდა: ირაკლი კობახიძე, რომელიც ოდესღაც დიუსელდორფში სწავლობდა, მჭევრმეტყველად ხაზს უსვამდა, თუ რაოდენ მნიშვნელოვანია სამხრეთკავკასიური სახელმწიფოსა და გერმანიას შორის.

მაგრამ, სტუმრის უხვსიტყვაობის მიუხედავად, კანცლერ ოლაფ შოლცს გვერდი არ აუხვევია მკაცრი კრიტიკისათვის: საკითხი ეხება იმას, რომ „ქართულმა ოცნებამ“ ისეთი კანონპროექტი წარადგინა პარლამენტში განსახილველად და დასამტკიცებლად, რომელიც ქართული საზოგადოების ინტერესებს ეწინააღმდეგება - მის სახელია „უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“, ანუ უბრალოდ თუ ვიტყვით - „უცხოური აგენტების შესახებ“. სხვათა შორის, იგივე კანონის მიღება შარშანაც იყო განზრახული, მაგრამ ხალხმრავალი საპროტესტო აქციების გამო, მმართველმა პარტიამ პროექტი უკან გაიტანა.

ოლაფ შოლცთან ერთად გამართულ პრესკონფერენციაზე საქართველოს პრემიერ-მინისტრმა აღნიშნულ კანონპროექტს „გამჭვივალეობის კანონი“ უწოდა და ხაზი გაუსვა, რომ სამართლებრივი აქტის პროექტი შემუშავებულია ქართული სამოქალაქო საზოგადოების (იგულისხმება არასამთავრობო ორგანიზაციები და მასობრივი ინფორმაციის საშუალებები) დაფინანსებაში სინათლის შესატანად, რაც კანონის უზენაესობასა და დემოკრატიის პრინციპებს სრულად შეესაბამება.

კანონპროექტის თანახმად, ქართული მასმედიის საშუალებები და არასამთავრობო ორგანიზაციები, რომელიბიც თავიანთი ბიუჯეტის 20%-ზე მეტს საზღვარგარეთიდან იღებენ, ფინანსთა სამინისტროში უნდა დარეგისტრირდნენ, რომელიც მათ საქმიანობას ყოველ ექვს თვეში შეამოწმებენ და თუ რაიმე დარღვევა იქნება იქნება აღმოჩენილი, მათ მსხვილი ჯარიმების გადახდა ემუქრებათ. როგორც თვითონ არასამთავრობოები თვლიან, მათი საქმიანობის რეგულარული შემოწმება კონფიდენციალური ინფორმაციის გაჟონვასა და წყაროების გამხელას გამოიწვევს. კანონპროექტი, თუ ის მიღებული იქნება, შეეხება არჩევნებისადმი დაკვირვებაში მონაწილე არასამტავრობო ორგანიზაციებსაც.

ოლაფ შოლცი წინააღმდეგია...

გერმანიის კაცლერმა თავისი დამახასიეთებელი მშვიდი მანერით, მაგრამ მტკიცედ განაცხადა საჯაროდ და ჟურნალისტების წინაშე, რომ „ასეთი კანონების მიღება აუცილებლობას არ წარმოადგენს“ და რომ „ჩვენ იმედი გვაქვს, კანონი მიღებული არ იქნება“. „ჩვენი კრიტიკა იგივეა, როგორც გასულ წელს იყო“, თქვა კანცლერმა მშვიდად, მაგრამ კატეგორიულად. გარდა ამისა, ოლაფ შოლცმა განაცხადა, რომ არ ეთანხმება ირაკლი კობახიძის  პოზიციას - თითქოსდა ევროკავშირის კომისიამაც მიიღო მსგავსი წესები და ევროპის ბევრ ქვეყენაში ანალოგიური კანონები მოქმედებსო. კანცლერმა სტუმრის არცერთი მტკიცება არ გაიზიარა: „ევროკავშირის [სამართლებრივი აქტები] უცხოურ გავლენასთან ბრძოლის თაობაზე სულ სხვა კონცეფციას ეფუძნება, თუმცა, როგორც ჩანს, არც ის არ იქნება მიღებული, რადგან არსებობს უარყოფითი მოსაზრებები. სხვათა შორის, მსგავსი კანონი უნგრეთმაც მიიღო, მაგრამ მის სესახებ ევროპული სასამართლომ უარყოფითი ვერდიქტი გამოიტანა.

ოპოზიციონერთა დისკრედიტაციის კამპანია

ირაკლი კობახიძემ გაჩუმება ამჯობინა და კანცლერტან დისკუსიაში არ ცაერთო, თუმცა აღნიშნა, რომ საქართველოს იმემდი აქვს საშუალოვადიან პერსპექტივაში გახდეს ევროკავშირი წევრი და რომ წლის ბოლომდე ყველა რეკომენდაცია შესრულებულია იქნება - ნიადაგი მომზადდება მოლაპარაკების დაწყების მიზნით.

მაგრამ პრემიერის ბერლინში ნათქვამი და თბილისში მისი მთავრობის პრაქტიკული მოქმედება ერთმანეთს ეწინააღმდეგება. „ქართული ოცნება“ ქვეყნის შიგნით ევროკავშირსა და ამერიკას ადანაშაულებენ იმაში, რომ თითქოს დასავლეთს საქართველოში „რევოლუციის განხორციელება“ სურს - ლიბერალური ორგანიზაციებისა და მასმედიის დახმარებით და ქვეყანას რუსეთის წინააღმდეგ „მეორე ფრონტის“ გახსნისათვის უბიძგებენ.

პარლამენტში კანონპროექტის წარდგენას თან ახლავს ოპოზიციური პოლიტიკოსების დისკრედიტაციის კამპანია. გარდა ამისა, როგორც ადგილობრივი მასმედია იტყობინება, სახელმწიფო მოსამსახურეებს სოციალურ ქსელებში კანონპროექტის განხილვა აკრძალული აქვთ.

არავითარი შედარება ამერიკულ კანონთან

რა თქმა უნდა, კანონის მოწნააღმდეგეებიც აქტიურობენ: საერთაშორისო სპონსორებმა, მათ შორის ამერიკულმა ორგანიზაციამ USAID-მა საქართველოს მთავრობის მოქმედებას „არასწორს“ უწოდებს და აცხადებს, რომ ამერიკული ფინანსები საქართველოში განჭვირვალედ შედის და ყველა მსურველს შეუძლია მონაცმეებს ვებ-გვერდზე გაეცნოს. სპონსორები ასევე უარყოფენ მთავრობის კიდევ ერთ არგუმენტს, რომლის მიხედვით, ქართული კანონპროექტი თითქოსდა შეესაბამება აშშ-ის კანონს „უცხოელი აგენტების რეგისტრაციის შესახებ“ (FARA), რომელიც 1938 წელს არის მიღებული კონგრესის მიერ იმდროინდელი საერთაშორისო ვითარების გათვალისწინებით, რომ თავიდან აცილებული ყოფილიყო ნაცისტური გერმანიისა და ბოლშევიკური საბჭოთა კავშირის გავლენა აშშ-ში.

ქართულ კანონპროექტსა და აშშ-ის კანონს შორის ერთ-ერთი მთავარი განმასხვავებელი ფაქტი ისაა, რომ აშშ-ის კანონმდებლობა გულისხმობს უფრო ფართო კრიტერიუმებს „უცხოელი აგენტის“ ნიშნების გამოსახატავად, ქართულ კანონპროექტში კი „უცხოელი აგენტობა“ მხოლოდ უცხოურ დაფინანსებაში გამოიხატება.

ქართული კანონპროექტი გარკვეულწილად უფრო რუსულ კანონს გვაგონებს და ის უფრო შორს მიდის: მასში გათვალისწინებულია საზღვარგარეთიდან რელიგიური ორგანიზაციების დაფინანსების კონტროლიც. საქართველოს ხელისუფლების ამგვარი მოქმედების მიზანი ცნობილია - უზრუნველყოს ისედაც უძლიერესი ქართული მართლმადიდებელი ეკლესიის დაცვა კონკურენტთა მოქმედებისაგან.

ქართველთა უმრავლესობა ევროკავშირში შესვლის მომხრეა

ქართული ოპოზიციას იმედი აქვს, რომ მოსახლეობის უკმაყოფილება გაიზრდება და რომ ევროკავშირი მკაფიოდ მიანიშნებს საქართველოს მთავრობას მოქმედების ჩარჩოებს - როგორც ეს ბუნდესტაგის საერთაშორისო საქმეთა კომიტეტის თავმჯდომარემ მიხაელ როტმა გააკეთა: მან განაცხადა, რომ კანონპროექტი შეუთავსებელია საქართველოს ევროკავშირის წევრობასთან. იგივე განაცხადეს გერმანელმა პოლიტიკოსებმა „მწვანეთა პარტიიდანაც“.

საქართველოში მრავალი წლის განმავლობაში ჩატარებული გამოკითხვები გვაჩვენებს, რომ ქვეყნის მოსახლეობის უდიდეს ნაწილს თავისი ქვეყნის ევროკავშირიში გაწევრიანება სურს. სწორედ ამიტომ მმართველი პარტია ცდილობს ევროპული კურსის ერთგული იყოს და იმავდროულად [ყველა ფაქტორი გაითვალისწინოს] ხელისუფლებაში დარჩენის მიზნით.

წყარო: https://www.tagesschau.de/inland/innenpolitik/bundeskanzler-eu-georgien-100.html

 

аналитика
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати