2023 წლის 15-16 აგვისტოს შეჯამება უკრაინაში:
- საბრძოლო მოქმედების ყველაზე აქტიური და საბოლოო ფაზა მიმდინარეობს რობოტინეში, ზაპორიჟიას ოლქის საკვანძო წერტილზე. უკრაინელები დასახლების მინიმუმ ნახევარს აკონტროლებენ. იმ ფონზე, რომ სექტორში ყველაზე მაღალი წერტილია რობოტინე და თავდაცვის ზღუდეებიც მასზე და მასთან გადის, მისი დაკავება კრიტიკულად მნიშვნელოვანია. ამასთან, უკრაინელებმა შეტევაში სხვადასხვა ნაწილები ჩართეს, რაც იერიშის გაძლიერებასთან ერთად იმასაც მოასწავებს, რომ ისინი როტაციასაც ახორციელებენ - აშკარაა ორი თვის პერმანენტული დაწოლის ფონზე მოიერიშეების ნაწილს დასვენება სჭირდება. აღსანიშნავია ისიც, რომ რუსები რობოტინეს შენარჩუნებისათვის ძალიან დიდ რესურსებს ხარჯავენ. ხუმრობენ, რობოტინემ გადამწყვეტი ბრძოლის ფორმა მიიღო.
- ზაპორიჟიას ოლქში, მიხაილივკაში უცნაური ამბავი მოხდა. ერთმანეთს ჩრდილოკავკასიელები დაუპირისპირდნენ და ერთმანეთი დახოცეს. დაპირისპირების მიზეზი უცნობია. ზოგადად, მას შემდეგ რაც არმიაში რუსეთის უძლეველობის რწმენა შეირყა და ოფიცერთა რაოდენობაც შემცირდა, სიტუაცია საკმაოდ ქაოსური გახდა, განსაკუთრებით კი იქ, სადაც ეთნიკურად შერეული ნაწილები იმყოფებიან.
- ხარკივის ოლქში, კუპიანსკის ჩრდილოეთში ტყის მასივი დახოცილი რუსი სამხედროებით არის სავსე, მაგრამ იერიშის გაგრძელებას მაინც ცდილობენ. პრაქტიკულად, ინიციატივის დაკარგვა გენერალიტეტს შეიძლება თანამდებობის დაკარგვად დაუჯდეს და ამიტომაც არ წყვეტენ დაწოლას, პლუს უკრაინელთა ყურადღებას ჩრდილოეთით იქცევენ. მიუხედავად ასეთი მაღალი მსხვერპლისა წინსვლას ისინი მაინც ვერ ახერხებენ.
- ხერსონის ოლქში, დნიპროს აღმოსავლეთ სანაპიროზე, კოზაჩი ლაჰერთან კიდევ უფრო გაფართოვდა უკრაინელთა პლაცდარმი. რუსებმა დღეს ტერიტორიების ოკუპაცია ხელახლა სცადეს მაგრამ არ გამოუვიდათ. ამ ფონზე კოზაჩი ლაჰერში პანიკაა. გარბიან კოლაბორაციონისტები. თან ხმამაღლა წერენ და აპროტესტებენ რუსები ყურადღებას არ გვაქცევენ და მარტო ხომ არ შეგვატოვებთ უკრაინელებსო.
- რუსებმა ფრთოსანი რაკეტებით დაბომბეს დნიპროს, ლუცკისა და ლვივის ინდუსტრიული ცენტრები. ზუსტი ზიანის შესახებ ინფორმაცია არ ვრცელდება. საინტერესო სხვა ფაქტია - რუსები იმდენად ინტენსიურად ისვრიან ფრთოსან რაკეტებს, რომ აშკარაა სამხედრო წარმოება მაქსიმალურ დონეზე აიყვანეს და ინდუსტრია თუ ეკონომიკის ნაწილი აქეთ მიმართეს. პრაქტიკულად ომის მდგომარეობის ეკონომიკად და ინდუსტრიად ყალიბდება რუსეთი. ასეთ მდგომარეობაში ყოფნა ადვილი ამბავი ნამდვილად არ არის და რუსეთის მსგავს ეკონომიკაში კორუფციასაც ზრდის, მაგრამ აშკარაა რომ მოსკოვი თავისი ინდუსტრიით მაქსიმალურ ვაბანკზეა წასული.
არც უკრაინული ინდუსტრია ჩამორჩება თავისი აქტიურობით რუსეთს. უკრაინელთა ქარხნები ან მიწისქვეშაა გადასული ან უსაფრთხოდ დასავლურ სახელმწიფოებში. შესაბამისად, გამოფიტვა, ხარისხი და მოტივაცია ბევრ რაიმეს გადაწყვეტს ამ ომში.
- დონეცკის ოლქში, სამხრეთში, ველიკა ნოვოსილკას მონაკვეთზე, უროჟაინეს გათავისუფლების დასრულებისთანავე უკრაინული არმია შეტევაზეა გადასული კრემენჩიკის მიმართულებით. მეორე ნაწილი კი სტარომლინივკას უტევს. საინტერესო აქ სხვა რამაა - უკრაინელები მხოლოდ მარიუპოლისაკენ მიმავალ გზას კი არა მის აღმოსავლეთ და დასავლეთით მიმდებარე ფლანგებსაც ათავისუფლებენ და პრაქტიკულად წმენდენ მთელს მონაკვეთებს. რუსები წერენ რომ კრემენჩიკთან თავდაცვის კარგი ზღუდეები აქვთ მოწყობილი.
- აშშ-საგან უკრაინამ ჭურვების ძალიან დიდი პარტია მიიღო. ეს კი საარტილერიო დუელში გადამწყვეტია. პრაქტიკულად უკრაინელები ჯაბნიან რუსულ არტილერიას სამხრეთით და ეს რუს გენერლებს ძალიან აშინებთ.
მიყევით ბმულს - გიორგი კობერიძე
ბრიტანულ გაზეთ „ფაინენშელ თაიმსში“ (Financial Times) დაბეჭდილია სტატია სათაურით „მსოფლიოში არასტაბილურობა სუფევს, ამიტომ ევროპა უნდა შეიარაღდეს“, რომლის ავტორები არიან ფრიდრიხ მერცი (გერმანიის კანცლერი) და ემანუელ მაკრონი (საფრანგეთის პრეზიდენტი).
გთავაზობთ სტატიის შინაარსს:
„ჰააგაში ნატოს სამიტის ფონზე მსოფლიოში ქაოსური მოვლენები სუფევს: ბობოქრობენ ომები, ჩვეული ქცევის წესები და ნორმები ინგრევა, ხოლო დიდი ხნით განმტკიცებული რწმენები ეჭვის ქვეშ დგება. ამ ეპოქალური გამოცდის ჟამს გერმანია და საფრანგეთი - თავიანთ ევროპელ და ატლანტის ოკეანის გაღმა ნაპირზე მყოფ მეგობრებთან და მოკავშირეებთან ერთად ერთიანი და მტკიცე ფრონტით გამოდიან, რათა დაიცვან ჩვენი საერთო ფასეულობები, ჩვენი მოქალაქეების თავისუფლება და უსაფრთხოება“, - ნათქვამია სტატიის დასაწყისში.
ავტორთა აზრით, „ევროპაში არასტაბილურობის ძირითად წყაროს რუსეთი და მისი იმპერიალისტური ომები წარმოადგენს: „2008 წელს რუსეთი თავს დაესხა საქართველოს, შემდეგ, 2014 წელს - მოახდინა ყირიმისა და დონბასის ოკუპაცია, 2022 წელს კი კრემლის ჯარები უკრაინის დანარჩენ ტერიტორიაზე შეიჭრნენ. ვლადიმერ პუტინის მიზანია ძირი გამოუთხაროს ევროპულ უსაფრთხოებას, მეზობლებს თავს მოახვიოს უკანონო მეურვეობა, ისინი შიგნიდან გატეხოს და თავის ორბიტაზე გადაიყვანოს, საერთაშორისო მართლწესრიგს საფუძველი შეურყიოს. ეს ყველაფერი რუსეთის სტრატეგიულ ინტერესებს წარმოადგენს. ჩვენ არ შეგვიძლია ამ ყველაფერს შევურიგდეთ, ჩვენს კონტინენტზე მშვიდობა უნდა დავიცვათ“.
„თუ კრემლის ამჟამინდელი პოლიტიკის ტრაექტორია არ შეიცვლება, რუსეთი საფრანგეთისა და გერმანიის ურყევ და მტკიცე პოზიციის წინაშე აღმოჩნდება. ამჟამად სასწორზე დევს ევროპული სტაბილურობის ბედი ათწლეულების განმავლობაში.
ნატოს სამიტზე საფრანგეთი და გერმანია დაადასტურებენ თავიანთ მხარდაჭერას იმ ძალისხმევისადმი, რასაც აშშ მიმართავს კონფლიქტების შეწყვეტისათვის და მტკიცე მშვიდობის მისაღწევად. საფრანგეთი და გერმანია მხარს დაუჭერენ უკრაინის სუვერენიტეტს, ცეცხლის შეწყვეტის წინადადებას და გააძლიერებენ რუსეთზე ზეწოლას, მათ შორის სანქციების მეშვეობით“, - აღნიშნავენ სტატიის ავტორები, - „ჩვენ ვუზრუნველყოფთ, რომ უკრაინა კონფლიქტიდან გამოსვლის შემდეგ აყვავებული, ძლიერი და უსაფრთხო ქვეყანა გახდეს“.
როგორც სტატიაშია ნათქვამი, ამ მხრივ უკვე ბევრი რამ არის გაკეთებული - ევროკავშირი უკრაინას 130 მილიარდი ევროთი დაეხმარა. გარდა ამისა, ევროკავშირმა დაგმო კრემლის აგრესიული პოლიტიკა, რისთვისაც რუსეთს მკაცრი სანქციები აქვს დაწესებული. „მაგრამ ეს კიდევ ცოტაა. ამიტომ ჩვენ, დიდ ბრიტანეთთან ერთად, ხელს შევუწყობთ უკრაინის არმიის გაძლიერებას, განვაახლებთ უკრაინის თავდაცვით მრეწველობას იმ მიზნით, რომ სამომავლოდ მას რუსეთის სავარაუდო აგრესიის წარმატებით მოგერიება შეძლოს.
„რა თქმა უნდა, ჩვენი გეგმები მხოლოდ უკრაინას არ ეხება. როგორც ჩანს, ახლო მომავალში კონფლიქტურ გარემოში ცხოვრება მოგვიწევს - იმ მსოფლიოში, სადაც ჩვენი მოკავშირეების წინაშე ახალი დილემები და პრიორიტეტები დადგება. რუსეთის გარდა, ჩვენ, ალბათ, კიდევ ბევრი გამოწვევის მოწმენი გავხდებით. ამისათვის ახლავე უნდა ვიზრუნოთ“, - აღნიშნავენ ავტორები და იქვე მიუთითებენ: აუცილებელია ნატოს გაძლიერება - თავდაცვის სფეროს ალიანსის წევრების საერთო ბიუჯეტის 3,5% უნდა მოხმარდეს, 2%-ის ნაცვლად. დამატებითი ხარჯები აუცილებელია. მათი მეშვეობით ჩვენ იმ ბზარს ამოვავსებთ, რომელიც ნატოს სამხედრო პოტენციალს გაუჩნდა რევანშისტული რუსეთის პირისპირ“, - ხაზს უსვამენ ავტორები.
„ალიანსის უსაფრთხოების ქვაკუთხედად ბირთვული შეკავება რჩება: საფრანგეთს აქვს თავისი დამოუკიდებელი სტრატეგიული ბირთვული ძალები, რომლებსაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეაქვთ ნატოს საერთო უსაფრთხოების დაცვაში. გერმანიას უფლება აქვს მონაწილეობა მიიღოს ნატოს ბირთვული იარაღის ერთობლივ გამოყენებაში. გარდა ამისა, ერთობლივად ვიმუშავებთ შესყიდვების სისტემის რეფორმირებაში, რომელიც გამოიხატება უნიფიკაციაში, გამარტივებასა და გაზრდაში“, - ნათქვამია სტატიაში.
პუბლიკაციის დასასრულს, ავტორები აღნიშნავენ, რომ ნატო გააგრძელებს მჭიდრო თანამშრომლობას ევროკავშირთან, რათა უკეთ იქნას გამოყენებული ევროპის ტექნოლოგიური უპირატესობა [რუსეთის წინააღმდეგ]. „ჩვენ ვადასტურებთ სამოკავშირეო ერთიანობას, სოლიდარობას და ერთგულებას ჩვენი კონტინენტის თავისუფლების, მშვიდობისა და უსაფრთხოებისათვის“.