USD 2.7174
EUR 3.1875
RUB 3.4975
Tbilisi
რა არის ცნობილი სირიაში, 2020 წლის შემდეგ მიმდინარე ყველაზე დიდი ბრძოლების შესახებ
Date:  420

ბრძოლები ჩრდილოეთ სირიაში სამი დღეა გრძელდება - ყველაზე სასტიკი 2020 წლის მარტიდან, როდესაც ქვეყანაში ზავი დაიდო რუსეთისა და თურქეთის შუამავლობით.

რა არის ესკალაციის მიზეზი და რა პოზიცია დაიკავა რუსეთმა.

რას ამბობენ აჯანყებულები მათი შეტევის შესახებ.


ალეპოსა და იდლიბის პროვინციებში ანტისამთავრობო ჯგუფების შეტევა 27 ნოემბერს დილით დაიწყო, იტყობინება მედია. ოპერაციის მონაწილეთა შემადგენლობა ძალიან მრავალფეროვანია: მასში მონაწილეობენ ისლამისტური ჯგუფები, მათ შორის ჰაიათ თაჰრირ ალ შამი (HTS, რუსეთში აკრძალული ტერორისტული ორგანიზაცია) და ე.წ. შეიარაღებული ოპოზიცია, თავისუფალი სირიის არმია, რომელსაც მხარს უჭერდა აშშ და თურქეთი.

ბოევიკების გაერთიანებულმა სარდლობამ "ალ-ფატაჰ ალ-მუბინმა" შექმნა ტელეგრამის არხი, რომელშიც აშუქებს ოპერაციის მიმდინარეობას, სახელწოდებით "აგრესიის შეკავება". იქ განთავსებულ განცხადებებს მსხვილი უცხოური და რეგიონული მედიაც ავრცელებს. ბოევიკების თქმით, მათ შეტევა დაიწყეს "ბოლო კვირებში რუსეთისა და სირიის საჰაერო თავდასხმების ესკალაციის საპასუხოდ იდლიბის სამხრეთით მდებარე რაიონებში მშვიდობიანი მოსახლეობის წინააღმდეგ და სირიის არმიის მხრიდან რაიმე თავდასხმის მოლოდინში".


28 ნოემბრის დილისთვის, ბაშარ ალ-ასადის მოწინააღმდეგე ძალებმა გამოაცხადეს დაახლოებით ათეული დასახლების (მათ შორის სტრატეგიულად მნიშვნელოვანი დასახლებების ურმ ალ-სუღრა, ანჯარა და ალ-ჰოტა, რომლებიც მდებარეობენ ალეპოს დასავლეთით), და ასევე უმსხვილესი. სირიის არმიის ბაზა ტერიტორიაზე - 46. ბოევიკები წერენ, რომ მათ ხელში ჩაიგდეს ხუთი ტანკი, ერთი ქვეითი საბრძოლო მანქანა და სარაკეტო საწყობი. იმავე დღეს აჯანყებულებმა მიზანმიმართული თავდასხმა განახორციელეს ვერტმფრენზე ან-ნაირაბის აეროპორტში (იქ მდებარეობს სირიის საჰაერო ძალების საჰაერო ბაზა). Anadolu-სა და CNN-ის ცნობით, კაფერ ბესმე და ურუმ ელ-კუბრუ, ასევე აკილის, ელ-რაგიბის, კუპტანისა და დაბაბათის სიმაღლეები კონტროლის ქვეშაა.


28 ნოემბერს ალ-ფათჰ ალ-მუბინმა იტყობინება სოფელ კან ალ-ასალის აღება, რომელიც მდებარეობს ალეპოდან სულ რაღაც 7 კმ-ში, ასევე ათი ტანკი „დიდი დაბნეულობისა და მტრის მორალის დაკარგვის ფონზე“. პარალელურად, აჯანყებულები იდლიბის სამხრეთით და აღმოსავლეთით მიიწევენ წინ (თავად ქალაქი მათ კონტროლს ექვემდებარება 2015 წლიდან). კერძოდ, ისინი აცხადებენ, რომ აიღეს კონტროლი სირიის ერთ-ერთი მთავარი მაგისტრალის, M5-ის გვერდით მდებარე დადიჰისა და კაფრ ბატიჰის დასახლებებზე.


სულ რაღაც სამ დღეში შეტევის მონაწილეებმა მოახერხეს მინიმუმ 70 დასახლებული პუნქტის, ანუ დაახლოებით 400 კვადრატული მეტრის კონტროლის აღება. კმ, ორივე პროვინციაში, იუწყება Anadolu.

29 ნოემბერს მოსკოვის დროით 15:25 საათზე თავდამსხმელებმა განაცხადეს, რომ სირიის სიდიდით მეორე ქალაქში, ალეპოში შედიოდნენ. „ახლა ჩვენ ვმუშაობთ იმისათვის, რომ გავათავისუფლოთ ჩვენი ქალაქი კრიმინალური რეჟიმის სისასტიკისა და კორუფციისგან, ჩვენ ვცდილობთ აღვადგინოთ მისი სიამაყე და ღირსება, გავათავისუფლოთ იგი უსამართლობისა და ტირანიისგან“, - ნათქვამია ადგილობრივ მოსახლეობას მიმართვაში. 

რას ამბობენ დამასკოსა და მოსკოვში გამწვავებაზე


28 ნოემბრის დღის მეორე ნახევარში, ინფორმაცია ბოევიკების შეტევის შესახებ ქვეყნის ხელისუფლებამ დაადასტურა. საინფორმაციო სააგენტო SANA სირიის არმიის შტაბზე დაყრდნობით იტყობინება, რომ 27 ნოემბერს, დილით, HTS-მა (მისი წინამორბედის, ტერორისტული ჯგუფის ჯაბჰათ ალ-ნუსრას სახელი ნათქვამია განცხადებაში) განახორციელა "მასშტაბიანი ტერორისტული თავდასხმა". სოფლებზე, ქალაქებსა და სამხედრო ობიექტებზე ალეპოსა და იდლიბის სოფლად. სარდლობას არ გაუკეთებია კომენტარი ბოევიკების განცხადებებზე 46-ე ბაზის აღების და ან-ნეირაბში მდებარე საჰაერო ბაზაზე თავდასხმის, ასევე დასახლებული ტერიტორიების აღების შესახებ.


განცხადებაში აღნიშნულია, რომ სირიის შეიარაღებული ძალები „მეგობარ ძალებთან“ ერთად აგრძელებენ წინააღმდეგობას, ტერორისტები კი მძიმე დანაკარგებს განიცდიან ტექნიკითა და ცოცხალი ძალით. 28 ნოემბერს Reuters-მა გაავრცელა ინფორმაცია, რომ რუსული თვითმფრინავები სირიის საჰაერო ძალებთან ერთად ახორციელებდნენ დარტყმებს მეამბოხეების მიერ კონტროლირებად ტერიტორიებზე. ამის შესახებ ინფორმაცია სირიაში მეომარ მხარეთა შერიგების რუსეთის ცენტრმა დაადასტურა. „სირიის არაბული არმია იბრძვის რუსეთის საჰაერო კოსმოსური ძალების მხარდაჭერით. ბოლო 24 საათის განმავლობაში თავდამსხმელმა ტერორისტულმა ორგანიზაციებმა მნიშვნელოვანი დანაკარგები განიცადეს აღჭურვილობასა და პერსონალში. სულ მცირე 400 ბოევიკი მოკლეს“, - ნათქვამია 28 ნოემბრის გვიან საღამოს გავრცელებულ განცხადებაში.


სირიელმა ბოევიკებმა ალეპოს მახლობლად დიდი შეტევა დაიწყეს


29 ნოემბერს SANA-მ გაავრცელა ინფორმაცია, რომ ალეპოს უნივერსიტეტის კამპუსს ცეცხლი გაუხსნეს. უწყების ცნობით, დაიღუპა ოთხი ადამიანი, მათ შორის ორი სტუდენტი. მეამბოხეები უარყოფენ თავდასხმებს სამოქალაქო ობიექტებზე.


ასევე ცნობილია, რომ საზოგადოებრივი ტრანსპორტის მარშრუტები, რომლებიც ადრე მიჰყვებოდა ალეპო დამასკოს დამაკავშირებელ გზატკეცილს, შეიცვალა მსხვერპლის თავიდან აცილების მიზნით.


კრემლის ოფიციალურმა პირმა დიმიტრი პესკოვმა ჩრდილო-დასავლეთ სირიაში ესკალაცია არაბული რესპუბლიკის სუვერენიტეტის ხელყოფას უწოდა. „ჩვენ მხარს ვუჭერთ, რომ სირიის ხელისუფლებამ სწრაფად აღადგინოს კონსტიტუციური წესრიგი“, - თქვა მან. თუმცა, პესკოვმა უარი თქვა მედიის მიერ გავრცელებულ ინფორმაციაზე, რომ სირიის პრეზიდენტი ბაშარ ალ-ასადი მოსკოვში იმყოფება.


რატომ გაუარესდა სიტუაცია ჩრდილოეთ სირიაში ახლა?


სამთავრობო ძალებსა და ამბოხებულებს შორის მიმდინარე შეტაკება ყველაზე მასშტაბური და სისხლიანი გახდა 2020 წლის მარტიდან, როდესაც ისინი რუსეთისა და თურქეთის შუამავლობით ცეცხლის შეწყვეტაზე შეთანხმდნენ. პარალელურად, გადაწყდა უსაფრთხოების დერეფნის შექმნა M4 მაგისტრალის გასწვრივ (ლატაკია - ალეპო) და განხორციელდეს ერთობლივი რუსეთ-თურქული პატრულირება. შეთანხმებამ გამოიწვია საომარი მოქმედებების ხანგრძლივ სიმშვიდე, თუმცა იზოლირებული შეტაკებები და დაბომბვა მაინც ხდებოდა.


სირიელი მეამბოხეების შეტევა იდლიბსა და ალეპოში დაიწყო იმავე დღეს, როდესაც ისრაელსა და ჰეზბოლას შორის ზავი ძალაში შევიდა ლიბანში. „საერთაშორისო ვითარება ხელს უწყობს ამ ბრძოლას და ქაოსს ასადსა და მის მხარდამჭერებს შორის და ჩვენ ვისარგებლეთ ამ შესაძლებლობით“, განუცხადა Middle East Eye-ს ოპოზიციური სირიის სახალხო არმიის წარმომადგენელმა, რომელიც ნაწილობრივ შეუერთდა ოპერაციას.


პოლიტოლოგი და დამოუკიდებელი ექსპერტი ახლო აღმოსავლეთის კონფლიქტების დარგში კირილ სემენოვმა ვარაუდობს, რომ სირიულ ჯგუფებს სურდათ საერთაშორისო საზოგადოებისა და მედიის ყურადღების მიპყრობა იდლიბში არსებული ვითარებისადმი - ამის მიღწევა რთული იქნებოდა. ლიბანში მიმდინარე საომარი მოქმედებების ფონზე. „მათ სურდათ დაელოდათ ლიბანში ბრძოლის დასრულებამდე, რათა არ დაადანაშაულონ ისრაელის სასარგებლოდ მეორე ფრონტის გახსნაში“, განმარტა მან და აღნიშნა, რომ მსგავსი ბრალდებები ჯერ კიდევ ისმის.

ოპერაციისთვის არჩეული მომენტი მოწმობს მის სპონტანურობას: ბოევიკებმა ზუსტად არ იცოდნენ, როდის მოხდებოდა შეთანხმება ზავის შესახებ ისრაელსა და ჰეზბოლას შორის. გარდა ამისა, თავდაპირველი შეტევა შეზღუდული უნდა ყოფილიყო და სირიული ჯგუფები არ ელოდნენ, რომ აქამდე წინსვლას შეძლებდნენ. ექსპერტის აზრით, სამი ფაქტორის ერთობლიობამ განაპირობა ეს: ჰეზბოლას ყურადღების გადატანა ლიბანის მოვლენებზე, სირიაში რუსული PMC-ების ყოფნის შემცირება და სირიის არმიის დეგრადაცია ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში.


სანამ ჰაიათ თაჰრირ ალ შამი აძლიერებდა თავის ძალებს, ატარებდა მანევრებს, ქმნიდა მკაფიო სამხედრო იერარქიას, სირიის შეიარაღებული ძალების დაშლის სრულიად საპირისპირო პროცესი მიმდინარეობდა. არ არსებობს დაფინანსება, ჯარები, ფაქტობრივად, იქ არიან თვითკმარობის მიზნით და ხშირად არა მთლად ლეგალური საშუალებებით“, - ამბობს სემენოვი. ის აღიარებს, რომ ჩრდილოეთ სირიაში შემდგომი ესკალაციის შემთხვევაში, რუსეთმა შესაძლოა ქვეყანაში დამატებითი თვითმფრინავები გადაიტანოს, რადგან რუსეთის საჰაერო კოსმოსური ძალების ყველა თვითმფრინავი არ არის ჩართული უკრაინაში ოპერაციაში და ირანს შეუძლია უზრუნველყოს სახმელეთო ძალები.

 

analytics
გიორგი კობერიძე: რა პროცესები ვითარდება ჩვენს სამეზობლოში - სომხეთსა და აზერბაიჯანში?
ძალიან მნიშვნელოვანი პროცესები ვითარდება ჩვენს სამეზობლოში - სომხეთსა და აზერბაიჯანში.
 
როგორც ცნობილია, სომხეთში ბოლო ორი კვირაა აქტიურად მიმდინარეობს გამოძიება გადატრიალების შესახებ. არსებული ვერსიით სპეციალურ ჯგუფებს 21 სექტემბერს (სომხეთის დამოუკიდებლობის დღეს) გადატრიალება უნდა ეცადათ. ეჭვმიტანილებს შორის არიან პოლიტიკოსები, ბიზნესმენები და მაღალი რანგის სასულიერო პირები და სხვა, რომელთა შეხედულებებიც ძირითადად რუსეთის სასარგებლოა.
დაკავებულებს შორის არიან:
 
მთავარეპისკოპოსი ბაგრატ გალსტანიანი - იგი ადრეც იყო შემჩნეული ფაშინიანის წინააღმდეგ ღიად გამოსვლასა და აზერბაიჯანთან სამშვიდობო შეთანხმების არსებულ ვერსიას გმობდა;
 
მთავარეპისკოპოსი მიქაელ აჯაფაჰიანი - მას ბრალად სახალხო აჯანყების მოწოდებას ედავებიან; უშუალოდ სომხეთის პატრიარქისადმიც გამწვავდა რიტორიკა, რომელსაც შვილის ყოლასა და კორუფციაში ედავებიან.
 
ეჭვმიტანილ პარლამენტარებს შეუჩერდათ იმუნიტეტი. მათ შორისაა არტურ სარგისიანიც, პარტია "ჰაესტანის" წევრი და ერთ-ერთი ლიდერი. ამ პროცესს პარლამენტის შიგნით დაპირისპირება და ხელჩართული ჩხუბი მოჰყვა. დაძაბულობაა პარლამენტის გარეთაც. ზოგადად, ფიზიკური დაპირისპირება ყოველთვის ცუდი ნიშანია.
 
შესაძლოა დევნა დაიწყოს ქვეყნის წინა ლიდერებზეც - სერჟ სარქისიანსა და რობერტ ქოჩარიანზე, რომლებიც ერთდროულად ყარაბაღის კლანსაც წარმოადგენდნენ და რუსეთის სასარგებლო ინტერესების გატარებასაც ცდილობდნენ. ყარაბაღის კლანი იყო იმ პოლიტიკოსების ერთობა, რომელთაც ყარაბაღთან ჰქონდათ პირდაპირი კავშირი (დაბადებულნი იყვნენ იქ, პოლიტიკური ან/და სამხედრო მოღვაწეობა ჰქონდათ) და აზერბაიჯანთან ნებისმიერი სახის კონსენსუსზე წასვლას ეწინააღმდეგებოდნენ. ქვეყნის პირველი პრეზიდენტის ტერ პეტროსიანის იძულებით გადადგომის შემდეგ, სომხეთს ყარაბაღის კლანი მართავდა, მანამ სანამ ფაშინიანი არ მოვიდა ხელისუფლებაში.
 
დაკავებულია მსხვილი ბიზნესმენი სამველ კარაპეტიანი - იგი სომხეთის ელექტროსისტემის მფლობელია. აქვს რუსეთის მოქალაქეობა და პირდაპირი კავშირები რუსეთის პოლიტიკურ ელიტასთან, მათ შორის ვლადიმერ პუტინთანაც. არის ვერსია, რომ რუსეთში მასზე სერიოზულ გათვლებს აკეთებდნენ.
 
მოწმის სახით დაიკითხა გაჟიკ ცარუკიანიც - სომეხი ოლიგარქი და აყვავებული სომხეთის პარტიის ლიდერი.
 
არსებული ვერსიით გადატრიალებაში 1000 ადამიანი უნდა ყოფილიყო უშუალოდ ჩართული. მათი უმრავლესობა ლოიალური ყოფილი სამხედრო თუ პოლიციური ძალების წარმომადგენელი უნდა ყოფილიყო.
 
რუსეთი ძალიან გაღიზიანებულია სომხეთში მიმდინარე პროცესებით. 2024 წელს ერთხელ უკვე აღიძრა საქმე გადატრიალების შესახებ სომხეთში, რაც რუსეთის მხარეს მებრძოლ ბატალიონ "არბატამდე" მივიდა. მაშინ უკვე ღიად საუბრობდნენ რუსეთის სურვილზე მოეშორებინათ ფაშინიანის მთავრობა. თუკი ეს ამბავიც რუსეთამდე მივიდა, შესაძლოა არამხოლოდ რუსული კლანის ტოტალურ დასუსტებამდე დავიდეს საქმე, არამედ რუსეთის სამხედრო ბაზის გაყვანაზეც შეიქმნას ზეწოლა. არადა კონტრაქტი 2044 წლამდეა და მისი ცალმხრივი შეწყვეტა სერიოზულ საფუძველზე უნდა მოხდეს. თუმცა რუსეთი მას ასე მარტივად არ დათმობს, მით უფრო რომ უკრაინის სამხედრო დაზვერვა რუსეთის მხრიდან ბაზის გაძლიერებაზე საუბრობს. როგორც არ უნდა იყოს, სომხეთის ხელისუფლებამ შეიძლება დაიწყოს კიდეც ეს პროცესი.
 
რაც შეეხება აზერბაიჯანს. ის რომ ბოლო ერთი თვის განმავლობაში დასუსტდა ირანი და ღიად დაიწყო დაპირისპირება რუსეთთან იმის მანიშნებელია, რომ ერთის მხრივ აზერბაიჯანის ხელისუფლება მყარად გრძნობს თავს, ხოლო მეორეს მხრივ, ბაქო რეგიონში თავის სასარგებლო წესრიგს ამყარებს. ცხადია ამ პროცესში მისი მთავარი მოკავშირე თურქეთია, ხოლო ერთ-ერთი მთავარი მეტოქე ირანი პრაქტიკულად გამოეთიშა პროცესიდან. თურქეთი სომხეთ-აზერბაიჯანის სამშვიდობო მოლაპარაკებებში ერთ-ერთი მთავარი მოთამაშეა. სწორედ ამიტომ, სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის მოლაპარაკებების წარმატებით დასრულების შემთხვევაში რუსეთი თამაშგარე მდგომარეობაში აღმოჩნდება, ხოლო სომხეთს ახალი ეკონომიკური პერსპექტივები გაუჩნდება.
 
მთლიანობაში გამოდის რომ რუსეთი აზერბაიჯანშიც სუსტდება და სომხეთშიც. ამის წინააღმდეგია რუსეთი და ყველანაირად ცდილობს ერთის მხრივ სომხეთში არიოს სიტუაცია, ხოლო მეორეს მხრივ აზერბიაჯანსა და სომხეთს შორის არ დაუშვას მოლაპარაკებები. მოსკოვი არც აზერბაიჯანის შიგნით სიტუაციის დესტაბილიზაციაზე არ იტყვის უარს, მით უფრო რომ რუსეთში მცხოვრები აზერბაიჯანული დიასპორის გამოყენებაზე ან პირიქით, განდევნაზე უკვე დაიწყეს კიდეც საუბარი.
 
რუსეთს პირდაპირი ომის თავი ახლა ნამდვილად არ აქვს, მაგრამ სიტუაციის არევას რომ შეეცადოს ეს გამორიცხული არ არის. ისიც სათქმელია - ვერც ვერაფერს, რომ ვერ გახდეს რუსეთი სომხეთსა და აზერბაიჯანში და საჩვენებლად რომც დალაგდეს მათთან, ორივე რეჟიმი - ალიევისა და ფაშინიანის - სანდო და მისაღები აღარაა მისთვის.
 
მაგრამ ფაქტი ერთია - ამ პროცესებით სამხრეთ კავკასიაში რუსეთი სუსტდება. რეგიონის სტაბილურობისა და უსაფრთხოებისათვის ეს ძალიან კარგი მოვლენაა. ბიზნესის ინვესტიაციაც უფრო რეალისტურია იქ, სადაც ხელმწერილი მშვიდობაა. თუმცა მნიშვნელოვანია ისიც, რომ ამის შემდეგ რუსეთის ორბიტაზე მყოფი ერთადერთი სახელმწიფო საქართველო არ აღმოჩნდეს. ეს პოლიტიკურიცა და ეკონომიკური დარტყმა იქნება ჩვენთვის. აზერბაიჯანისა და სომხეთის დაახლოების შემთხვევაში ახალი ეკონომიკური დერეფანი გაჩნდება, რომელიც საქართველოს ალტერნატივა გახდება.
 
ამ ალტერნატივას ძალიან რთული რელიეფიდან გამომდინარე უახლოეს მომავალში დიდი მნიშვნელობა შეიძლება არ ჰქონდეს, მით უფრო თუკი პოლიტიკურად საქართველომ თავი დააღწია რუსეთს, მაგრამ გრძელვადიანად, რუსულ ორბიტაზე დარჩენის შემთხვევაში, ევროპული, თურქული და აზერბაიჯანული პოლიტიკური ნება გადაწყვეტს ძალიან ბევრ რამეს, მიუხედავად იმისა თუ როგორია რელიფი აღმოსავლეთ ანატოლიასა და მცირე კავკასიონზე. სხვის პოლიტიკურ ნებაზე დამოკიდებულება და რუსულ ორბიტაზე აღმოჩენა კი ძალიან მძიმე მოცემულობა იქნება.
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way