USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Tbilisi
ქვეყნები, რომლებიც თავდაცვაზე ყველაზე მეტს ხარჯავენ
Date:  584

დავით ბერაძე

მიუხედავად იმისა, რომ სამხედრო ინდუსტრია და თავდაცვის შესაძლებლობები ყოველთვის პოპულარულ საკითხს წარმოადგენდა, რუსეთის უკრაინაში შეჭრამ შეიარაღება და მასთან დაკავშირებული ფინანსური დეტალები განსაკუთრებული ყურადღების საგნად აქცია. შეიძლება ითქვას, რომ ყოველდღიურად ასეულობით მილიონი ადამიანი განსაკუთრებული მოლოდინით კითხულობს სიახლეებს დასავლური სახელმწიფოებისაგან უკრაინისათვის გადაცემული შეიარაღების, რუსული დანაკარგებისა თუ სამხედრო-ტექნოლოგიური შედარებების შესახებ.

სწორედ ამიტომ, Forbes Georgia აღნიშნულ სტატიაში იმ სახელმწიფოთა შესახებ გესაუბრებათ, რომლებიც თავდაცვაზე გლობალურად ყველაზე მეტს ხარჯავენ. იარაღის შექმნაზე, შეძენაზე, სამხედრო პერსონალის შენახვასა თუ შეიარაღების მოდერნიზაციაზე სახელმწიფოები მთელი მსოფლიოს მასშტაბით ყოველწლიურად ასეულობით მილიარდ დოლარს იმეტებენ.

2021 წელს თავდაცვაზე გლობალურმა დანახარჯებმა 2.1 ტრილიონი აშშ დოლარი შეადგინა. ეს მაჩვენებელი უკვე მეშვიდე წელია, რაც ყოველწლიურად იზრდება. ჩვენ მიერ სტატიაში მოყვანილი რეიტინგი სტოკჰოლმის მშვიდობის კვლევის საერთაშორისო ინსტიტუტის მონაცემებს ეფუძნება.

გასაკვირი არ იქნება თუკი ვიტყვით, რომ მსოფლიოში ყველაზე მეტს თავდაცვაზე შეერთებული შტატები ხარჯავს. 2021 წელს აშშ-ს თავდაცვის ბიუჯეტმა 801 მილიარდი აშშ დოლარი შეადგინა. ეს კი თავდაცვაზე გლობალური დანახარჯების 38%-ს წარმოადგენს. 1949 წელს სტოკჰოლმის მშვიდობის კვლევის საერთაშორისო ინსტიტუტის მიერ თავდაცვის დანახარჯების აღწერის დაწყებიდან დღემდე, აშშ თავდაცვაზე ყოველწლიურად გლობალურად ყველაზე მეტს ხარჯავს. ქვეყნის თავდაცვის ბიუჯეტი რეიტინგის ათეულში შემავალი სახელმწიფოების საერთო დანახარჯებზე მეტია.

მეორე სახელმწიფო, რომელსაც ყველაზე დიდი სამხედრო ხარჯები აქვს, ჩინეთია. ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის 2021 წლის თავდაცვის ბიუჯეტი 293.4 მილიარდი აშშ დოლარი იყო, რაც გლობალური დანახარჯების 14%-ს წარმოადგენს და საკმაოდ მსხვილი წილია. სახელმწიფო ბოლო 27 წელია თავდაცვის ბიუჯეტს ყოველწლიურად ზრდის. საინტერესოა, რომ ჩინეთს რაოდენობრივად ყველაზე მეტი აქტიური სამხედრო მოსამსახურე ჰყავს.

სამხედრო დანახარჯებით მესამე ადგილზე სიაში ინდოეთი იმყოფება და მისი ბიუჯეტი 76.6 მილიარდ აშშ დოლარს შეადგენს. რეიტინგში მეოთხე ადგილს დიდი ბრიტანეთი იკავებს, რომლის თავდაცვის ბიუჯეტიც 68.4 მილიარდი აშშ დოლარია.

რუსეთს მსოფლიოში მეხუთე ყველაზე დიდი სამხედრო ბიუჯეტი აქვს. მან 2021 წელს თავდაცვაზე 65.9 მილიარდი აშშ დოლარი დახარჯა. თუმცა, საინტერესოა, რომ ჩრდილოელი მეზობლის სამხედრო დანახარჯები მშპ-ის 4.1%-ს შეადგენს, რაც საკმაოდ დიდი მაჩვენებელია. ტოპ-10 ქვეყანას შორის მასზე დიდი მშპ-ის წილი მხოლოდ საუდის არაბეთს აქვს, რომელიც თავდაცვაზე მშპ-ის 6.6%-ს ხარჯავს.

ყველაზე დიდი სამხედრო დანახარჯების მქონე ქვეყნების ათეულში დარჩენილ ადგილებს გერმანია, საფრანგეთი, საუდის არაბეთი, სამხრეთ კორეა და იაპონია ინაწილებენ.

საინტერესოა ისიც, რომ ათეულში ერთადერთი სახელმწიფო, რომელმაც 2021 წელს საკუთარი სამხედრო ხარჯები არ გაზარდა საუდის არაბეთი გახლავთ. 2021 წელს საუდის არაბეთმა სამხედრო ხარჯები 2020 წელთან შედარებით 13.9%-ით შეამცირა.

წყარო:forbes.ge

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way