,
აშშ-ის კოლორადოს შტატის მთავარ გაზეთში - Colorado Springs Gazette-ში (დაარსებულია 1874 წელს და შტატის მოსახლეობაში პოპულარობით სარგებლობს) გამოქვეყნებულია სტატია საქართველოს შესახებ, სათაურით „მივიწყებული ფრონტი: რუსი ემიგრანტები საქართველოს შავიზღვისპირა ქალაქში“ (ავტორები - ზიკ ლოიდი და მაიკლ ბრეთუეითი, კოლორადოს უნივერსიტეტის ამერიკელი სტუდენტები).
როგორც გაზეთის რედაქცია აცხადებს, ამ პუბლიკაციით მთავრდება სტატიების სერიალი, რომლის ავტორები ამჯერად ბათუმურ შთაბეჭდილებებს გადმოსცემენ. წინა პუბლიკაციაში მათი თბილისში ყოფნა იყო აღწერილი (იხ.https://gazette.com/premium/russians-head-south-in-droves-to-flee-conscription-if-they-get-you-in-a-van/article_17318fc2-1cef-11ee-8586-1fda7fb2399a.html)
გთავაზობთ სტატიას შემოკლებით:
ბათუმი საქართველოს საზღვაო კურორტი-ნავსადგურია ქვეყნის დასავლეთ ნაწილში, შავი ზღვის ნაპირზე, აფხაზეთიდან - რუსეთის მიერ ოკუპირებული ტერიტორიიდან - დაახლოებით 100 მილის მოშორებით. ბათუმს ადგილობრივი მცხოვრებლები „შავი ზღვის ლას ვეგასს“ უწოდებენ - აქ ბევრი კაზინოა, კომფორტაბელური სასტუმროები და მშვენიერი კენჭოვანი პლაჟები.
მას შემდეგ, რაც რუსეთ-უკრაინის ომი დაიწყო, ბათუმში დემოგრაფიული სიტუაცია შეიცვალა. აქ ბოლო წლის განმავლობაში, ქართული ენის ნაცვლად, დომინირებადი გახდა რუსული ენა - ქალაქში რუსეთიდან უამრავი რუსი ჩავიდა, რომლებიც ქვეყნის მმართველ რეჟიმს საქართველოში გამოექცნენ. ეს ცვლილება ქუჩებშიც კარგად ჩანს - ვალუტის გადამცვლელ პუნქტებთან რუსების გრძელი რიგები დგას, ისინი რუსულ რუბლებს უცხოურ ვალუტებზე ცვლიან, საქართველოზე ამ მხრივ დასავლური სანქციები არ ვრცელდება.
ბათუმი ტურისტული ღირსშესანიშნაობების მქონე ქალაქს წარმოადგენს, მაგრამ რუსები აქ დროებითი ტურისტები კი არ არიან, არამედ თითქმის მუდმივ მცხოვრებლებად ითვლებიან - სანამ ვლადიმერ პუტინი უკრაინის წინააღმდეგ ომს აგრძელებს, ქალაქში მყოფი რუსები საკუტარ ცხოვრებას იწყობენ. „ისინი ქვეყანაში გარკვეულ ეკონომიკური ნიშას ქმნიან - ხსნიან კაფეებს, რესტორნებს, მაღაზიებს, განსაკუთრებით შავიზღვისპირა ბათუმში“, - ამბობს მალზახ მაცაბერიძე, თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორი. მისი თქმით, საქართველოს ეკონომიკა რუსეთზე დამოკიდებული ხდება: „რაც შეეხება სამუშაო ადგილებს, მათ მიერ შექმნილ ობიექტებზე ძირითადად რუსები მუშაობენ“.
საქართველო არ იყო მზად ათობით ათასი რუსი მიგრანტის მისაღებად. ბუნებრივია, მათ საცხოვრებლად ბინების დაქირავება-ყიდვა დაჭირდათ, შესაბამისად, ფასებმა მნიშვნელოვნად მოიმატა, ამ გარემოებამ კი ქართველების უკმაყოფილება გამოიწვია. ქუჩებში რუსებს ამრეზით უყურებენ, ზოგიერთ კერძო დაწესებულებებში არ უშვებენ. „მე მადლობელი ვარ ქართველებისა, რომ აქ ცხოვრების უფლებას გვაძლევენ“, - ამბობს დარია პოლკინა, ერთ-ერთი რუსი მიგრანტი.
საქართველოსგან განსხვავებით, მეზობელ სომხეთში და აზერბაიჯანში პრორუსული განწყობა უფრო მეტად არის გამოხატული. ერთ-ერთი რუსის თქმით, რომელმაც სახელი არ გაამხილა, მას სომხეთში იარაღის მუქარით ათქმევინეს ვლადიმერ პუტინის საქებარი სიტყვები.
ეკონომიკური და სოციალური პრობლემების მიუხედავად, საქართველოდან რუსები თავიანთ სამშობლოში უკან დაბრუნებას ჯერ-ჯერობით არ აპირებენ. „რა თქმა უნდა, მე რუსეთში ოჯახის წევრები მყავს, მეგობრები, ბევრი მოგონება მაკავშირებს, მაგრამ პოლიტიკის გამო, რუსეთის ხელისუფლება მძულს“, - ამბობს დარია პოლკინა. ახალგაზრდა რუსი მამაკაცები კრემლის რეჟიმს ადამიანის უფლბების დარღვევისა და ომში მობილიზაციის გამო გამოექცნენ: „მათ ყველაფრის გაკეთება შეუძლიათ - დოკუმენტების შეცვლაც კი, რომ ფრონტზე გაგზავნონ“, - ამბობს ერთ-ერთი რუსი მიგრანტი.
რუსეთში მცხოვრები რუსების უმეტესობა კრემლის რეჟიმის პროპაგანდისა სჯერა, მაგრამ საქარტველოში მყოფი რუსების უმეტესობა ხედავს, თუ როგორ სიტუაციაშია ქვეყანა, რომელმაც დასავლური ანტირუსული სანქციებიც უნდა დაიცვას და რუსეთთანაც იძულებულია ურთიერთობა ჰქონდეს. მათ იციან, რომ რუსეთს საქართველოს ტერიტორიის 20% აქვს ოკუპირებული. ასევე იციან, რომ საქართველო დასავლეთისაკენ ისწრაფვის - ევროკავშირის დროშა პარლამენტის წინ საქართველოს სახელმწიფო დროშასთან ერთად ფრიალებს, მოსახლეობის უმრავლესობას ევროპულ სტრუქტურებში ინტეგრირება სურს. 2022 წლის მარტში თბილისმა ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსის მისაღებად განაცხადი შეიტანა.
რუსეთის ბევრ მოქალაქეს საქართველოს მოქალაქეობის მიღება სურს და ისტორიულ სამშობლოში დაბრუნებაზე უარს აცხადებენ: „რუსეთი ჯოჯოხეთისაკენ მიგორავს“, - სინანულით ამბობს ერთ-ერთი მიგრანტი.
თბილისის მერია გადასასვლელ ხიდთან, ცოტნე დადიანისა და სადგურის მოედნის დამაკავშირებელი ესტაკადის მშენებლობას გეგმავს. ახალი ინფრასტრუქტურული პროექტი 2026 წლის ბიუჯეტში უკვე გათვალისწინებულია და მასზე მომდევნო წელს 10 მილიონი ლარი დაიხარჯება, 2027 წელს კი დამატებით 87.5 მილიონი ლარი. მთლიანობაში 280-მეტრიანი ესტაკადის პროექტირება-მშენებლობის წინასწარი სავარაუდო ღირებულება 100 მილიონ ლარს შეადგენს. პროექტზე საგზაო მარშრუტის კვლევაზე 2025 წელს უკვე 2.5 მილიონი ლარი დაიხარჯა.
2026 წლის ბიუჯეტის განმარტებით ბარათში მითითებულია, რომ სარკინიგზო მაგისტრალი ქალაქის ცენტრალურ მონაკვეთს ყოფს იმგვარად, რომ მოედნის პარალელურად არსებულ ქუჩებს შორის დაკავშირებადობა მინიმალურია და აუცილებელია საზოგადოებრივი ტრანსპორტისთვის ახალი ინფრასტრუქტურის შექმნით ქალაქის უბნების დაკავშირებადობა გაუმჯობესდეს.
"ქალაქ თბილისის ცენტრში არსებული რკინიგზის კორიდორი და თანმდევი ინფრასტრუქტურა ქმნის 4-კილომეტრიან მონაკვეთს აღმოსავლეთ-დასავლეთ სატრანსპორტო კავშირის გარეშე, გარდა შეზღუდული რაოდენობის საფეხმავლო კავშირებისა. ეს ისტორიული დაბრკოლება ხელს უშლის თბილისის სატრანსპორტო გეგმის პრიორიტეტებისკენ მისწრაფებას. სადგურის მოედანი მდებარეობს აღნიშნულ ამ 4-კილომეტრიან მონაკვეთში. ის წარმოადგენს დედაქალაქის უმნიშვნელოვანეს სატრანსპორტო „ჰაბს“, სადაც თავს იყრის 61 ავტობუსის მარშრუტი, მეტროს 2 ხაზი, ისევე როგორც საქართველოს რკინიგზის სერვისები. ტერიტორია ემსახურება საათში 330 ავტობუსის სერვისს, საიდანაც მომავალში 150 გამოიყენებს ხიდს. თბილისის სატრანსპორტო გეგმის თანახმად, სადგურის მოედანი ასევე იქნება თბილისის საგარეუბნო რკინიგზის სერვისების თავმოყრის წერტილი, რაც კიდევ უფრო მნიშვნელოვანს გახდის მისი, როგორც სატრანსპორტო ჰაბის ფუნქციას. ამჟამინდელი მდგომარეობით, აღმოსავლეთ-დასავლეთ კავშირის არარსებობა აფერხებს მაღალი ხარისხის ჰაბის განვითარებას, ხშირად 22 ავტობუსის მარშრუტის შეწყვეტა ხდება ვადაზე ადრე ან ახორციელებენ 1.5 კილომეტრიანი შემოვლითი მგზავრობას, რომელიც მნიშვნელოვნად ზრდის გადაადგილების დროს, ჰაერის დაბინძურებასა და ვიბრაციას, ისევე როგორც ამცირებს მარშრუტების ხარჯეფექტიანობას. თბილისის სატრანსპორტო გეგმით გათვალისწინებულ აღმოსავლეთ-დასავლეთის შეკავშირებულობის ალტერნატივების ანალიზის კვლევამ, რომელიც მსოფლიო ბანკის დახმარებით ჩატარდა, მულტიკრიტერიუმიანი ანალიზის საშუალებით, გამოავლინა თბილისის ცენტრში არსებული რკინიგზის ხაზის ორ მხარეს (აღმოსავლეთ და დასავლეთ) შორის ახალი კავშირის შექმნის საუკეთესო ალტერნატივა - საზოგადოებრივი ტრანსპორტის პრიორიტეტის მქონე საავტომობილო ხიდი, დადიანის ქუჩასა და სადგურის მოედანს შორის. ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მერია ფლობს თბილისის სატრანსპორტო გეგმით გათვალისწინებულ აღმოსავლეთ-დასავლეთის შეკავშირებულობის ალტერნატივების ანალიზის კვლევის საფუძველზე შექმნილ ანგარიშს, კონცეფციას. პროექტის მიზანი არის, ამ კონცეფციით განსაზღვრული, საავტომობილო ხიდის მშენებლობა.
აღნიშნული ობიექტი წარმოადგენს საავტომობილო ხიდს ქალაქ თბილისში, რომელიც დააკავშირებს სადგურის მოედანს დადიანის ქუჩასთან და იქნება 280 მეტრი სიგრძის, 8.5 მეტრი სიგანის სწორ მონაკვეთში, ხოლო 15 მეტრი სიგანის მოხვევის მონაკვეთში (ე.წ. სპირალი, რომელიც ეშვება სადგურის მოედანზე). ხიდი იქნება ორზოლიანი და დასავლეთით, სადგურის მოედანზე დაშვებისას, რამპას ექნება მარჯვნივ ჩამხვევი ზოლი. რკინიგზის დერეფნის კვეთისას აუცილებელია 7 მეტრიანი სხვაობა რკინიგზის ლიანდაგსა და ხიდის სტრუქტურას შორის. საავტომობილო ხიდი ითვალისწინებს 18 მეტრიანი ავტობუსების მართვის ტრაექტორიებს, მისი მაქსიმალური გრძივი ქანობი - 10.7%, ხოლო მინიმალური რადიუსი - 12 მეტრი. საავტომობილო ხიდის გამტარობა შერეული ნაკადების პირობაში იქნება 800 ავტომობილი ერთ საათში ერთი მიმართულებით", - ნათქვამია 2026 წლის ბიუჯეტის განმარტებით ბარათში.
წყარო: https://bm.ge
