USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Тбилиси
«Colorado Springs Gazette» (აშშ): „მივიწყებული ფრონტი: რუსები არმიაში გაწვევას თავს არიდებენ და საქართველოში გარბიან“
дата:  

აშშ-ის კოლორადოს შტატის მთავარ გაზეთში - Colorado Springs Gazette-ში (რომელიც 1874 წლიდან იბეჭდება და შტატის მოსახლეობაში პოპულარობით სარგებლობს)  გამოქვეყნებულია სტატია საქართველოს შესახებ, სათაურით „მივიწყებული ფრონტი: რუსები არმიაში გაწვევას თავს არიდებენ და საქართველოში გარბიან“ (ავტორები - ზიკ ლოიდი და მაიკლ ბრეთუეითი).

როგორც რედაქცია აცხადებს, კოლორადოს უნივერსიტეტის ორი ამერიკელი სტუდენტი შავი ზღვის რეგიონის ქვეყნებში მოგზაურობს და მათ შთაბეჭდილებებს გაზეთი აქვეყნებს. ამჯერად მათი პუბლიკაცია საქართველოში ყოფნას ასახავს, ისინი ესაუბრებიან ქართველ ექსპერტებს...

 „თბილისში ცხელი ზაფხული დგას. ქალაქის ცენტრში მდებარე კაფეში ღამით ხალხმრავლობაა - აქ ბევრ ენაზე ლაპარაკს გაიგონებთ, მაგრამ სხვებთან შედარებით, ერთი ენა დომინირებს. ეს არც ქართულია და არც ინგლისური. ეს არის რუსული ენა“, - ნათქვამია სტატიის დასაწყისში.

„საქართველო დამოუკიდებელი გახდა 1991 წელს. იმ დროს ქვეყანაში ბევრი რუსი ეროვნების ადამიანი ცხოვრობდა. რადგანაც საქართველო რუსეთის შემადგენლობაში დიდი ხნის განმავლობაში იყო, რუსული ენა თითქმის ყველა ქართველმა იცოდა, მაგრამ დროთა განმავლობაში, არასტაბილური პოლიტიკური სიტუაციის გამო, რუსების მნიშვნელოვანი რაოდენობა საქართველოდან წავიდა, თუმცა მოსახლეობაში რუსული ენა ჯერ კიდევ ბევრმა იცის. 2010-იან წლებში რუსეთიდან ბევრი რუსი ჩმოდიოდა საქართველოში ტურისტის სახით, შავი ზღვის კურორტებზე დასასვენებლად, ქართული სამხრეთული ხილ-ბოსტნეულისა და კერძების დასაგემოვნებლად. მაგრამ ის, რაც შარშან, 2022 წელს მოხდა, რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყებით, პატარა კავკასიური ქვეყნისათვის მოულოდნელი იყო - საქართველო რუსეთიდან დიდი მიგრაციული ტალღის წინაშე აღმოჩნდა: ომში გაწვევის თავიდან აცილების მიზნით, რუსი ახალგაზრდები საქართველოში გამორბოდნენ და თავს აფარებდნენ. ეს ძალიან ადვილი იყო, რადგან მათ საქართველოს ტერიტორიაზე შესასვლელად ვიზა არ ჭირდებათ“, - აღნიშნავენ პუბლიკაციის ავტორები, რომლებიც ქართველ პოლიტოლოგ ნიკა ჩიტაძეს ესაუბრებიან:

„საქართველოში ჩამოსული რუსეთის მოქალაქეებიდან ბევრი მხარს ვლადიმერ პუტინს უჭერს. უბრალოდ, მათ ომში გაწვევა არ სურთ“, - ამბობს პროფესორი. მისი აზრით, საქართველოში კრემლის მხარდამჭერი რუსების რაოდენობის ზრდა ქვეყნისათვის საფრთხის შემცველია, მიგრანტებთან ერთად ქვეყნის ტერიტორიაზე ბევრი ისეთი პიროვნება შემოდის, რომლებიც კრემლის ინტერესების გატარებას ემსახურებიან.

„როცა რუსეთი 15 წლის წინათ, 2008 წელს, საქართველოს თავს დაესხა, კრემლი ჯარის შემოჭრას იმით ამართლებდა, რომ საქართველოში მყოფი რუსეთის მოქალაქეების უფლებებს იცავდა“, - ამბობს ნიკა ჩიტაძე.

„რუსეთ-საქართველოს ომის დღეებში არც ამერიკის შეერთებულ შტატებს და არც ევროკავშირს საქართველოსთვის სამხედრო დახმარება არ გაუწევიათ, ქართული არმია მარტოდმარტო უმკლავდებოდა რუსულ აგრესიას“, - აღნიშნავს სტატიის ავტორებთან საუბარში ლაშა ჭანტურიძე, აშშ-ის ნორვიჩის უნივერსიტეტის (ვერმონტის შტატი) პროფესორი.

დღეისათვის რუსეთს საქართველოს ტერიტორიის 20% [აფხაზეთისა და ე.წ. „სამხრეთ ოსეთის“ რეგიონები] ოკუპირებული აქვს, რომლებშიც მილიტარიზებულია - იქ მოსკოვს სამხედრო ბაზები აქვს განლაგებული. ამჟამად საქართველოს ხელისუფლება ცდილობს კრემლის აგენტების გამოვლენას, რომლებიც, როგორც ჩანს, ქვეყნის მთელ ტერიტორიაზე მოქმედებენ.

„საქართველოს მთავრობას აქვს იმის შესაძლებლობა, რომ სიტუაცია ქვეყნის შიგნით გააკონტროლოს, მაგრამ მას არ შეუძლია მსხვილმასშტაბიანი ოპერაციების ჩატარება უცხო ქვეყნის ჯარების წინააღმდეგ, რომლებიც ოკუპირებულ ტერიტორიაზე იმყოფებიან“, - ამბობს ლაშა ჭანტურიძე.

„რუსი მიგრანტების რაოდენობის ზრდა საქართველოში ქვეყნის უსაფრთხოებისათვის გარკვეულ საშიშროებას უქმნის. თავის მხრივ, რუსები იძულებულნი არიან უცხო ქვეყანაში ცხოვრებას მიეჩვივნონ და ხშირად მოისმინონ ქართველების საყვედურები თავიანთი ქვეყნის - რუსეთის მიმართ. ბევრი მათგანი უკან არ ბრუნდება“, - ნათქვამია სტატიაში.

წყარო: https://gazette.com/premium/russians-head-south-in-droves-to-flee-conscription-if-they-get-you-in-a-van/article_17318fc2-1cef-11ee-8586-1fda7fb2399a.html

 

аналитика
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати