USD 2.6975
EUR 3.1825
RUB 3.4401
Tbilisi
«Voice of America» (აშშ): „ვაგნერი" - წარმომავლობა და საქმიანობა“
Date:  

ამერიკის შეერთებული შტატების საერთაშორისო სამაუწყებლო კომპანია Voice of America („ამერიკის ხმა“) თავის ვებ-გვერდზე აქვეყნებს ვრცელ სტატიას სათაურით „ვაგნერი" - წარმომავლობა და საქმიანობა“, რომელშიც რუსული კერძო სამხედრო კომპანიის ფუნქციები და მოქმედებაა გაანალიზებული.

გთავაზობთ პუბლიკაციას:

1990-იანი წლების შემდეგ პირველად,  როცა „ვაგნერის“ სამხედრო კოლონა მოსკოვისკენ დაიძრა, მთელი მსოფლიოს ყურადღება მისკენ იყო მიპყრობილი.

უკრაინაში, ბახმუტის სისხლიანი ბრძოლიდან დაწყებული, აფრიკული ქვეყნის - მალის ხოცვა-ჟლეტით გაგრძელებული და ლიბიაში სამოქალაქო უბნების დანაღმვით დამთავრებული, მთელს მსოფლიოში კონფლიქტის წინა ხაზზე, კრემლთან დაკავშირებული გასამხედროებული ძალა იყო.

საკუთარი სისასტიკითა და პატიმრების რეკრუტირებით ცნობილმა „ვაგნერმა“, ყურადღება ჯგუფის თანადამფუძნებლის, ევგენი პრიგოჟინის პროვოკაციული განცხადებებითაც მიიპყრო, რომელიც რუსეთის ოფიციალურ სამხედრო სარდლობასთან ღია კონფლიქტში გადაიზარდა.

დაჯგუფებაზე უფრო ღრმა დაკვირვება, მას არამხოლოდ დაქირავებულ მებრძოლთა კომპანიად წარმოაჩენს, არამედ აჩვენებს, რომ ეს არის კომპლექსური ორგანიზაცია, რომელიც ჩართულია სამხედრო საქმიანობაში, რესურსების მოპოვებასა და ფინანსურ ოპერაციებში, რომელიც მთელს მსოფლიოს მოიცავს.

„ვაგნერის“ დაჯგუფების ბუნდოვანი წარმომავლობის კვლევამ, შესაძლოა დმიტრი უტკინთან მიგვიყვანოს, - რუსეთის სამხედრო დაზვერვის ოფიცერთან, რომელიც კერძო სამხედრო კონტრაქტორად იქცა. მიიჩნევა, რომ უტკინმა დაჯგუფებას სახელი „ვაგნერი“ ნაცისტური რეჟიმისადმი განსაკუთრებული სიმპათიის გამო დაარქვა - ჰიტლერის საყვარელი კომპოზიტორის, რიხარდ ვაგნერის გავლენით.

რუსეთის კანონმდებლობით, კერძო დაქირავებული სამხედრო დაჯგუფება უკანონოდ მიიჩნევა, მაგრამ პრიგოჟინმა გამოსავალი იპოვა.

რესტორატორი პრიგოჟინი, რომელიც მთავრობასთან კონტრაქტებმა ქვეყნის ერთ-ერთ ძლიერ ოლიგარქად აქცია და ამის შედეგად, მეტსახელად „პუტინის შეფ-მზარეული“ მიიღო, კრემლისა და ვაგნერის ჯგუფის დამაკავშირებელია.

მიუხედავად იმისა, რომ ჯგუფი რუსულ სამხედრო ბაზებს, მანქანებს და აღჭურვილობას იყენებს, მათი არაოფიციალური სტატუსი, რუსეთის მთავრობას საშუალებას აძლევს, მათი ქმედებების დამაჯერებელი უარყოფა შეინარჩუნოს.

„ვაგნერის“ ჯგუფი 2014 წელს შეიქმნა და უკრაინის ყირიმსა და დონბასში, პრორუსი სეპარატისტების მხარეს იბრძოდა. მას შემდეგ, ჯგუფმა თავისი საქმიანობა ორ ათეულზე მეტ ქვეყანაში გააფართოვა.

დაჯგუფებამ მნიშვნელოვანი როლი შეასრულა სირიის სამოქალაქო ომში, რუსეთის მიერ ბაშარ ალ-ასადის მთავრობის სამხედრო მხარდაჭერაში. ასევე, ჩართულნი იყვნენ ლიბიაში, გენერალ ხალიფა ჰაფთარის ძალების მხარდაჭერაში, სადაც ვაგნერი, საერთაშორისოდ აკრძალული ნაღმების გამოყენებასთანაა დაკავშირებული. ვაგნერის საქმიანობა გაფართოვდა აფრიკის კონტინენტის სხვა ქვეყნებში, სადაც დაჯგუფება რიგ მთავრობებს უსაფრთხოებს უზრუნველყოფასა და გადამზადებაში დახმარებას დაჰპირდა. ვაგნერს, იმავე ქვეყნებში, სისასტიკის სისტემურ ჩადენაში სდებენ ბრალს.

სუდანში „ვაგნერის“ ჯგუფი წვრთნიდა და ეხმარებოდა სამთავრობო ჯარისკაცებს, როდესაც პრეზიდენტი ომარ ალ-ბაშირი, სასტიკი მეთოდებით ახშობდა პროდემოკრატიულ პროტესტებს. 2019 წელს, ალ-ბაშირის ჩამოგდების შემდეგაც კი, „ვაგნერი“ სუდანში მუშაობას აგრძელებს. 2023 წელს კი, ერთ-ერთი დაჯგუფებისთვის იარაღის მიწოდებაში დაადანაშაულეს.

ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკაში, ვაგნერმა მხარი დაუჭირა პრეზიდენტ ფაუსტინ-არქანჟ ტუადერას, ათწლეულის განმავლობაში ქვეყანაში მიმდინარე სამოქალაქო ომში, რომლის დროსაც მის ჯარებს ბრალი ედებოდათ მშვიდობიანი მოსახლეობის ხოცვა-ჟლეტაში, გაუპატიურებაში, ძარცვასა და მექრთამეობაში.

მალიში, რომელიც 2012 წლიდან ექსტრემისტულ ამბოხებას ებრძვის, ვაგნერის ჯგუფმა სამხედრო გადატრიალების შედეგად ისარგებლა და ქვეყანაში 2020 წელს ჯარით, აღჭურვილობითა და მრჩევლებით შევიდა. მისი კვალი იკვეთება, ქალაქ მოურაში მომხდარ სისასტიკეში, რომლის დროსაც ასობით ადამიანი სიკვდილით დასაჯეს.

მოზამბიკში „ვაგნერს“ კონტრაქტი დაუდეს ტანზანიის საზღვართან ისლამურ აჯანყებასთან ბრძოლაში დასახმარებლად, მაგრამ ადგილობრივი გამოცდილების ნაკლებობის გამო, მძიმე დანაკარგების შემდეგ, მათ უკან დაიხიეს.

რუსეთის მთავრობა, თავის ინტერვენციებს, ხშირად მოიხსენიებს, როგორც ტერორიზმის წინააღმდეგ ბრძოლის ნაწილს. მაგრამ, „ვაგნერის“ ჯგუფის საქმიანობა, რუსეთის მთელ რიგ ინტერესებზე მუშაობს.

განვითარებად ქვეყნებთან ცივი ომის ეპოქის ურთიერთობების აღორძინება, რუსეთს გეოპოლიტიკური გავლენის გაფართოებაში ეხმარება და აფერხებს საერთაშორისო მცდელობებს, რუსეთის უკრაინაში შეჭრის დაგმობისა და სანქციების დაწესების კუთხით.

„ვაგნერი“ რუსეთს მატერიალურადაც ეხმარება. სამხედრო დახმარების სანაცვლოდ, „ვაგნერმა“ წილები მიიღო ნავთობისა და გაზის საბადოებიდან სირიასა და ლიბიაში, სუდანის ოქროს მაღაროებიდან და ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკის ბრილიანტის საბადოებიდან. ეს ბიზნესი, რუსეთს სანქციების ქვეშ მყოფი სტრატეგიული რეზერვების შევსებაში ეხმარება.

ისინი „ვაგნერს“ ასევე საშუალებას აძლევენ, დააფინანსოს ბრძოლის ველის მიღმა მოქმედებები. პრიგოჟინი დაკავშირებულია ინტერნეტ სააგენტოსთან, ე.წ. ტროლების ქარხანასთან რომელიც, სავარაუდოდ, 2016 წელს, ამერიკის არჩევნებში რუსეთის ჩარევის მცდელობის უკან დგას. ვაგნერის ჯგუფმა ასევე აწარმოვა საინფორმაციო ომები, მის მასპინძელ ქვეყნებში. საფრანგეთის სამხედრო უწყებამ, აპრილში „ვაგნერს“ ბრალი დასდო მალიში ხოცვა-ჟლეტის მოწყობის მცდელობასა და მშვიდობიანი მოსახლეობის დახოცვაში, იმ მიზნით, რომ შემდეგ ამაში საფრანგეთი დაედანაშაულებინათ.

გლობალური დაგმობისა და მის საერთაშორისო აქტივობაზე მოსალოდნელი სანქციების მიუხედავად, რუსეთი და „ვაგნერის“ ჯგუფი აფრიკაში განიხილება, როგორც საფრანგეთისა და შეერთებული შტატების მსგავსი პარტნიორების ალტერნატივად.

ეს ნაწილობრივ კოლონიალიზმის მემკვიდრეობაზე დამკვიდრებული უკმაყოფილებითა და უნდობლობითაა განპირობებული. ასევე ფართოდ არის აღქმული, რომ დასავლეთის დახმარებას მოჰყვება პირობები, რომელიც არაპოპულარულ ეკონომიკურ და სამთავრობო რეფორმებს მოითხოვს, რასაც ლიდერები მათ შიდა საქმიანობაში ჩარევად ან მათი ძალაუფლებისთვის გამოწვევად ხედავენ. ამის სანაცვლოდ, რუსეთი მათ პირდაპირ გაცვლას სთავაზობს, კორუფციის, ან ადამიანის უფლებების შესახებ კითხვების გარეშე.

ვინაიდან ეკონომიკურმა კრიზისებმა, საშინაო არეულობამ და უკრაინაში ომმა ზოგიერთი დასავლური ქვეყანა აიძულა აფრიკაში ძალისხმევა შეემცირებინა, რუსეთმა ეს შანსი გამოიყენა და ვაკუუმი შეავსო.

მაგრამ, ბოლოდროინდელი შიდა არეულობა რუსეთში ცხადყოფს, თუ რამდენად სახიფათოა დიდწილად უპასუხისმგებლო კერძო სამხედროებზე დაყრდნობა. როგორც სახლში, ისე მის ფარგლებს გარეთ, ვაგნერის ჯგუფთან დღევანდელი გარიგება, ხვალ შეიძლება არასტაბილურობის მიზეზი გახდეს.

წყარო: https://www.amerikiskhma.com/a/7187257.html

 

tbilisi
გადასასვლელ ხიდთან 280-მეტრიანი საავტომობილო ესტაკადის მშენებლობაზე ₾100 მილიონი დაიხარჯება

თბილისის მერია გადასასვლელ ხიდთან, ცოტნე დადიანისა და სადგურის მოედნის დამაკავშირებელი ესტაკადის მშენებლობას გეგმავს. ახალი ინფრასტრუქტურული პროექტი 2026 წლის ბიუჯეტში უკვე გათვალისწინებულია და მასზე მომდევნო წელს 10 მილიონი ლარი დაიხარჯება, 2027 წელს კი დამატებით 87.5 მილიონი ლარი. მთლიანობაში 280-მეტრიანი ესტაკადის პროექტირება-მშენებლობის წინასწარი სავარაუდო ღირებულება 100 მილიონ ლარს შეადგენს. პროექტზე საგზაო მარშრუტის კვლევაზე 2025 წელს უკვე 2.5 მილიონი ლარი დაიხარჯა.

2026 წლის ბიუჯეტის განმარტებით ბარათში მითითებულია, რომ სარკინიგზო მაგისტრალი ქალაქის ცენტრალურ მონაკვეთს ყოფს იმგვარად, რომ მოედნის პარალელურად არსებულ ქუჩებს შორის დაკავშირებადობა მინიმალურია და აუცილებელია საზოგადოებრივი ტრანსპორტისთვის ახალი ინფრასტრუქტურის შექმნით ქალაქის უბნების დაკავშირებადობა გაუმჯობესდეს.

"ქალაქ თბილისის ცენტრში არსებული რკინიგზის კორიდორი და თანმდევი ინფრასტრუქტურა ქმნის 4-კილომეტრიან მონაკვეთს აღმოსავლეთ-დასავლეთ სატრანსპორტო კავშირის გარეშე, გარდა შეზღუდული რაოდენობის საფეხმავლო კავშირებისა. ეს ისტორიული დაბრკოლება ხელს უშლის თბილისის სატრანსპორტო გეგმის პრიორიტეტებისკენ მისწრაფებას. სადგურის მოედანი მდებარეობს აღნიშნულ ამ 4-კილომეტრიან მონაკვეთში. ის წარმოადგენს დედაქალაქის უმნიშვნელოვანეს სატრანსპორტო „ჰაბს“, სადაც თავს იყრის 61 ავტობუსის მარშრუტი, მეტროს 2 ხაზი, ისევე როგორც საქართველოს რკინიგზის სერვისები. ტერიტორია ემსახურება საათში 330 ავტობუსის სერვისს, საიდანაც მომავალში 150 გამოიყენებს ხიდს. თბილისის სატრანსპორტო გეგმის თანახმად, სადგურის მოედანი ასევე იქნება თბილისის საგარეუბნო რკინიგზის სერვისების თავმოყრის წერტილი, რაც კიდევ უფრო მნიშვნელოვანს გახდის მისი, როგორც სატრანსპორტო ჰაბის ფუნქციას. ამჟამინდელი მდგომარეობით, აღმოსავლეთ-დასავლეთ კავშირის არარსებობა აფერხებს მაღალი ხარისხის ჰაბის განვითარებას, ხშირად 22 ავტობუსის მარშრუტის შეწყვეტა ხდება ვადაზე ადრე ან ახორციელებენ 1.5 კილომეტრიანი შემოვლითი მგზავრობას, რომელიც მნიშვნელოვნად ზრდის გადაადგილების დროს, ჰაერის დაბინძურებასა და ვიბრაციას, ისევე როგორც ამცირებს მარშრუტების ხარჯეფექტიანობას. თბილისის სატრანსპორტო გეგმით გათვალისწინებულ აღმოსავლეთ-დასავლეთის შეკავშირებულობის ალტერნატივების ანალიზის კვლევამ, რომელიც მსოფლიო ბანკის დახმარებით ჩატარდა, მულტიკრიტერიუმიანი ანალიზის საშუალებით, გამოავლინა თბილისის ცენტრში არსებული რკინიგზის ხაზის ორ მხარეს (აღმოსავლეთ და დასავლეთ) შორის ახალი კავშირის შექმნის საუკეთესო ალტერნატივა - საზოგადოებრივი ტრანსპორტის პრიორიტეტის მქონე საავტომობილო ხიდი, დადიანის ქუჩასა და სადგურის მოედანს შორის. ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მერია ფლობს თბილისის სატრანსპორტო გეგმით გათვალისწინებულ აღმოსავლეთ-დასავლეთის შეკავშირებულობის ალტერნატივების ანალიზის კვლევის საფუძველზე შექმნილ ანგარიშს, კონცეფციას. პროექტის მიზანი არის, ამ კონცეფციით განსაზღვრული, საავტომობილო ხიდის მშენებლობა.

აღნიშნული ობიექტი წარმოადგენს საავტომობილო ხიდს ქალაქ თბილისში, რომელიც დააკავშირებს სადგურის მოედანს დადიანის ქუჩასთან და იქნება 280 მეტრი სიგრძის, 8.5 მეტრი სიგანის სწორ მონაკვეთში, ხოლო 15 მეტრი სიგანის მოხვევის მონაკვეთში (ე.წ. სპირალი, რომელიც ეშვება სადგურის მოედანზე). ხიდი იქნება ორზოლიანი და დასავლეთით, სადგურის მოედანზე დაშვებისას, რამპას ექნება მარჯვნივ ჩამხვევი ზოლი. რკინიგზის დერეფნის კვეთისას აუცილებელია 7 მეტრიანი სხვაობა რკინიგზის ლიანდაგსა და ხიდის სტრუქტურას შორის. საავტომობილო ხიდი ითვალისწინებს 18 მეტრიანი ავტობუსების მართვის ტრაექტორიებს, მისი მაქსიმალური გრძივი ქანობი - 10.7%, ხოლო მინიმალური რადიუსი - 12 მეტრი. საავტომობილო ხიდის გამტარობა შერეული ნაკადების პირობაში იქნება 800 ავტომობილი ერთ საათში ერთი მიმართულებით", - ნათქვამია 2026 წლის ბიუჯეტის განმარტებით ბარათში.

წყარო: https://bm.ge

sadguris-moedani_o_h

See all
Survey
By the way