USD 2.7585
EUR 2.9910
RUB 3.0337
Tbilisi
ნიკო ნიკოლაძე - ციკლიდან ყველაზე დიდი ქუთაისელები
Date:  340
1918 წლის მაისში, ბათუმში, საქართველოსთვის უმნიშვნელოვანეს გადაწყვეტილებების დროს, მოლაპარაკებების დარბაზის კარი გაიღო და ახალგაზრდა გერმანელი გენერალი ოტო ფონ ლოსოვი შემოვიდა. მან დარბაზში მყოფი პირები შეათვალიერა და მოულოდნელად პირდაპირ ქართულ დელეგაციაში მყოფ ნიკო ნიკოლაძისკენ გამოემართა.
თქვენ ხომ ნიკო ნიკოლაძე ბრძანდებით? თავაზიანად იკითხა გენერალმა.
დიახ, თქვენ საიდან იცით?!
თქვენ ჩემს სახლში ხშირად მინახიხართ გერმანიაში, იმიტომ რომ მამაჩემის მეგობარი ხართ - მიუგო გენერალმა.
ამ ნაცნობობამ და ოტო ფონ ლოსოვის კეთილგანწყობამ ჩვენი აზრით ერთ-ერთი გამორჩეული როლი ითამაშა მოლაპარაკების შემდეგ რაუნდებში.
მოგეხსენებათ ძვირფასო მკითხველო, რომ ამ დროისათვის თურქეთის ჯარმა 1878 წელს რუსეთ-თურქეთის ომის დროს დატოვებული ტაო-კლარჯეთისა და აჭარის ტერიტორიები კვლავ დაიკავა და ჩოლოქამდე მოვიდა. მაშინდელმა ახლადჩამოყალიბებულმა ამიერკავკასიის სეიმმა, რომელიც საქართველოს, სომხეთისა და აზებაიჯანისგან შეგდებოდა, ბათუმში მოსალაპარაკებლად სამივე ერის წარმომადგენლებით დაკომპლექტებული დელეგაცია გაგზავნა. დელეგაციას საგარეო საქმეთა მინისტრი აკაკი ჩხენკელი ხელმძღვანელობდა. აკაკი ჩხენკელის გარდა ქართველების მხრიდან დელეგაციაში კიდევ ორი წარმომადგენელი ზურაბ ავალიშვილი და ნიკო ნიკოლაძე იყვნენ. ნიკო ნიკოლაძე სწორედ იმიტომ იყო შერჩეული, რომ ის იმ დიდი თერგდალეულთაგან შემორჩენილი უკანასკნელი მოჰიკანი და XIX-XX საუკუნის მიჯნაზე მოღვაწე უპირველესი ევროპელი იყო, რომელმაც საუკუნეების შემდეგ ევროპა სიტყვით და საქმით ხელახლა შემოიტანა საქართველოში. ამიტომ დელეგაციაში ვინ უნდა ყოფილიყო თუ არა ის, რადგანაც ევროპულ გერმანიასთან აპირებდნენ მოლაპარაკებას. დელაგაციის მიზანი კი იყო გერმანული მხარე დაერწმუნებინათ, რათა მათ აეძულებინათ მოკავშირე თურქეთი შეეწყვიტა ექსპანსია და ჯარები უკან გაეყვანა - სწორედ გერმანიის წარმომადგენელი იყო ზემოთხსენებული გენერალი და ნიკო ნოლაძის მეგობრის შვილი - ოტო ფონ ლოსოვი.
ბევრი ბჭობისა და მსჯელობის შემდეგ ოტო ფონ ლოსოვმა ცალკე გამოყო ქართველები და მათ შესთავაზა, რომ მთლიანად ამიერავკასიის სამივე ქვეყნისთვის არა, მაგრამ შესაძლებელი შეიძლება ყოფილიყო საქართველოსთვის გაეწიათ მფარველობა და პროტექტორობა. მაგრამ ამისათვის საქართველო უნდა გამოსულიყო ამიერკავკასიის სეიმიდან, რადგან აზერბაიჯანი და თურქეთი ისედაც თანამოაზრეებად ითვლებოდნენ, სომხებს კი სხვა მიზნები ჰქონდათ. თუმცა მხოლოდ ეს არ იყო საკმარისი, ქართულ მხარეს უნდა დაესაბუთებინა თუ რითი შეიძლება ყოფილიყო საქართველო საინტერესო გერმანიისათვის. ოტო ფონ ლოსოვი დაჰპირდა ნიკო ნიკოლაძეს და ქართულ მხარეს, რომ საკმარისი დასაბუთების წარდგენის შემთხვევაში ის უშუამდგომლებდა საქართველოს გერმანიის მთავრობასთან.
როგორც დელეგაციაში მყოფი ზურაბ ავალიშვილი თავის წიგნში "საქართველოს დამოუკიდებლობა" წერს, დაჯდა ნიკო ნიკოლაძე და ერთ ღამეში ჩამოაყალიბა გეგმა, რომელშიც მრავალ ასპექტთან ერთად მთავარი აქცენტები გააკეთა სასარგებლო წიაღისეულსა და ბუნებრივ რესურსებზე - როგორიცაა ჭიათურის მანგანუმი, ტყიბულის ქვანახშირი, სვანეთის ხე-ტყე, ასევე მის მიერვე დაპროექტებული ამიერკავკასიის რკინიგზა და სხვა მრავალი. მაგრამ მთავარი და უპირველესი, მან როგორც საქართველოს საზღვაო კარიბჭის ფოთის ამშენებელმა, პირველმა გააჟღერა იდეა რომელზეც ჯერ კიდევ ნახევარი საუკუნის წინ 1871 წელს ზოგადად დაწერა - ეს იყო საქართველოზე გამავალი უძველესი და უმოკლესი სავაჭრო გზის აღდგენა ევროპიდან აზიამდე. მოცემულ დოკუმენტში კი ნიკო ნიკოლაძემ ამ გზას უწოდა ბერლინი - ფოთი - პეკინი.
ნიკო ნიკოლაძის თეზისებად ჩამოწერილი სახელმწიფოებრივი გეგმა ფონ ლოსოვმა მაშინვე გადაუგზავნა მის მთავრობას, საიდანაც იმავე დღის შუადღისთვის მოვიდა პასუხი, რომ გერმანია იღებდა პროტექტორობას საქართველოს სახელმწიფოზე, თუ კი საქართველო მიიღებდა დამოუკიდებლობას და გახდებოდა ცალკე სახელმწიფო. საგარეო საქმეთა მინისტრმა აკაკი ჩხენკელმა მაშინვე დარეკა თბილისში და მოითხოვა, რომ ვიდრე გვიან არ იყო საქართველოს სასწრაფოდ მიეღო დამოუკიდებლობა. და მართლაც, 1918 წლის 26 მაისს შეიკრიბა საქართველოს ეროვნული საბჭო და 5 საათსა და 10 წუთზე გამოცხადდა საქართველოს დამოუკიდებლობა.
ამის შემდეგ საქართველოსა და გერმანიის ურთიერთობა გაგრძელდა იმით, რომ საქართველომ როგორც უკვე დამოუკიდებელმა სახელმწიფომ ოფიციალურად გააგზავნა დელეგაცია გერმანიაში, სადაც ზემოთხსენებული გეგმის საფუძველზე გერმანიამ პირობა შეასრულა ხელი მოაწერა და პროტექტორობა აიღო საქართველოზე. რათქმაუნდა ამ დელეგაციაში იმყოფებოდა ამ გეგმის ავტორი - ნიკო ნიკოლაძე. ამ ყველაფრით კი საქართველომ მიიღო დამოუკიდებლობა და შეინარჩუნა სუვერენიტეტი. ასე რომ ძვირფასო მკითხველო თუ დააკვირდებით დამოუკიდებლობის აღდგენაში ნიკო ნიკოლაძის, ამ დიდი ქუთაისელის წვლილი განსაკუთრებულად დიდია.
კი მართალია, რომ ეს სუვერენიტეტი ქვეყანამ მხოლოდ 3 წელი შეინარჩუნა და 1921 წელს ბოლშევიკურმა რუსეთმა კვლავ დაგვიპყრო, მაგრამ 70 წლის შემდეგ, 1918 წლის საქართველოს დამოუკიდებლობის აქტზე დაყრდნობით ჩვენმა ქვეყანამ 1991 წლის წლის 9 აპრილს კვლავ გამოაცხადა დამოუკიდებლობა.
ამ დამოუკიდებელ ქვეყანაში ნელ-ნელა გაცოცხლდა იგივე ჩამონათვალი, რაც დიდმა ნიკომ გერმანიის სახელმწიფოს (ანუ ევროპას) ჩამოუწერა და მათ შორის უმთავრესი იდეა ევროპისა და აზიის უმოკლესი სავაჭრო გზა - ბერლინი - ფოთი - პეკინი კვლავ დაიძრა, რომელსაც 1993 წელს ედუარდ შევარდნაძემ ჯერ ტრანსეკას პროექტი და შემდეგ უძველესი სახელი - დიდი აბრეშუმის გზა უწოდა, თუმცა როგორც ნიკო ნიკოლაძის ირგვლივ ხშირად ხდება ხოლმე შევარდნაძეს არც კი უხსენებია ეს უდიდესი გენიალური ქართველი, რომელმაც საუკუნით ადრე დაწერა და ხელახლა გააჟღერა ამ უძველესი გზის აღდგენის იდეა.
რამოდენიმე დღის წინ, 14 დეკემბერს თვითონ ევროპამ ამ იდეას უკვე ოფიციალურად გაუხსნა გზა და მოგვანიჭა ევროკავშირის კანდიდატის ქვეყნის სტატუსი, რაც საქართველოს სძენს ორივე კონტინენტისთვის ზემოთხსენებული უმოკლესი სავაჭრო გზის ფუნქციას. აქედან გამომდინარე კი როგორც კარგად მოგვეხსენება, ეს ჩვენი ერისთვის და მისი სუვერენიტეტისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია!
ასე რომ ნელ-ნელა და წვალებ-წვალებით, ბევრი და იგივე ოკუპანტი სახელმწიფოს ხელშეშლის მიუხედავად, საქართველო ხელახლა იბრუნებს გეოსტრატეგიულ ფუნქციას და "უძღები შვილი" კვლავ უბრუნდება საკუთარ ოჯახს - რასაც ევროპა და ევროკავშირი ქვია. ამით კი სრულდება და ფრთები ესხმება დიდი და უპირველესი ქართველი ევროპელის, ნიკო ნიკოლაძის ოცნებას და მის გენიალურ იდეებს, რომლებსაც მისი შთამომავალნი ადრე თუ გვიან მაინც მიიყვანენ ბოლომდე!
business
რას წარმოადგენს ამერიკული BlackRock-ი, რომელიც $10.5 ტრილიონის აქტივებს მართავს?

გლობალური ფინანსური ქსოვილი სხვადასხვა ტიპის კომპანიების ურთიერთქმედებაზე დგას. ფინანსურ ეკოსისტემაში ვხვდებით, როგორც ბანკებს, ასევე ნეობანკებს და ფინტექ-კომპანიებს, საპენსიო ფონდებს, საგადახდო სერვისების მიმწოდებელ ორგანიზაციებს, კერძო კაპიტალის მმართველებს, ჰეჯ-ფონდებსა და აქტივების მმართველ კომპანიებს. აი, სწორედ ამ ბოლო კატეგორიას განეკუთვნება ამერიკული BlackRock-ი, რომელიც სხვა ადამიანებისა და კომპანიების აქტივებს მართავს, ანუ მარტივად რომ ვთქვათ, ინვესტიციას მათ ნაცვლად დებს. გამართული ბიზნესმოდელის გარდა, ამერიკულ კორპორაციას მაღალი რეპუტაცია, ინვესტორებისთვის ფინანსური სარგებლის გენერირების დეკადების განმავლობაში დამტკიცებული შედეგები და პლანეტარული მასშტაბის კავშირები გამოარჩევს.

ამ ყველაფრის დამსახურებით, BlackRock-ი პლანეტის უდიდეს აქტივების მმართველ კომპანიად იქცა, რომლის პორტფელი, ბოლო შედეგებით, $10.5 ტრილიონად იყო შეფასებული. 2024 წლის პირველი კვარტალის ფინანსური ანგარიშის თანახმად, გასულ ერთ წელიწადში, ამერიკულმა კორპორაციამ აქტივების ზომა $1.4 ტრილიონით გაზარდა. ამ თანხის მასშტაბს რომ მიხვდეთ, გეტყვით, რომ მექსიკის მთლიანი შიდა პროდუქტი სწორედ $1.4 ტრილიონია, როცა ესპანეთის, ინდონეზიის და საუდის არაბეთის - ნაკლები. თუმცა BlackRock-ის ჯამური აქტივების ზომა უფრო შთამბეჭდავია, რადგან ამ მაჩვენებელს ქვეყნების მშპ-სთან თუ შევაფარდებთ, აღმოვაჩენთ, რომ მას მხოლოდ ამერიკის შეერთებული შტატები და ჩინეთი უსწრებს.

რა შემოსავალს და წმინდა მოგებას აგენერირებს BlackRock-ი $10.5 ტრილიონად შეფასებული აქტივების მართვით?

2024 წლის I კვარტალში, BlackRock-მა $4.7 მილიარდის შემოსავალი მიიღო, რაც 11%-ით მეტია, ვიდრე შარშან. შემოსავალთან ერთად, ბოლო პერიოდში მკვეთრად, კერძოდ 36%-ითაა გაზრდილი კომპანიის წმინდა მოგება, რომელმაც მიმდინარე წლის პირველ სამ თვეში $1.5 მილიარდი შეადგინა. აღნიშნულ მაჩვენებლებს, უმეტესწილად, ის ფინანსური ინსტრუმენტები აგენერირებენ, რომელთაც BlackRock-ის პორტფელში ვხვდებით - აქ იგულისხმება, როგორც კომპანიების კაპიტალი, ანუ აქციები, ასევე ფიზიკური აქტივები, მათ შორის უძრავი ქონება.

აქციების კუთხით, BlackRock-ის აქტივებს შორის ყველაზე დიდი წილი მსოფლიოს უდიდეს ტექნოლოგიურ, ფარმაკოლოგიურ და ფინანსურ კომპანიებზე მოდის. BlackRock-ის აქციების პორტფელის ათი უდიდესი პოზიცია კი, შემდეგნაირად გამოიყურება:

#1 - Microsoft - $229.7 მილიარდად შეფასებული 542.02 მილიონი აქცია (BlackRock-ის პორტფელის 5.37%)

#2 - Apple - $178.4 მილიარდად შეფასებული 1.04 მილიარდი აქცია (BlackRock-ის პორტფელის 4.17%)

#3 - NVIDIA - $164.66 მილიარდად შეფასებული 182.42 მილიონი აქცია (BlackRock-ის პორტფელის 3.85%)

#4- Amazon - $115.18 მილიარდად შეფასებული 638.54 მილიონი აქცია (BlackRock-ის პორტფელის 2.69%)

#5 - META - $77.18 მილიარდად შეფასებული 158.94 მილიონი აქცია (BlackRock-ის პორტფელის 1.8%)

#6 - Alphabet (Class A) - $62.77 მილიარდად შეფასებული 415.9 მილიონი აქცია (BlackRock-ის პორტფელის 1.47%)

#7 - Alphabet (Class C) - $54.11 მილიარდად შეფასებული 355.37 მილიონი აქცია (BlackRock-ის პორტფელის 1.27%)

#8 - Eli Lilly - $50.78 მილიარდად შეფასებული 65.27 მილიონი აქცია (BlackRock-ის პორტფელის 1.19%)

#9 - Broadcom - $46.27 მილიარდად შეფასებული 34.91 მილიონი აქცია (BlackRock-ის პორტფელის 1.08%)

#10 - Berkshire Hathaway (Class B) - $45.21 მილიარდად შეფასებული 107.51 მილიონი აქცია (BlackRock-ის პორტფელის 1.06%)

წყარო:https://bm.ge/

See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way