,
როგორ დაერქვათ სახელები მრავალ მილიარდ დოლარად შეფასებულ მსოფლიო ბრენდებს? როგორ იმოქმედა მათმა დასახელებამ კომპანიის განვითარებაზე? ბევრი ბიზნესმენი ფიქრობს, რომ კომპანიისთვის დარქმეული სახელი მის მომავალს განაპირობებს. მართალი არიან თუ არა ისინი?
თითქოს და რა არის იმაზე ადვილი მოიფიქრო ახალი კომპანიის დასახელება? თუმცა ხშირად, კორპორატიული სახელის მოფიქრება არანაკლებ სერიოზული პრობლემაა, ვიდრე საწყისი კაპიტალის მოზიდვა და იურიდიული საბუთების გაფორმება.
ცნობილი ბრენდების ეტიმოლოგია უმრავლეს შემთხვევაში მათი დამფუძნებლების გვარებიდან გამომინარეობს, იშვიათად გეოგრაფიული და ასტრონომიული ობიექტების დასახელებებიდან. ზოგი დასახელების არჩევას წინ დიდი ხნის ფიქრი და მსჯელობა უსწრებდა, ზოგის კი უცაბედი, სპონტანური გადაწყვეტილება. ძალიან ბევრი კომპანიის დასახელება გრძელი და მთლიანი დასახელების აბვიატურას წარმოადგენს. როგორც მაგალითად, IBM - International Business Machines
✅ Adobe - კომპანიის დასახელება მისი ერთ-ერთი დამფუძნებლის ჯონ უორნოკის სახლთან ახლო ჩამომდინარე მდინარი სახელიდან არის ნასესხები.
✅ Apple - კომპანიისთვის სახელის შერჩევის მცდელობის სამი უნაყოფო თვის შემდეგ, სტივ ჯობსმა, რომელსაც ძალიან უყვარდა ვაშლი, ცალმხრივად მიიღო გადაწყვეტილება და კომპანიის პირველ კომპიუტერს Apple "ვაშლი" დაარქვა.
✅ Bridgestone - იაპონური კომპანია, რომელიც საბურავებს უშვებს, კომპანიის დამფუძნებლის გვარია სედზირო ისიბასი, რაც იაპონურად ნჯიშნავს "ხიდი ქვისგან'. რადგან ძირითადად ბაზარს ამერიკა წარმოადგენდა და იაპონელი ბიზნესმენი თვლიდა, რომ მისი ნაწარმის დასახელება ადვილი აღსაქმელი უნდა ყოფილიყო რიგითი ამერიკელისათვის. მან შეუცვალა რიგითობა თავის სახელს და გვარს და მიიღო კომპანიის დასახელება - "ქვის ხიდი".
✅ Canon - დიდი ხნის განმავლობაში კომპანიის დასახელება იყო Precision Optical
Instruments Laboratory (ზუსტი ოპტიკური ხელსაწყოების ლაბორატორია) ბოლოს მისმა მეპატრონეებმა კომპანიის დასახელების შეცვლა გადაწყვიტეს და უფრო სხარტი დასახელება მოიფიქრეს Canon - ("კანონ") ინგლისური სიტყვაა, რაც ნიშნავს სიზუსტეს და მკაფიობას.
✅ Corel - კანადური კომპანია COwpland REsearch Laboratory (კოუპლენდის კვლევითი ლაბორატორია) აკრონიმს წარმოადგენს.
✅ Google - კომპანიის დასახელებაა თავდაპირველად იყო Googol - გუგოლ, რაც მათემატიკურ ენაზე ნიშნავს 10-ს მეასე ხარისხში. ამ დასახელების ქვეშ კომპანიის დამფუძნებლის სერგე ბრანი და ლარი პეიჯი გულისხმობდნენ, რომ მათ საძიებო სისტემას შეუძლია დაამუშაოს შეუზღუდავი მოცულობის ინფორმაცია. მაგრამ მოხდა კაზუსი და ინვესტორმა, რომელიც მათ პროექტს აფინანსებდა საბანკო ჩეკი გამოწერა კომპანია Google-ის სახელზე და სწორედ ამ სახელმა დაიპყრო მსოფლიო.
✅ Hitachi - იაპონურად ნიშნავს "მზის ამოსვლას"
✅ Hyundai - კორეულად ითარგმნება როგორც "თანამედროვე ეპოქა".
✅ Mitsubishi - იაპონურად "სამი ბრილიანტი", რაც კომპანიის ლოგოტიპშია ასახული.
✅ Honda - მისი დამფუძნებლის სოიტირო ჰონდას სახელს ატარებს.
✅ Suzuki - კომპანიის მისი დამაარსებლის მიკიო სუძუკის სახელს ატარებს.
✅ LG - ორი კორეული ბრენდის Lucky და Goldstar კომბინაციიდან წარმოდგება.
✅ Nike - სპორტული აღჭურვილობის გიგანტი, ბერძნული გამარჯვების ქალღმერთის ნიკეს სახელს ატარებს.
✅ Nokia - ფინურ ქალაქ ნოკიაში დაარსებული ეს ფირმა თავიდან ქაღალდის გადამუშავების ბიზნესში იყო დასაქმებული, დღე კი ის მობილური ტელეფონების მწარმოებელი გიგანტია.
✅ Siemens - კომპანია მისი დამაარსებლის ვერნერ ფონ სიმენსის სახელს ატარებს.
✅ Sony- კომპანიის დასახელება წარმოიშვა ლათინური სიტყვა "sonus" (ხმა) და ინგლისური "sonny" (შვილი) სინთეზიდან, ეს სიტყვა შევიდა იაპონურ სალაპარაკო ენაში და სლენგზე ვუნდერკინდს ნიშნავს. "ჩვენ ვიყავით ვუნდერკინდები და ვმუშაობდით ხმასა და გამოსახულებასთან"-ეს ხსნის კომპანიის დასახელების ეტიმოლოგის Sony-ის ერთ-ერთი დამფუძნებელი ავიო მორიტა.
✅ Volkswagen - ფერდინანდ პორშემ 1937-წელს მიიღო სამთავრობო შეკვეთა შეექმნა მოსახლეობის ფართო ფენებისთვის ხელმისაწვდომი იაფი ავტომობილი ასე შეიქმნა კომპანია Volkswagen სახალხო ავტომობილი გერმანულად.
✅ Pepsi - მსოფლიო ბრენდის სახელი საჭმელგადამამუშავებელი ფერმენტის პეპსინიდან წარმოდგება.
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
