USD 2.7127
EUR 3.1386
RUB 3.3552
Тбилиси
მიქალანჯელოს "პიეტა"(დატირება) - ხილული სასწაული.
дата:  8190

ბოლო 5 საუკუნის განმავლობაში მსოფლიოს მრავალი კუთხიდან მილიონობით ადამიანი ჩადიოდა იტალიის დედაქალაქ რომში, წმინდა პეტრეს ტაძარში, ქალწული მარიამის (ღვთისმშობლის) მკლავებზე დასვენებული იესო ქრისტეს ქანდაკების სანახავად. ამ არაჩვეულებრივი ხელოვნების ნიმუშის სახელი გახლავთ "პიეტა", რაც იტალიურად დატირებას ან სინანულს ნიშნავს. სცენა ასახავს ბიბლიურ ეპიზოდს, როდესაც ნაწამები და უკვე აღსრულებული იესოს სხეული ჯვრიდან გარდამოიხსნა.

მე-15 საუკუნიდან მოყოლებული, ეს შთამბეჭდავი ქანდაკება არაერთი მხატვრის შთაგონების წყაროდ ქცეულა. ხელოვნების ეს შედევრი ტოსკანას თეთრ მარმარილოშია გამოკვეთილი. მისი ავტორი, მიქალანჯელოა, ამ ქანდაკების შექმნისას - 1499 წელს, მხოლოდ 25 წლის გახლდათ. მისმა ამ ნამუშევარმა გადააჭარბა თავად ანტიკური ბერძნებისა და რომაელების ნამუშევრებსაც კი, იმ სტანდარტებით, რითაც საერთოდ ხელოვნება ისაზღვრებოდა.

მიქელანჯელო იყენებდა სისწრაფეს რომ ძალიან მაღალ დონეზე გაეპრიალებინა და თითქმის შეუძლებლად გაერეალურებინა ჩვეულებრივი, ცივი ქვები. მიქალანჯელოს გენია მდგომარეობდა ასევე იმაშიც, რომ შესანიშნავად იცოდა ადამიანის ანატომია.

10 საინტერესო ფაქტი ამ საოცარ ქანდაკებაზე:


1- ქანდაკება მიქელანჯელოს შეუკვეთა ფრანგმა კარდინალმა საკუთარი აკლდამისთვის. მას სურდა თავისი სახელის უკვდავყოფა და მისი პირდაპირი მითითება იყო, რომ მიქელანჯელოს შეექმნა ყველაზე მშვენიერი ქანდაკება რომში, რომელსაც ვერავინ, ვერასდროს აჯობებდა.
2- პიეტას შექმნიდან 200 წელიწადში, ის გადაიტანეს წმინდა პეტრეს ბაზილიკაში, ვატიკანში.
3- იგი ტოსკანის თეთრ, მთლიან მარმარილოშია გამოკვეთილი.
4- პიეტა ერთადერთი ნამუშევარია, რომელსაც მიქელანჯელომ ხელი მოაწერა. ერთ დღეს, მიქალანჯელო მივიდა საკუთარი ქმნილების სანახავად, აკლდამაში დაინახა მნახველთა დიდი რაოდენობა ლომბარდიიდან. როცა ერთ-ერთმა მათგანმა, განცვიფრებულმა პიეტას სილამაზით იკითხა, თუ ვისი იყო ეს ნამუშევარი, მიუთითეს მილანელ მოქანდაკეზე. ამის შემსწრე მიქელანჯელო ღამით შეიკეტა აკლდამაში და საკუთარი სახელი ამოკვეთა პიეტაზე, რაც მერე ძალიან ინანა და აღთქმა დადო, რომ ასე აღარასდროს მოიქცეოდა.
5- მიქელანჯელომ პიეტა 24 წლის ასაკში შექმნა და სწორედ ამ საოცარმა ქანდაკებამ გაუთქვა მას საქვეყნოდ სახელი.
6- მიქელანჯელოს ჰქონდა უცნაური ჩვევა, საკუთარ ქმნილებებს ხანდახან უყვიროდა და მათ დაზიანებასაც კი ცდილობდა ხოლმე, თუმცა, პიეტას არასდროს შეხებია. 1972 წელს ქანდაკება ვანდალური თავდასხმის მსხვერპლი გახდა. უნგრელმა გეოლოგმა ჩაქუჩის თორმეტი დარტყმით მოატეხა ღვთისმშობლის ქანდაკებას მარცხენა ხელი, ცხვირის ნაწილი, დაუზიანა ლოყა და თვალი. თავდამსხმელი არ დაუპატიმრებიათ, სასამართლომ ის შეურაცხადად ცნო. ვანდალმა ორი წელი გაატარა ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში, შემდეგ კი დაადეპორტეს.
7- რესტავრაციას დასჭირდა ათი თვე. ათობით რესტავრატორი მუშაობდა, რომ ასობით ნამსხვრევი, ზოგი მხოლოდ რამდენიმე მილიმეტრის დიამეტრის, როგორც პაზლი ისე აეწყოთ თავიდან. გამოიყენეს უჩინარი წებო და მარმარილოს ფხვნილი. საბოლოო ჯამში რესტავრაცია ისეთი წარმატებული აღმოჩნდა, რომ წარმოუდგენელია შეამჩნიოთ დაზიანების კვალი. პიეტა ახლა ტყვიაგამძლე შუშის მიღმა იმყოფება.
8- 1964 წელს პიეტა ნიუ-იორკში გადაიტანას გამოფენაზე, სადაც ის დაცვის მიზნით იმყოფებოდა 2 ტონიანი, ტყვიაგამძლე შუშის მიღმა.
9- პიეტას რესტავრაციისას რესტავრატორებმა აღმოაჩინეს დეტალი, რომელიც იქამდე უცნობი იყო, ღვთისმშობლის მარცხენა ხელში იყო გამოკვეთილი პატარა ემბლემა M რომელიც სავარაუდოდ, აღნიშნავდა ავტორის ინიციალს.
10- თუ კარგად დააკვირდებით, ღვთისმშობელი არაბუნებრივად ახალგაზრდაა 33 წლის იესოსთან შედარებით, მაგ დროისთვის ის 48 წლის უნდა ყოფილიყო, ხოლო მიქელანჯელომ მარიამი გამოსახა ბევრად უფრო ახალგაზრდა, მისი მარადქალწულებისთვის ხაზგასასმელად.

общество
მეუფე შიო - განსაკუთრებით გვამხნევებს ღირსი გაბრიელის სიტყვები, რომ სულიწმინდის მადლს არასდროს დაუტოვებია საქართველო და არც არასდროს მოაკლდება

მხოლოდ გულმოწყალე ადამიანმა შეიძლება დაიმკვიდროს სასუფეველი, - ამის შესახებ საპატრიარქო ტახტის მოსაყდრემ, სენაკისა და ჩხოროწყუს მიტროპოლიტმა შიომ (მუჯირი)სულთმოფენობიდან ოცდამეერთე კვირას, ღირსი გაბრიელ აღმსარებლისა და სალოსის ხსენების დღეს ქადაგების დროს განაცხადა.

მიტროპოლიტის თქმით, ცათა სასუფევლის დამკვიდრებისთვის საჭიროა, ისე მოვალბოთ ჩვენი გული, რომ მასში შემოვიდეს სულიწმინდის მადლი, რომელიც ფერს უცვლის ადამიანს...

მისივე განცხადებით, დღევანდელ მსოფლიოში, როდესაც ასეთი სულიერი ძნელბედობაა, ჩვენ განსაკუთრებით გვამხნევებს ღირსი გაბრიელის სიტყვები, რომ სულიწმინდის მადლს არასდროს დაუტოვებია საქართველო და არც არასდროს მოაკლდება“.

„სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმინდისათა.

ძვირფასო მამებო, დედებო, ძმებო და დებო, გილოცავთ დღევანდელ კვირა დღეს, რომელიც დაემთხვა ღირსი გაბრიელ სალოსისა და აღმსარებლის ხსენებას. შეგვეწიოს მისი მადლი და ლოცვა ჩვენ და სრულიად საქართველოს.

გადმოგცემთ მისი უწმინდესობის და უნეტარესობის, კათოლიკოს-პატრიარქ ილია II-ის მოლოცვას და კურთხევას.

დღეს წაკითხული იყო იგავი სახარებიდან მდიდარსა და ლაზარეზე. ეს ორი ადამიანია, ორი სახეა წარმოდგენილი ჩვენ წინაშე. მდიდარს საერთოდ არ ენაღვლებოდა, რომ მის კართან იწვა მძიმე ავადმყოფი და გლახაკი, სრულიად გულგრილი იყო მისი ბედისადმი. ლაზარე კი ძალიან მოკრძალებული იყო. მას ის კი არ უნდოდა, რომ მდიდრის სუფრიდან ლანგრით მიეტანათ მისთვის საჭმელი, არამედ იმას ნატრობდა, რომ ძირს დაცვენილი ნამცეცი მაინც შეხვედროდა. იმდენად ავად იყო, რომ სიარულიც კი არ შეეძლო. ამ მდიდარს ეს ამბავი სრულიად არ აღელვებდა, ის იმდენად გართული იყო თავისი ნადიმებით და ფუფუნებით. გარდაცვალების შემდეგ ყველაფერი შეიცვალა, ღარიბი აღმოჩნდა აბრაამის წიაღში, მდიდარი კი - ცეცხლოვან გეენიაში, ჯოჯოხეთში.

რატომ მოხდა ასე? რაზეა ეს იგავი, საერთოდ?

ეს იგავი არის მოწყალებაზე. ასე იმიტომ მოხდა, ძვირფასო ძმებო და დებო, რომ ღმერთი არის მოწყალე. მხოლოდ გულმოწყალე, მოწყალე გულის მქონე ადამიანმა შეიძლება დაიმკვიდროს სასუფეველი. ვერცერთი ულმობელი, ვერცერთი უსიყვარულო, სასტიკი, ბოროტი ადამიანი სასუფეველს ვერ დაიმკვიდრებს, რაგინდ ბევრი დამსახურება ჰქონდეს ამ დედამიწაზე, იმიტომ რომ ცათა სასუფეველი არ არის ის, რაც გაიცემა რაღაც დამსახურებების სანაცვლოდ, არამედ ცათა სასუფევლის დამკვიდრებისთვის საჭიროა, ისე მოვალბოთ ჩვენი გული, რომ მასში შემოვიდეს სულიწმინდის მადლი, რომელიც ფერს უცვლის ადამიანს და ხარბიდან გადააქცევს ხელგაშლილად, ამპარტავნიდან - თავმდაბლად, შურიანიდან - მოსიყვარულედ, ნაყროვანიდან - მმარხველად და ა. შ. არცერთი ულმობელი ადამიანისთვის, ვინც არ არის მოწყალე გულის მქონე, ეს ფერისცვალება შესაძლებელი არ არის. ვერ მოხდება ეს სასწაული მის სულში. ვიმეორებ: რატომ? - იმიტომ, რომ ასეთი ადამიანის სულში სულიწმინდის მადლი ვერ შემოდის.

ამიტომ მთელი ცხოვრება უნდა იღვაწოს ადამიანმა ქმედით სიყვარულში, რომ ეს ლმობიერება და მოწყალება ისწავლოს. სწორედ ამაზეა დღევანდელი იგავი, რომ ვისწავლოთ ეს თვისებები, ეს სათნოებები და ჩვენი ცხოვრების შედეგად ამ მდიდრის მსგავსად არ აღმოვჩნდეთ ცეცხლოვან გეენიაში, არამედ მოვემზადოთ მარადისობასთან შესახვედრად. ეს ცხოვრება იმისთვის გვაქვს მოცემული, რომ ღირსეულად მოვემზადოთ მარადისობაში გადასვლისთვის, როცა იქნება სამსჯავრო ჩვენი, როცა წარვდგებით სამსჯავროზე. თუმცა სამსჯავრო არის მთელი ცხოვრება, ადამიანი ამ ცხოვრებაშივე გამოუტანს განაჩენს თავის თავს და აკეთებს არჩევანს, თუ სად იქნება მარადისობაში.

თუ ამ ცხოვრებაში შეიძინე შური, უმოწყალობა, სიძვა, ვერცხლისმოყვარეობა, ამპარტავნება და სხვა ასეთი ვნებები, მარადისობაშიც თან წაგყვება ეს თვისებები, იქაც ასეთი იქნები. მაგრამ უფალს უნდა, რომ შეიძინო სიმდაბლე, სიყვარული, ლოცვა, მოთმინება, სულგრძელება, მოწყალება. რატომ? - იმიტომ, რომ თვითონ არის ასეთი უფალი ჩვენი იესო ქრისტე; და თუ ეს თვისებები გექნება, მაშინ ის თავისთან წაგიყვანს და გაცხონებს.

ძვირფასო ძმებო და დებო, მაგრამ ეს ადამიანის დახმარების გარეშე შეუძლებელია. თუ ადამიანს ეს არ უნდა, ყველაფერი ამაო იქნება, ხოლო თუ უნდა და იღვწის ამისთვის, მაშინ უფალი აუცილებლად შეეწევა მას, განკურნავს ამ ვნებებისგან და აცხონებს.

ასე რომ, დავფიქრდეთ ამ იგავზე: ვინ ვართ ჩვენ - მდიდარი თუ ლაზარე? და თუ ჩვენს თავში ჯერ კიდევ ვხედავთ ამ უმოწყალო მდიდრის თვისებებს, გონს მოვიდეთ, სანამ კიდევ გვაქვს ფიზიკური და სულიერი ძალები, რომ ფერი ვიცვალოთ და გამოვსწორდეთ.

დღეს არის ღირსი გაბრიელ სალოსისა და აღმსარებლის ხსენება. საოცარი სიხარული სუფევს დღეს ჩვენს მსახურებაზე, ძალიან ბევრი ხალხია შეკრებილი. გილოცავთ ამ დღესასწაულს. შეგვეწიოს მამა გაბრიელის ლოცვა და მადლი.

იგი იყო სრულიად გამორჩეული ადამიანი და მოღვაწე ჩვენი ეკლესიის უახლეს ისტორიაში. მოგეხსენებათ, ის მოღვაწეობდა ათეისტურ პერიოდში და მრავალ ადამიანს გაუნათა გზა უფლისკენ, რისთვისაც იგი მრავალჯერ ტანჯეს, დევნეს, გვემეს და დააპატიმრეს. ის ამ თავის დიდ სულიერებას ფარავდა სალოსობის ღვაწლით. ამის გამო, მრავალჯერ შეშლილი ეგონათ, მაგრამ, როგორც ამბობს პავლე მოციქული: „სულელი იგი ღვთისა უბრძენეს არს კაცთა“ (1 კორ. 25). თავისივე სიცოცხლეში ის მრავალ სასწაულს აღასრულებდა და მისი გარდაცვალების შემდეგ კიდევ უფრო მეტი სასწაული სრულდება, ადამიანები მოდიან არამხოლოდ საქართველოს სხვადასხვა კუთხიდან, არამედ მსოფლიოს სხვადასხვა მხარიდან და წმინდა გაბრიელის ლოცვით უფალი მათ უსრულებს თხოვნას და ანიჭებს სულიერ და ხორციელ კურნებებს.

დღეს, დღევანდელ მსოფლიოში, როდესაც ასეთი სულიერი ძნელბედობაა, ჩვენ განსაკუთრებით გვამხნევებს ღირსი გაბრიელის სიტყვები, რომ სულიწმინდის მადლს არასდროს დაუტოვებია საქართველო, საქართველოს არასდროს მოჰკლებია სულიწმინდის მადლი და არც არასდროს მოაკლდება.

მაშ, დღეს, მისი ხსენების დღეს, განსაკუთრებით ვევედროთ ღირს გაბრიელს, აღმსარებელსა და სალოსს, რომ მისი ლოცვით უფალმა დაიფაროს და გააძლიეროს ჩვენი ქვეყანა, ჩვენი ეკლესია, გააძლიეროს და ადღეგრძელოს სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II და შეგვეწიოს ღირსი მამა გაბრიელი, რომ ამ ლაზარეს მსგავსად, უფალმა დაგვამკვიდროს აბრაამის წიაღში, რათა დავტკბეთ იმ გამოუთქმელი სიკეთეებით, რომლებიც „თვალს არ უნახავს და ყურს არ სმენია“ (1 კორ. 2,9), რისი ღირსიც დაე, გავმხდარიყავით მადლითა და კაცთმოყვარებითა უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესითა, რომელსაც შვენის ყოველი დიდება, პატივი და თაყვანისცემა, თანა მამით და სულიწმინდითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.

ჩვენთან არს ღმერთი!“, - განაცხადა მეუფე შიომ.

более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати