,
წყარო:https://bm.ge/
კომპანია „არქის“ დამფუძნებელი ილია წულაია, სხვა ბიზნესმენების მსგავსად, ქვეყანაში სამუშაო ძალის დეფიციტზე საუბრობს. ბიზნესმენი არ გამორიცხავს, რომ მაღალი ეკონომიკური ზრდის შენარჩუნების შემთხვევაში, შესაძლოა, მუშახელის საზღვარგარეთიდან შემოყვანის საჭიროება გაჩნდეს. ამის შესახებ მან BMGTV-ის გადაცემა „წერტილში“ ისაუბრა.
ილია წულაია იმ ბიზნესმენების კატეგორიაში არაა, ვინც სამუშაო ძალის დეფიციტს, ძირითადად, საქართველოდან გაზრდილ ემიგრაციას უკავშირებს. „არქის“ დამფუძნებლის აზრით, მუშახელის ნაკლებობა, როგორც გამოწვევა, მაღალი ეკონომიკური ზრდით აიხსნება.
„როგორც დამსაქმებელმა, შემიძლია გითხრათ, რომ კადრების ძალიან დიდი დეფიციტია; ხელფასები მომატებულია, მაგრამ ნებისმიერ სფეროში დიდი ნაკლებობაა. მუშახელზე მოთხოვნა ძალიან გაზრდილია. პირობითად, თუ ადრე 1 მლნ კვადრატული მეტრი შენდებოდა, ახლა 2 მლნ კვ/მ შენდება, ამიტომ გაჩნდა დეფიციტი. მე ვერ ვიტყვი, რომ ქვეყნიდან ხალხი გარბის... „არქი“ დეველოპერული კომპანიაა, მაგრამ პარტნიორი სამშენებლო კომპანიებისგან მსმენია, რომ წლების წინ, აღმოსავლეთ ევროპაში, მაგალითად, პოლონეთში სამუშაოდ წასული სპეციალისტები უკან დაბრუნდნენ; შეიძლება, მათ აქ იგივე დონის ან ოდნავ ნაკლები ხელფასი აქვთ, მაგრამ სამაგიეროდ, საკუთარ ქვეყანაში არიან და ნაკლები ხარჯი აქვთ. ბევრი ადამიანი უკან დაბრუნდა, მაგრამ ეს არ არის საკმარისი...
მოგეხსენებათ, სამი წლის წინ ერთ სულ მოსახლეზე მთლიანი შიდა პროდუქტი 4000 დოლარი იყო, ახლა თითქმის 8000 დოლარია. ეს სასიხარულო ფაქტია; როდესაც ასეთი მაღალი ეკონომიკური ზრდის ტემპია, ბუნებრივია, ყველა ქვეყანაში წარმოიქმნება კადრების დეფიციტი. ამას საბოლოო ჯამში, ბუნებრივი გაგრძელება უკვე მოჰყვეს და ალბათ მოჰყვება კიდეც.
ჩემი ვარაუდით, შედარებით ნაკლებადგანვითარებული ქვეყნებიდან, სადაც საქართველოსთან შედარებით დაბალია ხელფასები, ერთ სულ მოსახლეზე მშპ ნაკლებია, მაგრამ ჰყავთ სამუშაო ძალა, მთავრობა მუშახელის შემოყვანაზე გარკვეულ კვოტებს დაუშვებს ის სფეროებისთვის, სადაც კადრების დეფიციტია, რათა ეკონომიკური ზრდა არ შეფერხდეს“, - განაცხადა ილია წულაიამ და იქვე დასძინა, რომ „ბევრი ბიზნესი ამას ითხოვს“.
თემაზე საუბრისას „არქის“ დამფუძნებელმა ახლო აღმოსავლეთის ქვეყნების მაგალითი მოიყვანა, სადაც მაღალი ეკონომიკური ზრდის პერიოდში მუშახელის მიგრაცია მაღალი იყო.
ილია წულაიას მოლოდინი აქვს, რომ ეკონომიკურ ზრდის მაღალი ტემპი შენარჩუნდება, რაც სამუშაო ძალაზე მოთხოვნას კიდევ უფრო გაზრდის.
„კადრების შემოყვანა საზღვარგარეთიდან ნებისმიერი ქვეყნისთვის პოზიტიურია. ეს ნიშნავს იმას, რომ ადგილობრივი მუშახელი ვერ აკმაყოფილებს მოთხოვნას და დამატება სჭირდება. არ ვიცი, რეგიონებში რა ხდება, მაგრამ თბილისში, ის, რომ ხალხს დასაქმება უნდა და ვერ შოულობს სამსახურს, ცოტა რთული წარმოსადგენია“, - აღნიშნა ილია წულაიამ.
ბრიტანულ „დეილი ტელეგრაფში“ (The Daily Telegraph) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ტრამპმა პუტინისათვის დრო ისე გამოთვალა, რომ სანქციებით მაქსიმალურ შედეგს მიაღწიოს“ (ავტორი – კონ კოფლინი). პუბლიკაციაში განხილულია აშშ-ის პრეზიდენტის მიერ რუსეთის წინააღმდეგ მიმართული მეორადი სანქციების ათდღიანი ვადა და მოცემულია მათი სავარაუდო შედეგები.
გთავაზობთ სტატიას შემოკლებით:
დონალდ ტრამპმა, ალბათ, ყველაზე საუკეთესო და შესაფერისი დრო შეარჩია თავისი მეორადი ეკონომიკური სანქციების ახალი ვადის გამოცხადებისათვის, რომ რუსეთს ნავთობისა და გაზის გაყიდვით მიღებული შემოსავლები შეუმცირდეს და უკრაინაში ომი შეწყვიტოს.
დონალდ ტრამპს სამჯერ ეგონა, რომ ვლადიმერ პუტინი სამშვიდობო მოლაპარაკების აუცილებლობაში დაარწმუნა, მაგრამ სამჯერვე, როგორც კი სატელეფონო საუბარი მთავრდებოდა, რუსეთის არმია უკრაინული ქალაქების დასაბომბად რაკეტებსა და დრონებს უშვებდა.
აშშ-ის პრეზიდენტის მხრიდან იმის დაგვიანებული აღიარება, რომ „პუტინი მას თურმე ათამაშებდა და ომის გასაგრძელებლად დროს იგებდა“, იმას ნიშნავს, რომ როგორც იქნა, „ტრამპი აბობოქრდა“ და თავის რუს კოლეგას ათდღიანი ვადა დაუწესა ცეცხლის შესაწყვეტად. თუ კრემლი თეთრი სახლის მოთხოვნას არ დაეთანხმება, ძალაში შევა ახალი მომატებული საბაჟო ტარიფები იმ ქვეყნების მიმართ, რომლებიც რუსეთისაგან ნავთობს ყიდულობენ. სანქციის მიზანი და განხორციელების პროცედურა ასეთია: აშშ რუსული იაფი ნავთობისა და გაზის მოყვარული ქვეყნების – ინდოეთის, ჩინეთის (და ალბათ, თურქეთის და სხვების) მიერ წარმოებულ იმპორტირებულ პროდუქციაზე მომატებულ საბაჟო ტარიფებს დააწესებს. მათი ფასი იმდენად გაძვირდება, რომ ამერიკაში მყიდველი აღარ ეყოლება, ანუ ინდური და ჩინური კომპანიები დაზარალდებიან. ზარალის თავიდან ასაცილებლად იგივე ქვეყნები იძულებულნი გახდებიან, რომ რუსეთისაგან ნავთობისა და გაზის შესყიდვა შეწყვიტონ, რის შედეგადაც რუსეთს შემოსავლები შეუმცირდება, ანუ კრემლს აღარ ექნება თანხები უკრაინასთან ომის გასაგრძელებლად. რუსეთი ცეცხლს შეწყვეტს და სამშვიდობო მოლაპარაკებაზე დათანხმდება.
კონგრესში ზოგიერთი დეპუტატი უფრო რადიკალურად არის განწყობილი, რომლებიც 500%-იან სანქციების დაწესებას მოითხოვენ.
უეჭველია, რომ დონალდ ტრამპი სერიოზულად არის განწყობილი. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ მან იძულებული გახადა იაპონია და ევროკავშირი სავაჭრო ხელშეკრულებების დადებისას აშშ-ის მოთხოვნებზე დათანხმებულიყვნენ, განა თეთრი სახლი კრემლის წინაშე უკან დაიხევს?
როგორც კი ინდოეთი და ჩინეთი მტკივნუულ დარტყმას იგრძნობენ ამერიკასაგან, ისინი იძულებულნი გახდებიან რუსეთისაგან ნავთობ-გაზის შესყიდვა შეამცირონ (ან საერთოდ შეწყვიტონ). ამით დაინგრევა ვლადიმერ პუტინის გენერალური გეგმა რუსეთის იმპერიული ძლიერების აღდგენის შესახებ.
რუსეთი უკრაინის ფრონტზე წარუმატებლობას განიცდის. მართალია, კრემლმა დრონებითა და რაკეტებით უკრაინული ქალაქების დაბომბვა გააძლიერა, მაგრამ ფაქტია, რომ მაისში დაწყებულ შეტევას რუსეთის არმიისათვის რაიმე მნიშვნელოვანი წარმატება არ მოუტანია. ვლადიმერ პუტინი ბოლო დროს მუდმივად ცდილობს რომელიმე მსხვილი უკრაინული ქალაქის დაპყრობას, მაგრამ უშედეგოდ – პოკროვსკს და კონსტანტინოვკას ისევ უკრაინელები აკონტროლებენ. უკრაინელები მამაცურად იბრძვიან, რუსები უამრავ ჯარისკაცს კარგავს – კრემლის ზარალმა უკვე მილიონს მიაღწია დაღუპულებისა და დაჭრილების სახით. ეს ნიშნავს ყოველდღიურად 1080 რუსი მებრძოლის დაღუპვა-დასახიჩრებას.
ასევე ნაკლებად სავარაუდოა, რომ რუსეთი ათასკილომეტრიან ფრონტის ხაზზე რაიმე წარმატებას მიაღწევს მას შემდეგ, რაც დონალდ ტრამპი უკრაინას მეტ იარაღს მიაწვდის. უკრაინელებს თუ იარაღი საკმარისი რაოდენობით ექნებათ, ისინი რუსებს უკან დაახევინებენ და საეჭვოა პუტინმა ის ტერიტორია შეინარჩუნოს, რაც ბოლო დროს დაიპყრო. კრემლს ირანის იმედიც აღარ ექნება, რადგან თეირანი მნიშვნელოვნად არის დასუსტებული ისრაელთან (და აშშ-სთან) ამასწინანდელი საჰაერო შეტაკების გამო.
არის იმის ნიშნებიც, რომ თვითონ ვლადიმერ პუტინს მისსავე გარემოცვაში ბევრი არ ეთანხმება, რასაც მოსკოვში მიმდინარე საკადრო წმენდა მოწმობს. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ჩინოვნიკი სიცოცხლეს თვითმკვლელობით ამთავრებს, ცნობილი ოლიგარქები კი ქვეყნიდან გაქცევის დროს იქნენ დაკავებულები. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ოფიცერი, რომლებსაც ყოფილ თავდაცვის მინისტრთან სერგეი შოიგუსთან ახლო ურთიერთობა ჰქონდათ, დაპატიმრებულები იქნენ კორუფციის ბრალდებით.
იმ სიძნელეების მასშტაბს, რასაც ვლადიმერ პუტინი შეეჯახა ომის გამო, მოწმობს ის ფაქტი, რომ იგი იძულებული გახდა გასულ კვირას ყოველწლიური სამხედრო-საზღვაო აღლუმის ჩატარება გაეუქმებინა – უკრაინაში განცდილი დიდი დანაკარგების გამო.
ამრიგად, დონალდ ტრამპის გადაწყვეტილება ვადების შემცირების თაობაზე დროულია – ის იმ დროს იქნა მიღებული, როცა ვლადიმერ პუტინს, ყოყოჩობის მიუხედავად, ე.წ. „სპეციალური სამხედრო ოპერაციის“ გაგრძელების ვარიანტები უმთავრდება.
თუ რუსეთის პრეზიდენტი გამოფხიზლდება და მიხვდება, რომ მას უკრაინაში ომის მოგების შანსი არ აქვს, მას სხვა არჩევანი არ ექნება იმის გარდა, რომ დონალდ ტრამპის მოთხოვნას დათანხმდეს – ცეცხლი შეწყვიტოს და სამშვიდობო მოლაპარაკება დაიწყოს.
