USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Тбилиси
"Dikgazete" (თურქეთი): „ჯერ უცხოური საკონსულოების დახურვა, შემდეგ კი მიწისძვრა - უბრალო დამთხვევა თუ...“
дата:  1116

თურქეთში მომხდარი კატასტროფული მიწისძვრის ფონზე ადგილობრივ პრესაში ქვეყნდება პუბლიკაციები, რომლებშიც განხილულია როგორც სამაშველო სამუშაოების მიმდინარეობა, ასევე სტიქიური უბედურების გამომწვევი მიზეზები, რომელთაგან ზოგიერთი, ერთი შეხედვით, დაუჯერებელი ჩანს, თუმცა ავტორებს გარკვეული არგუმენტები აქვთ.

თურქულ გამოცემა „დიკგაზეტეში“ (Dikgazete) დაბეჭდილია სტატია სათაურით „ჯერ უცხოური საკონსულოების დახურვა, შემდეგ კი მიწისძვრა - უბრალო დამთხვევა თუ...“ (ავტორი - ომიურ ჩელიქდემეზი).

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

მიმდინარე წლის 27 იანვარს აშშ-მა, ნიდერლანდებმა, შვეიცარიამ, დიდმა ბრიტანეთმა, გერმანიამ, ბელგიამ, საფრანგეთმა და იტალიამ, იმ მოტივით, რომ ტერორისტული აქტებია მოსალოდნელიო, თურქეთის ტერიტორიაზე არსებული თავიანთი საკონსულოები დახურეს. თურქეთის ხელისუფლებამ განაცხადა, რომ საკონსულოების დახურვის ინიციატივა ამერიკის შეერთებულ შტატებს ეკუთვნის. შინაგან საქმეთა მინისტრმა სულეიმან სოილუმ მომხდარ ფაქტს „თურქეთის წინააღმდეგ მიმართული საერთაშორისო ოპერაცია“ უწოდა, მასში აშშ-ის საელჩო დაადანაშაულა და ელჩის მიმართ კრიტიკული განცხადება გააკეთა.

აშშ-ის სამხედრო გემი, HAARP და 1999 წლის მიწისძვრა

თურქულ საზოგადოებაში გავრცელებულია თვალსაზრისი, რომლის თანახმად, ყოველთვის, როგორც კი აშშ-ის სამხედრო ხომალდები თურქეთის ტერიტორიულ წყლებში გამოჩდებიან, აუცილებლად კატასტროფები ხდება. ამასთან დაკავშირებით დაიწყო 6 თებერვალს მომხდარი 7,4 ბალიანი მიწისძვრის სავარაუდო მიზეზების განხილვა და გაიხსენეს ამერიკული პროექტი HAARP - High Frequency Active Auroral Research Program – „მაღალსიხშირიანი აქტიური რადიოტალღების ავრორალური კვლევების პროგრამა“, რომელსაც საკმაო დროის ისტორია აქვს: პროგრამის ჩარჩოებში მიმდინარე კვლევები ეფუძნება ჯერ კიდევ ნიკოლა ტესლას მიერ შემუშავებულ მეთოდს „მაღალენერგეტიკული რხევების გადაცემა დაბალი სიხშირის ელექტრომაგნიტური გამოსხივების დროს“. ამჟამად მეცნიერული ცდები აშშ-ის ალიასკას შტატში მდებარე ლაბორატორიებში მიმდინარეობს.

თუმცა ნუ მიაქცევთ ყურადღებას სიტყვას „მეცნიერულს“ - ეს პროექტი არცთუ ისე უწყინარია და კვლევებს მხოლოდ მეცნიერულ-თეორიული ხასიათი არ აქვთ. უკვე დაწყებულია მისი პრაქტიკაში გამოყენება.

HAARP-ს უკვე შეიძლება ვუწოდოთ სამხედრო-ტექნოლოგიური იარაღი, რომელსაც აშშ გლობალური ბატონობის უზრუნველსაყოფად იყენებს.

რა შეიძლება გაკეთდეს HAARP-ის დახმარებით?

ამ პროგრამას შეუძლია კლიმატი შეცვალოს, გაადნოს ყინულები ჩრდილოეთ და სამხრეთ პოლუსებზე და აისბერგები გადაადგილოს, „წაეთამაშოს“ დედამიწის ატმოსფეროს ოზონის ფენას, გამოიწვიოს მიწისზვრები, მართოს ოკეანის ტალღები, მოახდინოს  დედამიწის ენერგეტიკული ველებით მანიპულირება, აკონტროლოს ადამიანის ტვინი, განახორციელოს თერმობირთვული აფეთქება რადიაციის გავრცელების გარეშე.

1999 წლის 17 აგვისტოს ჯერ მარმარილოს ზღვასთან, შემდეგ ადაპაზარისა და ბოლუს რეგიონში მომხდარი მიწისძვრის ინიცირება, სავარაუდოდ, სწორედ HAARP-ის ტექნოლოგიის გამოყენებით განხორციელდა. როგორც 2010 წელს გამოქვეყნებული საპარლამენტო კვლევა მოწმობს, მიწისძვრების შედეგად 18 ათასზე მეტი ადამიანი დაიღუპა (არაოფიციალურად - 65 ათასი). დაინგრა 133 ათასი შენობა, 600 ათასი ადამიანი უსახლკაროდ დარჩა.

ინციდენტი: თურქული დროშა აშშ-ის სამხედრო გემზე

დააკვირდით: 6 თებერვლის მიწისძვრის წინ სტამბოლის დოლმაბახჩეს ნაპირთან ღუზა ჩაუშვა აშშ-ის სამხედრო-საზღვაო ძალების ხომალდმა Nitze-მ, რომელიც მანამდე არაბეთის ნახევარკუნძულის სამხრეთით დაცურავდა და თვალს იემენში მიმდინარე სამოქალაქო ომს ადევნებდა.

საინტერესოა, რომ აშშ-ი დროშა გემზე, ნაოსნობის ყველა საერთაშორისო წესის დარღვევით, არაპროპორციულად დიდი ზომისა იყო, ვიდრე თურქეთის დროშა. გარდა მისა, ამერიკის ელჩის ფოტოსურათი ხომალდის ბორტზე ანკარისადმი შეურაცხმყოფლად ჩაითვალა.

როცა აშშ-ის გემი ბოსფორში შემოვიდა, ეკიპაჟი გემბანზე მოეწყო. აშშ-ის დროშასთან ერთად, რა თქმა უნდა, მასპინძელი ქვეყნის - თურქეთის დროშაც აღმართეს, მაგრამ პირველი არაპროპორციულად დიდი ზომისა იყო, მეორე კი ძალიან პატარა, რაც ნაოსნობის საერთაშორისო წესების დარღვევას წარმოადგენს.  თანაც დროშების ფონზე სურათი გადაიღეს ანკარაში აშშ-ის ელჩმა ჯეფრი ლეიკმა და სტამბოლში აშშ-ის გენკონსულმა ჯულია ედეჰმა, რაც არაერთგვაროვნად იქნა აღქმული.

გემის თურქეთის ტერიტორიაზე შემოსვლიდან ერთი დღეც არ გასულა, რომ კატასტროფულმა მიწისძვრამ თურქეთის რიგი პროვინციები გაანადგურა. სოციალურ ქსელებში აქტიურად დაიწყო ამერიკული გემის ვიზიტისა და მომხდარი მიწისძვრის ურთიერთკავშირის განხილვა.

მიწისძვრა და სამხედრო წრთვნები „ათასწლეულის გამოწვევა-2002“

სამხედრო წრთვნებს ტყუილად არ უწოდებენ ხოლმე ომის იმიტაციას.. ამერიკელი კოვბოებიც, ალბათ, ასე ფიქრობდნენ, როცა 2002 წლის 24 ივლისს, ლოზანის ხელშეკრულების დადებიდან 80 წლისთავზე, ნევადის შტატის უდაბნოში სამხედრო წრთვნები კოდური სახელწოდებით „ათასწლეულის გამოწვევა - 2002“ ჩაატარა. აშშ-ის არმიის ქვედანაყოფების 22 დღიან მანევრებს საკმაოდ საინტერესო სცენარი ჰქონდა - ის იყო მიმართული იმ პირობითი ქვეყნის წინააღმდეგ, რომელსაც ხმელთაშუა ზღვაში მდებარე მრავალი ეთნიკური უმცირესობებით დასახლებულ კუნძულთან გარკვეული პრობლემები ჰქონდა. ქვეყანა-სამიზნე, სტრატეგიული თვალსაზრისით, ისეთ საზღვაო გზაზე მდებარეობდა, რომელიც ორ კონტინენტს ჰყოფდა, იმავდროულად კი ორ მატერიკზე იყო განლაგებული. ალბათ, მიხვდით, რომელი სახელმწიფოა...

იქნებ თურქეთი არ იყო ნაგულისხმევი?

დააკვირდით წრთვნების სცენარს: ქვეყანა-სამიზნე გარკვეულ საზღვაო მარშრუტებს აკონტროლებს. მას საკმაოდ სერიოზული პრობლემები აქვს მეზობელ ერთ-ერთ კუნძულოვან სახელმწიფოსთან. ქვეყანა-სამიზნეში ძლიერი მიწისძვრა ხდება. სამოქალაქო ხელისუფლება მიწისძვრის კატასტროფულ შედეგებს ვერ უმკლავდება და ამიტომ, ქაოსის ფონზე, საქმეში არმია ერევა, რომელიც, თავის მხრივ, ამერიკას დახმარებას სთხოვს. ვაშინგტონი პირობებს აყენებს, რომ ის ქვეყანა-სამიზნეს მხოლოდ სამხედრო ძალებით დაეხმარება.

ამრიგად, ამერიკის არმიასა და სამიზნე-ქვეყნის არმიას შორის, რომელიც სტუმრებს უკვე სკეპტიკურად უყურებს, შეტაკება იწყება. ამერიკელები სამიზნე-ქვეყანას 96 საათში იკავებენ.

როგორც ამერიკული საინფორმაციო სააგენტო Associated Press-ის კორესპონდენტი აღნიშნავდა, წრთვნების ხელმძღვანელებმა ძალიან კარგად იცოდნენ, რომ სამიზნე-ქვეყანაში თურქეთი იგულისხმებოდა. გარდა ამისა, ბერძნულმა გაზეთ გამოაქვეყნა სტატია რუკით, რომლის თანახმად, თრაკია (თურქეთის ევროპული ნაწილი) საბერძნეთისაა, ხოლო სტამბოლის დასავლეთი ნაწილი - „მსოფლიოს საპატრიარქოს ქალაქ სახელმწიფოს“ ეკუთვნის. სტატიის სათაური ასეთი იყო: „აშშ თურქეთის ოკუპაციას 96 საათში განახორციელებს“. პუბლიკაციაში აღნიშნული იყო, რომ საფრანგეთის ფლოტი, თურქეთ-საბერძნეთის სავარაუდო ომში, მხარს საბერძნეთს დაუჭერს. ეს ისტორიაც გარკვეულწილად აშშ-ის არმიის წრთვნებს უკავშირდება.

ვინ დაიწყევლება ადამიანთა დაღუპვის გამო?

ვინ გაამჟღავნებს მათ გვარებს, რომლებმაც, შენობების აგების დროს ყოველგვარი რეგლამენტი დაარღვიეს და პარტიული მენარდეების მოთხოვნით მორჩილად დაეთანხმნენ სართულების რაოდენობის გაზრდის მოთხოვნას, პროექტის მიღმა?

ჯერ-ჯერობით, დაღუპულთა ზუსტი რაოდენობს ბოლო მონაცემები არ არსებობს. ასეთ დროს რეკომენდებულია ოფიციალურ განცხადებებს ვენდოთ, რომ მოსახლეობაში პანიკა არ დაითესოს (9 თებერვლის დილის მდგომარეობით, ოფიციალური მონაცემებით, მიწისძვრის დროს დაღუპულთა რაოდენობამ თურქეთში 12400-ს გადააჭარბა - რედ.).

ვუთანაგრძნობ ჩემს თურქ ხალხს. ყოვლისშემძლე უზენაესი [ალაჰი] ნებას არავის მისცემს თურქეთის დასანგრევად!

წყარო: https://www.dikgazete.com/yazi/teror-bahanesiyle-konsolosluklarin-kapatilmasi-ve-ardindan-deprem-rastlanti-mi-5298.html

მოამზადა სიმონ კილაძემ

аналитика
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати