USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Тбилиси
«China National Radio» (ჩინეთი): „რუსეთის შავი ზღვის ფლოტის „გადასახლება“: უკანდახევა შეტევისათვის თუ ნატოს სამხრეთული ექსპანსიის შეკავება?“
дата:  362

ჩინეთის ეროვნულმა რადიომ თავის ვებ-გვერდზე გამოაქვეყნა საუბარი სამხედრო მიმომხილველ ჯოუ ვეიჯენთან, რომლის დროსაც იგი ეხება რუსეთის შავი ზღვის ფლოტის ბაზის ნაწილობრივ ყირიმიდან აფხაზეთში (საქართველოს ტერიტორია, რუსეთის მიერ ოკუპირებული) გადატანას. ტექსტი გამოქვეყნებულია სათაურით „რუსეთის შავი ზღვის ფლოტის „გადასახლება“: უკანდახევა შეტევისათვის თუ ნატოს სამხრეთული ექსპანსიის შეკავება?“.

გთავაზობთ ამონარიდებს პუბლიკაციიდან:

ამას წინათ თანამგზავრის მიერ კოსმოსიდან გადაღებულმა ფოტოებმა აჩვენა, რომ რუსეთის შავი ზღვის ფლოტის ბევრმა ხომალდმა ყირიმში მდებარე სევასტოპოლის სამხედრო-საზღვაო ბაზა დატოვა. ბოლო დროს უკრაინის არმია რამდენჯერმე შეეცადა სევასტოპოლზე თავდასხმას და სამხედრო ბაზას გარკვეული ზიანიც მიაყენა. ამ ფონზე მოსკოვმა გადაწყვიტა შავი ზღვის ფლოტისათვის ახალი ბაზა გამოეძებნა და იპოვა კიდეც - ოჩამჩირის უბე აფხაზეთში, რომელიც საკმაოდ შორს მდებარეობს კიევის მიერ კონტროლირებული ტერიტორიიდან.

(...)

მასმედიაში გავრცელდა ინფორმაცია, რომლის მიხედვით, რუსეთი აფხაზეთში მდებარე შავი ზღვის უბეში - იქ, სადაც ქალაქი ოჩამჩირეა განლაგებული, შავი ზღვის ფლოტის ბაზირების ახალ პუნქტს ქმნის. ოჩამჩირის პორტი ორმაგი დანიშნულებისაა - იქ არის როგორც სამოქალაქო, ასევე სამხედრო ნავმისადგომები. როგორც ჩანს, ახალი ბაზის მშენებლობა გულისხმობს „დროებით უკანდახევას შეტევაზე გადასვლის მიზნით“, ანუ, სხვაგვარად თუ ვიტყვით, „სივრცის დროზე გადაცვლას“. ამ გადაწყვეტილების წყალობით, რუს სამხედროებს შეუძლიათ სტრატეგიული პასიურობიდან აქტიურობაზე გადავიდნენ.

რასაკვირველია, შავი ზღვის ფლოტის სევასტოპოლიდან გაყვანა არ ნიშნავს ამ სამხედრო პორტზე უარის თქმას, რომელიც უკვე რამდენიმე ასეული წელია მოქმედებს (1783 წლიდან). ოჩამჩირის პორტი შეიძლება ახალი სტრატეგიული საყრდენი პუნქტი გახდეს რუსეთის ფლოტისათვის, რაც მოსკოვს საშუალებას მისცემს შავი ზღვის აკვატორიის კონტროლი შეინარჩუნოს. ოჩამჩირე ოდესიდან პირდაპირი ხაზით 700 კილომეტრით არის დაშორებული, ასეთი მანძილი კი უკრაინას ხელს შეუშლის საზღვაო თუ საჰაერო დრონების დარტყმებისათვის გამოყენებაში. გარდა ამისა, მნიშვნელოვანია, რომ „გადასახლება“ გავლენას არ მოახდენს რუსეთის ხომალდების მობილურობასა და შემტევ ძლიერებაზე. რუსული გემებს ახალი ბაზიდანაც შეუძლიათ უკრაინის ღრმაწყლიან ნავსადგურებზე შეტევა.

(...)

როგორც ჩანს, რუსეთი ტაქტიკურად უკან იხევს, რომ შემდეგ შეტევაზე გადავიდეს - სავარაუდოდ, ნატოსთან დასაპირისპირებლად. გარდა ამისა, რუსეთს ოჩამჩირეში ახალი ბაზის მშენებლობისათვის კიდევ ერთი მიზეზი აქვს: აფხაზეთი საქართველოს ტერიტორიას წარმოადგენს და რუსეთს სამხრეთიდან ესაზღვრება. 2008 წელს [ქართულ-ოსური კონფლიქტის საფუძველზე] მომხდარი რუსეთ-საქართველოს ომის შემდეგ მოსკოვმა სეპარატისტული აფხაზეთის დამოუკიდებლობა აღიარა, მაგრამ კრემლის გადაწყვეტილებას, ბუნებრივია, არც საქართველო არ დაეთანხმა და მთლიანობაში - არც საერთაშორისო გაერთიანება.

სამხრეთ კავკასიაში მთიან ყარაბაღთან დაკავშირებით ამას წინათ მომხდარი ამბებით, რასაკვირველია, რეგიონში ნატოს გეგმებიც სერიოზულად იცვლება, მისი გააქტიურების მხრივ. შესაბამისად, ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის სამხრეთული ექსპანსიის შესაკავებლად, მოსკოვმა  აფხაზეთში ახალი საზღვაო ბაზის შექმნა განიზრახა.

(...)

ზოგიერთი ანალიტიკოსი თვლის, რომ ოჩამჩირის პორტში დღეს არსებული ინფრასტრუქტურული ობიექტები არასაკმარისია და, აქედან გამომდინარე, ხომალდების დიდი რაოდენობით გასათავსებლად მოუხერხებელია. შესაბამისად, ამ მომენტში მოსკოვისათვის ოპტიმალური ვარიანტს ოჩამჩირეში ჯერ-ჯერობით ფლოტის მხოლოდ გარკვეული ნაწილის ბაზირება წარმოადგენს.

თანამედროვე სამხედრო-საზღვაო ბაზის მშენებლობა - ეს გრადიოზული გეგმაა, რომელიც მოითხოვს არამარტო ღრმაწყლოვან და გაუყინავ ნავსადგურს, არამედ კარგად შეთავსებულ ბუნებრივ პირობებსაც, ასევე რიგი დამატებითი სამხედრო ობიექტების მშენებლობას ბაზის უსაფრთხოების უზრუნველყოფის თვალსაზრისით. (...)

წყარო: https://military.cnr.cn/jsrp/20231010/t20231010_526446179.shtml

 

аналитика
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати