,
აშშ-ის გაზეთ „ფილადელფია ინკუაირერში“ (Philadelphia Inquirer) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ვოლოდიმირ ზელენსკის თქმით, უკრაინას ომში გამარჯვება შეუძლია, თუ დასავლეთი ვლადიმერ პუტინის მიმართ შიშის განცდას შეწყვეტს“ (ავტორი - ტრუდი რუბინი), რომელშიც გადმოცემულია უკრაინის პრეზიდენტის ინტერვიუს შინაარსი.
„როცა ვოლოდიმირ ზელენსკი პრეზიდენტის ადმინისტრაციის მდიდრულად აგებულ და მოწყობილ საკონფერენციო დარბაზში შემოვიდა, მის სახეზე ისეთი დაღლილობა იყო აღბეჭდილი, თავი დამნაშავედ ვიგრძენი, რომ მას [დასვენების] დრო წავართვი. იგი ჩემთან საუბრისათვის დილის თათბირის შემდეგ მოვიდა. ნაბიჯებს ისე დგამდა, თითქოს მხრებით მთელი მსოფლიოს ტვირთი მოჰქონდა. შესაძლოა, ეს ნამდვილად ასე იყო: დასავლური დემოკრატიის მომავალი მნიშვნელოვანწილად დამოკიდებულია იმაზე, თუ რა მოუვა უკრაინას.
(...)
ვოლოდიმირ ზელენსკის თქმით, უკრაინას ჯერ კიდევ შეუძლია რუსეთთან ომში გამარჯვება, თუ დასავლეთი რუსეთის პრეზიდენტის მიმართ შიშს შეწუვეტს და ვლადიმერ პუტინის სისუსტეს აღიარებს. უკრაინელმა ლიდერმა განმარტა, თუ რას ნიშნავს გამარჯვება, მან აღნიშნა, რომ მოსკოვთან პირდაპირი მოლაპარაკებით ომი არ შეწყდება, პირიქით - კრემლი აგრესიას უფრო მეტად გააგრძელებს როგორც უკრაინის, ასევე ევროპისა და აშშ-ის წინააღმდეგ.
„შეუძლებელია ერთი ხელით უკრაინას დაეხმარო, მეორე ხელით კი ვლადიმერ პუტინს მიესალმო და ჩამოართვა“, - ამბობს ვოლოდიმირ ზელენსკი, - ასეთი მოქმედება უნაყოფოა, არ იმუშავებს“. საქმე ისე კი არ დგას, რომ დასავლეთი იცავს უკრაინას, „არამედ ისე, რომ უკრაინა იცავს ყველა დემოკრატიულ ქვეყანას ვლადიმერ პუტინის სამომავლო თავდასხმისაგან“.
ამასთან, ვოლოდიმირ ზელენსკი ინტერვიუს დროს მაინც დათანხმდა ვლადიმერ პუტინთან მოლაპარაკების შესაძლებლობას, მაგრამ მხოლოდ ერთი პირობით: „ერთადერთი პირობა ისაა, რომ მოლაპარაკება შუამავლების მონაწილეობით უნდა გაიმართოს - ისე, როგორც მოხდა შავი ზღვის „მარცვლეულის დერეფნის“ გახსნის დროს.
ვოლოდიმირ ზელენსკის თქმით, ამოცანა ისაა, რომ უკრაინის მთლიანი დანგრევა არ იქნას დაშვებული. აუცილებელია ქვეყნის უსაფრთხოების უზრუნველყოფა უკრაინელთა ამჟამინდელი და მომავალი თაობებისათვის.
(...)
მე ვკითხე ვოლოდიმირ ზელენსკის, თუ როგორ შეუძლია უკრაინას გადალახოს რუსეთის უპირატესობა ცოცხალ ძალასა და შეიარაღებაში. მისი პასუხი ოთხი კომპონენტისაგან შედგება: „უპირველესად, რუსეთს მეტი ჯარისკაცი ჰყავს, ანუ უპირატესობა აქვს ცოცხალ ძალაში. ჩვენ ვუფრთხილდებით ჩვენი ჯარისკაცების სიცოცხლეს, ერთ დაღუპულ უკრაინელზე ევქსი რუსი დაღუპული მოდის“ [ბრიტანული სადაზვერვო წყაროების მიხედვით, ამჟამად რუსეთის არმია დღეში 1200-მდე ჯარისკაცს კარგავს, რაც ყველაზე მაღალი მაჩვენებელია ომის განმავლობაში, ანუ კრემლისათვის ჯარისკაცები „საზარბაზნე ხორცს“ წარმოადგენენ].
მეორე მომენტი - გასათვალისწინებელია, რომ დრევანდელი ომი ტექნოლოგიურ ომს წარმოადგენს, ანუ ვისი იარაღიც უფრო ტექნოლოგიურია, ის გამარჯვებს. დასავლეთმა რუსეტს უახლესი ტექნოლოგიებით სარგებლობის შესაძლებლობა არ უნდა მისცეს, რუსეთმა ვერ უნდა შეძლოს სანქციების დარღვევა და მათი გვერდის ავლა - ვთქვათ ელქტრონულ-ინტეგრალური სქემების მიღება ჩინეთიდან და სხვა ქვეყნებიდან.
მესამე მომენტი - უკრაინა უკვე აწარმოებს დრონებს და რაკეტებს, მაგრამ ჩვენ მეტი დაფინანსება გვჭირდება, რათა ტექნოლოგიურად რუსეთზე უფრო განვითარებულები გავხდეთ. დაგეგმილი გვაქვს, რომ დასავლურ კომპანიებთან ერთად მაღალტექნოლოგიური სამხედრო საწარმოები შევქმნათ.
და მეოთხე - უნდა გამკაცრდეს რუსული ნავთობისა და გაზის ექსპორტის წინააღმდეგ დაწესებული სანქციები: ეს ნიშნავს, რომ 2025 წლისათვის, როცა კრემლს შემოსავლები შეუმცირდება, ვლადიმერ პუტინი იძულებული გახდება გადასახადები გაადიდოს. თავის მხრივ, გადასახადების გადიდებით და ფინანსების დაზოგვით რუსეთის მოსახლეობას სოციალური დახმარებები შეუწყდება, რაც მღელვარებას გამოიწვევს. მისთვის ყველაზე საშიში რუსული საზოგადოების უკმაყოფილებაა. რუსების მღელვარება კრემლისათვის ბირთვულ საფრთხეს ნიშნავს“.
(...)
სამწუხაროდ, ნატოს საიუბილეო სამიტი, რომელიც 9-11 ივლისს ვაშინგტონში უნდა გაიმართოს, უკრაინას ნატოში გაწევრიანებას არ შესთავაზებს: „ვაცნობიერებთ, რომ დღეისთვის თეთრი სახლი ჩვენი ალიანსში მიწვევისათვის მზად არ არის“, - ამბობს ვოლოდიმირ ზელენსკი და მხრებს იჩეჩავს, - და ამ დროს დონალდ ტრამპი აცხადებს, რომ ომის დაწყებაში ნატოს ბრალიც არისო“.
„ასეთი პოლიტიკა [ლენინის გამონათქვამს] ნიშნავს - „ერთი ნაბიჯით წინ, ორი ნაბიჯით უკან“, - სინანულით აღნიშნავს ვოლოდიმირ ზელენსკი, - „ჩემი აზრით, მსოფლიოს ლიდერების პოლიტიკა ასეთი არ უნდა იყოს. ასე მხოლოდ ჩემი გამნაღმველები დადიან დანაღმულ ველზე“.
„თუ შეერთებულ შტატებს ვლადიმერ პუტინის განრისხების ეშინია - ალბათ, ეს არის იმის მიზეზი, თუ რატომ არ გვიწვევენ ნატოში - მაშინ ჩვენ ვთხოვთ ჩვენს სტრატეგიულ მოკავშირეებს მეტი თანამედროვე იარაღი მოგვცენ - მეტი „პეტრიოტები“ (Patriot), მეტი „ფალკონები“ (F-16) და ნება დაგვრთონ, რომ დასავლური შეიარაღება, ყოველგვარი შეზღუდვის გარეშე, რუსეთის ტერიტორიაზე გამოვიყენოთ. მოკლედ, თუ ნატო მზად არ არის ჩვენი წევრად მიღებისა და დაცვისათვის, მაშინ ალიანსმა ყველაფერი უნდა მოგვცეს და თავს ჩვენ თვითონ დავიცავთ“.
ამჟამად ვლადიმერ პუტინი გრძნობს აშშ-ის მდგომარეობას და იმედი აქვს, რომ დონალდ ტრამპი, თუ მას პრეზიდენტად აირჩევენ, უკრაინას ნატოსაკენ გზას მოუჭრის. ამ ყველაფერს ჩინეტიც უყურებს და უკრაინას ლაკმუსის ქაღალდად მიიჩნევს იმის გასარკვევად, შეძლებს თუ არა პეკინი ტაივანის დაპყრობას. ამიტომაც, საბოლოო ჯამში, კატასტროფა მოხდება, თუ თეთრი სახლი უკრაინას ყველაფრით არ უზრუნველყოფს ნოემბრის საპრეზიდენტო არჩევნებამდე.
(...)
ჩემთვის მტკივნეული სანახავი იყო, თუ როგორ გადიოდა მოქანცული ვოლოდიმირ ზელენსკი საკონფერენციო დარბაზიდან - იმ დახმარებას მოკლებული, რომელიც უკრაინას რუსეთზე გამარჯვებისათვის ჭირდება. მაგრამ განა ჯო ბაიდენს შეუძლია ისეთი მამაცობის გამოჩენა, როგორსაც უკრაინის პრეზიდენტი ყოველდღიურად ავლენს?
წყარო: https://www.inquirer.com/opinion/zelensky-ukraine-war-interview-trudy-rubin-20240630.html
