USD 2.7384
EUR 2.8548
RUB 2.6619
Tbilisi
«The Guardian» (დიდი ბრიტანეთი): „ქრთამები და მიმალვები: როგორ ცდილობენ უკრაინელები არმიაში გაწვევიდან თავის არიდებას“
Date:  462

დიდი ბრიტანეთის გაზეთ „გარდიანში“ (The Guardian) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ქრთამები და მიმალვები: როგორ ცდილობენ უკრაინელები არმიაში გაწვევიდან თავის არიდებას“ (ავტორი - შონ უოლკერი).

გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:

უკრაინელ მამაკაცთა ნაწილი დანაზოგ ფულს იმაში ხარჯავს, რომ ჯარში არ გაიწვიონ და ფრონტზე არ მოხვდნენ, მაგრამ ისინი, ვინც უკვე ფრონტზე იბრძვის, ასეთ ქცევას სამშობლოს ღალატად თვლიან.

რამდენიმე თვის წინ უკრაინიის ტერიტორიიდან გასვლისას 39 წლის ოდესელმა მესაზღვრეებს დოკუმენტი აჩვენა, რომლის თანახმად, მას ხერხემლის სერიოზული ტრამვა ჰქონდა და, შესაბამისად, გათავისუფლებული იყო სამხედრო სამსახურისგან. მას უფლება ეძლეოდა ქვეყნიდან გასულიყო თავისი სურვილისამებრ: აკრძალვა მას არ ეხებოდა.

„ერთმა მესაზღვრემ დამცინავად მკითხა: „როგორც ჩანს, ხერხემლის გამრუდება თქვენი საავადმყოფოს საყვარელი დიაგნოზია, ხომ?“, - იხსენებს მამაკაცი, რომელმაც ვინაობის გამხელა არ ისურვა, - მე მივხვდი, რომ ისინი საქმის კურსში იყვნენ და მათთვის მე პირველი არ ვარ, ვისაც ჯანმრთელობის ცნობაში ხერხემლის პრობლემა ეწერა. მაგრამ რადგანაც მათ ჩემთვის ხელის შეშლა არ შეეძლოთ, ამიტომ ხელი ჩაიქნიეს და გამიშვეს“.

ანონიმმა მამაკაცმა აღიარა, რომ სამხედრო კომისარიატში 5 ათასი დოლარი გადაიხადა ქრთამის სახით, რათა თავი აერიდებინა უკრაინის არმიაში გაწვევისა და ფრონტის წინა ხაზზე გაგზავნისათვის

„მივხვდი, რომ სანგარში ჯდომას ვერ გავუძლებდი, ამიტომაც ავიღე ჩემი დანაზოგი და „საქმის მომგვარებელს“ დავუკავშირდი. ყველამ იცის, სად უნდა მოძებნოს ასეთი კაცი. გადავუხადე ნაღდი ფულით. შემდეგ მან გამგზავნა საავადმყოფოში, სადაც ხერხემლის მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია გამიკეთეს და სამედიცინო დასკვნა მომცეს, რომ მე ხერხემლის სერიოზული პათოლოგია მაქვს. ამ დასკვნის საფუძველზე ქვეყნიდან გასვლის დოკუმენტიც ავიღე. ისეთი შთაბეჭდილება შემექმნა, რომ ყოველ ეტაპზე, სადაც კი მივიდოდი, ვგრძნობდი, რომ ამ ადამიანებმა არათუ იცოდნენ, რასაც აკეთებდნენ, არამედ „წილშიც იჯდნენ“, - ამბობს ანონიმი მამაკაცი.

ზოგიერთი ცნობით, უკრაინაში რუსეთის ჯარის შეჭრის შემდეგ ქვეყანა არალეგალურად დატოვა ათი ათასობით უკრაინელმა, ბევრმა ქრთამის მეშვეობით.

რადგანაც უკრაინის სამხედრო კომისარიატებში მექრთამეობამ მაღალ დონეს მიაღწია, 11 აგვისტოს ქვეყნის პრეზიდენტმა ვოლოდიმირ ზელენსკიმ საოლქო კომისარიატების ყველა ხელმძღვანელი გაათავისუფლა ზურგის სამხედრო სტრუქტურებში გაბატონებული კორუფციის გამო. „ეს სისტემა ისეთმა ადამიანებმა უნდა მართონ, რომლებმაც იციან, თუ რა არის ომი და რატომ არის ცინიზმი და მექრთამეობა ქვეყნის ღალატი ომის დროს“, - განაცხადა პრეზიდენტმა მოსახლეობისადმი ვიდეომიმართვის დროს.

ოდესა, უკრაინის შავიზღვისპირა ქალაქი, მაქინაციისა და ჯარიდან თავი არიდების („უკლონიზმის“) გაუგონარ კერად იქცა: ადგილობრივი საოლქო სამხედრო კომისარი მას შემდეგ დააპატიმრეს, როცა მას ხუთი მილიონი დოლარის „დანაზოგი“ უპოვეს და ესპანეთში მდიდრული ვილის მფლობელობა დაუდგინეს. ამჟამად კორუმპირებული ჩინოვნიკების სამართლებრივი დევნა უკრაინის მთელ ტერიტორიაზე მიმდინარეობს - სამხედრო კომისარიატებში მექრთამეობის ფაქტებთან დაკავშირებით თითქმის ასამდე სისხლის სამართლის საქმეა აღძრული.

„ცინიზმი ყველგან ერთნაირია. ესაა უკანონო გამდიდრება, უკანონოდ მიღებული შემოსავლების ლეგალიზება, სამსახურებრივი მდგომარეობით ბოროტად სარგებლობა, სამხედრო ვალდებულთა უკანონოდ გადაყვანა საზღვარზე“, - განაცხადა პრეზიდენტმა გასულ ხუთშაბათს.

რეზონანსული კორუფციული სკანდალი გაზეთების პირველ გვერდებზე მოხვდა, მაგრამ რუსეთთან წელიწადნახევრიანი ომის პირობებში ასეთი მოვლენები კიევისათვის კიდევ უფრო მეტ საფრთხეს ქმნის.

ომის პირველივე კვირეებში ასობით ათასი რიგითი უკრაინელი, პატრიოტიული სულისკვეთების ტალღაზე, ჯარში მოხალისედ ჩაეწერა, რათა ქვეყნის დამოუკიდებლობა დაეცვა და რუსეთის არმიის პირველი შეტევა უკუეგდო. მაგრამ მას შემდეგ უკვე დიდი დრო გავიდა. პირველი ახალწვეულებიდან და მოხალისეებიდან ბევრი უკვე დაღუპულია, დაჭრილია ან მუდმივ ინვალიდად არის გადაქცეული, უკრაინის არმიას კი ჯარისკაცები, ახალწვეულები ჭირდება, რომ ბრძოლისუნარიანი იყოს. დღეისათვის ისინი, „ვისაც მამულისათვის გული კვლავ უძგერს“, უკვე დიდი ხანია მოხალისედ არიან ჩაწერილნი და ჯარში მსახურობენ, იმათ კი, ვინც სახლში არიან დარჩენილნი, არმიაში სამსახური არ სურთ.

მრავალშვილიანი მამები, ინვალიდები და სტრატეგიულად მნიშვნელოვანი საწარმოების თნამშრომლები ჯარში გაწვევისაგან თავისუფლდებიან, მაგრამ დანარჩენები ვალდებულნი არიან არმიაში იმსახურონ, თუ ისინი უწყებას მიიღებენ. სამობილიზაციო ბრიგადები ქუჩა-ქუჩა დადიან, ეზოებში შედიან და კარიდან კარზე აკაკუნებენ უწყებების გადასაცემად. ზოგჯერ გასაწვევი ასაკის მამაკაცები მათ წინააღმდეგობას უწევენ, თუმცა სამობილიზაციო ბრიგადის წევრებიც, თავის მხრივ, არმიაში სამსახურის უარმყოფებს კარგად  „ფუთავენ“, ავტოფურგონებში ათავსებენ და პირდაპირ კომისარიატებში, შესაკრებ პუნქტებში  მიჰყავთ.

ზოგიერთი უკრაინელი მამაკაცის თქმით, მათ, რა თქმა უნდა, უწყების მიღება არ სიამოვნებთ, მაგრამ თუ ჯარში გაიწვევენ, იმსახურებენ კიდეც, მაგრამ არიან ისეთებიც, რომლებიც  თავგანწირულად ცდილობენ ჯარში სამსახურის თავიდან არიდებას, თუმცა მათ საოცნებო ხუთი ათასი დოლარი ჯიბეში არ აქვთ.

ოდესაში, ისევე როგორც უკრაინის უმრავლეს ქალაქებში, ურთიერთობისათვის „ტელეგრამ-არხებით“ სარგებლობენ, რომლის მეშვეობითაც მომხმარებლები ერთმანეთს უზიარებენ ცნობებს, თუ სად და რომელ ადგილზე არიან კომისარიატების თანამშრომლები, რათა სამხედროვალდებულებმა მიმალვა მოასწრონ. ინფორმაციები და შეტყობინებები ყოველ ხუთ წუთში ახლდება.

მობილიზებული ახალწვეულები ფრონტზე გაგზავნის წინ რამდენიმე კვირაში „ახალგაზრდა მებრძოლის“ მოკლე კურსს გადიან. ზოგიერთებს დიდ ბრიტანეთში გზავნიან მოსამზადებლად - ფრონტის წინა ხაზზე ბრძოლის მეთოდების შესასწავლად, თუმცა როცა ისინი ბრუნდებიან და მოწინააღმდეგის პირისპირ აღმოჩნდებიან ხოლმე, დასავლური წრთვნა ბრძოლის ველზე არაეფექტურობას აჩვენებს. ძალიან დიდია დაღუპულთა და დაჭრილთა რაოდენობა.

მოკლედ, რისკები და ფსონები ძალიან მაღალია, ამიტომ ბევრი მობილიზაციას თავს ისე არიდებს, როგორც შეუძლია. ისინი, ვინც უკვე გაწვევის უწყება მიიღო, არცთუ იშვიათად სახლებში იკეტებიან, კარს არ აღებენ, რომ კომისარიატებში ძალით არ წაიყვანონ.

„არის ადამიანთა ორი კატეგორია: ერთნი უკვე არმიაში არიან, მეორენი კი სახლებში არიან მიმალულნი და ქუჩაში გამოსვლისა ეშინიათ, რათა კომისარიატის თანამშრომლებმა შესაკრებ პუნქტში არ წაიყვანონ. მათ ჯარისკაცების ხელფასის მატება არ აინტერესებთ, არმიაში სამსახური არ სურთ“, - ამბობს ერთ-ერთი პიროვნება, რომელიც საქმეში კარგად არის ჩახედული.

ახალგაზრდა ქალმა, რომელმაც სახელის გამხელა არ ისურვა, გაიხსენა სცენა, რომელიც კიევის ერთ-ერთ ღამის კლუბში მოხდა მიმდინარე ზაფხულის დასაწყისში: „როგორც ათი საათი შესრულდა, სამხედრო წესების თანახმად, კლუბი უნდა დახურულიყო. ამ დროს შენობაში ფორმიანი შეიარაღებული ადამიანები შემოიჭრნენ, ქალები განაცალკევეს და გარეთ გაუშვეს, მამაკაცებს კი უწყებები მისცეს. ჩემს მეუღლეს მნიშვნელოვანი სამსახური აქვს, ამიტომ ის გაწვევისაგან გათავისუფლებულია, ჩემი ნათესავი „ქუჩაში დაჭერების ოპერაციას“ როგორღაც გადაურჩა და ახლა სახლში ზის, გარეთ დიდი ხანია არ გამოდის“.

უკრაინელები იმ თანამემამულეებს, რომლებიც არმიაში გაწვევას თავს არიდებენ (ანუ „უკლონისტებს“), მოღალატეებად თვლიან. ქვეყნის პოლიტიკურმა ხელმძღვანელობამ მობილიზაციასთან დაკავშირებული სირთულეები აღიარა, მიიღო შესაბამისი ზომები სამხედრო კომისარიატების გადაჭარბებული მცდელობის აღსაკვეთად, მაგრამ იმავდროულად განაცხადა, რომ არმიაში გაწვევის გარეშე რუსეთს ვერ დაამარცხებენ. როგორც ცნობილია, თავის მხრივ, კრემლმა ასობით ათასი ახალგაზრდა გაიწვია არმიაში.

„რა თქმა უნდა, მობილიზაცია არავისთვის სასიამოვნო არ არის და ეს მოსალოდნელიც იყო“, - აღიარა ამას წინათ ინტერვიუში პრეზიდენტის მრჩეველმა მიხეილ პოდოლიაკმა.

„ისინი, ვინც თავიანთი შინაგანი მოწოდებით ჩაეწერნენ ჯარში მოხალისედ ომის დაწყებისას, ყველაზე მეტად არიან პატრიოტები, მაგრამ 17-თვიანი ბრძოლით დაიღალნენ და მათი შეცვლა აუცილებელია. რასაკვირველია, ომის დროს ჯარში სამსახური საშინელებაა - შეიძლება დაიღუპო და დასახიჩრდე. აბა, წარმოიდგინეთ: ახლა 21-ე საუკუნეა, უნივერსიტეტი გაქვთ დამთავრებული, სამსახურს იწყებთ, ამ დროს კი ხელში შაშხანას იღებ და იძულებული ხართ საკუთარი სახლი დაიცვა. სწორედ ამიტომ პრეზიდენტი ცდილობს მოსახლეობას აუხსნას, თუ რა დევს სასწორზე, როცა იბრძვი - ქვეყნის მომავალი და ხალხის ბედი“, - ამბობს მიხეილ პოდოლიაკი.

წყარო: https://www.theguardian.com/world/2023/aug/15/bribes-and-hiding-at-home-the-ukrainian-men-trying-to-avoid-conscription

 

analytics
«The Washington Post» (აშშ): „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“

ამერიკული გაზეთი „ვაშინგტონ პოსტი“ (The Washington Post) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“ (ავტორი - მარია ილიუშინა), რომელშიც განხილულია არჩევნებისშემდგომი სიტუაცია საქართველოში.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

(...) ქართველთა უმრავლესობა - გამოკითხვების მიხედვით, 80%-ზე მეტი - მხარს უჭერს ქვეყნის ევროპულ ორიენტაციას და მოსკოვის მიმართ მაინცდამაინც განსაკუთრებულ სიყვარულს არ ამჟღავნებს, ოპოზიცია კი ცდილობს ხმის მიცემის შედეგები წარმოადგინოს როგორც არჩევანი ევროკავშირსა და რუსეთს შორის.

მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ ორ ქვეყანას შორის 2008 წლის აგვისტორში მომხდარი ხანმოკლე ომის შედეგად საქართველოს ტერიტორიის 20% დე-ფაქტოდ რუსეთის კონტროლის ქვეშ იმყოფება, მოსკოვის სამხერო ძლიერების ჩრდილი სულ უფრო შესამჩნევი ხდება. შესაბამისად, „ქართულმა ოცნებამ“ ამომრჩევლებს უფრო რადიკალური დილემა შესთავაზა: არჩევანი მშვიდობასა და ომს შორის.

მმართველი პარტიის „რუსეთის მხარეს შებრუნება“ შედარებით ახალ მოვლენას წარმოადგენს. 2012 წელს, როცა „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში მოვიდა, მნიშვნელოვან საგარეოპოლიტიკურ წარმატებას მიაღწია - სწრაფად დაუახლოვდა ევროკავშირს მასში გაწევრიანების სურვილით, მაგრამ რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყების კვალობაზე პარტიამ რუსეთის ორბიტისაკენ გადაუხვია. მთავრობამ ევროპა და ადგილობრივი ოპოზიცია წარმოადგინა „ომის გლობალური პარტიად“, რომელსაც სურს საქართველო მოსკოვთან ომში ჩაითრიოს და კრემლთან დაპირისპირების ინსტრუმენტად გამოიყენოს

ამჟამად „ქართული ოცნება““ ოფიციალურად პრორუსულ პარტიას არ წარმოადგენს, მაგრამ ხშირად მისი პრაქტიკული მოქმედება საერთო პრორუსულ ჩარჩოებში ჯდება. 

ევროპული გზიდან გადახვევის პოლიტიკის ცენტრში მოჩანს „ქართული ოცნების“ დამაარსებელი ბიძინა ივანიშვილი - მილიარდერი, ყოფილი პრემიერ-მინისტრი, რომელიც ბოლო ათწლეულში წავიდა ქართული პოლიტიკიდან, მაგრამ იმავდროულად გავლენიან ადამიანად რჩებოდა. ბიძინა ივანიშვილი რუსეთში ყოფნის დროს გამდიდრდა, 1990-იან წლებში და როგორც მისი კრიტიკოსები ამბობენ,  მისი რიტორიკა და პოლიტიკური მრწამსი რუსეთის ლიდერის პოზიციას უთავსდება.

რუსეთის არმიის უკრაინაში შეჭრის დაწყებიდან პურველ ეტაპზე საქართველომ უკრაინას მხარი დაუჭირა. თბილისში დღესაც ბევრი უკრაინული დროშა ფრიალებს, მაგრამ მთავრობა თავს იკავებს რუსეთის გადაჭარბებული კრიტიკისაგან და ერიდება ანტირუსული სანქციების რეალიზებას.

„ჩვენ, როგორც ქვეყნის მმართველმა პარტიამ, მთავრობამ, ყველაფერი გავაკეთეთ უკრაინისა და უკრაინელი ხალხის მხარდასაჭერად“, - განაცხადა „ვაშინგტონ პოსტთან“ საუბარში „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარის მოადგილემ არჩილ თალაკვაძემ, მაგრამ, მისი თქმით, დასავლეთის ოფიციალურმა პირებმა რუსეთ-უკრაინის ომში საქართველოს ჩათრევა მოისურვეს: „ჩვენ ჩავთვალეთ, რომ ასეთი პოლიტიკა საქართველოსათვის ძალზე სარისკო და გაუმართლებელი იქნებოდა“.

„ქართულმა ოცნებამ“ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს აქტიურად ისარგებლა უკრაინის ომით და ამომრჩევლებს პლაკატების სერია შესთავაზა, რომლებზე გამოსახულია ერთი მხრივ, ომით დანგრეული უკრაინის ქალაქები და სოფლები, მეორე მხრივ - აღმშენებლობის პროცესში მყოფი საქართველო. ასეთმა პროპაგანდამ თავისი გამოძახილი ჰპოვა რუსეთთან ომგადატანილ საქართველოს მოსახლეობაში, განსაკუთრებით სოფლებში, ოკუპირებულ რეგიონებთან ახლოს, მხარეთა დამაშორიშორებელ ე.წ. სადემარკაციო ხაზის გასწვრივ.

როგორ ავიცილოთ თავიდან ომი

ქართველებს კარგად ახსოვთ 2008 წლის აგვისტოს ომი. ჭორვილისაკენ - ბიძინა ივანიშვილის მშობლიური სოფლისაკენ მიმავალი გზა, რომელიც კავკასიის ქედის სამხრეთ კალთებზე მდებარეობს, სწორედ რუსეთის მიერ ოკუპირებული რეგიონის - სამხრეთ ოსეთთან ახლოს გადის, სულ რაღაც ორიოდე კილომეტრში, სადემარკაციო ხაზთან.

ჭორვილაში ბიძინა ივანიშვილს თითქმის ეროვნულ გმირად თვლიან - მდიდარ ადამიანად, რომელიც თანასოფლელებს ყოველმხრივ ეხმარებოდა - სახლებისა თუ გზების მშენებლობაში, ჯანდაცვასა თუ კომუნალური გადასახადების გადახდაში, სანამ მან სახელმწიფო თანამდებობა - ქვეყნის პრემიერ-მინისტრის პოსტი არ დაიკავა.

„მე ომის მოწინააღმდეგ ვარ. დარწმუნებული ვარ, რომ „ქართული ოცნება“ მსვიდობას შეინარჩუნებს. არ გვსურს, რომ რომელიმე ქვეყანა საქართველოს მტერი იყოს და არც ის გვინდა, რომ საქართველოს იყოს სხვა ქვეყნის მტერი“, - ამბობს გიორგი გურძენიძე, სკოლის დირექტორი, რომელსაც ახსოვს, თუ როგორ ხმაურით დაფრინავდნენ სოფლის თავზე, ცაში რუსული თვითმფრინავები 2008 წელს.

„ქართული ოცნება“ აქტიურად უჭერს მხარს ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკური კურსის ორ ძირითად მომენტს - მშვიდობას ნეიტრალიტეტის გზით და ქართული ტრადიციული ფასეულობების დაცვას. „ქართული ოცნების“ მტკიცებით, მისი სტრატეგიული მიზანი არ შეცვლილა - ევროინტეგრაცია ძალაში რჩება, რომლის რეალიზებას 2030 წლისათვის არის დაგეგმილი: საქართველო ევროკავშირის წევრი გახდება „ღირსეულად“ და ტრადიციული ეროვნული ფასეულობების დაცვით.

„რა თქმა უნდა, მსურს ევროკავშირის წევრი ვიყოთ, მაგრამ ჩვენ ჩვენი წინაპრების ღირსებაც და მემკვიდრეობაც უნდა დავიცვათ. ქალი ქალი უნდა იყოს, კაცი კი - კაცი“, - ამბობს ჭორვილელი მამია მაჭავარიანი.

ქართველთა ღირსება კი დაცული იქნება ორი კანონით, რომლებმაც, პრაქტიკულად, ევროკავშირში საქართველოს პოტენციური წევრობის პროცესი შეაჩერეს - იმიტომ, რომ მათი დებულებები ევროპული ბლოკის სტანდარტებს ეწინააღმდეგება. ეს კანონებია „ოჯახური ფასეულობებისა და არასრულწლოვანების დაცვის, ასევე უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ, რომლებიც, როგორც ოპოზიცია აცხადებს, რუსული სამართლებრივი აქტების ასლებს წარმოადგენენ.

ევროპა შორეული ხდება?!

საქართველოს დედაქალაქის მცხოვრებთა ნაწილი შეშფოთებულია, რომ ქვეყნის შანსი ევროკავშირის წევრობაზე მცირდება. „არჩევნებში „ქართული ოცნების“ გამარჯვება სხვა არაფერია, თუ არა ხელისუფლების უზურპაცია“, - ამბობს 38 წლის გიორგი, რომელიც გვარს არ ასახელებს, ვაითუ დევნა დაუწყონ, - „ჩვენ ევროკავშირთან ინტეგრაცია უნდა გავაღრმავოთ. რუსეთთან დაახლოებას კი არცერთი ნორმალური ქვეყანა არ ცდილობს. პრორუსუსლი ორიენტაცია თვითმკვლელობას ნიშნავს, რადგან მოსკოვი არანაირი შეთანხმების პირობებს არ იცავს“.

ოპოზიცია მწვავედ აკრიტიკებს „ქართული ოცნების“ ომის წინააღმდეგ მიმართულ კურსს და მას პროპაგანდისტულს უწოდებს, ზოგიერთები კი თვლიან, რომ მმართველ პარტიის მხრიდან ამგვარი ლოზუნგების წარმოჩენა ხელისუფლებაში დარჩენასა და ერთპარტიული მმართველი სისტემის შენარჩუნებას ემსახურება.

პარტია „საქართველოსათვის“ ლიდერის გიორგი გახარიას განცხადებით, ბიძინა ივანიშვილისა და „ქართული ოცნების“ პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილებები - პრორუსული გადახრები - იმითაა გამოწვეული, რომ ევროკავშირში გაწევრიანება ხელისუფლების როტაციას ნიშნავს: „მისი მთავარია მიზანია ხელისუფლების შენარჩუნება. იგი ხედავს, რომ ევროპული დემოკრატია ხელისუფლების არჩევნების გზით შეცვლას ითვალისწინებს“.

მაგრამ არჩევნების შედეგების წინააღმდეგ მიმდინარე საპროტესტო აქციები ისეთივე ძლიერი და ფართო არ არის, როგორიც გაზაფხულზე მიმდინარეობდა ზემოთ ხსენებული კანონების მიღების დროს. ეს ნიშნავს, რომ ოპოზიცია გამოფიტულია. მათ ვერც დასავლეთი ვერ უწევს სათანადო დახმარებას. ბრიუსელს შეუძლია გარკვეული ზეწოლა მოახდინოს „ქართულ ოცნებაზე“, მაგრამ ევროპელი ჩინოვნიკების რეაქცია აწონილ-დაწონილია: დამკვირვებლებმა ნამდვილად დააფიქსირეს დარღვევები, მაგრამ მათ თავი შეიკავეს იმის განცხადებაზე, რომ არჩევნები გაყალბდა და ხმები მოპარულია.

არჩევნებში მომხდარი ყველა დარღვევის დეტალურად გამოკვლევა დროს მოითხოვს - კვირეებს და შეიძლება თვეებსაც, თანაც საკმაოდ რთულია მათი დამტკიცება-დადასტურება. „ჩვენ ახლა ისეთ სიტუაციასთან გვაქვს საქმე, როცა დასავლეთს არ სურს ხისტი ნაბიჯები გადადგას საკმარისი მტკიცებულებების გარეშე, ოპოზიციას კი საკმარისი მტკიცებულებები არ აქვს“, - ამბობს ჯონ დიპირო საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტიდან.

ბიძინა ივანიშვილი აშკარად იმაზე დებს თავის ფსონს, რომ ევროპა საქართველოსადმი ინტერესს დაკარგავს. ჯერ კიდევ ზაფხულში იგი აცხადებდა, რომ აშშ-ის საპრეზიდენტო არჩევნებში დონალდ ტრამპის გამარჯვება რუსეთ-უკრაინის ომს დაასრულებს. „ჩვენ მაქსიმუმ ერთი წელი გვაქვს, რომ ეს ყველაფერი მოვითმინოთ, შემდეგ კი [დასავლეთის] გლობალური და რეგიონული ინტერესები შეიცვლება, მათთან ერთად კი შეიცვლება ინტერესები საქართველოს მიმართაც“, - ამბობდა ბიძინა ივანიშვილი, - ომის დასრულებასთან ერთად კი ყველა გაუგებრობა ევროპასთან და ამერიკასთან გაქრება“.

წყარო: https://www.washingtonpost.com/world/2024/11/21/georgia-russia-elections-influence/

 

See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way