USD 2.7075
EUR 3.1583
RUB 3.3787
Tbilisi
«The Times» (დიდი ბრიტანეთი): „უკრაინა დიდი არმიის გარეშე რუსეთზე გამარჯვებას ვერ შეძლებს“
Date:  

„გახსოვთ 2022 წლის ის დღეები, როცა მოდური გახდა უკრაინის ტერიტორიაზე შეჭრილი რუსეთის არმიის დაცინვა - ნახეთ, როგორ ამოიძუეს კუდი და კიევის მისადგომებიდან გაიქცნენო? შემდეგ ხარკოვის ოლქიდან, როცა კიევმა ოკუპირებული ტერიტორიების ნაწილი დაიბრუნა? შემდეგ საოლქო ცენტრი ხერსონი? უკრაინელთა ბრძოლა აგრესორთან იმდენად გააფთრებული იყო, რომ ბევრს გაუჩნდა აზრი - შეუძლებელი თურმე შესაძლებელი ყოფილა. დასავლეთის პრესა ისე წერდა, რომ რუსეთის დამარცხება უკვე მომხდარ ფაქტს წარმოადგენს. თვით ბრიტანეთის თავდაცვის სამინისტროს წარმომადგენლები ამბობდნენ, რომ უკრაინას შეუძლია რუსეთი ერთი წლის შემდეგ დაამარცხოს და გამარჯვება მოიპოვოსო“, - ნათქვამია ბრიტანულ გაზეთ „თაიმსში“ (The Times) სტატიაში სათაურით „უკრაინა დიდი არმიის გარეშე რუსეთზე გამარჯვებას ვერ შეძლებს“.

„როგორი შორეული ჩანს ამჟამად ის დღეები...“, - სინანულით აღნიშნავს პუბლიკაციის ავტორი ენტონი ლოიდი, - „ახლა უკრაინა ბევრად უფრო საშიშ მდგომარეობაშია, ვიდრე ერთი წლის წინ იყო. ჯერ ბახმუტის, ახლა კი ავდეევკის დაკარგვამ უკრაინელი სამხედროების  ყველა წინა წარმატება გადახაზა. კიევისათვის 2024 წლის დადგომა დასავლელი მოკავშირეების ყოყმანითა და ერთგულების არადამაჯერებელი გამოხატვით აღინიშნა, ამ დროს კი რუსეთის ეკონომიკამ აღორძინება და ტრანსფორმაცია განიცადა“.

„სიტუაციას ართულებს ისიც, რომ უკრაინის მთავარი მოკავშირის - აშშ-ის მთავრობამ, თეთრი სახლის ადმინისტრაციამ და თვითონ პრეზიდენტმა ჯო ბაიდენმა, მმართველმა დემოკრატიულმა პარტიამ ვერა და ვერ მოახერხეს კონგრესში იმ კანონპროექტის განხილვა-დამტკიცება, რომელიც უკრაინისადმი დახმარებას ითვალისწინებს. ამას ემატება თვით უკრაინაში მომხდარი სამხედრო-საკადრო ცვლილებები - „ყველასათვის საყვარელი და პატივცემული“ გენერლის ვალერი ზალუჟნის მთავარსარდლის პოსტიდან გათავისუფლება და რუსეთის არმიის გააქტიურება ყველა მიმართულებით“, - ნათქვამია სტატიაში.

თუმცა, როგორც ავტორი წერს, ეს ყველაფერი არ ნიშნავს იმას, რომ უკრაინა მიმდინარე წელს გარანტირებულად დამარცხდება. თუ კიევი თავის საშინაო პრობლემებს მოაგვარებს და დასავლეთიდან დაფინანსებასა და შეპირებულ იარაღს დროულად მიიღებს, მას შეუძლია ფრონტებზე საომარი სიტუაცია მეტ-ნაკლებად გააუმჯობესოს და სავარაუდო მოლაპარაკებაზე დათანხმდეს ისე, რომ ხელში გარკვეული კოზირები ჰქონდეს, ევროკავშირისა და ნატოს მხრიდან. „მაგრამ, სამწუხაროდ, ამჟამინდელი შექმნილი რეალური მდგომარეობა საკმაოდ დამთრგუნველია. ბრძოლის ველზე უპირატესობა აშკარად რუსეთის სასარგებლოდ არის გადახრილი“, - აღნიშნავს ენტონი ლოიდი და რამდენიმე საკვანძო ამოცანას ასახელებს, რომლებიც უკრაინამ უნდა მოაგვაროს, თუ კიევს ინიციატივის თავის ხელში დაბრუნება სურს.

უპირველეს ყოვლისა, უკრაინამ უნდა შეძლოს დასავლური დახმარების სრულყოფილად მიღება ამერიკის შეერთებული შტატებიდან და ევროკავშირიდან. დღეისათვის კიევს მწვავე დეფიციტი აქვს საარტილერიო საბრძოლო მასალებით უზრუნველყოფაში. რუსეთმა კი, პირიქით, მკვეთრად გაზარდა ქვემეხების ჭურვების წარმოება, რუსეთს მეტი აქვს დრონები, მძიმე ტექნიკა, რაკეტები... მოსკოვმა გააძლიერა თავისი რადიოელექტრონული ბრძოლის საშუალებები და ა.შ.

უკრაინამ უნდა მოახერხოს საკუთარი პოლიტიკური და სამხედრო პრობლემების მოგვარებაც: რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მოხდეს მობილიზაციის შესახებ კანონპროექტის მიღება  პარლამენტის მიერ. დღევანდელ ომებში, რა თქმა უნდა, დიდი მნიშვნელობა აქვს მაღალტექნოლოგიურ სამხედრო ტექნიკას, მაგრამ რადგანაც უკრაინაში ომი ტერიტორიის გამო მიმდინარეობს, ასეთ ომებს კი იგებენ და აგებენ ჯარისკაცების მეშვეობით. თავის მხრივ, რუსეთმა შეძლო მობილიზაციის დროული ჩატარება და არმია 300 ათასი ახალწვეულით შეავსო, შექმნილია რეზერვიც.

 „მოვლენების განვითარების ამგვარი ტრაექტორია გამომაფხიზლებელი ფაქტორი გახდა იმისათვის, რომ უკრაინის გამარჯვების შანსები გადაფასებულიყო“, - ხაზს უსვამს ავტორი, - „ანალიტიკოსთა უმრავლესობის აზრით, დასავლეთის ერთგვარი ინერტულობის გამო უკრაინას გამარჯვების შესაძლებლობები შეუმცირდა, თუმცა, არც რუსეთს არ მიუღწევია გარდამტეხი მომენტისათვის - იმის მიუხედავად, რომ მოსკოვს უპირატესობა აქვს ცოცხალ ძალასა და საბრძოლო მასალებში.

„ამ საერთო გაურკვევლობის ფონზე ერთი რამ შეიძლება გარკვეულად ვთქვათ: 2024 წელს რუს ჯარისკაცებს უკვე აღარავინ არ დასცინებს“, - ნათქვამია სტატიის დასასრულს.

წყარო: https://www.thetimes.co.uk/article/ukraine-cannot-win-without-a-bigger-army-zbqs35v3x

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way