,
ბრიტანულ გაზეთ „დეილი ტელეგრაფში“ (The Daily Telegraph) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ჩინეთთან დაპირისპირება: დიდმა ბრიტანეთმა დასავლური ფასეულობები აშშ-სთან ერთად უნდა დაიცვას“.
გთავაზობთ პუბლიკაციას:
დიდმა ბრიტანეთისათვის აუცილებელია უკეთესად გააცნობიერება იმ საფრთხისა და მუქარებისა, რომლებიც ჩინეთიდან მომდინარეობენ. ბოლო დროს გაჩენილმა მითქმა-მოთქმამ, რომ თითქოსდა პრინც ენდრიუს ჩინეთის სავარაუდო ჯაშუშთან საქმიანი კავშირები ჰქონდაო, ბიძგი უნდა მისცეს ჩვენი ურთიერთობების გადახედვას ჩინეთთან - მსოფლიოს სიდიდით მეორე ეკონომიკასთან.
ბრიტანეთის მთავრობა ზედმტად მშვიდ დამოკიდებულება აქვს იმ საფრთხის მიმართ, რომელსაც ჩინეთი წარმოადგენს.
ჩვენი მოკავშირე ამერიკის შეერთებული შტატები პეკინის მიმართ უფრო ხისტ მიდგომებს ამჟღავნებს. დონალდ ტრამპი, შეიძლება ითქვას, ცნობილი „ქორია“, ჩინეთის მოწინააღმდეგე და ამ მხრივ იგი მარტო არ არის.
სხვათა შორის, დემოკრატებმაც გააცნობიერეს ის რისკები, რასაც პეკინი წარმოადგენს. მაგალითად, პოლიტიკური ფიგურა, რომელიც იდეოლოგიურად ძალიან შორს დგას ახალი პრეზიდენტისაგან - კონგრესის წარმომადგენლების პალატის ყოფილი სპიკერი ნენსი პელოსი, რომელმაც ჩინეტში ადამიანის უფლებების დაცვა და ტაივანთან სოლიდარობა თავის მთავარ საზრუნავად გადააქცია. ჯო ბაიდენის ადმინისტრაციაც ჩუმად არ არის.
დიდ ბრიტანეთში კი ლეიბორისტულიც და კონსერვატიული პარტიები ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში არასწორად აფასებდნენ ჩინეთის აღმავლობას - ისინი ფიქრობდნენ, რომ კომუნისტური ჩინეთი, ზოგადად, მეგობრობის მოყვარული ქვეყნაა და, ჩინელები რაც უფრო გამდიდრდებიან, მით უფრო დაუახლოვდებიან დასავლურ ფასეულობებს.
მაგრამ მეგობრული ქვეყნები არ აწყობენ კიბერშეტევებს არ ცდილობენ შეაღწიონ მეგობარი ქვეყნების პარლამენტებში, უნივერსიტეტებში და სხვა პრესტიჟულ დაწესებულებებში მათი დაშინების მიზნით. და ისინი მხარს არ უჭერენ ვლადიმერ პუტინის თავდასხმა უკრაინაზე, არ ეხმარებიან რუსეტს... თუ დიდი ბრიტანეთის მთავრობა ფიქრობს, რომ ჩვენი ურთიერთობა ჩინეთთან მხოლოდ ვაჭრობით შემოიფარგლება, ჩვენ ამით საკუთარ თავს ვატყუებთ.
ჩინეთი ალერნატიული ცივილიზაციას წარმოადგენს, თავისი საკუტარი და სრულიად სხვა ხედვით მსოფლიოს მიმართ. ესწრაფვის თუ არა პეკინი მსოფლიოზე ბატონობას, ეს ჯერ კიდევ ღია კითხვად რჩება, მაგრამ უეჭველია, რომ ჩინეთი დასავლეთისათვის მტრული სახელმწიფოა, რომელიც გეგმავს დანარჩენი მსოფლიოს „გადაკეთებას“ თავისი საკუთარი ინტერესების შესაბამისად და პატივს არ სცემს თავისუფლებისა და დემოკრატიის დასავლურ ფასეულობებს.
დონალდ ტრამპი ამ ყველაფერს ინსტინქტურად ხვდება და მზად არის დასავლეთის მობილიზებისათვის, რათა პეკინის ამბიციები შეაჩეროს. შეიძლება მტკიცედ ვთქვათ, რომ ჩინეთთან მიმართებით არჩეული პრეზიდენტი „ძირფესვიანად მართალია“. მომავალი წლისათვის დიდმა ბრიტანეთმა ვიღაცის მხარე უნდა დაიკავოს.
ჩვენ უნდა დავივიწყოთ შუალედური კურსის გატარება ვაშინგტონსა და პეკინს შორისან ვეცადოთ ხიდი ვიყოთ აღმოსავლეთსა და დასავლეთს შორის. ჩვენი გეგმა არ იმუსავებს და საბოლოოდ, ამ პროცესში ჩვენივე თავს დავიმცირებთ.
დიდმა ბრიტანეთმა უნდა დაიცვას დასავლური ფასეულობები რაც იმას ნიშნავს, რომ ლონდონმა მხარი უნდა დაუჭიროს ვაშინგტონს ჩინური სავარაუდო აგრესიის წინააღმდეგ ბრძოლაში ყველგან, სადაც მისი გამოვლენა შესაძლებელია.
წყარო: https://www.telegraph.co.uk/opinion/2024/12/15/standing-up-to-china-starmer-trump-us-uk-russia/
ბრიტანულ „დეილი ტელეგრაფში“ (The Daily Telegraph) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ტრამპმა პუტინისათვის დრო ისე გამოთვალა, რომ სანქციებით მაქსიმალურ შედეგს მიაღწიოს“ (ავტორი – კონ კოფლინი). პუბლიკაციაში განხილულია აშშ-ის პრეზიდენტის მიერ რუსეთის წინააღმდეგ მიმართული მეორადი სანქციების ათდღიანი ვადა და მოცემულია მათი სავარაუდო შედეგები.
გთავაზობთ სტატიას შემოკლებით:
დონალდ ტრამპმა, ალბათ, ყველაზე საუკეთესო და შესაფერისი დრო შეარჩია თავისი მეორადი ეკონომიკური სანქციების ახალი ვადის გამოცხადებისათვის, რომ რუსეთს ნავთობისა და გაზის გაყიდვით მიღებული შემოსავლები შეუმცირდეს და უკრაინაში ომი შეწყვიტოს.
დონალდ ტრამპს სამჯერ ეგონა, რომ ვლადიმერ პუტინი სამშვიდობო მოლაპარაკების აუცილებლობაში დაარწმუნა, მაგრამ სამჯერვე, როგორც კი სატელეფონო საუბარი მთავრდებოდა, რუსეთის არმია უკრაინული ქალაქების დასაბომბად რაკეტებსა და დრონებს უშვებდა.
აშშ-ის პრეზიდენტის მხრიდან იმის დაგვიანებული აღიარება, რომ „პუტინი მას თურმე ათამაშებდა და ომის გასაგრძელებლად დროს იგებდა“, იმას ნიშნავს, რომ როგორც იქნა, „ტრამპი აბობოქრდა“ და თავის რუს კოლეგას ათდღიანი ვადა დაუწესა ცეცხლის შესაწყვეტად. თუ კრემლი თეთრი სახლის მოთხოვნას არ დაეთანხმება, ძალაში შევა ახალი მომატებული საბაჟო ტარიფები იმ ქვეყნების მიმართ, რომლებიც რუსეთისაგან ნავთობს ყიდულობენ. სანქციის მიზანი და განხორციელების პროცედურა ასეთია: აშშ რუსული იაფი ნავთობისა და გაზის მოყვარული ქვეყნების – ინდოეთის, ჩინეთის (და ალბათ, თურქეთის და სხვების) მიერ წარმოებულ იმპორტირებულ პროდუქციაზე მომატებულ საბაჟო ტარიფებს დააწესებს. მათი ფასი იმდენად გაძვირდება, რომ ამერიკაში მყიდველი აღარ ეყოლება, ანუ ინდური და ჩინური კომპანიები დაზარალდებიან. ზარალის თავიდან ასაცილებლად იგივე ქვეყნები იძულებულნი გახდებიან, რომ რუსეთისაგან ნავთობისა და გაზის შესყიდვა შეწყვიტონ, რის შედეგადაც რუსეთს შემოსავლები შეუმცირდება, ანუ კრემლს აღარ ექნება თანხები უკრაინასთან ომის გასაგრძელებლად. რუსეთი ცეცხლს შეწყვეტს და სამშვიდობო მოლაპარაკებაზე დათანხმდება.
კონგრესში ზოგიერთი დეპუტატი უფრო რადიკალურად არის განწყობილი, რომლებიც 500%-იან სანქციების დაწესებას მოითხოვენ.
უეჭველია, რომ დონალდ ტრამპი სერიოზულად არის განწყობილი. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ მან იძულებული გახადა იაპონია და ევროკავშირი სავაჭრო ხელშეკრულებების დადებისას აშშ-ის მოთხოვნებზე დათანხმებულიყვნენ, განა თეთრი სახლი კრემლის წინაშე უკან დაიხევს?
როგორც კი ინდოეთი და ჩინეთი მტკივნუულ დარტყმას იგრძნობენ ამერიკასაგან, ისინი იძულებულნი გახდებიან რუსეთისაგან ნავთობ-გაზის შესყიდვა შეამცირონ (ან საერთოდ შეწყვიტონ). ამით დაინგრევა ვლადიმერ პუტინის გენერალური გეგმა რუსეთის იმპერიული ძლიერების აღდგენის შესახებ.
რუსეთი უკრაინის ფრონტზე წარუმატებლობას განიცდის. მართალია, კრემლმა დრონებითა და რაკეტებით უკრაინული ქალაქების დაბომბვა გააძლიერა, მაგრამ ფაქტია, რომ მაისში დაწყებულ შეტევას რუსეთის არმიისათვის რაიმე მნიშვნელოვანი წარმატება არ მოუტანია. ვლადიმერ პუტინი ბოლო დროს მუდმივად ცდილობს რომელიმე მსხვილი უკრაინული ქალაქის დაპყრობას, მაგრამ უშედეგოდ – პოკროვსკს და კონსტანტინოვკას ისევ უკრაინელები აკონტროლებენ. უკრაინელები მამაცურად იბრძვიან, რუსები უამრავ ჯარისკაცს კარგავს – კრემლის ზარალმა უკვე მილიონს მიაღწია დაღუპულებისა და დაჭრილების სახით. ეს ნიშნავს ყოველდღიურად 1080 რუსი მებრძოლის დაღუპვა-დასახიჩრებას.
ასევე ნაკლებად სავარაუდოა, რომ რუსეთი ათასკილომეტრიან ფრონტის ხაზზე რაიმე წარმატებას მიაღწევს მას შემდეგ, რაც დონალდ ტრამპი უკრაინას მეტ იარაღს მიაწვდის. უკრაინელებს თუ იარაღი საკმარისი რაოდენობით ექნებათ, ისინი რუსებს უკან დაახევინებენ და საეჭვოა პუტინმა ის ტერიტორია შეინარჩუნოს, რაც ბოლო დროს დაიპყრო. კრემლს ირანის იმედიც აღარ ექნება, რადგან თეირანი მნიშვნელოვნად არის დასუსტებული ისრაელთან (და აშშ-სთან) ამასწინანდელი საჰაერო შეტაკების გამო.
არის იმის ნიშნებიც, რომ თვითონ ვლადიმერ პუტინს მისსავე გარემოცვაში ბევრი არ ეთანხმება, რასაც მოსკოვში მიმდინარე საკადრო წმენდა მოწმობს. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ჩინოვნიკი სიცოცხლეს თვითმკვლელობით ამთავრებს, ცნობილი ოლიგარქები კი ქვეყნიდან გაქცევის დროს იქნენ დაკავებულები. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ოფიცერი, რომლებსაც ყოფილ თავდაცვის მინისტრთან სერგეი შოიგუსთან ახლო ურთიერთობა ჰქონდათ, დაპატიმრებულები იქნენ კორუფციის ბრალდებით.
იმ სიძნელეების მასშტაბს, რასაც ვლადიმერ პუტინი შეეჯახა ომის გამო, მოწმობს ის ფაქტი, რომ იგი იძულებული გახდა გასულ კვირას ყოველწლიური სამხედრო-საზღვაო აღლუმის ჩატარება გაეუქმებინა – უკრაინაში განცდილი დიდი დანაკარგების გამო.
ამრიგად, დონალდ ტრამპის გადაწყვეტილება ვადების შემცირების თაობაზე დროულია – ის იმ დროს იქნა მიღებული, როცა ვლადიმერ პუტინს, ყოყოჩობის მიუხედავად, ე.წ. „სპეციალური სამხედრო ოპერაციის“ გაგრძელების ვარიანტები უმთავრდება.
თუ რუსეთის პრეზიდენტი გამოფხიზლდება და მიხვდება, რომ მას უკრაინაში ომის მოგების შანსი არ აქვს, მას სხვა არჩევანი არ ექნება იმის გარდა, რომ დონალდ ტრამპის მოთხოვნას დათანხმდეს – ცეცხლი შეწყვიტოს და სამშვიდობო მოლაპარაკება დაიწყოს.
