გერმანიაში 2009 წელს ჩამოვედი. კონსერვატორიის დასრულების შემდეგ მოწვევა მივიღე გერმანიის სააგენტოდან. მაშინ ეს იყო თვითრეალიზების საუკეთესო შანსი, რომელიც შეძლებისდაგვარად გამოვიყენე. 100-ზე მეტ საოპერო დადგმაში მივიღე მონაწილეობა, გუნდის, მცირე სოლო, საშუალო სოლო თუ მთავარი პარტიებით. გამოვყოფდი ავსტრიაში დადგმულ “დონ ჯოვანის”, სადაც ერთ-ერთი მთავარი როლი - ლეპორელო შევასრულე. ასევე, დაუვიწყარი იყო ჩემი პირველი მთავარი როლი მოცარტის “ჯადოსნურ ფლეიტაში”.
სპექტაკლების გარდა, დიდ სიამოვნებას მანიჭებს საკონცერტო გამოსვლები. ჩემი პრინციპი ასეთია, ერთი მსმენელისთვისაც ისე უნდა დაიხარჯო, როგორც სავსე დარბაზისთვის. მუსიკა და საოპერო ხელოვნების სამყარო ჩემი ცხოვრებისეული არჩევანია. გერმანიაში საკანონმდებლო დონეზე ზრუნავენ საოპერო თეატრის მომღერლების და ბალეტის მოცეკვავეების სამუშაო პირობების გასაუმჯობესებლად.
ასევე მათ იცავთ პროფკავშირების სისტემა. ჰანოვერის ოპერაში 2016 წლიდან ვარ პროფკავშირის (VDO) არჩეული ხელმძღვანელი. პანდემიის დროს, ამ ორგანიზაციის დახმარებით, სოციალურ საკითხებში, თეატრის თანამშრომლებისთვის 100%-იან სტატუსქვოს მივაღწიეთ. გერმანიაში ბევრი რამე გადავაფასე. დამჭირდა საკუთარი შესაძლებლობების მობილიზება და მეტი პროფესიონალიზმი; დროის რაციონალური გადანაწილება და დაგეგმარების მოქნილი სტრუქტურა; ადაპტაცია და ინტეგრაცია, თუმცა არა ინდივიდუალიზმის ხარჯზე. ეს პერიოდი ჩემთვის იყო უზომოდ საინტერესო. ევროპულმა წესრიგმა და რუტინამ, ამავე დროს უსაზღვრო სივრცემ, მომცა მეტი თავისუფლება, რომ მეპოვა საკუთარი თავი, ალბათ ეს იყო მთავარი... ქართული საოპერო სკოლა საკმაოდ მაღალი დონისაა. იქაური საგანმანათლებლო ბაზა მსოფლიო სტანდარტებს შეესაბამება.
თუმცა, ტრადიციულ მიდგომებთან ერთად, საჭიროა საქართველოში დაინერგოს ევროპული გამოცდილებაც. ყველა ქართველმა ახალგაზრდა მომღერალმა უნდა იცოდეს, რომ სწავლის პროცესში თითოეულ დღეს მნიშვნელობა აქვს. 2013-2016 წლებში, გერმანიის დასაქმების ცენტრალურ სააგენტოსთან (ZAV) ერთად, ქართველი მომღერლებისთვის განვახორციელეთ ორი პროექტი. მოსმენები საქართველოში შედგა და სწორედ ამ მოსმენების შედეგად ბევრი მომღერალი დღეს გერმანიის თეატრებში მოღვაწეობს. დღესაც ვაგრძელებ ჩვევად ქცეულ მისწრაფებას - რაც შეიძლება მეტი ქართველი ევროპის და განსაკუთრებით, გერმანიის საოპერო სცენაზე! - ეს ჩემი მიზანია და ასევე სოციალური პასუხისმგებლობა.
მსოფლიოში არ მეგულება ისეთი ქართველი, რომელიც არ ოცნებობს, ჰქონდეს საქართველოსთან რაიმე სახის კავშირი. ჩემს ოცნებას თუ ახდენა უწერია, ვისურვებდი, საქართველოში დაგვენერგა ის თეატრალური მოდელი, რომელიც მე გერმანიაში სიღრმისეულად შევისწავლე. საქართველოს ამის პოტენციალი ნამდვილად აქვს. ამ რეფორმით ჩვენ მივიღებთ გამართულ სახელოვნებო, საგანმანათლებლო ინფრასტრუქტურას და უამრავ დასაქმებულ ხელოვანს. რაც მთავარია, საყოველთაო კულტურულ საზოგადოებას. მწამს, რომ განათლება და კულტურა წარმატებული სახელმწიფოს საფუძველია. ქართველები ნიჭიერი ხალხი ვართ, განსაკუთრებით ჩვენი ახალგაზრდობა. მიზნის მისაღწევად ერთი ნაბიჯით მეტი გვჭირდება, ვიდრე ამას ჩვენი ქართული მენტალიტეტი გვკარნახობს. წარმატებისთვის კი საჭიროა შრომისმოყვარეობა და სწრაფვა სრულყოფილებისკენ, როგორც გერმანიაში იტყვიან “მთლიანი შეფუთვა” და არა რომელიმე ცალკე დეტალი. ნებისმიერ სფეროში მიხარია ჩემი თანამემამულეების წარმატება. გამოცდილების გაცვლა და ინვესტირება სამშობლოში უნდა იყოს ჩვენი შინაგანი ვალდებულება. ჩემი მოტივაციაც ხომ წარმატებული საქართველოა.