,
რუსული მილსადენური გაზის მომხრეთა მტკიცებით, ციმბირული იაფი „ცისფერი საწვავის“ მიწოდების განახლება გააიოლებს რუსეთ-უკრაინის ომის დარეგულირებას და მნიშვნელოვნად შეამცირებს ენერგოშემცველების შესყიდვის ხარჯებს, - აღნიშნულია ბრიტანული გაზეთის „ფაინენშელ თაიმსში“ (Financial Times) გამოქვეყნებულ სტატიაში სათაურით „ევროკავშირი რუსულ გაზზე დაბრუნების საკითხს იხილავს?! შესაძლოა ეს მოხდეს რუსეთ-უკრაინის სამშვიდობო შეთანხმების ჩარჩოებში“ (ავტორები - ჰენრი ფოი და ქრისტოფერ მილერი). „რუსული გაზის დაბრუნების შესაძლებლობა ბრიუსელელი დიპლომატებსა და ჩინოვნიკებში გაღიზიანებას იწვევს“, - წერს გაზეთი.
გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:
ევროკავშირის ჩინოვნიკები იხილავენ საკითხს - საჭიროა თუ არა რუსული მილსადენური გაზის მიწოდება ევროკავშირის უმეტეს წევრ სახელმწიფოებში - უკრაინა-რუსეთის ომის ამომავლო დარეგულირების ჩარჩოებში, - იტყობინებიან კომპეტენტური წყაროები.
გაზის შესყიდვის მომხრეების მტკიცებით, რუსული გაზის მიღების განახლება ფასებს დასცემს და ამით ევროპაში საკმაოდ გაძვირებული ენერგოშემცველები მნიშვნელოვნად გაიაფდება. გაზის შესასყიდად რუსებისათვის რევერანსის გაკეთება ხელს შეუწყობს კრემლის დაჯდომას მოლაპარაკების მაგიდასთან და ორივე მხარეს სტიმულს მისცემს ცეცხლის შეწყვეტის რეალიზებისათვის.მაგრამ თვითონ იდეამ - რუსული გაზის მიწოდების აღდგენის თაობაზე ევროკავშირში, თუნდაც წინასწარი ვარაუდების სახით - მრისხანე უარყოფა გამოიწვია უკრაინის ევროპელი მოკავშირეების მხრიდან.
სამმა ოფიციალურმა პირმა, რომლებიც საქმის კურსში არიან, განაცხადეს, რომ იდეა მოიწონეს რიგმა გერმანელმა და უნგრელმა ჩინოვნიკებმა, რამდენიმე დედაქალაქის მხარდაჭერით, რომლებიც რუსული გაზის მიღებაში ენერგოშემცველებზე არსებული მაღალი ფასების დაწევას იმედოვნებენ.
„ზოგიერთი დიდი ქვეყანა გაზზე მაღალი ფასების მეშვეობით დანარჩენებზე ზეწოლას ახდენენ და, რა თქმა უნდა, რუსული მისადენური გაზის შესყიდვა ფასებს დასცემს“, - ამბობს საქმის მცოდნე ერთ-ერთი წყარო.
რასაკვირველია, ციმბირული „ცისფერი საწვავის“ ევროკავშირში ექსპორტით კრემლი ბევრ ფულს მიიღებს. უკრაინასთან ომის დაწყებამდე მილსადენური გაზის იმპორტის მოცულობა ევროპაში საერთი იმპორტის 40%-ს შეადგენდა, თანაც უმსხვილეს იმპორტიორად სწორედ გერმანია გამოდიოდა.
დონალდ ტრამპმა მოითხოვა კონფლიქტის შეწყვეტა „რაც შეიძლება მალე“. შესაბამისად, ევროპულ დედაქალაქებში მტკიცე შეთანხმების აუცილებელი ელემენტების განხილვას შეუდგნენ. აშშ-ის პრეზიდენტი ასევე დაემუქრა ევროკავშირს ბაჟების გაზრდით, თუ ევროპელები არ დაიწყებენ ამერიკული თხევადი გაზის შეძენას დიდი მოცულობით, რომელიც მილსადენურ გაზზე ბევრად იაფია.
რუსული გაზის დაბრუნების შესაძლებლობამ ბრიუსელელ დიპლომატებსა და ჩინოვნიკებში და აღმოსავლეთ ევროპის რიგ ქვეყნებში რისხვა გამოიწვია - ისინი ხომ მესამე წელია ცდილობენ ციმბირული გაზის იმპორტის მინიმუმამდე შემცირებს. „ეს ხომ უგუნურებაა, - ამბობს ერთ-ერთი ბრიუსელელი ჩინოვნიკი, - როგორი დონის სულელი უნდა იყოს ადამიანი, რომ ახლა ამ ვარიანტზე ფიქრი დაიწყოს?“.
უკრაინის პრეზიდენტმა ვოლოდიმირ ზელენსკიმ ოთხშაბათს განაცხადა, რომ ომის ცხელი ფაზის დასრულებს გადამწყვეტი მნიშვნელობა ექნება... რა თქმა უნდა, დილომატიური გადაწყვეტილების მიღება უფრო პრიორიტეტული იქნება - შემცირდება მსხვერპლისა და სხვა დანაკარგების რაოდენობა“. სამწუხაროდ, ვოლოდიმირ ზელენსკის ადმინისტრაცია არანაირი კომენტარს არ აკეთებს.
დისკუსიის განახლებამ რუსული გაზის მიწოდების შესახებ ამერიკული თხევადი გაზის ექსპორტიორები ძალიან შეაშფოთა - ისინიც ხომ ჩქარობენ ხელი მოაწერონ გრძელვადიან შეთანხმებებს ევროპულ კომპანიებთან, რადგან შიშობენ, რომ რუსული გაზის უკრაინული ტრანზიტის აღდგენა ნებისმიერი ფორმით, მათ თხევად გაზს არაკონკურენტუნარიან პროდუქციად გადააქცევს.
ევრპის კომისიის ერთ-ერთი წამყვანი ჩინოვნიკი ენერგეტიკის საკითხებში დან იორგენსენი ახლახან აშშ-ში ჩავიდა, სადაც იგი მოლაპარაკებას გამართავს თხევადი გაზის მიწოდებაში გრძელვადიანი შეთანხმებების დადების მიზნით.
ევროკავშირმა უკვე გამოცხადებული აქვს, რომ ბლოკის ენერგეტიკული სისტემის გაწმენდა რუსული ყოველგვარი საწვავი წიაღისეულის ნაშთებისაგან 2027 წლისათვის დასრულდება. ევროკავშირის ენერგეტიკულმა კომისარმა დან იორგენსენმა გეგმა მარტში უნდა წარადგინოს.
მაგრამ ევროკავშირის მძიმე მრეწველობის არასახარბიელო მდგომარეობამ ევროპული ქვეყნები აიძულა უფრო იაფი ენერგეტიკული წყარო მოეძებნათ. ამერიკული გაზი ხომ ევროპაში ორჯერ და სამჯერ ძვირია, ვიდრე თვითონ აშშ-ში.
2024 წლის დეკემბრისათვის რუსული მილსადენური გაზის წილი ევროპაში საერთო მოცულობის 10%-ს შეადგენდა, მაგრამ უკვე მიმდინარე წლის იანვარში ორჯერ შემცირდა, რადგან უკრაინამ უარი განაცხადა მის ტრანზიტზე.
„თურქული ნაკადი“ ამჟამად რუსული მილსადენური გაზის ერთადერთი წყაროს წარმოადგენს ევროკავშირისათვის, რომლის მეშვეობით უნგრეთს ყოველწლიურად 7,5 მილიარდი კუბმეტრი იაფი გაზი მიეწოდება. პარალელურად ბუდაპეშტი ბრატისლავის პრორუსულ მთავრობასთან ერთად ზეწოლას ახდენს კიევზე, რომ მან რუსული გაზის ტრანზიტი აღადგინოს. „ბოლოსდაბოლოს, ყველას უნდა იაფი გაზი. ყველას სურს, რომ „ცისფერ საწვავზე“ ფასები შემცირდეს, ეს კი რუსული გაზის გარეშე არ მოხდება“, - ასკვნის ევროკავშირის მაღალჩინოსანი.
წყარო: https://www.ft.com/content/a19aa690-fb54-41ea-9885-10972b11ab24
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
