,
ესპანურ ABC-ში, რომელიც პოპულარობით და ტირაჟით ქვეყნის გაზეთების სამეულში შედის - El País-სა და El Mundo-სთან ერთად, გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ვიყოთ რეალისტები“: ევროპელები არ აღიარებენ, მაგრამ უკრაინაში ომი უკვე მთავრდება“, რომლის ავტორია ხუან მანუელ დე პრადა, ესპანელი მწერალი და ლიტერატურული კრიტიკოსი.
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
თითქმის 30 წლის წინათ, როცა გულწრფელი და ოპტიმიზმით აღსავსე ახალგაზრდა ვიყავი, კამილო ხოსე სელამ (ესპანელი კლასიკოსი მწერალი, 1989 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი) ერთ-ერთი მეგობრული საუბრის დროს ასეთი რამ მითხრა: „მასობრივი ინფორმაციის საშუალებები ყოველთვის გვთავაზობენ რეალობას იმ ვერსიით, რომელიც მათ იდეოლოგიას შეესაბამება. მათი ერთმანეთთან შედარება და გაანალიზება აუცილებელია, რათა ტყუილი სინამდვილისაგან გავარჩიოთ“.
კამილო ხოსე სელას სიტყვები იმ დროს გამახსენდა, როცა მასმედიის ერთსულოვნება დავინახე ოვალურ კაბინეტში მომხდარი უცნაური შეხლა-შემოხლის შემდეგ - დონალდ ტრამპმა ვოლოდიმირ ზელენსკის შეახსენა, რომ მან ომი უკვე წააგო და თუ იგი საომარ მოქმედებებს გააგრძელებს, ფრონტზე ათასობით ადამიანს ისევ გაგზავნის, ამით მესამე მსოფლიო ომის პროვოცირება შეიძლება მოხდესო.
კაცმა რომ თქვას, უკრაინაში მიმდინარე ომმა უკვე გამოავლინა, თუ ვინაა მოგებული და ვინაა წაგებული - მიუხედავად იმისა, რომ გონებადაბინდულ ევროპელ პოლიტიკოსებს ამის აღიარება არ სურთ. ომი, შეიძლება ითქვას, დასრულებულია - დონალდ ტრამპს აღარ სურს, რომ კონფლიქტის მთელი სიმძიმე ამერიკამ თავისი მხრებით ატაროს. მან იცის, რომ ომი წაგებულია: როგორც კი აშშ-ის დახმარება შეწყდება, მთელი ეს აბსურდის თეატრი დასრულდება.
ვრცელდება ინფორმაციები პატრიოტული მოწოდებებით, „ომი სისხლის უკანასკნელ წვეთამდე“, „იბრძოლე, უკრაინა, ჩვენ შენთან ვართ“, ამასობაში კი ისინი, ვისაც ევროპა მხარდაჭერას უცხადებს, ყოველდღიურად ათასობით იხოცებიან. პოლიტიკოსებს იმედი აქვთ, რომ ახალგაზრდები ამ პატრიოტული მოწოდებების ფონზე ჯარში წასვლას გადაწყვეტენ მარიუპოლის, ბახმუტის, ავდეევკას და შეიძლება ყირიმის დასაბრუნებლადაც კი... თუმცა ვეჭვობ, რომ უკრაინელებს უკვე ვერავინ ვერ მოატყუებს, განსაკუთრებით კი ისინი, ვინც მათ მომავალი წაართვა.
ესპანური მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებისათვის, რომელიც მოვლენებს „ვარდისფერი სათვალით“ უყურებს, უმჯობესი იქნებოდა მოვლენებისათვის რეალურად შეეხედა და ჩვენი მმართველი ზედაფენისათვის რჩევა მიეცა, რომ მთავრობამ მკაცრი ნეიტრალიტეტის პოლიტიკა გაატაროს. ესპანეთისათვის ნეიტრალიტეტის დაცვა ომის პერიოდში ყოველთვის ისტორიულად მომგებიანი იყო. უმჯობესი იქნებოდა, რომ ესპანურმა მედიამ გროტესკულად არ წარმოაჩინოს და დამცინავად აღწეროს უკრაინის კონფლიქტი მეორე მსოფლიო ომის მოძველებული მიდგომებით - თითქოსდა ის სამშვიდობო მოლაპარაკება, რომლის დაწყებაც დონალდ ტრამპს სურს, „მიუნჰენის 1938 წლის გარიგებას მოგვაგონებსო“.
თუ ჩვენ რუსეთ-უკრაინის ომს ობიექტური თვალსაზრისით მივუდგებით, მაშინ ისიც ვთქვათ, რომ მეორე მსოფლიო ომში აშშ და რუსეთი საერთო მტრის წინააღმდეგ იყვნენ გაერთიანებულები. ვშიშობ, რომ თუ ისტორია განმეორდება, იმ როლს, რომლის შესრულებაც მესამე რაიხს მოუწია, დღეს ევროპა გაიმეორებს. ალბათ, არ არის საჭირო ომის გაგრძელებაზე ლაპარაკი იმ სახლში, სადაც ომის შედეგად ჩამოხრჩობილი უკვე გყავს.
წყარო:
ბრიტანულ „დეილი ტელეგრაფში“ (The Daily Telegraph) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ტრამპმა პუტინისათვის დრო ისე გამოთვალა, რომ სანქციებით მაქსიმალურ შედეგს მიაღწიოს“ (ავტორი – კონ კოფლინი). პუბლიკაციაში განხილულია აშშ-ის პრეზიდენტის მიერ რუსეთის წინააღმდეგ მიმართული მეორადი სანქციების ათდღიანი ვადა და მოცემულია მათი სავარაუდო შედეგები.
გთავაზობთ სტატიას შემოკლებით:
დონალდ ტრამპმა, ალბათ, ყველაზე საუკეთესო და შესაფერისი დრო შეარჩია თავისი მეორადი ეკონომიკური სანქციების ახალი ვადის გამოცხადებისათვის, რომ რუსეთს ნავთობისა და გაზის გაყიდვით მიღებული შემოსავლები შეუმცირდეს და უკრაინაში ომი შეწყვიტოს.
დონალდ ტრამპს სამჯერ ეგონა, რომ ვლადიმერ პუტინი სამშვიდობო მოლაპარაკების აუცილებლობაში დაარწმუნა, მაგრამ სამჯერვე, როგორც კი სატელეფონო საუბარი მთავრდებოდა, რუსეთის არმია უკრაინული ქალაქების დასაბომბად რაკეტებსა და დრონებს უშვებდა.
აშშ-ის პრეზიდენტის მხრიდან იმის დაგვიანებული აღიარება, რომ „პუტინი მას თურმე ათამაშებდა და ომის გასაგრძელებლად დროს იგებდა“, იმას ნიშნავს, რომ როგორც იქნა, „ტრამპი აბობოქრდა“ და თავის რუს კოლეგას ათდღიანი ვადა დაუწესა ცეცხლის შესაწყვეტად. თუ კრემლი თეთრი სახლის მოთხოვნას არ დაეთანხმება, ძალაში შევა ახალი მომატებული საბაჟო ტარიფები იმ ქვეყნების მიმართ, რომლებიც რუსეთისაგან ნავთობს ყიდულობენ. სანქციის მიზანი და განხორციელების პროცედურა ასეთია: აშშ რუსული იაფი ნავთობისა და გაზის მოყვარული ქვეყნების – ინდოეთის, ჩინეთის (და ალბათ, თურქეთის და სხვების) მიერ წარმოებულ იმპორტირებულ პროდუქციაზე მომატებულ საბაჟო ტარიფებს დააწესებს. მათი ფასი იმდენად გაძვირდება, რომ ამერიკაში მყიდველი აღარ ეყოლება, ანუ ინდური და ჩინური კომპანიები დაზარალდებიან. ზარალის თავიდან ასაცილებლად იგივე ქვეყნები იძულებულნი გახდებიან, რომ რუსეთისაგან ნავთობისა და გაზის შესყიდვა შეწყვიტონ, რის შედეგადაც რუსეთს შემოსავლები შეუმცირდება, ანუ კრემლს აღარ ექნება თანხები უკრაინასთან ომის გასაგრძელებლად. რუსეთი ცეცხლს შეწყვეტს და სამშვიდობო მოლაპარაკებაზე დათანხმდება.
კონგრესში ზოგიერთი დეპუტატი უფრო რადიკალურად არის განწყობილი, რომლებიც 500%-იან სანქციების დაწესებას მოითხოვენ.
უეჭველია, რომ დონალდ ტრამპი სერიოზულად არის განწყობილი. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ მან იძულებული გახადა იაპონია და ევროკავშირი სავაჭრო ხელშეკრულებების დადებისას აშშ-ის მოთხოვნებზე დათანხმებულიყვნენ, განა თეთრი სახლი კრემლის წინაშე უკან დაიხევს?
როგორც კი ინდოეთი და ჩინეთი მტკივნუულ დარტყმას იგრძნობენ ამერიკასაგან, ისინი იძულებულნი გახდებიან რუსეთისაგან ნავთობ-გაზის შესყიდვა შეამცირონ (ან საერთოდ შეწყვიტონ). ამით დაინგრევა ვლადიმერ პუტინის გენერალური გეგმა რუსეთის იმპერიული ძლიერების აღდგენის შესახებ.
რუსეთი უკრაინის ფრონტზე წარუმატებლობას განიცდის. მართალია, კრემლმა დრონებითა და რაკეტებით უკრაინული ქალაქების დაბომბვა გააძლიერა, მაგრამ ფაქტია, რომ მაისში დაწყებულ შეტევას რუსეთის არმიისათვის რაიმე მნიშვნელოვანი წარმატება არ მოუტანია. ვლადიმერ პუტინი ბოლო დროს მუდმივად ცდილობს რომელიმე მსხვილი უკრაინული ქალაქის დაპყრობას, მაგრამ უშედეგოდ – პოკროვსკს და კონსტანტინოვკას ისევ უკრაინელები აკონტროლებენ. უკრაინელები მამაცურად იბრძვიან, რუსები უამრავ ჯარისკაცს კარგავს – კრემლის ზარალმა უკვე მილიონს მიაღწია დაღუპულებისა და დაჭრილების სახით. ეს ნიშნავს ყოველდღიურად 1080 რუსი მებრძოლის დაღუპვა-დასახიჩრებას.
ასევე ნაკლებად სავარაუდოა, რომ რუსეთი ათასკილომეტრიან ფრონტის ხაზზე რაიმე წარმატებას მიაღწევს მას შემდეგ, რაც დონალდ ტრამპი უკრაინას მეტ იარაღს მიაწვდის. უკრაინელებს თუ იარაღი საკმარისი რაოდენობით ექნებათ, ისინი რუსებს უკან დაახევინებენ და საეჭვოა პუტინმა ის ტერიტორია შეინარჩუნოს, რაც ბოლო დროს დაიპყრო. კრემლს ირანის იმედიც აღარ ექნება, რადგან თეირანი მნიშვნელოვნად არის დასუსტებული ისრაელთან (და აშშ-სთან) ამასწინანდელი საჰაერო შეტაკების გამო.
არის იმის ნიშნებიც, რომ თვითონ ვლადიმერ პუტინს მისსავე გარემოცვაში ბევრი არ ეთანხმება, რასაც მოსკოვში მიმდინარე საკადრო წმენდა მოწმობს. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ჩინოვნიკი სიცოცხლეს თვითმკვლელობით ამთავრებს, ცნობილი ოლიგარქები კი ქვეყნიდან გაქცევის დროს იქნენ დაკავებულები. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ოფიცერი, რომლებსაც ყოფილ თავდაცვის მინისტრთან სერგეი შოიგუსთან ახლო ურთიერთობა ჰქონდათ, დაპატიმრებულები იქნენ კორუფციის ბრალდებით.
იმ სიძნელეების მასშტაბს, რასაც ვლადიმერ პუტინი შეეჯახა ომის გამო, მოწმობს ის ფაქტი, რომ იგი იძულებული გახდა გასულ კვირას ყოველწლიური სამხედრო-საზღვაო აღლუმის ჩატარება გაეუქმებინა – უკრაინაში განცდილი დიდი დანაკარგების გამო.
ამრიგად, დონალდ ტრამპის გადაწყვეტილება ვადების შემცირების თაობაზე დროულია – ის იმ დროს იქნა მიღებული, როცა ვლადიმერ პუტინს, ყოყოჩობის მიუხედავად, ე.წ. „სპეციალური სამხედრო ოპერაციის“ გაგრძელების ვარიანტები უმთავრდება.
თუ რუსეთის პრეზიდენტი გამოფხიზლდება და მიხვდება, რომ მას უკრაინაში ომის მოგების შანსი არ აქვს, მას სხვა არჩევანი არ ექნება იმის გარდა, რომ დონალდ ტრამპის მოთხოვნას დათანხმდეს – ცეცხლი შეწყვიტოს და სამშვიდობო მოლაპარაკება დაიწყოს.
