„თბილისი კარგი ადგილია თანამედროვე კლუბური კულტურის გასაცნობად: წვეულებები და გასართობი საღამოები გვიანობამდე გრძელდება. თუმცა ბოლო კვირეების განმავლობაში ბევრ ახალგაზრდა ქართველს ღამ-ღამობით არ სძინავს არა კლუბში გართობის გამო, არამედ ქვეყნის სამომავლო ბედზე დარდით - ისინი საქართველოს დემოკრატიულ კურსს იცავენ“, - ასე იწყება ავსტრიის გაზეთ „დერ სტანდარდში“ (Der Standard) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „საქართველოს ბრძოლა დემოკრატიის შესანარჩუნებლად“ (ავტორი - ფაბიან სომავილა).
პუბლიკაციაში განხილულია თბილისში მიმდინარე ხალხმრავალი საპროტესტო აქცია-დემონსტრაციების მიზეზი - კანონპროექტი „უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“, რომელიც მმართველმა პარტიამ შეიმუშავა და უკვე მეორედ ცდილობს მის მიღებას“. მასალაში აღწერილია პოლიციისა და საპროტესტო აქციების მონაწილეების ურთიერთდაპირისპირების ფაქტები, რომელიც სადაო (რუსული კანონის მსგავსი) კანონპროექტის პარლამენტში შეტანამ გამოიწვია. „საპროტესტო აქციის მონაწილენი კანონპროექტს „სახელმწიფოს ღალატის კანონს“ უწოდებენ“, - აღნიშნავს ავტორი.
„ქართული ოცნების“ ინიცირებულმა კანონპროექტმა ნეგატიური შეფასება დაიმსახურა როგორც ევროპარლამენტში და ევროკავშირის ქვეყნებში, აშშ-ის ხელისუფლების მხრიდანაც. „დასავლელი პოლიტიკოსებისა და ექსპერტებისა აზრით, დოკუმენტი, მისი ძალაში შესვლის შემთხვევაში, ხელს შეუშლის საქართველოს ევროპულ ინტეგრაციას, ამიტომ მისი მიღება არ უნდა მოხდეს“, - წერს ავტორი და ხაზს უსვამს, რომ პარლამენტის იურიდიულმა კომიტეტმა კანონპროექტი მესამე მოსმენით „სულ რაღაც 67 წამში მიიღო“.
სტატიაში აღნიშნულია, რომ არადემოკრატიული კანონპროექტი შეიმუშავა მმართველმა პოლიტიკურმა ძალამ „ქართულმა ოცნებამ“ - პრორუსულმა და არალიბერალურმა პარტიამ, რომლის უკან ძლიერი პიროვნება - მილიარდერი ოლიგარქი ბიძინა ივანიშვილი დგას. „საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაციები, მაგალითად „ფრიდომ ჰაუსი“ ოლიგარქს იმაში ადანაშაულებს, რომ მან თავისი ქონება რუსეთში 1990-იან წლებში დააგროვა, ბოლო წლებში კი საქართველოს [კულისებიდან] აკონტროლებს. ბიძინა ივანიშვილმა მინისტრებად დანიშნა თავისი სანდო პირები, ხოლო მისი ერთგული ადამიანები ფლობენ მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებს, ბანკებს და ა.შ.“, - წერს ავტორი.
„რუსეთის არმიის უკრაინაში შეჭრის დღიდან „ქართული ოცნება“ ქვეყნის მოსახლეობას შიშს უნერგავს და ავრცელებს პრომოსკოვურ იდეებს, რომ დასავლეთთან ინტეგრირება კრემლს განარისხებს და და საქართველოსაც უკრაინის მსგავსი ბედი ელოდება. არადა, ქვეყნის მთავრობის ასეთი პოზიცია გასაკვირია, რადგან სიტუაცია პირიქით არის: სწორედ უკრაინამ „გაიზიარა“ საქართველოს ბედი - იმის გათვალისწინებით, რომ უკრაინაზე ადრე, 1992 და 2008 წლებში რუსეთის აგრესიის მსხვერპლი საქართველო აღმოჩნდა. 2013 წელს როცა ბიძინა ივანიშვილი პრემიერ-მინისტრი იყო, ერთ-ერთ სატელევიზიო ინტერვიუში განაცხადა, რომ მას არ სჯერა, რომ რუსეთის სტრატეგიას მეზობელი ქვეყნების მიწა-წყლის მიტაცება წარმოადგენს. არ გასულა ერთი წელიც, რომ რუსეთმა მისი „ისტორიული პროგნოზი“ უარყო - კრემლმა დონბასში ომი გააჩაღა, ყირიმი კი მიიტაცა.
საქართველოს მთავრობის ოპორტუნისტული კურსი, რომელიც სიტყვით ევროკავშირისა და ნატოს წევრობის სურვილს ამჟღავნებს, საქმით კი ევროინტეგრაციის წინააღმდეგ გამოდის, ქართველთა უმრავლესობას უკვე აღარ იზიდავს. თუმცა ამჟამად ისეთი მდგომარეობაა, რომ კანონპროექტის მიღება პარლამენტის მიერ მესამე მოსმენით მაინც განხორციელდება. სწორედ ამიტომ საპროტესტო აქციის ბევრი მონაწილე და თვით ქვეყნის პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი [რომელიც, სხვათა შორის, ამ პოსტზე „ქართული ოცნების“ მხარდაჭერით იქნა არჩეული], იმედით ელოდება შემოდგომაზე დაგეგმილ საპარლამენტო არჩევნებს. მან მოუწოდა მომიტინგეებს, რომ იმედიანად იყვნენ: არჩევნებში [ოპოზიციის] გამარჯვების შემდეგ ჩამოყალიბებული ახალი მთავრობა „პრორუსულ“ კანონს გააუქმებს.
მაგრამ რამდენადაც ოპოზიციის მოქმედებითაც ბევრია უკმაყოფილო და ვერ ხედავს ერთიანი ოპოზიციური ლიდერის წარმოჩენის შესაძლებლობას, ხელისუფლების შეცვლის ალბათობა საკმაოდ დაბალია, მით უმეტეს, რომ კანონად ქცეულ კანონპროექტს შეუძლია ხელი შეუშალოს „ქართული ოცნების“ ოპონენტების საქმიანობას“, - ასკვნის ავტორი სტატიის დასასრულს.
ამერიკული გაზეთი „ჰილი“ (The Hill) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „მკვდრეთით აღმსდგარი: დონალდ ტრამპი როგორც ამერიკული პოლიტიკის „ლაზარე“ (ავტორი - დერეკ ჰანტერი).
„სიტყვას „ისტორიული“ პოლიტიკაში ხშირად იყენებენ ხოლმე და მას ფეხბურთის ბურთივით ათამაშებენ, ზოგჯერ კი მიზანში ვერ ურტყამენ. დონალდ ტრამპთან მიმართებით კი ამ სიტყვის გამოყენება სამართლიანია. მისი მიღწევა მართლაც ისტორიულია. მან უდიდესი რევანში აიღო პოლიტიკაში.
დონალდ ტრამპი არამხოლოდ პოლიტიკური გვამი იყო, არამედ საერთოდ, „პერსონა ნონ-გრატა“ როგორც ვაშინგტონში, ასევე მშობლიურ ნიუ-იორკშიც. და როგორც ხდება ხოლმე პოლიტიკაში, მას საპყრობლეში გაგზავნითაც ემუქრებოდნენ... და ახლა იგი თეთრ სახლში ძლევამოსილად ბრუნდება - ისეთ თამაშში გამარჯვების შემდეგ, რომელიც მანამდე არავის უთამაშია.
აშშ-ის ისტორიაში დონალდ ტრამპამდე მისნაირად მხოლოდ 22-ე და 24-ე პრეზიდენტი გროვერ კლივლენდი იქნა არჩეული ორი ვადით („შუალედური შესვენებით“ 1885-1889 და 1893-1897 წლებში). მსგავსი შემთხვევა ჰქონდა რიჩარდ ნიქსონს, რომელმაც 1960 წელს საპრეზიდენტო არჩევნებიც წააგო, გუბერნატორის არჩევნებიც (1962 წელს) და განაცხადა - „მორჩა, მეგობრებო, რიჩარდ ნიქსონს ვეღარსად ვეღარ ნახავთ - იმიტომ, რომ ეს ჩემი ბოლო პრეს-კონფერენციაა“. ჩვენ მისი ნახვა მაინც მოგვიწია 1968 წელს, თეთრ სახლის ოვალურ კაბინეტში. თუ რითი დაასრულა მან თავისი პრეზიდენტობა, გვახსოვს („უოტერგეიტით“), მაგრამ ფაქტია, რომ მისი დაბრუნება იმ დროისათვის ძალზე შთამბეჭდავი იყო.
დონალდ ტრამპმა კი რიჩარდ ნიქსონსაც გადააჭარბა. იგი ფაქტიურად „დამარხული“ იყო საკუთარი რესპუბლიკური პარტიის წევრების მხრიდანაც კი, სხვები კი მოთმინებით ელოდნენ, რომ იგი უბრალოდ გუდა-ნაბადს აიკრავდა და პოლიტიკიდან წავიდოდა. მაგრამ ასე არ მოხდა.
ამერიკელებმა თავისი პოზიცია გამოხატეს: მათ ცვლილებები სურდათ და კიდეც განახორციელეს. დონალდ ტრამპი ვერაფერმა ვერ შეაჩერა - ვერც ბრალდებებმა, ვერც თავდასხმებმა... ყველა მემარცხენე გაზეთი და ტელევიზია აკრიტიკებდა, ემუქრებოდა, აშინებდა, მაგრამ ისინი ყველა „ქაღალდის ვეფხვები“ აღმოჩნდნენ, დონალდ ტრამპმა ყველა „დაიკიდა“. რას იზამენ ახლა ტელეარხების MSNBC-სა და CNN-ის ხელმძღვანელები და მაყურებლები? ვინ აღმოჩნდა მარგინალი - ისინი თუ დონალდ ტრამპი? აღიარებენ თუ არა იმას, რომ არასწორად იქცეოდნენ - როცა ყველას, ვინც დონალდ ტრამპის გვერდით იდგა, გიჟებად და სულელებად თვლიდნენ?
მოკლედ, დონალდ ტრამპი „კონსტანტის“ (მუდმივის) განსახიერებაა: იგი იყო, არის და იქნება.
წყარო: https://thehill.com/opinion/campaign/4975713-donald-trump-greatest-comeback-since-lazarus/