USD 2.7067
EUR 3.1230
RUB 3.3103
Тбилиси
«Regina-12» (არგენტინა): „უჩვეულო ნახტომი თეთრი სახლისაკენ: ხავიერ მილეი ვოლოდიმირ ზელენსკის მხარს აღარ უჭერს?“
дата:  363

არგენტინის გაზეთ „რეგინა-12“-ში (Regina-12) გამოქვეყნებულია სარედაქციო სტატია სათაურით „უჩვეულო ნახტომი თეთრი სახლისაკენ: მილეი ზელენსკის მხარს აღარ უჭერს?“, რომელშიც განხილულია არგენტინა-უკრაინის ურთიერთობაში მომხდარი მნიშვნელოვანი ცვლილება - ბუენოს-აირესი, უკრაინის საკითხში, ვაშინგტონის პოზიციას მიემხრო.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

პრეზიდენტმა ხავიერ მილეიმ, რომელმაც არაერთხელ გამოხატა თავისი მხარდაჭერა  უკრაინის მიმართ რუსეთთან ომის პირობებში და ვოლოდიმირ ზელენსკი თავის ინაუგურაციაზეც კი ჰყავდა მიწვეული ბუენოს-აირესში 2023 წლის დეკემბერში, მოულოდნელად მკვეთრად შეცვალა თავისი საერთაშორისო პოზიცია - მხარი არ დაუჭირა გაეროს გენერალური ასამბლეის რეზოლუციას, რუსეთის ჯარების დაუყონებლივ გაყვანის მოთხოვნით უკრაინის ტერიტორიიდან. როგორც ჩანს, ჰავიერ მილეიმ უკვე დაივიწყა ის ხვევნა-კოცნაც ვოლოდიმირ ზელენსკისთან, რომლითაც სიხარული იქნა გამოხატული ერთმანეთთან „ძველი მეგობრების“ შეხვედრით დავოსშიც (შვეიცარია).

რა მოხდა გაეროში: „განხეთქილების რეზოლუცია“

პარტიის „თავისუფლება წინ“ (La Libertad Avanza) ლიდერის პოზიციის ცვლილება შემთხვევითი არ არის: მისი ნაბიჯი აშშ-ის პრეზიდენტ დონალდ ტრამპზე სწორების მორიგ დემონსტრაციად უნდა ჩაითვალოს იმდენად, რამდენადაც ეს მოხდა სულ რაღაც ორიოდე დღის შემდეგ, როცა დონალდ ტრამპმა ვოლოდიმირ ზელენსკის „დიქტატორი“ უწოდა და რუსეთის პრეზიდენტთან ვლადიმერ პუტინთან დაახლოების მხარდამჭერად გამოვიდა.

გაეროს გენერალური ასამბლეის რეზოლუციას, რომლის პროექტი ევროპის რიგმა ქვეყნებმა შეიმუშავეს და რომელიც ადასტურებს „უკრაინის სუვერენიტეტს, დამოუკიდებლობას და ტერიტორიულ მთლიანობას“, მხარი დაუჭირა 98-მა სახელმწიფომ, 18 მოწინააღმდეგე იყო და 65-მა თავი შეიკავა.

იმ ქვეყნებს შორის, რომლებმაც თავის შეკავება გადაწყვიტეს რეზოლუციისათვის ხმის მიცემის დროს, არიან ხავიერ მილეისათვის საძულველი ბრაზილია, აგრეთვე ინდოეთი, სამხრეთ აფრიკა, კუბა და კოლუმბია. ახლა მათ არგენტინაც დაემატა.

იყო ორი მეგობარი...

ბოლო დრომდე ხავიერ მილეისა და ვოლოდიმირ ზელენსკის მეგობრული ურთიერთობა ჰქონდათ, მხარს უჭერდნენ ერთმანეთს, საჩუქრებსაც ჩუქნიდნენ (მაგალითად, არგენტინამ უკრაინას ორი ვერტმფრენი აჩუქა ხანძრების ჩასაქრობად) და ერთმანეთს ბევრ რაღაცას პირდებოდნენ. 2024 წლის შემოდგომაზე ვოლოდიმირ ზელენსკიმ მაღალ დონეზე სეაფასა ულტრამემარჯვენე ლიბერტარიენლი ხავიერ მილეის მიერ გატარებული რეფორმები და მს მადლობა გადაუხადა რუსეთთან ომში მხარდაჭერისათვის. „ჩემი მეგობარი ხავიერი დაუღალავად მუშაობს არგენტინის მოდერნიზებისათვის და ქვეყანა მიჰყავს ეკონომიკური, ფინანსური და სოციალური პრობლემების გადაჭრისაკენ“, - აცხადებდა იმ დროს უკრაინის ლიდერი.

ხავიერ მილეი, თავის მხრივ, არაერთხელ გამოხატავდა უკრაინის მიმართ მტკიცე მხარდაჭერას: მაგალითად, იგი პირადად ჩავიდა შვეიცარიაში (ბიურგენშტოკში) გასულ წელს გამართულ „მსოფლიო დიპლომატიურ სამიტზე“ და მონაწილეებს მოუწოდა უკრაინასთან ვაჭრობა გაეფართოვებინათ, „ქვეყნის აყვავების მიზნით“.

„როგორც თავისუფლების იდეის ერთთგული დამცველები, ჩვენ ვუარყოფთ ადამიანების ყოველგვარ ჩაგვრას, მათზე ზეწოლას, მაგრამ განსაკუთრებით ვუარყოფთ ომს როგორც უკანონო მექანიზმს ხალხთა შორის კონფლიქტების დასარეგულირებლად“, - თქვა ხავიერ მილეიმ თავისი გამოსვლის დროს ბიურგენშტოკში გამართულ დიპლომატიურ სამიტზე, ვოლოდიმირ ზელენსკისა და მსოფლიოს 101 დელეგაციის წინაშე.

„და შენც, ბრუტუს[ხავიერ]?“

მაგრამ ახლა არგენტინის პრეზიდენტმა, როგორც ჩანს, თავისი პოზიცია შეიცვალა უკრაინის ლიდერის მიმართ მას შემდეგ, რაც დონალდ ტრამპმა თავის სოცქსელში ვოლოდიმირ ზელენსკი „დიქტატორად“ შერაცხა და განაცხადა, რომ იგი უარს ამბობს არჩევნების ჩატარებაზე უკრაინაში და რომ მას ძალიან დაბალი რეიტინგი აქვს, თუმცა ეს ბრალდებები უკრაინელმა ლიდერმა კატეგორიულად უარყო.

ამრიგად, თეთრი სახლის რიტორიკის შესაბამისად, ულტრამემარჯვენე ხავიერ მილეიმ უჩვეულო ნახტომი განახორციელა აშშ-ის თეთრი სახლისაკენ, რაც მას იმ ქვეყნებთან აახლოებს, რომლებსაც იგი ცოტა ხნის წინათ კომუნისტურებს“ უწოდებდა: მან ზურგი აჩვენა ვოლოდიმირ ზელენსკის, როცა რუსეთის დაგმობისაგან თავი შეიკავა.

 

аналитика
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати