USD 2.7070
EUR 3.1344
RUB 3.3058
Tbilisi
«Le Figaro»: „უკრაინაში ნამდვილი ევროპული თავდაცვითი სტრატეგია არ არსებობს“
Date:  466

ფრანგულ გაზეთ „ლე ფიგაროში“ (Le Figaro) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „უკრაინაში ნამდვილი ევროპული თავდაცვითი სტრატეგია არ არსებობს“, რომლის ავტორია გადამდგარი გენერალ-მაიორი ვინსენტ დეპორტი, სამხედრო სკოლის ყოფილი დირექტორი.

გთავაზობთ პუბლიკაციის შინაარსს:

„ავდეევკის დაცემის, ალექსი ნავალნის სიკვდილისა და აშშ-ის პრეზიდენტობის კანდიდატის დონალდ ტრამპის საშინელი ორატორობის შემდეგ ყველამ გაიგო, თუ რამდენად სერიოზული იქნება უკრაინასთან ომში რუსეთის გამარჯვების შედეგები: კრემლის გამარჯვებას შეუძლია ევროკავშირის გახლეჩვა გამოიწვიოს და შეიძლება პოლიტიკურად გაქრეს კიდეც. ამიტომაც, უეჭველია, ეს ომი ჩვენი ომიც არის და დონბასის ფრონტი - ეს ჩვენი თავისუფლების ფრონტს წარმოადგენს.

ახლა არ არის რუსეთ-უკრაინის ომის მიზეზების განსაზღვრის დრო, ამაზე მომავალში ისტორიკოსები იმსჯელებენ. მთავარი ისაა, რომ ჩვენ ახლა ვებრძვით არა რუსეთს, არამედ პოლიტიკურ პროექტს, რომელიც ჩვენი ისტორიის უარესი პერიოდისაკენ გვითრევს.

მთავარი პრობლემა იარაღის მიწოდებაში კი არ არის, არამედ იმაში, რომ ევროპას სტრატეგია და ერთიანი მიდგომები არ აქვს, რაც შენიღბულია ცრუ განცხადებებით საკუთარი თავის მართლების შესახებ და შეიარაღების ქაოსური მიწოდებით. ომი მკაფიო მიზნების გარეშე გადაიქცევა ისეთ ომად, რომელსაც დასასრული არ ექნება. უკრაინის ომიც სწორედ ასეთი ომის შთაბეჭდილებას ტოვებს.

ჩვენ არ ვიცით, თუ როგორი უსაფრთხოების ახალი არქტიტექტურა გვჭირდება - რუსეთთან ერთად თუ მის გარეშე? რა როლი ექნება უკრაინას? აუცილებელია ევროპელებმა გაარკვიონ ისიც, დათანხმდებიან თუ არა ისინი სამშვიდობო მოლაპარაკებაზე, რომლის გარეშეც ევროპაში უსაფრთხოების გარანტიები არ იქნება.

კიდევ ერთი პრობლემაა ერთიანობის დეფიციტი. ჩვენ უნდა დავადასტუროთ, რომ ერთიანი ძალებით გამოვდივართ რუსეთის აგრესიის წინააღმდეგ. ისტორია ცხადჰყოფს, რომ იმპერიები მხოლოდ ძალის წინაშე ჩერდებიან. ეს ომი რადიკალურია, შესაბამისად, ჩვენ რადიკალური ზომები უნდა მივიღოთ. აუცილებელია საკუთარი თავდაცვისუნარიანობის განმტკიცება. საფრანგეთი უკვე ზრუნავს იმაზე, რომ სამხედრო ხარჯები ქვეყნის მთლიანი შიდა პროდუქტის მოცულობის 3%-ს შეესაბამებოდეს. ბუნებრივია, ნატოსა და ევროკავშირის წევრი ქვეყნები თუ ძლიერები იქნებიან, მათ მეტი შესაძლებლობა ექნება უკრაინას დაეხმარნონ.

მაგრამ ყველაფერს აზრი ეკარგება, თუ უკრაინა თვითონ არ იქნება მობილიზებული. ჩვენ კიევს მკაცრად უნდა ვუთხრათ, რომ ყველაფერი გააკეთოს გამარჯვებისათვის, თორემ ევროპის ძალისხმევას მოსალოდნელ ეფექტი არ ექნება. და თუ ეს ომი ევროპულია, თუ ბედის სასწორზე ჩვენი არსებობაა დადებული, მაშინ ჩვენ უკრაინა უნდა ვაიძულოთ, რომ მობილიზდეს, თუნდაც მისთვის ხელების გადაგრეხვაც დაგვჭირდეს.

წყარო: https://www.lefigaro.fr/vox/politique/vincent-desportes-en-ukraine-il-manque-une-vraie-strategie-de-defense-europeenne-20240226

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way