„დასავლეთის სახელმწიფოები შეშფოთებულნი არიან საქართველოს ხელისუფლების მიერ მიღებული კანონით „უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის“ შესახებ, რომლის წინააღმდეგ პროევროპულად განწყობილი ქართველები, უმეტესად ახალგაზრდები გამოდიან. რუსეთი კი პოლიტიკური მარიონეტების მეშვეობით ქვეყნის ევროკავშირისკენ სწრაფვას საბოტაჟს უწყობს, სურს საქართველო კრემლის ორბიტაზე დააბრუნოს და თავის მოკავშირედ გადააქციოს“, - ნათქვამია ფრანგულ გაზეთ „ლე ფიგაროში“ (Le Figaro) გამოქვეყნებულ ანალიტიკურ სტატიაში სათაურით „საქართველო: რუსეთისა და დასავლეთის დაპირისპირების ახალი არენა“ (ავტორი - იზაბელ ლასერი).
გთავაზობთ პუბლიკაციის შინაარსს:
საქართველოში უკრაინის მაიდნის მსგავსი სიტუაცია მეორდება: ქვეყნის მოსახლეობა, ერთი მხრივ, ევროკავშირისა და დემოკრატიული პროგრესის მომხრეა, მეორე მხრივ - რუსეთის მოწინააღმდეგეს გამოდის და გმობს ხელისუფლების „პრომოსკოვურ გადახრებს“, რომელიც რუსული კანონის მსგავსი კანონპროექტის მიღებაში გამოიხატება - სახელწოდებით „უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“ (თავდაპირველად დოკუმენტს „უცხოური აგენტების შესახებ“ კანონპროექტი ერქვა).
ამ დროს კი დასავლეთი, რომელიც თვალს ადევნებს საზოგადოების საპროტესტო აქციებს და ხელისუფლების რეპრესიებს, ფრთხილად მოქმედებს და საქართველოს საშინაო პოლიტიკაში გადამწყვეტ ჩარევას, მკვეთრი ნაბიჯების გადადგმას თავს არიდებს. პოლიციასა და პროევროპულად განწყობილ საზოგადოების წარმომადგენლებს შორის გააფთრებული შეტაკებები მიმდინარეობს, ევროკავშირი კი მხოლოდ „შეშფოთებას გამოხატავს“ აღნიშნული კანონპროექტის მიღების გამო და ოფიციალურ თბილისს, აშშ-ის მსგავსად, სანქციების შემოღებით არ ემუქრება.
როგორც დიპლომატები აღნიშნავენ, ევროკავშირის აქტიურ კრიტიკულ მოქმედებას საქართველოს მიმართ ხელს უშლის რამდენიმე მიზეზი:
ა) უნგრეთის [და სლოვაკეთის] პრემიერ-მინისტრების ვიქტორ ორბანისა [და რობერტ ფიცოს] პოზიცია, რომლებიც ბრიუსელის განზრახვებს ბლოკავენ;
ბ) ევროპარლამენტის მოახლოებული არჩევნები, რომელშიც, სავარაუდოდ, მემარჯვენე ნაციონალისტურად განწყობილი პოლიტიკური ძალები წარმატებას მიაღწევენ;
გ) საქართველოს მნიშვნელოვანი როლი სომხეთ-აზერბაიჯანის კონფლიქტში;
დ) შიში იმისა, რომ თუ ევროკავშირი ჩაერევა, რუსეთმა შეიძლება საქართველოში დამატებითი ჯარი შეიყვანოს (ამჟამად რუსეთს ქვეყნის 20% აქვს ოკუპირებული და მისი სამხედრო ბაზა თბილისიდან 45 კილომეტრშია დისლოცირებული).
კრემლს სურს საქართველო თავის ორბიტაზე მოკავშირის სახით დაიბრუნოს და ამ მიზნით ადგილობრივ მარიონეტებს იყენებს.
ამჟამად ქვეყნის სამომავლო ბედი გაურკვეველია: საქართველოს ან მაიდანი და შემდგომ ევროპეიზაცია ელოდება, ან იძულებითი რუსიფიკაცია საპროტესტო აქციების ჩახშობის შემდეგ. თეორიულად ევროპას ხელში ბევრი ინსტრუმენტი აქვს, რომ საქართველოს რუსიფიცირების სცენარი თავიდან აიცილოს, მაგალითად, გააუქმოს გამარტივებული „უვიზო რეჟიმი“ (ანუ ვიზის მიღების პროცედურა გაართულოს). მაგრამ ასეთმა ნაბიჯმა შეიძლება სასურველი შედეგები არ მოიტანოს: ბრიუსელის მხრიდან განხორციელებული მსგავსი საბოტაჟი მომგებიანი იქნება მმართველი პარტიის „ქართული ოცნებისა“ და მისი დამაარსებლისათვის - ქვეყნის ჩრდილოვანი ლიდერის ბიძინა ივანიშვილისათვის. თავის დროზე მან მოახერხა ხალხის დარწმუნება იმაში, რომ საქართველო თითქოსდა ევროკავშირთან დაახლოებას ესწრაფვის, მაგრამ სინამდვილეში ასეთი კურსის გაგრძელება არ სურს - იმიტომ, რომ ხელისუფლებას მოუწევს რეფორმების გატარება, რომელიც ბიძინა ივანიშვილის ფინანსურ და პოლიტიკურ ინტერესებს ეწინააღმდეგება.
წყარო: https://www.lefigaro.fr/international/la-georgie-nouveau-terrain-d-affrontement-entre-la-russie-et-les-occidentaux-20240514
თბილისის მერია გადასასვლელ ხიდთან, ცოტნე დადიანისა და სადგურის მოედნის დამაკავშირებელი ესტაკადის მშენებლობას გეგმავს. ახალი ინფრასტრუქტურული პროექტი 2026 წლის ბიუჯეტში უკვე გათვალისწინებულია და მასზე მომდევნო წელს 10 მილიონი ლარი დაიხარჯება, 2027 წელს კი დამატებით 87.5 მილიონი ლარი. მთლიანობაში 280-მეტრიანი ესტაკადის პროექტირება-მშენებლობის წინასწარი სავარაუდო ღირებულება 100 მილიონ ლარს შეადგენს. პროექტზე საგზაო მარშრუტის კვლევაზე 2025 წელს უკვე 2.5 მილიონი ლარი დაიხარჯა.
2026 წლის ბიუჯეტის განმარტებით ბარათში მითითებულია, რომ სარკინიგზო მაგისტრალი ქალაქის ცენტრალურ მონაკვეთს ყოფს იმგვარად, რომ მოედნის პარალელურად არსებულ ქუჩებს შორის დაკავშირებადობა მინიმალურია და აუცილებელია საზოგადოებრივი ტრანსპორტისთვის ახალი ინფრასტრუქტურის შექმნით ქალაქის უბნების დაკავშირებადობა გაუმჯობესდეს.
"ქალაქ თბილისის ცენტრში არსებული რკინიგზის კორიდორი და თანმდევი ინფრასტრუქტურა ქმნის 4-კილომეტრიან მონაკვეთს აღმოსავლეთ-დასავლეთ სატრანსპორტო კავშირის გარეშე, გარდა შეზღუდული რაოდენობის საფეხმავლო კავშირებისა. ეს ისტორიული დაბრკოლება ხელს უშლის თბილისის სატრანსპორტო გეგმის პრიორიტეტებისკენ მისწრაფებას. სადგურის მოედანი მდებარეობს აღნიშნულ ამ 4-კილომეტრიან მონაკვეთში. ის წარმოადგენს დედაქალაქის უმნიშვნელოვანეს სატრანსპორტო „ჰაბს“, სადაც თავს იყრის 61 ავტობუსის მარშრუტი, მეტროს 2 ხაზი, ისევე როგორც საქართველოს რკინიგზის სერვისები. ტერიტორია ემსახურება საათში 330 ავტობუსის სერვისს, საიდანაც მომავალში 150 გამოიყენებს ხიდს. თბილისის სატრანსპორტო გეგმის თანახმად, სადგურის მოედანი ასევე იქნება თბილისის საგარეუბნო რკინიგზის სერვისების თავმოყრის წერტილი, რაც კიდევ უფრო მნიშვნელოვანს გახდის მისი, როგორც სატრანსპორტო ჰაბის ფუნქციას. ამჟამინდელი მდგომარეობით, აღმოსავლეთ-დასავლეთ კავშირის არარსებობა აფერხებს მაღალი ხარისხის ჰაბის განვითარებას, ხშირად 22 ავტობუსის მარშრუტის შეწყვეტა ხდება ვადაზე ადრე ან ახორციელებენ 1.5 კილომეტრიანი შემოვლითი მგზავრობას, რომელიც მნიშვნელოვნად ზრდის გადაადგილების დროს, ჰაერის დაბინძურებასა და ვიბრაციას, ისევე როგორც ამცირებს მარშრუტების ხარჯეფექტიანობას. თბილისის სატრანსპორტო გეგმით გათვალისწინებულ აღმოსავლეთ-დასავლეთის შეკავშირებულობის ალტერნატივების ანალიზის კვლევამ, რომელიც მსოფლიო ბანკის დახმარებით ჩატარდა, მულტიკრიტერიუმიანი ანალიზის საშუალებით, გამოავლინა თბილისის ცენტრში არსებული რკინიგზის ხაზის ორ მხარეს (აღმოსავლეთ და დასავლეთ) შორის ახალი კავშირის შექმნის საუკეთესო ალტერნატივა - საზოგადოებრივი ტრანსპორტის პრიორიტეტის მქონე საავტომობილო ხიდი, დადიანის ქუჩასა და სადგურის მოედანს შორის. ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მერია ფლობს თბილისის სატრანსპორტო გეგმით გათვალისწინებულ აღმოსავლეთ-დასავლეთის შეკავშირებულობის ალტერნატივების ანალიზის კვლევის საფუძველზე შექმნილ ანგარიშს, კონცეფციას. პროექტის მიზანი არის, ამ კონცეფციით განსაზღვრული, საავტომობილო ხიდის მშენებლობა.
აღნიშნული ობიექტი წარმოადგენს საავტომობილო ხიდს ქალაქ თბილისში, რომელიც დააკავშირებს სადგურის მოედანს დადიანის ქუჩასთან და იქნება 280 მეტრი სიგრძის, 8.5 მეტრი სიგანის სწორ მონაკვეთში, ხოლო 15 მეტრი სიგანის მოხვევის მონაკვეთში (ე.წ. სპირალი, რომელიც ეშვება სადგურის მოედანზე). ხიდი იქნება ორზოლიანი და დასავლეთით, სადგურის მოედანზე დაშვებისას, რამპას ექნება მარჯვნივ ჩამხვევი ზოლი. რკინიგზის დერეფნის კვეთისას აუცილებელია 7 მეტრიანი სხვაობა რკინიგზის ლიანდაგსა და ხიდის სტრუქტურას შორის. საავტომობილო ხიდი ითვალისწინებს 18 მეტრიანი ავტობუსების მართვის ტრაექტორიებს, მისი მაქსიმალური გრძივი ქანობი - 10.7%, ხოლო მინიმალური რადიუსი - 12 მეტრი. საავტომობილო ხიდის გამტარობა შერეული ნაკადების პირობაში იქნება 800 ავტომობილი ერთ საათში ერთი მიმართულებით", - ნათქვამია 2026 წლის ბიუჯეტის განმარტებით ბარათში.
წყარო: https://bm.ge