,
მას შემდეგ, რაც ჯო ბაიდენი საპრეზიდენტო რბოლას გამოეთშია და ესტაფეტა კამალა ჰარისს გადასცა, გერმანიის კანცლერმა კამალა ჰარისზე ლოცვა დაიწყო და ჰგონია, რომ იგი დონალდ ტრამპს დაამარცხებს და ჯო ბაიდენის საგარეოპოლიტიკურ კურსს გააგრძელებს., - წერს გაზეთი „ზიუდდოიჩე ცაიტუნგი“ (Süddeutsche Zeitung) სტატიაში სათაურით „კამალა ჰარისის პრეზიდენტობის დროს გერმანიისათვის ყველაფერი კარგად იქნება? ნურას უკაცრავად!“ (ავტორი - დენიელ ბროსერი).
გთავაზობთ პუბლიკაციის შინაარსს:
„დასკვნების გამოტანას ნუ ვიჩქარებთ, რადგან კამალა ჰარისი ჯო ბაიდენს არ ჰგავს, სხვა თაობის პოლიტიკოსია - იგი ევროპის მიმართ სიყვარულსა და მფარველობაზე ჩაციკლული არ არის და შეიძლება ბრიუსელის მიმართ უფრო მომთხოვნიც კი იყოს, ვიდრე დონალდ ტრამპი. ამას მოწმობს მისი ერთგვარი ცივი დამოკიდებულება ისრაელისადმიც, რომლის ნათელი მაგალითია გასულ კვირაში მომხდარი „დიპლომატიური ინციდენტი“: 22 ივლისს ვაშინგტონში ვიზიტით ჩავიდა ისრაელის პრემიერ-მინისტრი, გავიდა თითქმის სამი დრე და მას არავინ არ სეხვედრია - არც პრეზიდენტი და არც ვიცე-პრეზიდენტი. ჯო ბაიდენი კოვიდიტ იყო ავად, კამალა ჰარისმა კი ბენიამინ ნეთანიაჰუს ვიზიტი თითქმის უყურადღებოდ დატოვა, სხვა ღონისძიებაზე გაემგზავრა ინდიანას შტატში და ებრაელ ლიდერს მხოლოდ ვიზიტის მეხუთე დღეს შეხვდა. ეს ფაქტი ამერიკელმა ჟურნალისტებმა კამალა ჰარისის მხრიდან გამოვლენილ „ბოიკოტად“ შეაფასეს.
როგორც კი ჯო ბაიდენმა საარჩევნო კამპანია შეწყვიტა და საპრეზიდენტო რბოლაში ასპარეზი კამალა ჰარისს დაუთმო, ოლაფ შოლცმა იჩქარა და კამალა ჰარისის მიმართ კომპლიმენტების გაკეთება დაიწყო: „იგი არის კომპეტენტური და გამოცდილი პოლიტიკოსი, რომელმაც ზუსტად იცის, რას აკეთებს და აქვს ძალიან მკაფიო წარმოდგენა თავისი ქვეყნის როლის შესახებ თანამედროვე მსოფლიოში, საერთაშორისო მოვლენებზე და გამოწვევებზე, რომლებთანაც შეჯახება მოუწევს“, - განაცხადა ოლაფ შოლცმა ზაფხულის არდადეგების წინ გამართულ პრესკონფერენციაზე კამალა ჰარისის მიმართ. გერმანიის კანცლერის ქცევა გასაგებია - იმიტომ, რომ თუ პრეზიდენტად კამალა ჰარისი არ იქნება, მაშინ იქნება ალტერნატიული კანდიდატი დონალდ ტრამპი, რომელთანაც გერმანიას, დიდი ალბათობით, ან ცუდი, ან კატასტროფული ურთიერთობა ექნება.
არ უნდა ვიფიქროთ ისე, რომ თითქოსდა კამალა ჰარისი ჯო ბაიდენის პოლიტიკური ხაზის გამგრძელებელი იქნება. მართალია მას არაერთხელ დაუფიქსირებია ფორმალურად, განცხადებებით, რომ „მე და ბაიდენი უკრაინას მხარს ვუჭერთ“, „მე და ბაიდენი ნატოს ერთგულები ვართ“, მაგრამ თუ იგი აშშ-ის პრეზიდენტი გახდება, რეალურად მაინცდამაინც არ იზრუნებს „ტრანსატლანტიკურ თანამშრომლობაზე“. იმიტომ, რომ იგი უკვე პირდაპირ და უშუალოდ იქნება პასუხისმგებელი აშშ-ის მდგომარეობაზე, მას მოუწევს ამერიკის მოსახლეობის ინტერესების გათვალისწინება.
კამალა ჰარისს ასვე მოუწევს უფრო ხისტი პოლიტიკის გატარება თელ-ავივის მიმართ. იგი არ იქნება ევროპის მიმართ მგრძნობიარე, შეიძლება უფრო მომთხოვნი იყოს კი იყოს, ჯო ბაიდენისაგან განსხვავებით, ევროპელთა მხრიდან გაწეული თავდაცვის ხარჯების მიმართ.“
წყარო: https://www.sueddeutsche.de/politik/us-wahl-harris-trump-scholz-folgen-lux.Q8MAvQjiRHLWtJnYq3gBAE?reduced=true
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
