მძიმე საუბარი ბუხართან
ბარვიხაში მისულებს პრეზიდენტის თანაშემწე მიგვიძღვა შეხვედრისათვის განკუთვნილ სასადილო დარბაზში. უზარმაზარ, ხუთკუთხა მაგიდასთან, რომლის თავშიც პუტინი წამომართულიყო, სრული შემადგენლობით განთავსდა რუსეთის ფედერაციის უშიშროების საბჭო. პუტინმა სარდონკულად ჩაიცინა და თქვა, რომ რუსეთის ისტორიაში კარგად გათვითცნობიერებული კონდოლიზა რაისი უთუოდ საკადრისად შეაფასებდა ამ სურათს. სახელმწიფო მდივნი ხედავდა ახალ რუს მეფესთან დაახლოებულ თანამედროვე პოლიტბიუროს. პუტინი მიესალმა სახელმწიფო მდივანს და აუხსნა, რომ სტუმრები შეიკრიბნენ ერთდროულად ორი იუბილის აღსანიშნავად: ყოფილი საგარეო საქმეთა მინისტრის და ამჟამად უშიშროების საბჭოს მოქმედი მდივნის-იგორ ივანოვის,რომელსაც შეუსრულდა 61 წელი და მთავრობის მეთაურის პირველი მოადგილის- დიმიტრი მედვედევის , რომელიც 41-ე დაბადების დღეს აღნიშნავდა. სუფრის წევრები მხიარულობდნენ, დროდადრო წარმოსთქვამდნენ სადღეგრძელოებს. სადილის შემდეგ პუტინმა სახელმწიფო მდივანი მიიპატიჟა პრივატული საუბრებისათვის განკუთვნილ სასადილო ოთახში. საგარეო საქმეთა მინისტრი და მე შევუერთდით მათ და მოვეწყვეთ ბუხრის წინ. პუტინი და რაისი საქმეზე გადავიდნენ. რაისმა მას დაუსვა რამდენიმე შეკითხვა იმ მოლაპარაკებების მიმდინარეობის შესახებ, რომელსაც რუსეთი აწარმოებდა მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში გაწევრიანებასთან დაკავშირებით(... ) პუტინს მაშინვე შეეცვალა გუნება, როგორც კი სახელმწიფო მდივანმა საუბარი წამოიწყო საქართველოს შესახებ და მოუწოდა რუსებს, არ დაეშვათ პრეზიდენტ სააკაშვილთან იმ კონფლიქტის შემდგომი ესკალაცია, რომელიც დაკავშირებული იყო აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის სტატუსების საკითხთან(...) -სააკაშვილი მხოლოდ და მხოლოდ შეერთებული შტატების მარიონეტია, თქვა პუტინმა-შეწყვიტეთ ძაფების აწევ-დაწევა, სანამ უბედურება არ დატრიალებულა. შემდეგ მიუთითა სასადილოსაკენ გამავალ კარზე და დაამატა: მინდა გითხრათ ის, რაც არ იცის არც ერთმა იქ მსხდომთაგან. თუ საქართველო მოაწყობს სისხლისღვრას ოსეთში, მე იძულებული გავხდები ვაღიარო სამხრეთ ოსეთისა და აფხაზეთის დამოუკიდებლობა და გამოვიყენო ძალა. ვითარება თანდათან განიმუხტა. პუტინი და რაისი კვლავ დასხდნენ. პუტინი ჯერ კიდევ გაღიზიანებული ჩანდა, მაგრამ მშვიდად დაასრულა: ჩვენ შეგვეძლო დაუსრულებლად გვესაუბრა ამის შესახებ, მაგრამ მე მინდოდა თქვენ გაგეგოთ ერთი რამ: თუ სააკაშვილი რაიმეს წამოიწყებს, ჩვენ ამას სასწრაფოდ შევაჩერებთ. ამის თქმის შემდეგ პუტინმა მოიბოდიშა, თქვა, რომ მშვიდობიან ღამეს უსურვებს სტუმრებსა და იუბილარებს. მან ესტაფეტა გადასცა სერგეი ივანოვს, რომელიც შეეცადა კიდევ ერთხელ ნათელი მოეფინა პუტინიდან წამოსული სიგნალის მნიშვნელობისათვის, თუმცა ამის აუცილებლობა აღარ იყო,რადგან პუტინის საომარ განწყობილებას დამსწრეებზე უკვე მოეხდინა სათანადო შთაბეჭდილება. ეს არ იყო ის რუსეთი, რომელიც მე დავტოვე 10 წლის წინ, ორივე ბეჭებით მიწაზე გართხმული და დაცემული რუსეთი. ეს იყო ნავთობის სარეკორდო ფასის ტალღაზე უკვე ფეხზე წამომართული ქვეყანა, რომელმაც მთელი 15 წლის მანძილზე გულში გამოატარა დამცირება და მტკიცე აზრი, რომ შეერთებულმა შტატებმა გამოიყენა მისი ისტორიული სისუსტის მომენტი და ახლა ჯიუტად ცდილობს არ დაანებოს წელში გამართვა. პუტინს მტკიცედ ჰქონდა გადაწყვეტილი ჩვენთვის დაემტკიცებინა, რომ რუსეთი კვლავ ძლევამოსილ დერჟავად აქცია და ჩვენ მოგვიწევდა ამ ფაქტთან შეგუება.
პროფესიონალი პროფესიონალის შესახებ
მის კაბინეტში ჩვენი პირველი შეხვედრის შემდეგ რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი სერგეი ლავროვი მოვიდა სპასო-ჰაუსში(აშშ-ის ელჩის რეზიდენცია მოსკოვში) პირისპირ შესახვედრად ლანჩზე. ლავროვი მოლაპარაკების ხელოვნებაში გაწაფული მსოფლიო კლასის დიპლომატია, რომელსაც მხედველობიდან არ ეპარება არც ერთი დეტალი და რომელიც ფლობს ამოუწურავ შემოქმედებით წარმოსახვას. მას შეუძლია იყოს გესლიანი და ქედმაღალი, განსაკუთრებით მაშინ, როცა ცუდად არის განწყობილი თანამოსაუბრის მიმართ, ანდა როცა მას უწევს უსაფუძვლო პოზიციის დაცვა. გაეროს ვეტერანი, სადაც იგი თითქმის 10 წელი მუშაობდა ამ ორგანიზაციაში რუსეთის მუდმივი წარმომადგენლის პოსტზე, იგი მიეჩვია სტოიკურად აეტანა თავდასხმები ყოველი მხრიდან, რომელიც თავს ატყდებოდა მრავალრიცხოვანი სხდომების მიმდინარეობის დროს. მოსაბეზრებელი დებატების დროს ლავროვი თავს იქცევდა ხატვით, კარიკატურების შექმნით. ჩემთან დღემდე ინახება მისი ერთ-ერთი სკეტჩი-მგლის სიფათი, რომელიც ზუსტად გადმოსცემს ამერიკულ დელეგაციასთან ერთ-ერთ შეხვედრაზე გამეფებულ მოსაწყენ ატმოსფეროს. ლავროვმა კრიტიკულად მიმოიხილა ჯორჯ ბუში უმცროსის პრეზიდენტობის პერიოდში საგარეო უწყების მიერ დაშვებული შეცდომები (...). ის იყო ძალზედ ჭკვიანი და კვალიფიციური საიმისოდ, რომ უგლვებელეყო ჩვენ ქვეყნებს შორის თანამშრომლობის პოტენციალი, უწინარეს ყოვლისა ეკონომიკისა და ბირთვული განიარაღების სფეროებში. რუსეთისაგან არ დადგა უმცროსი პარტნიორი ფარული შეთანხმება, რომელიც პუტინს სურდა დაედო აშშ-სთან მოიცავდა გაერთიანებული ძალებით ტერორიზმის წინააღმდეგ ბრძოლას, სადაც რუსეთი დადგებოდა ამერიკის მხარეს „ალ-ქაიდასა“ და „თალიბანის“ წინააღმდეგ ბრძოლაში ავღანეთში, ვაშინგტონი კი, თავის მხრივ, მხარს დაუჭერდა ჩეჩენი ბოევიკების წინააღმდეგ რუსეთის ხისტ ტაქტიკას. გარდა ამისა, შეერთებულ შტატებს, პუტინის აზრით, შეეძლო უზრუნველეყო რუსეთის განსაკუთრებული გავლენა ყოფილი საბჭოთა კავშირის სივრცეზე, აღარ გაეფართოებინა ნატო ბალტიის ქვეყნების საზღვრებს იქით და არ ჩარეულიყო რუსეთის შიდა პოლიტიკაში. მალე რუსეთის პრეზიდენტმა საქმით დაამტკიცა, რომ გარიგებაში პირნათლად ასრულებს თავის წილ ვალდებულებას. მიუხედავად სერიოზული საფრთხისა რუსი სამხედროებისა და უშიშროების სამსახურების წარმომადგენელთა მხრიდან, მან გაუიოლა ამერიკულ ჯარს გადაადგილება და ტრანზიტი ავღანეთში შუა აზიის სახელმწიფოების გავლით(.... ) თუმცაღა პუტინი მალევე მიხვდა, რომ მსგავსი ტიპის გარიგება არასოდეს იგეგმებოდა აშშ-ის მხრიდან(... ) ვაშინგტონს არ ჰქონდა არავითარი სურვილი-არავითარი მიზეზი, შეეთავაზებინა რუსეთისათვის რაიმე „ალ-ქაიდას“ წინააღმდეგ ბრძოლაში მისი მონაწილეობის სანაცვლოდ. რამდენიც არ უნდა ვუმტკიცოთ რუსებს, რომ ცივი ომის დასრულებიდან და საბჭოთა კავშირის დაშლიდან ყველამ მოიგო და წაგებული არვინ დარჩენილა, ჩვენ ვერ მოვახერხეთ მათთვის თავიდან აგვეცილებინა ამ მოვლენებით გამოწვეული მარცხისა და დამცირების გრძნობები.. ისტორიული პროცესები მიედინება თვითნებურად და რუსეთი, როგორც ეს მოხდა უკვე არაერთგზის მის მშფოთვარე წარსულში, საბოლოო ჯამში ფეხზე უნდა დამდგარიყო კატასტროფის შემდეგ. ადრე თუ გვიან უნდა დამდგარიყო მომენტი, როცა რუსეთი გახდებოდა საკმარისად ძლიერი, რათა უარი ეთქვა უმცროსი პარტნიორის როლზე, რომელშიც ის ასე არაკომფორტულად გრძნობდა თავს იმ შემთხვევაშიც კი, თუკი გრძელვადიან პერსპექტივაში მისი, როგორც დიადი დერჟავის როლი განაგრძობდა დასუსტებას. ეს მომენტი იმაზე ადრე დადგა, ვიდრე ამას ჩვენგან ვინმე წარმოიდგენდა.
