,
თურქეთის სახელმწიფო ტელერადიოკომპანიის - TRT-ის ვე-გვერდზე, რუბრიკით „კუთხე-კუნჭული“, გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „თურქული და ქართული მაჭახელი - ორად გაყოფილი რეგიონი“.
გთავაზობთ პუბლიკაციას:
მაჭახელის რეგიონი საქართველოსა და თურქეთს შორის საზღვარზე მდებარე ორად გაყოფილი რეგიონია. მაჭახლის მდინარეც ორივე მხარეს ჩამოედინება. არსებობს სხვადასხვა მოსაზრება მაჭახლის ეტიმოლოგიის შესახებ. ეტიმოლოგიის განმარტება ასეთია, როგორც „მაჯა“ და „ხელი“, თუმცა სიტყვის ფუძედ აღქმულ „ჭა“დაც შეიძლება მისი განმარტება, რაც ქვაბულივით ადგილსაც აღნიშნავს.
მაჭახელი 1877-1878 წლებში ოსმალო-რუსთა ომის შემდეგ ოსმალოთა მმართველობის ქვეშ დარჩა. ომის შემდგომ კი ბერლინის ხელშეკრულების თანახმად ის რუსეთის იპერიის სამეფოს გადაეცა. წყაროებიდან ირკვევა, რომ რუს მმართველობას მაჭახელის მოსახელობისათვის მანამდე არარსებული გადასახადები დაუკისრებია და ასევე მამაკაცების ჯარში სავალდებულო გაწვევა ბრძანებად შემოუღია, რაზეც მოსახლეობას უკმაყოფილება გამოუთქვამს.
პირველი მსოფლიო ომის შემდგომ კი, 1918 წელს, საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დაარსების შემდეგ, მაჭახელი მის შემადგენლობაში შევიდა, 1921 წლიდან კი თურქეთ-საბჭოთა კავშირის საზღვრების დაწესებისას მაჭახელი ორად გაიყო. ექვსი სოფელი ზემო მაჭახელში ანუ თურქეთში, თორმეტი სოფელი კი ქვემო მაჭახელში - საქართველოში დარჩა.
თურქეთის მაჭახელის რეგიონში როგორც ვთქვით ექვსი სოფელი შედის. ზემო მაჭახლის ხეობის 70 % ტყიანი საფარითა და ხეხილითაა დაფარული. სწორედ ამ რეგიონში შესაძლებელია ერთი და ერთნახევარ საუკუნოვანი ვეებერთელა ხეების ნახვა. ამ ტყეებში მრავლადაა რცხილა, წაბლი, ცაცხვი, ნაძვი, ხეხილიდან წყავი, მუშმალა, თხილი, ვაშლი, ხურმა, კომში, ალუბალი (იგივე ქვიშნა), ბალი, თუთა და კაკალი. როგორც ვხედავთ მცენარეულმა საფარმა მაჭახლის ორივე რეგიონში ერთმანეთის მსგავსად განაგრძეს განვითარება. ეს მსგავსება ვრცელდება ცხოველთა და ფრინველთა ნაირსახეობებზეც. აქ გავრცელებულია მწყერი, შაშვი, ბეღურა, ქორი, ყორანი, კაკაჩა, ცხოველებიდან კი გარეული ღორი, დათვი, ტურა, ჯეილანი, გაზელი, კურდღელი, გარეული თხა. განსხვავება არც კლიმატშია. მაღალმთლიანი მაჭახელი ზაფხულში გრილია, ზამთრით კი დიდთოვლიანი და ცივია. ზამთარში ხანდახან თოვლის სიგრძე 3 მეტრსაც კი აღწევს.
თურქეთის მაჭახელი ადგილობრივი თოფების წარმოებითაც იყო ცნობილი. აქ თითოეული ოჯახი თავის სანადირო თუ გარეული ცხოველების თავდასხმისაგან თავის ასარიდებელ თოფს თავადვე აკეთებდა და თოფსაც „მაჭახელს“ უწოდებდა. თოფების კეთების ხელობა საქართველოს მაჭახლიდან თურქეთის მხარესაც გავრცელდა და ოსტატები ორივე მხრიდან თოფებს ამზადებდნენ. ცნობილია, რომ მათ „მუშტრები“ აზიიდან და ევროპიდანაც კი ჰყავდათ.
თურქეთის მაჭახლის რეგიონში როგორც ვიცით ბევრი ქართული ქრისტიანული ტაძარია შემორჩენილი. ამის შესახებ ბევრი კვლევა არსებობს, რომელიც ორივე მხარის ეთნოგრაფებმა და ისტორიკოსებმა ერთად და ცალ-ცალკეც ჩაატარეს. ადგილობრივი მოსახლეობა ყველა ტაძრის მშენებლობას თამარ მეფეს უკავშირებს. მას იქ დღემდე თამარის სახელით მოიხსენიებენ და მისი ძალის სწამთ. თამარს მის დროს აშენებული ხიდების გამოც ემადლიერებიან, რომელიც ამდენი საუკუნის შემდეგაც თავის ფუნქციას არ კარგავს და ვერანაირი სტიქიური კატასტროფა ვერ აზიანებს. თურქეთის მაჭახელის მეჩეთებში ხის ოსტატმა ადგილობრივმა მოსახლეობა ორიგინალურობა გამოიჩინა და ეს მეჩეთები კლასიკური მეჩეთის არქიტექურიდან „გაათავისუფლეს“. მის ასაშენებლად ხის მასალა, ორნამენტებად კი ყურძენი, ფოთოლი, ამფორები გამოიყენეს.
თურქეთის მაჭახელის მოსახლეობის უმეტესობა დღემდე სახლებში, სოფლებში ერთმანეთთან მიმოსვლისას ქართულად ლაპარაკობენ და ისეთ ქართულ ლექსიკას ფლობენ, რომლის დიდი ნაწილი ქართულ მხარეში დავიწყებულია კიდეც. ეს ორი მოსახლეობა მსგავსებას არ ჰკარგავს. ორივე მხარეს გურჯი თავისი „ფეთქებადი“ ხასიათითა და უცხოსთან სიდინჯით გამოირჩევა. სტუმართმოყვარეობა კი ორივეგან ისევ უცვლელია. ზემო მაჭახლელები ქვემო მაჭახლელებს ხშირად სტუმრობენ. „მოქნილი“ და აქტიური საზღვარი მათ ერთმანეთთან მიმოსვლას აადვილებს. ასე რომ ნათესაური კავშირები აღდგენილია და ორ კულტურას შორის მოქცეული ახალი თაობა ერთმანეთთან საერთო ენას ისევ პოულობს.
წყარო: https://www.trt.net.tr/georgian/programebi/2023/08/08/kut-xe-kunchuli-nomeri-49-2022-2023-2021399
ბრიტანულ გაზეთ „ფაინენშელ თაიმსში“ (Financial Times) დაბეჭდილია სტატია სათაურით „მსოფლიოში არასტაბილურობა სუფევს, ამიტომ ევროპა უნდა შეიარაღდეს“, რომლის ავტორები არიან ფრიდრიხ მერცი (გერმანიის კანცლერი) და ემანუელ მაკრონი (საფრანგეთის პრეზიდენტი).
გთავაზობთ სტატიის შინაარსს:
„ჰააგაში ნატოს სამიტის ფონზე მსოფლიოში ქაოსური მოვლენები სუფევს: ბობოქრობენ ომები, ჩვეული ქცევის წესები და ნორმები ინგრევა, ხოლო დიდი ხნით განმტკიცებული რწმენები ეჭვის ქვეშ დგება. ამ ეპოქალური გამოცდის ჟამს გერმანია და საფრანგეთი - თავიანთ ევროპელ და ატლანტის ოკეანის გაღმა ნაპირზე მყოფ მეგობრებთან და მოკავშირეებთან ერთად ერთიანი და მტკიცე ფრონტით გამოდიან, რათა დაიცვან ჩვენი საერთო ფასეულობები, ჩვენი მოქალაქეების თავისუფლება და უსაფრთხოება“, - ნათქვამია სტატიის დასაწყისში.
ავტორთა აზრით, „ევროპაში არასტაბილურობის ძირითად წყაროს რუსეთი და მისი იმპერიალისტური ომები წარმოადგენს: „2008 წელს რუსეთი თავს დაესხა საქართველოს, შემდეგ, 2014 წელს - მოახდინა ყირიმისა და დონბასის ოკუპაცია, 2022 წელს კი კრემლის ჯარები უკრაინის დანარჩენ ტერიტორიაზე შეიჭრნენ. ვლადიმერ პუტინის მიზანია ძირი გამოუთხაროს ევროპულ უსაფრთხოებას, მეზობლებს თავს მოახვიოს უკანონო მეურვეობა, ისინი შიგნიდან გატეხოს და თავის ორბიტაზე გადაიყვანოს, საერთაშორისო მართლწესრიგს საფუძველი შეურყიოს. ეს ყველაფერი რუსეთის სტრატეგიულ ინტერესებს წარმოადგენს. ჩვენ არ შეგვიძლია ამ ყველაფერს შევურიგდეთ, ჩვენს კონტინენტზე მშვიდობა უნდა დავიცვათ“.
„თუ კრემლის ამჟამინდელი პოლიტიკის ტრაექტორია არ შეიცვლება, რუსეთი საფრანგეთისა და გერმანიის ურყევ და მტკიცე პოზიციის წინაშე აღმოჩნდება. ამჟამად სასწორზე დევს ევროპული სტაბილურობის ბედი ათწლეულების განმავლობაში.
ნატოს სამიტზე საფრანგეთი და გერმანია დაადასტურებენ თავიანთ მხარდაჭერას იმ ძალისხმევისადმი, რასაც აშშ მიმართავს კონფლიქტების შეწყვეტისათვის და მტკიცე მშვიდობის მისაღწევად. საფრანგეთი და გერმანია მხარს დაუჭერენ უკრაინის სუვერენიტეტს, ცეცხლის შეწყვეტის წინადადებას და გააძლიერებენ რუსეთზე ზეწოლას, მათ შორის სანქციების მეშვეობით“, - აღნიშნავენ სტატიის ავტორები, - „ჩვენ ვუზრუნველყოფთ, რომ უკრაინა კონფლიქტიდან გამოსვლის შემდეგ აყვავებული, ძლიერი და უსაფრთხო ქვეყანა გახდეს“.
როგორც სტატიაშია ნათქვამი, ამ მხრივ უკვე ბევრი რამ არის გაკეთებული - ევროკავშირი უკრაინას 130 მილიარდი ევროთი დაეხმარა. გარდა ამისა, ევროკავშირმა დაგმო კრემლის აგრესიული პოლიტიკა, რისთვისაც რუსეთს მკაცრი სანქციები აქვს დაწესებული. „მაგრამ ეს კიდევ ცოტაა. ამიტომ ჩვენ, დიდ ბრიტანეთთან ერთად, ხელს შევუწყობთ უკრაინის არმიის გაძლიერებას, განვაახლებთ უკრაინის თავდაცვით მრეწველობას იმ მიზნით, რომ სამომავლოდ მას რუსეთის სავარაუდო აგრესიის წარმატებით მოგერიება შეძლოს.
„რა თქმა უნდა, ჩვენი გეგმები მხოლოდ უკრაინას არ ეხება. როგორც ჩანს, ახლო მომავალში კონფლიქტურ გარემოში ცხოვრება მოგვიწევს - იმ მსოფლიოში, სადაც ჩვენი მოკავშირეების წინაშე ახალი დილემები და პრიორიტეტები დადგება. რუსეთის გარდა, ჩვენ, ალბათ, კიდევ ბევრი გამოწვევის მოწმენი გავხდებით. ამისათვის ახლავე უნდა ვიზრუნოთ“, - აღნიშნავენ ავტორები და იქვე მიუთითებენ: აუცილებელია ნატოს გაძლიერება - თავდაცვის სფეროს ალიანსის წევრების საერთო ბიუჯეტის 3,5% უნდა მოხმარდეს, 2%-ის ნაცვლად. დამატებითი ხარჯები აუცილებელია. მათი მეშვეობით ჩვენ იმ ბზარს ამოვავსებთ, რომელიც ნატოს სამხედრო პოტენციალს გაუჩნდა რევანშისტული რუსეთის პირისპირ“, - ხაზს უსვამენ ავტორები.
„ალიანსის უსაფრთხოების ქვაკუთხედად ბირთვული შეკავება რჩება: საფრანგეთს აქვს თავისი დამოუკიდებელი სტრატეგიული ბირთვული ძალები, რომლებსაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეაქვთ ნატოს საერთო უსაფრთხოების დაცვაში. გერმანიას უფლება აქვს მონაწილეობა მიიღოს ნატოს ბირთვული იარაღის ერთობლივ გამოყენებაში. გარდა ამისა, ერთობლივად ვიმუშავებთ შესყიდვების სისტემის რეფორმირებაში, რომელიც გამოიხატება უნიფიკაციაში, გამარტივებასა და გაზრდაში“, - ნათქვამია სტატიაში.
პუბლიკაციის დასასრულს, ავტორები აღნიშნავენ, რომ ნატო გააგრძელებს მჭიდრო თანამშრომლობას ევროკავშირთან, რათა უკეთ იქნას გამოყენებული ევროპის ტექნოლოგიური უპირატესობა [რუსეთის წინააღმდეგ]. „ჩვენ ვადასტურებთ სამოკავშირეო ერთიანობას, სოლიდარობას და ერთგულებას ჩვენი კონტინენტის თავისუფლების, მშვიდობისა და უსაფრთხოებისათვის“.
