USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Тбилиси
«Голос Армении» (სომხეთი): „თბილისის სომხური თეატრი: ტკბობა წინასწარ“
дата:  919

სომხეთის რუსულენოვანი გაზეთ „გოლოს არმენიი“-ში (Голос Армении) დაბეჭდილია სტატია სათაურით „თბილისის სომხური თეატრი: ტკბობა წინასწარ“ (ავტორი - სონია მელოიანი), რომელშიც განხილული და გადმოცემულია თბილისში მდებარე სომხური მნიშვნელოვანი კულტურული დაწესებულების - პეტროს ადამიანის სახელობის სომხური სახელმწიფო დრამატული თეატრის ახალი შენობის მშნებლობის მიმდინარეობა.

„ოდესღაც სომეხმა ისაია პიტოევმა თბილისში ამჟამინდელი შოთა რუსთაველის სახელობის ქართული ეროვნული თეატრის შენობა ააგო, ახლა კი ქართველი ბიძინა ივანიშვილი აშენებს თბილისში სომხურ თეატრს. ყველაფერი სწორია - ვალს გადახდა უნდა“, - ამბობდა დიდი თეატრალური რეჟისორი  და შ.რუსთაველის სახელობის ეროვნული სახელმწიფო  თეატრის ხელმძღვანელი რობერტ სტურუა. 

დიახ, ყველაფერი სწორია: 1898-1901 წლებში ცნობილმა თბილისელმა ვაჭარმა და მეცენატმა, სომეხმა ისაია პიტოევმა თბილისში თეატრის მდიდრული შენობა ააშენა, რომელიც 1,5 მილიონი ოქროს რუბლი დაჯდა. სხვათა შორის, მშენებლობაში ფული ჩადო აგრეთვე ცნობილმა ნავთობმრეწველმა, სომხური წარმომავლობის მქონე ფილანტროპმა ალექსანდრე მანთაშევმაც. რამდენი თანხაა დახარჯული ქართველი ბიზნესმენისა და ფილანტროპის ბიძინა ივანიშვილის მიერ თბილისის სომხური თეატრის ახალი შენობის აგებისათვის, ეს ჯერ-ჯერობით არავინ იცის. თეატრის გახსნამდე უკვე სულ ცოტაღა დარჩა, შენობა მთლიანად აგებულია, რჩება მხოლოდ მცირეოდენი შიდა სამუშაოები, ტექნიკური აღჭურვილობა... როგორც თეატრის ხელმძღვანელი არმენ ბაიანდურიანი აცხადებს, მთელ საქართველოში თეატრის ასეთი დიდებული შენობა მეორე არსად არ არის. იგი მართალს ამბობს“, - წერს სტატიის ავტორი.

ძველი შენობისაგან დიდებული ისტორიის მქონე თეატრს მხოლოდ პორტიკი და ცენტრალური შესასვლელის სვეტები შემორჩა. დახეთქილი და ბათქაშაცვენილი კედლების, გაცვეთილი კიბეების, დაზიანებული სახურავის ნაცვლად ჩვენ ვხედავთ მარმარილოს კიბეებს, დიდ თანამედროვე სცენას, დიდებულ დარბაზს, რომელშიც მაყურებლისთვის 120 სავარძელი უნდა დაიდგას.... შენობას აქვს ღი დიდი ბალიუსტრადიანი ბალკონი, საიდანაც თბილისის ხედი იშლება.

„ჩვენს თეატრში თაობათა ცვლა მიმდინარეობს. დასში ბევრი ახალგაზრდაა, რომლებიც მშობლიური თეატრის სცენაზე ჯერ არც გასულან. საბედნიეროდ, ეს პერიოდი უკვე მთავრდება. მე უსაზღვროდ მადლობელი ვარ არა მხოლოდ ბიძინა ივანიშვილისა, არამედ მთელი საქართველოსი, რომელიც ასეთ დიდ ყურადღებას იჩენს სომხური ტეატრის მიმართ“, - ამბობს არმენ ბაიანდურიანი „გოლოს არმენიის“ კორესპონდენტთან საუბარში.

სტატიაში საკმაოდ ფართოდაა გადმოცემული თეატრის ისტორია, შემოქმედებითი მიღწევები, საქართველოში მცხოვრები სომხური საზოგადოების ძალისხმევა კულტურის ამ მნიშვნელოვანი კერის განვითარების მიზნით - როგორც წარსულში, მე-20 საუკუნეში, ისე დღევანდელ პირობებში.

„სომხური თეატრის ადმინისტრაცია უკვე გადავიდა ახალ შენობაში. კიდევ ცოტაც და დასი მუშაობას დაიწყებს... ჩვენ იმედით ველოდებით შემოსდგომას, რათათბილისში ისევ გავემგზავროთ და მონაწილეობა მივიღოთ სომხური თეატრის ახალი შენობის საზეიმო გახსნაში, რომელიც საქართველოში უნიკალური და განუმეორებელია. ეს არა მარტო სიხარულს გვანიჭებს, არამედ გლობალურ ოპტიმიზმს გვისახავს - ჩვენს ახლოს არის ქვეყანა, სადაც თეატრები კი არ იხურება, არამედ იხსნება...“, - წერს ავტორი.

წყარო: https://golosarmenii.am/article/176352/tbilisskij-armyanskij-teatr--predvkushenie

 

аналитика
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати