,
საფრანგეთში 1997 წელს ჩავედი NATO-ს სტიპენდიით და სტაჟირება გავიარე ექს-მარსელის უნივერსიტეტის ფარმაცევტული ფაკულტეტის ფარმაკოგნოზიის ლაბორატორიაში.
უცხოელ კოლეგებთან ერთად, ამავე უნივერსიტეტის ბაზაზე, განვახორცილე ორი სამეცნიერო პროექტი, რომლის მიზანი იყო ბიოლოგიურად აქტიური ნაერთების გამოვლინება საქართველოს ენდემურ მცენარეებში, მათგან მედიკამენტების შექმნის პერსპექტივით. სტაჟირებები გავიარე გრაცის (ავსტრია) და ლიეჟის (ბელგია) უნივერსიტეტების ლაბორატორიებშიც.
2004 წლიდან კვებეკის (კანადა) უნივერსიტეტში ვხელმძღვანელობ სამეცნიერო პროექტებს; ვკითხულობ კლასიკური ფარმაკოგნოზიის სალექციო კურსს, როგორც დოქტორანტებისთვის, ასევე მაგისტრატურის სტუდენტებისთვის. ჩვენთან ქართველი დოქტორანტები და პოსტდოქტორანტები ყოველ წელს გადიან სტაჟირებას. მათთვის ლაბორატორიაში ჩატარებული ყველა კვლევა უფასოა. კვებეკის უნივერსიტეტსა და თსსუ-ს შორის გავაფორმეთ მემორანდუმი, რის საფუძველზეც კანადელმა მეცნიერებმა რამდენჯერმე ჩაატარეს სალექციო კურსი. ამჟამად კვლევებს რამდენიმე მიმართულებით ვაწარმოებთ.
ასევე, ვარ თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტის, იოველ ქუთათელაძის სახელობის ფარმაკოქიმიის ინსტიტუტის უფროსი მეცნიერ თანამშრომელი. ინსტიტუტში შექმნილია ოცდაათამდე ორიგინალური სამკურნალო პრეპარატი, რომელთაგან ნაწილის წარმოება და ექსპორტი ხორციელდება. ვარ კავკასიური სუროს ფოთლებიდან მიღებული, ბრონქოსპაზმოლიზური მედიკამენტის - “კავსურონი”-ს თანაავტორი; ვფლობთ რამდენიმე პატენტს. ვთვლი, რომ სახელმწიფოსგან მეტი ყურადღების შემთხვევაში, ინსტიტუტს საკუთარი პოტენციალის სრულად რეალიზება შეუძლია ახალი ორიგინალური მედიკამენტების შექმნისა და მათი ექსპორტის მიმართულებით. მიმაჩნია, რომ ფარმაცევტული მეცნიერების ხელშეწყობა საქართველოსთვის პრიორიტეტი უნდა იყოს. სასწრაფოდ გადასახედია მეცნიერების მართვის სისტემა. ამჟამინდელი სისტემა მოძველებულია და ვერ პასუხობს იმ მოთხოვნებს, რასაც დასავლურ სამეცნიერო სივრცესთან ინტეგრაცია ითვალისწინებს.
უკეთესი მართვის სიტემის შემუშავების შემთხვევაში, გაძლიერდება ახალგაზრდა კადრების მეცნიერებით დაინტერესება, გამარტივდება უცხოეთში მომუშავე მეცნიერთა ჩართულობა ქართულ საგანმანათლებლო და სამეცნიერო სივრცეში. უნივერსიტეტებში და კვლევით ინსტიტუტებში დამკვიდრდება ჭეშმარიტი აკადემიური თავისუფლება. მსგავს ცვლილებებს, სახელმწიფოსგან ფინანსურ უზრუნველყოფაზე მეტად, ხელისუფლების პოლიტიკური ნება სჭირდება.
წყარო:Speech • სფიჩი
