,
"სოლიდარობის პლატფორმა" ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის დირექტორის ზაზა აბაშიძის თანამდებობიდან გადაყენების მოთხოვნით განათლებისა და მეცნიერების მინისტრს მიმართავს. მიმართვაში აღნიშნულია, რომ ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის დირექტორმა 2 მაისს "ფეისბუკში" გამოქვეყნებულ კომენტარში აზერბაიჯანელი თემის მიმართ განაცხადა: „უნდა ჩაკეტო სოფელში და ამოხოცონ“, რაც საზოგადოებაში ქსენოფობიური და რასისტული განწყობების გაღვივებას იწვევს.
„იმ ფონზე, როცა ქვემო ქართლის მუნიციპალიტეტების ჩაკეტვის შემდეგ, საქართველოს აზერბაიჯანელი თემი მასობრივად კიდევ ერთხელ გახდა სიძულვილის ენის ობიექტი, საჯარო მოხელის მხრიდან მსგავსი განცხადებები კიდევ უფრო მეტად აღვივებს საზოგადოებაში საქართველოს აზერბაიჯანელი თემის მიმართ რასისტულ განწყობებს და ხელს უშლის სამართლიანი, თანასწორი და ინკლუზიური საზოგადოების მშენებლობის და ინტეგრაციის პროცესს”, - აღნიშნავს "სოლიდარობის ქსელი"
ქსელში მიიჩნევენ, რომ არადომინანტური ეთნიკური და რელიგიური ჯგუფების მიმართ ასეთი განცხადებების პოპულარიზაციის და გავრცელების შესაკავებლად, ხელისუფლებამ შესაბამისი რეაგირება უნდა მოახდინოს და დაკავებული თანამდებობიდან დაუყოვნებლივ გადააყენოს ზაზა აბაშიძე.
ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის დირექტორმა ზაზა აბაშიძემ 5 მაისს „ფეისბუკზე“ განმარტა ბოლნისის მუნიციპალიტეტის სოფელ მუშევანში მომხდარი ფაქტის შესახებ დაწერილი საკუთარი კომენტარი. აქვე მან უცენზურო სიტყვების გამო ბოდიში მოიხადა, თუმცა ბოდიშის მოხდისკენ მოუწოდა მათაც, ვინც მას ეთნიკური შუღლის გამღვივებლად მიიჩნევს:
"ყველას, ვინც შეგნებულად თუ შეუგნებლად არღვევს საგანგებო რეჟიმს და, ამით საფრთხეს უქმნის სხვას, იქცევა ვირუსის გამავრცელებლად და პრაქტიკულად მკვლელად! ზუსტად იგივეს დავწერდი, მსგავსი ფაქტი რომ მომხდარიყო საქართველოს ნებისმიერ კუთხესა თუ სოფელში.
აი, ჩემი კომენტარების შინაარსი მეგობრის სტატუსზე უცენზურო სიტყვების გარეშე!
რაც შეეხება აჟიოტაჟს, როგორც ჩანს ამ ვაი-პოლიტიკოსებს მართლა აღარაფერი აქვთ სათქმელი და ქართული ანდაზისა არ იყოს „მიზეზ-მიზეზ დოს მარილი აკლია“, - წერს ზაზა აბაშიძე.
ზაზა აბაშიის 2 მაისს "ფეისბუკში" გამოქვეყნებული კომენტარი კი მოჰყვა ფაქტს, როდესაც სოფელ მუშევანში ადგილობრივებმა მედპერსონალს ხელი შეუშალეს ინფიცირებულების ჰოსპიტალიზების პროცესში. კერძოდ, ამ შემთხვევის შემდეგ ზაზა აბაშიძემ „ფეისბუკზე" დაწერა, რომ სოფლის მცხოვრებლები უნდა „ჩაკეტონ და ამოხოცონ“. ამ ფრაზას თან ერთვოდა გინება.
აღნიშნულ განცხადებას მოგვიანებით მოჰყვა ძალადობის მოწოდების შემცველი მეორე განცხადებაც.
ეთნიკურად აზერბაიჯანელი მოქალაქეების მიმართ ქსენოფობიური გამონათქვამების გამო 4 მაისს ზაზა აბაშიძის თანამდებობიდან გადაყენება და კანონის შესაბამისად დასჯა მოითხოვა „ევროპულმა საქართველომ”, ხოლო “ნაციონალურმა მოძრაობამ“ მის წინააღმდეგ სისხლის სამართლებრივი დევნის დაწყების მოთხოვნით პროკურატურას მიმართა.
ქვემო ქართლის მცხოვრებთა მიმართ გამოქვეყნებულ სიძულვილის შემცველ კომენტარებს პლატფორმა „არა ფობიაც“ გამოეხმაურა. პლატფორმისათვის კატეგორიულად მიუღებელია ზაზა აბაშიძის კომენტარები, რომლებიც „არა ფობიას“ თანახმად, აღვივებს ეთნიკურ შუღლს და ხელს უწყობს ისედაც მოწყვლადი უმცირესობის საზოგადოებისგან უფრო მეტად გარიყვას.
წყარო: radiotavisupleba.ge
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
