,
გივი ენდელაძე
სიზმრები ერთ-ერთი ყველაზე ამოუცნობი და ამაღელვებელი გამოცდილებაა ჩვენს ცხოვრებაში, ამიტომაც ბუნებრივია სურვილი გვქონდეს, გავიგოთ რაც შეიძლება მეტი სიზმრების ფსიქოლოგიაზე.
სიზმრები მნიშვნელოვან როლს თამაშობდა ადამიანების ცხოვრებაში ჯერ კიდევ ძვ. წ. 3100-იანი წლებიდან, როცა მესოპოტამიის ცივილიზაცია დაიბადა და მაშინ მმართველობითი გადაწყვეტილებების უმეტესობა, სიზმრების განმარტებების მიხედვით მიიღებოდა. რომალების ერაში, ზოგიერთი სიზმარი სენატს გადაეცემოდა გასაანალიზებლად და განსამარტავად. ფიქრობდნენ, რომ სიზმრები ღმერთის გამოგზავნილი შეტყობინებები იყო. სიზმრების ამხსნელები მთავრსარდლებს და ჯარის წინამძღვრებსაც ახლდნენ ხოლმე თან! და დღევანდელ დღემდეც კი, ჩვენ ვეძებთ განმარტებებს, თუ რას მიანიშნებენ სიზმრები. თუმცა, სიზმრებთან დაკავშირებულმა უმეტესმა ინფორმაციამ დაკარგა მისტიურობა და ახლა ისინი ფსიქოლოგიის ჭრილში განიხილება.
დამატებით, შეიძლება ითქვას, რომ მრავალი ხელოვანის თუ მეცნიერის შთაგონება სიზმრებიდან მოსულა.
გთავაზობთ საინტერესო ფაქტებს სიზმრების შესახებ..
გაღვიძებიდან 5 წუთში, ნანახი სიზმრების ნახევარი გვავიწყდება. 10 წუთის შემდეგ კი 90 %.
ადამიანებს, რომლებმაც მხედველობა დაბადების შემდეგ დაკარგეს, შეუძლიათ სიზმრებში სურათების დანახვა. ვინც უსინათლო დაიბადა, სიზმრად ვიზუალს არ ხედავენ, თუმცა აქვთ ვიზუალური სიზმრის თანასწორი სიზმრები, რასაც სხვა შეგრძნებები ანაზღაურებენ, ყნოსვა, სმენა, შეხება და ემოცია.
ყველა ადამიანი ხედავს სიზმარს (ზოგიერთი ექსტრემალური ფსიქოლოგიური დარღვევის მქონეთა გამოკლებით). თუ ფიქრობ, რომ სიზმრებს არ ნახულობ – უბრალოდ გავიწყდება ყველა სიზმარი.
ჩვენი გონება არ იგონებს სახეებს – ვხედავთ რეალურ სახეებს და რეალურ ადამიანებს, რომლებიც აქამდე უკვე გვინახავს, თუმცა შეიძლება არ ვიცნობდეთ მათ, ან არ გვახსოვდეს. ჩვენ ყველა ცხოვრების მანძილზე ასიათასობით სახეს ვხედავთ, შესაბამისად ჩვენ გონებას პერსონაჟების უსასრულო მარაგი გააჩნია.
იმ ადამიანების 12 %, რომელთაც მხედველობა გააჩნიათ, გამორჩეულად ხედავენ შავ-თეთრ სიზმრებს. დარჩენილ პროცენტს ფერადი სიზმრები აქვს. 1915 წლიდან 1950-იან წლებამდე ჩატარებული გამოკვლევებით, სიზმრების უმეტესობა შავ-თეთრი იყო, თუმცა ამ შედეგმა ცვლილება განიცადა 1960-იანი წლებიდან. დღეს, 25 წლამდე ადამიანების მხოლოდ 4.4 % ხედავს ფერად სიზმრებს. კვლევების მიხედვით ვგებულობთ, რომ ეს ცვლილება დაკავშირებულია შავ-თეთრი ტელევიზიიდან და შოუებიდან ფერადზე გადასვლასთან.
როცა ჩვენ რაიმე კონკრეტულზე თემაზე ვხედავთ სიზმარს, იშვიათადაა მისი მნიშვნელობა ამ თემას ემთხვეოდეს. სიზმრები ღრმად სიმბოლური ენით გვესაუბრებიან.
ყველაზე ხშირად სიზმარში მღელვარებას განვიცდით. სიზმარში ნეგატიური ემოციები გაცილებით ხშირია, ვიდრე პოზიტიური.
საშუალოდ, ღამის მანძილზე ერთი ან ორი საათი ვხედავთ სიზმრებს.
სხვადასხვა ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა, ცხოველებში ძილისას იგივე ტვინის ტალღების აქტივობა აჩვენა, რაც ადამიანებს აქვთ. დააკვირდით მძინარე ძაღლს. ზოგჯერ მისი თათები იგივე მოძრაობას აკეთებს, რასაც სირბილისას და ქოშინის მსგავს ხმას გამოსცემს თითქოს რაიმეს მისდევდეს.
მამაკაცები უმეტესად სიზმარში სხვა მამაკაცებს ხედავენ. მამაკაცების სიზმარში პერსონაჟების 70%-მდე მამრობითი სქესისაა. მაშინ როცა, ქალების სიზმარში პროცენტები დაახლოებით თანაბარია. ამის გარდა, კაცებს როგორც წესი, სიზმარში მეტად აგრესიული ემოციები აქვთ ხოლმე.
სიზმარში შესაძლებელია გქონდეს სექსი და გამოსცადო იმაზე უფრო ძლიერი ორგაზმი, ვიდრე რეალურ ცხოვრებაში. ლუციდური სიზმრისას გამოცდილი შეგრძნებები (შეხება, სიამოვნება…) შესაძლებელია იყოს ისეთივე სასიამოვნო და ძლიერი (ან უფრო ძლიერიც კი), ვიდრე ეს რეალურ ცხოვრებაშია.
ორიგინალი სტატიის ავტორი: https://www.boredpanda.com/author/linadavidaviciute
