1970 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის საკვალიფიკაციოს ორ-მატჩიან დაპირისპირებაში ერთმანეთს ორი ცენტრალური ამერიკის სახელმწიფოს ნაკრები - ჰონდურასი და სალვადორი შეხვდა.
მატჩამდე ბევრი უსიამოვნო რამ მოხდა ამ ორ ქვეყანას შორის. 60-იანების ჰონდურასში მიწების უმეტესობა დიდ კორპორაციებს ეკავათ. ერთ-ერთი იყო გაერთიანებული ხილის კომპანია, რომელმაც მიწის 10%-ის დაკავებით, ერთგვარი მონოპოლია დაამყარა. ცოტა ხანში კი ამ კომპანიამ რამდენიმე სხვა დიდ კომპანიასთან ერთად დაარსა "ჰონდურასელ ფერმერთა და რანჩოელთა ეროვნული ფედერაცია", ისინი კი სახელმწიფო მეთაურს, გენერალ ოსვალდო ლოპეს არელანიოს სთხოვდნენ, რომ დაეცვა მცირე და მსხვილ მიწათმფლობელთა ქონება.
1962 წელს ჰონდურასმა ახალი მიწის რეფორმა გამოსცა, რომელიც 5 წლის შემდგომ აღსრულდა. ამ კანონის ძალით ცენტრალურმა მთავრობამ და მუნიციპალიტეტებმა დაიკავეს სალვადორელი იმიგრანტების მფლობელობაში მყოფი მიწის დიდი რაოდენობა არალეგალურად და გადაანაწილეს იქაურ ჰონდურასელებზე, მიუხედავად იმიგრანტ ფერმერთა და მაცხოვრებელთა პრეტენზიებისა საკუთრებისა და იმიგრაციის სტატუსზე. სწორედ ამან გამოიწვია ურთიერთობის გაუარესება ამ ორ ხალხს შორის, რამაც მალე უბიძგა მათ შეიარაღებული კონფლიქტისკენ.
1969 წლის 8 ივნისი, ტეგუსიგალპა, პირველი მატჩი საკვალიფიკაციოს პლეი-ოფის. მატჩამდე ჰონდურასელმა ფანებმა შეავიწროვეს მეტოქე ფეხბურთელები სასტუმროსთან ღამით. თამაში მასპინძლებმა 1-0 მოიგეს, რასაც სტუმართა ფანების მხრიდან სტადიონისთვის ცეცხლის გახსნა მოჰყვა. 1 კვირის თავზე კი შური იძიეს სალვადორელებმა: სასტუმროსთან სისხლიანი ამბოხით, მატჩის საწყის წუთებში ჰონდურასის დროშისკენ შავი ნაჭრის სროლითა და 3-0 ანგარიშის მოგებით. 26 ივნისს კი დაინიშნა გადამწყვეტი თამაში მეხიკოში, რომელშიც 3-2 იმარჯვეს სალვადორელებმა დამატებით დროში, ცოტა ხანში ჰაიტიც დაჯაბნეს და მსოფლიოს საგზური მოიგეს.
თუმცა მანამდე ჰონდურასის მთავრობამ სალვადორს გამოუცხადა, რომ ჯერ კიდევ არ მიუღია საჭირო ზომები მათი ხალხის მიერ ჰონდურასში ჩადენილი გენოციდის მიმართ, რომელიც მატჩის პარალელურად მოეწყო.
ორ ქვეყანას შორის მცირე შეტაკებები დაიწყო, რომელიც 3 ივლისიდან 13 ივლისამდე მიმდინარებოდა. 14-17 ივლისს კი ომი დაიწყო. სალვადორმა მიაღწია მცირე წარმატებებს, თუმცა კონტრშეტევისას ჰონდურასის ჯარმა მტრისთვის სერიოზული ზიანის მიყენება შეძლო, მაგრამ ბოლოს თავდაცვაში ჩაჯდომა მოუწიათ, რა დროსაც მოკლეს სალვადორელი კაპიტანი გილერმო რეინალდო კორტეზი. 18-ში, საბოლოოდ, ხელი მოეწერა ცეცხლშეწყვეტის შეთანხმებას. სალვადორმა 107 ადამიანი დაკარგა, 593 დაუშავდა და 3 საჰაერო მფრენი განადგურდა. ჰონდურასს 99 კაცი გარდაეცვალა და 66 დაიჭრა.
წლების შემდეგ ხელი მოეწერა მშვიდობის ხელშეკრულებასა და საზღვრის დემარკაციის ხელშეკრულებას. ცალკე სადაო ტერიტორიად ქცეული ფონსეკას ყურე კი მშვიდობის ზონად გამოცხადდა.
ესეც ფეხბურთის სამწუხარო რეალობაა, ომის საბაბად გამოყენებული.