,
„ძალიან მაღალ ეკონომიკურ ფასს გადავიხდით“ - რონდელის ფონდის ევროპული კვლევების ცენტრის დირექტორი აცხადებს, რომ ამერიკის მხრიდან მმართველი პარტიის წარმომადგენლების დასანქცირების შემდეგ, არ არის გამორიცხული ევროკავშირმაც საქართველოსთან ურთიერთობების დროებით გაყინვის გადაწყვეტილება მიიღოს, შეჩერდეს ის პირდაპირი დახმარება, რასაც ქვეყანა აშშ-დან და ევროკავშირიდან იღებს, გაუარესდეს ქვეყნის საინვესტიციო რეიტინგი და ქართული კომპანიებიდან უცხოური კაპიტალის გადინება დაიწყოს.
„ევროკავშირში ზუსტად იგივე განწყობაა, რაც აშშ-ში. ევროკავშირს აქვს რამდენიმე პრობლემა ამ შემთხვევაში, სწრაფად მოქმედებისთვის. ერთია, რომ ვართ კანდიდატი სახელმწიფო, ვართ ევროკავშირის გაფართოების ნაწილი, ასე მარტივად კანდიდატი სახელმწიფოსთვის სანქციების დაწესება, გაუქმება ვიზალიბერალიზაციის, დასჯა, მისი პარლამენტის დიდი ნაწილის და მთავრობის დიდი ნაწილის დასანქცირება, ეს ყველაფერი ამ პოლიტიკის კონტექსტში, შეიძლება აღმოჩნდეს კონტრპროდუქტიული. აქ ხომ ევროკავშირის გაფართოებაზეა საუბარი, ამიტომ რასაც გაფართოების პოლიტიკაში ევროკავშირი აწარმოებს და რაზედაც მუშაობს, პრაქტიკულად ის უნდა მოიკვეთოს, ამიტომ მარტივი გადასაწყვეტი არ იქნება, მიუხედავად იმისა, რომ მსგავსი განწყობებია, როგორც აშშ-ში.
არის წინააღმდეგობა 1-2 ქვეყნის მხრიდან, რომლებიც ჯერ არ არიან მომხრეების სანქციების, მაგრამ აშშ-ში მიღებული ზომები და მის მერე განვითარებული სიტუაცია, თუ დაინახეს, რომ აშშ-ს ზომებმა არანაირი გავლენა არ იქონია და ხელისუფლება აგრძელებს ისევ ისეთ კურსს და იყენებენ ძალადობას, მაშინ ევროკავშირი ერთსულოვნებას მიაღწევს ამ საკითხში, რომ პოლიტიკის დაზიანების მიუხედავად საქართველოსთან გაყინოს ურთიერთობები რაღაც დროით, სანამ ხელისუფლება არ შეიცვლება, თუმცა ხალხთან შეინარჩუნებენ ურთიერთობას, რადგან მუხტი მაღალია“,- აცხადებს კახა გოგოლაშვილი.
მისი თქმით, ამის ეკონომიკური ფასი ძალიან მაღალია. გარდა იმისა, რომ 700-800 მილიონის დახმარებას იღებს ქვეყანა აშშ-სა და ევროკავშირისგან და ამის დაკარგვის საფრთხე არსებობს, დაფინანსება შეიძლება შეაჩერონ მსხვილმა ფინანსურმა ინსტიტუტებმა, შემცირდეს პირდაპირი და პროფილური ინვესტიციები. საუბარია მილიარდობით თანხაზე, რასაც გოგოლაშვილის თქმით, ქვეყნის ეკონომიკა საერთაშორისო იზოლაციის პირობებში დაკარგავს.
„დაუსრულებლად შეგვიძლია ვილაპარაკოთ იმ ზიანზე, რასაც მივიღებთ. ევროკავშირის და აშშ-ს პირდაპირი დახმარების რაოდენობა - დაახლოებით 700-800 მილიონი წელიწადში მოდის ისეთ პროექტებში, რომლებიც არის ტექნიკური დახმარების პროექტები და საბიუჯეტო დახმარების პროექტები. წარმოიდგინეთ, რომ ეს თანხა ამოვიდა ეკონომიკიდან. მეორეა გრძელვადიანი კრედიტები სხვადასხვა სახის ინფრასტრუქტურულ პროექტებში, არამარტო აშშ-ს მთავრობის მხარდაჭერით, ასევე ევროკავშირიდან. საფინანსო ინსტიტუტების დაფინანსებული მშენებლობებიც გაჩერდება, მსოფლიო ბანკის პროექტებიც გაჩერდება, მილიარდებზეა საუბარი, რომელიც მოაკლდება ჩვენს ეკონომიკას.
პირდაპირი დარტყმა შეიძლება მიადგეს ჩვენს საინვესტიციო რეიტინგს, რომლის დაცემა გამოიწვევს რა თქმა უნდა პირდაპირი და ასევე პორტფელური ინვესტიციების შემცირებას. ქართულ ბანკებში, ასევე დიდი კომპანიებშიც დიდი წილია უცხოური კაპიტალის, მათი გადინებაც შეიძლება მოხდეს, საკუთარს აქციებს ან გაასხვისებენ ან შეწყვეტენ დაფინანსებას. გასათვალისწინებელია მოსახლეობის გადინება, კვალიფიციური პერსონალის გაქცევა.
სანქციების ქვეშ ქვეყნები ცხოვრობენ, მაგრამ როგორც ცხოვრობენ? როგორც ცხოვრობენ ირანში. პრეზიდენტის ვერტმფრენი ჩამოვარდა იმის გამო, რომ ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში ვერ მოახერხეს ნაწილების გამოცვლა, სანქციების გამო. საქართველო ირანზე უფრო ძლიერი ქვეყანაა? იმათ ნავთობი მაინც აქვთ, აქვთ შიდა რესურსები, რომლითაც ახერხებენ თავის გატანას, მაგრამ საქართველოსთვის ეს საერთაშორისო იზოლაცია ეკონომიკური თვალსაზრისით დამღუპველი იქნება.
ამას მოჰყვება შედეგი ის, რომ თუ მთავრობა დარჩა ამის კომპენსაცია მოახდინოს ჩინეთთან და რუსეთთან ურთიერთობის გაღრმავებით, რასაც მოჰყვება მძლავრი პოლიტიკური შედეგები. ჩვენ გადავიქცევით მაგათი ინტერესების გამტარებლად და აგენტად. მაშინ მართლა ყველანი გავხდებით აგენტები, გავხდებით რუსეთის ინტერესების აგენტი ქვეყანა და ასეთი კვალიფიკაცია გვექნება საერთაშორისო თანამეგობრობაში. თუ ხელისუფლება შეიცვლება ყველა ეს პრობლემა მოიხსნება. ეს იქნება სტიმული ევროკავშირისთვის დააჩქაროს მოლაპარაკება და გაგვიორმაგოს დახმარება“,-განაცხადა კახა გოგოლაშვილმა „საქმის კურსთან“ ინტერვიუში.
წყარო:https://bm.ge/
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
