USD 2.7075
EUR 3.1272
RUB 3.3424
Тбилиси
«Frankfurter Rundschau» (გერმანია): „საქართველო: დაკვირვება ფეთქებადსაშიშ სიტუაციაზე“
дата:  505

გერმანული გაზეთი „ფრანკფურტერ რუნდშაუ“ (Frankfurter Rundschau) 8 აგვისტოს ნომერში ბეჭდავს სტატიას სათაურით „საქართველო: დაკვირვება ფეთქებადსაშიშ სიტუაციაზე“ (ავტორი - ერკან ფეხლივანი). მასში გადმოცემულია ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისიის ხელმძღვანელის დიმიტრიოს კარაბალისის საუბრის შინაარსი, რომელშიც იგი ეხება რუსეთის დამოკიდებულებას „სამხრეთ ოსეთთან“ და აფხაზეთთან, როგორ შეიცვალა სიტუაცია რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყების შემდეგ და ა.შ.

გთავაზობთ პუბლიკაციის შინაარსს:

ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისიის ანგარიშის მიხედვით, ამჟამად რუსეთის მიერ ოკუპირებულ აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთი დისლოცირებულ სამხედრო ბაზებში, უკრაინის ომის გამო, სულ უფრო ნაკლები პირადი შემადგენლობა და სამხედრო ტექნიკა რჩება. ომმა ის გამოიწვია, რომ რუსეთი იძულებული გახდა საზღვარგარეთ არსებული ბაზების რესურსები ფრონტზე გაეგზავნა. და მაინც, რუსეთ-საქართველოს ომიდან 15 წლის შემდეგ, ბერძენი დიპლომატი, ევროკავშირის მისიის ხელმძღვანელი დიმიტრიოს კარაბალისი თვლის, რომ სიტუაცია მაინც რთული რჩება. ბევრი საკითხი ჯერ კიდევ მოუგვარებელია.

200-წევრიან მისიაში, რომელიც ევროკავშირის გადაწყვეტილებით, ქართული მხარის მიერ კონტროლირებულ ტერიტორიიდან დაკვირვებას აწარმოებს რუსების მიერ ოკუპირებულ რეგიონებზე (დროებით გამყოფ სადემარკაციო ხაზის - ადმინისტრაციული საზღვრის გასწვრივ), 23 გერმანელიც შედის, ისინი ძირითადად საპოლიციო ფუნქციას ასრულებენ სამხრეთ ოსეთთან (390 კილომეტრიან პერიმეტრზე) და აფხაზეთთან (150 კმ.). დღეისათვის დიმიტრიოს კარაბალისი არ თვლის, რომ კონფლიქტის განახლების საფრთხე არსებობს: „რუსებს თავიანთ ბაზებზე ფაქტიურად აღარც პერსონალი არ ჰყავთ, აღარც ტექნიკა, მათ სიტუაციის გამწვავება აღარ შეუძლიათ“. მისიის ხელმძღვანელი ასევე გულისხმობს ქართულ მხარესაც, რომელსაც რუსეთთან ურთიერთობის გართულება არ სურს.

„საქართველო აზერბაიჯანი არ არის“

მეზობელი აზერბაიჯანისაგან განსხვავებით, რომელმაც თავისი არმიის გადაიარაღება განახორციელა ნავთობით მიღებული მილიარდიანი შემოსავლებით და სომხეთის მიერ ოკუპირებული მთიანი ყარაბაღი ჯარის მეშვეობით დაიბრუნა, საქართველოს მსგავსი შესაძლებლობა და რესურსები არ აქვს. „ვცდილობთ სიწყნარე და მშვიდობა შევინარჩუნოთ“, - ამბობს დიმიტრიოს კარაბალისი, თუმცა, დაძაბულობა ნებისმიერ დროს შეიძლება გამწვავდეს: „ერთ მცირე ნაპერწკალს დიდი ხანძრის გამოწვევა შეუძლია“.

მისიის ხელმძღვანელი საფრთხის გამომწვევ მიზეზად მიიჩნევს იმ გარემოებას, რომ რუსეთმა სამხრეთ ოსეთიდან და აფხაზეთიდან თავისი მეტ-ნაკლებად გამოცდილი პერსონალი უკრაინის ფრონტზე წაიყვანა და მათ ნაცვლად ახალგაზრდა, გამოუცდელი ჯარისკაცები და მესაზღვრეები მოყვანა, რომლებიც მოუმზადებლები არიან და ადგილებზე არსებულ სიტუაციას არ იცნობენ. „მათ არ იციან, ვინ ვართ ჩვენ, რას ვაკეთებთ. მოსალოდნელია პროვოკაციები, რაც უსაფრთხოებას ემუქრება, - ხაზს უსვამს დიმიტრიოს კარაბალისი, - ამიტომაც ჩვენ ვავრცელებთ ფურცლებს რუსულ ენაზე დაბეჭდილი ტექსტით, რათა მათ ავუხსნათ მისიის ფუნქციები და მნიშვნელობა“.

„უთანხმოება ისევ არსებობს...“

რეგიონში ბევრი ადამიანისათვის ეს კონფლიქტი ეგზისტენციალურია - ზოგჯერ ხდება უთანხმოება წყლის რესურსებისა და ელექტროგადამცემი ხაზების გამო, ან სულაც ფერმერების ძროხის მიზეზით, რომელმაც უნებლიედ „საზღვარი გადაკვეთა“ და „საქართველოს მიერ კონტროლირებულ ტერიტორიაზე“ აღმოჩნდა. ასეთ სიტუაციებში ჩვენ საქმეში ვერევით ხოლმე. ჩვენსა და რუსებს შორის შორის მოქმედებს „ცხელი ხაზი“, რომლითაც ერთმანეთს პრობლემებს ვატყობინებთ და მათ გადაჭრას ოპერატიულად ვცდილობთ“.

დიმიტრიოს კარაბალისის თქმით, ადმინისტრაციულ საზღვარზე მოქმედებს საკონტროლო-გამშვები პუნქტები, რომელთა მეშვეობით აფხაზეთისა და „სამხრეთ ოსეთის“ მცხოვრებლები ქართული მხარის მიერ კონტროლირებულ ტერიტორიაზე სამკურნალოდ და [პროდუქტების შესაძენად] გადმოდიან.

„კონფლიქტი პოლიტიკოსებმა უნდა მოაგვარონ“

„ჩვენ აქ კონფლიქტის მოსაგვარებლად არ ვართ“, - ხაზს უსვამს მისიის ხელმძღვანელი, - ეს პოლიტიკოსების საქმეა’. მისი აზრით, ალბათ, საჭიროა ევროკავშირმა მეტი ძალისხმევა განახორციელოს საქართველოს მიმართ, რომ პრობლემის მოგვარების პროცესი ადგილიდან დაიძრას. საქართველოში ბევრი პოლიტიკოსი არ თვლის, რომ თბილისმა ომი წააგო. „მოლაპარაკებისათვის კომპრომისები აუცილებელია“, - თვლის დიმიტრიოს კარაბალისი.

ომის დროს საქართველომ თავისი ტერიტორიის 20%-ზე კონტროლი დაკარგა. რუსეთი ერთ-ერთი იმ ქვეყანათაგანია, რომლებმაც აფხაზეთ-სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა აღიარეს. მართალია, სიტუაცია ჯერ-ჯერობით უცვლელია, მაგრამ როგორც კარაბალისი თვლის,  ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისიის მოქმედება, რომელიც 2008 წლის პირველი ოქტომბრიდან დაიწყო, კიდევ უნდა გაგრძელდეს.

წყარო: www.fr.de/politik/russland-georgien-brisante-beobachtungen-technik-abchasien-suedossetien-zr-92445826.html

 

общество
მეუფე შიო - განსაკუთრებით გვამხნევებს ღირსი გაბრიელის სიტყვები, რომ სულიწმინდის მადლს არასდროს დაუტოვებია საქართველო და არც არასდროს მოაკლდება

მხოლოდ გულმოწყალე ადამიანმა შეიძლება დაიმკვიდროს სასუფეველი, - ამის შესახებ საპატრიარქო ტახტის მოსაყდრემ, სენაკისა და ჩხოროწყუს მიტროპოლიტმა შიომ (მუჯირი)სულთმოფენობიდან ოცდამეერთე კვირას, ღირსი გაბრიელ აღმსარებლისა და სალოსის ხსენების დღეს ქადაგების დროს განაცხადა.

მიტროპოლიტის თქმით, ცათა სასუფევლის დამკვიდრებისთვის საჭიროა, ისე მოვალბოთ ჩვენი გული, რომ მასში შემოვიდეს სულიწმინდის მადლი, რომელიც ფერს უცვლის ადამიანს...

მისივე განცხადებით, დღევანდელ მსოფლიოში, როდესაც ასეთი სულიერი ძნელბედობაა, ჩვენ განსაკუთრებით გვამხნევებს ღირსი გაბრიელის სიტყვები, რომ სულიწმინდის მადლს არასდროს დაუტოვებია საქართველო და არც არასდროს მოაკლდება“.

„სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმინდისათა.

ძვირფასო მამებო, დედებო, ძმებო და დებო, გილოცავთ დღევანდელ კვირა დღეს, რომელიც დაემთხვა ღირსი გაბრიელ სალოსისა და აღმსარებლის ხსენებას. შეგვეწიოს მისი მადლი და ლოცვა ჩვენ და სრულიად საქართველოს.

გადმოგცემთ მისი უწმინდესობის და უნეტარესობის, კათოლიკოს-პატრიარქ ილია II-ის მოლოცვას და კურთხევას.

დღეს წაკითხული იყო იგავი სახარებიდან მდიდარსა და ლაზარეზე. ეს ორი ადამიანია, ორი სახეა წარმოდგენილი ჩვენ წინაშე. მდიდარს საერთოდ არ ენაღვლებოდა, რომ მის კართან იწვა მძიმე ავადმყოფი და გლახაკი, სრულიად გულგრილი იყო მისი ბედისადმი. ლაზარე კი ძალიან მოკრძალებული იყო. მას ის კი არ უნდოდა, რომ მდიდრის სუფრიდან ლანგრით მიეტანათ მისთვის საჭმელი, არამედ იმას ნატრობდა, რომ ძირს დაცვენილი ნამცეცი მაინც შეხვედროდა. იმდენად ავად იყო, რომ სიარულიც კი არ შეეძლო. ამ მდიდარს ეს ამბავი სრულიად არ აღელვებდა, ის იმდენად გართული იყო თავისი ნადიმებით და ფუფუნებით. გარდაცვალების შემდეგ ყველაფერი შეიცვალა, ღარიბი აღმოჩნდა აბრაამის წიაღში, მდიდარი კი - ცეცხლოვან გეენიაში, ჯოჯოხეთში.

რატომ მოხდა ასე? რაზეა ეს იგავი, საერთოდ?

ეს იგავი არის მოწყალებაზე. ასე იმიტომ მოხდა, ძვირფასო ძმებო და დებო, რომ ღმერთი არის მოწყალე. მხოლოდ გულმოწყალე, მოწყალე გულის მქონე ადამიანმა შეიძლება დაიმკვიდროს სასუფეველი. ვერცერთი ულმობელი, ვერცერთი უსიყვარულო, სასტიკი, ბოროტი ადამიანი სასუფეველს ვერ დაიმკვიდრებს, რაგინდ ბევრი დამსახურება ჰქონდეს ამ დედამიწაზე, იმიტომ რომ ცათა სასუფეველი არ არის ის, რაც გაიცემა რაღაც დამსახურებების სანაცვლოდ, არამედ ცათა სასუფევლის დამკვიდრებისთვის საჭიროა, ისე მოვალბოთ ჩვენი გული, რომ მასში შემოვიდეს სულიწმინდის მადლი, რომელიც ფერს უცვლის ადამიანს და ხარბიდან გადააქცევს ხელგაშლილად, ამპარტავნიდან - თავმდაბლად, შურიანიდან - მოსიყვარულედ, ნაყროვანიდან - მმარხველად და ა. შ. არცერთი ულმობელი ადამიანისთვის, ვინც არ არის მოწყალე გულის მქონე, ეს ფერისცვალება შესაძლებელი არ არის. ვერ მოხდება ეს სასწაული მის სულში. ვიმეორებ: რატომ? - იმიტომ, რომ ასეთი ადამიანის სულში სულიწმინდის მადლი ვერ შემოდის.

ამიტომ მთელი ცხოვრება უნდა იღვაწოს ადამიანმა ქმედით სიყვარულში, რომ ეს ლმობიერება და მოწყალება ისწავლოს. სწორედ ამაზეა დღევანდელი იგავი, რომ ვისწავლოთ ეს თვისებები, ეს სათნოებები და ჩვენი ცხოვრების შედეგად ამ მდიდრის მსგავსად არ აღმოვჩნდეთ ცეცხლოვან გეენიაში, არამედ მოვემზადოთ მარადისობასთან შესახვედრად. ეს ცხოვრება იმისთვის გვაქვს მოცემული, რომ ღირსეულად მოვემზადოთ მარადისობაში გადასვლისთვის, როცა იქნება სამსჯავრო ჩვენი, როცა წარვდგებით სამსჯავროზე. თუმცა სამსჯავრო არის მთელი ცხოვრება, ადამიანი ამ ცხოვრებაშივე გამოუტანს განაჩენს თავის თავს და აკეთებს არჩევანს, თუ სად იქნება მარადისობაში.

თუ ამ ცხოვრებაში შეიძინე შური, უმოწყალობა, სიძვა, ვერცხლისმოყვარეობა, ამპარტავნება და სხვა ასეთი ვნებები, მარადისობაშიც თან წაგყვება ეს თვისებები, იქაც ასეთი იქნები. მაგრამ უფალს უნდა, რომ შეიძინო სიმდაბლე, სიყვარული, ლოცვა, მოთმინება, სულგრძელება, მოწყალება. რატომ? - იმიტომ, რომ თვითონ არის ასეთი უფალი ჩვენი იესო ქრისტე; და თუ ეს თვისებები გექნება, მაშინ ის თავისთან წაგიყვანს და გაცხონებს.

ძვირფასო ძმებო და დებო, მაგრამ ეს ადამიანის დახმარების გარეშე შეუძლებელია. თუ ადამიანს ეს არ უნდა, ყველაფერი ამაო იქნება, ხოლო თუ უნდა და იღვწის ამისთვის, მაშინ უფალი აუცილებლად შეეწევა მას, განკურნავს ამ ვნებებისგან და აცხონებს.

ასე რომ, დავფიქრდეთ ამ იგავზე: ვინ ვართ ჩვენ - მდიდარი თუ ლაზარე? და თუ ჩვენს თავში ჯერ კიდევ ვხედავთ ამ უმოწყალო მდიდრის თვისებებს, გონს მოვიდეთ, სანამ კიდევ გვაქვს ფიზიკური და სულიერი ძალები, რომ ფერი ვიცვალოთ და გამოვსწორდეთ.

დღეს არის ღირსი გაბრიელ სალოსისა და აღმსარებლის ხსენება. საოცარი სიხარული სუფევს დღეს ჩვენს მსახურებაზე, ძალიან ბევრი ხალხია შეკრებილი. გილოცავთ ამ დღესასწაულს. შეგვეწიოს მამა გაბრიელის ლოცვა და მადლი.

იგი იყო სრულიად გამორჩეული ადამიანი და მოღვაწე ჩვენი ეკლესიის უახლეს ისტორიაში. მოგეხსენებათ, ის მოღვაწეობდა ათეისტურ პერიოდში და მრავალ ადამიანს გაუნათა გზა უფლისკენ, რისთვისაც იგი მრავალჯერ ტანჯეს, დევნეს, გვემეს და დააპატიმრეს. ის ამ თავის დიდ სულიერებას ფარავდა სალოსობის ღვაწლით. ამის გამო, მრავალჯერ შეშლილი ეგონათ, მაგრამ, როგორც ამბობს პავლე მოციქული: „სულელი იგი ღვთისა უბრძენეს არს კაცთა“ (1 კორ. 25). თავისივე სიცოცხლეში ის მრავალ სასწაულს აღასრულებდა და მისი გარდაცვალების შემდეგ კიდევ უფრო მეტი სასწაული სრულდება, ადამიანები მოდიან არამხოლოდ საქართველოს სხვადასხვა კუთხიდან, არამედ მსოფლიოს სხვადასხვა მხარიდან და წმინდა გაბრიელის ლოცვით უფალი მათ უსრულებს თხოვნას და ანიჭებს სულიერ და ხორციელ კურნებებს.

დღეს, დღევანდელ მსოფლიოში, როდესაც ასეთი სულიერი ძნელბედობაა, ჩვენ განსაკუთრებით გვამხნევებს ღირსი გაბრიელის სიტყვები, რომ სულიწმინდის მადლს არასდროს დაუტოვებია საქართველო, საქართველოს არასდროს მოჰკლებია სულიწმინდის მადლი და არც არასდროს მოაკლდება.

მაშ, დღეს, მისი ხსენების დღეს, განსაკუთრებით ვევედროთ ღირს გაბრიელს, აღმსარებელსა და სალოსს, რომ მისი ლოცვით უფალმა დაიფაროს და გააძლიეროს ჩვენი ქვეყანა, ჩვენი ეკლესია, გააძლიეროს და ადღეგრძელოს სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II და შეგვეწიოს ღირსი მამა გაბრიელი, რომ ამ ლაზარეს მსგავსად, უფალმა დაგვამკვიდროს აბრაამის წიაღში, რათა დავტკბეთ იმ გამოუთქმელი სიკეთეებით, რომლებიც „თვალს არ უნახავს და ყურს არ სმენია“ (1 კორ. 2,9), რისი ღირსიც დაე, გავმხდარიყავით მადლითა და კაცთმოყვარებითა უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესითა, რომელსაც შვენის ყოველი დიდება, პატივი და თაყვანისცემა, თანა მამით და სულიწმინდითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.

ჩვენთან არს ღმერთი!“, - განაცხადა მეუფე შიომ.

более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати