USD 2.7384
EUR 2.8548
RUB 2.6619
Tbilisi
რა წერია აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტის ანგარიშში
Date:  603

აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტი 2021 წლის განმავლობაში ადამიანის უფლებების კუთხით არსებულ მდგომარეობაზე ანგარიშს ავრცელებს. საქართველოზე მომზადებული ანგარიში 85 გვერდისგან შედგება და მასში მიმოხილულია გასულ წელს ქვეყანაში  განვითარებული მოვლენები.

დოკუმენტში მოხვდა 5-6 ივლისის ძალადობრივი მოვლენები, 2020 წლის ოქტომბრის არჩევნები, მიხეილ სააკაშვილის დაკავება და სხვა საკითხები. ანგარიშში საუბარია იმ საქმეების შესახებაც, რომლებზეც განაჩენი არ დამდგარა, მათ შორის, 20 ივნისს პოლიციის მიერ არაპროპორციული ძალის გამოყენებაზე, აზერბაიჯანელი ჟურნალისტის, აფგან მუხთარლის გატაცებისა და თემირლან მაჩალიკაშვილის მკვლელობის საქმეებზე.

მაჩალიკაშვილის საქმე

პანკისში ჩატარებული სპეცოპერაციის დროს მოკლული თემირლან მაჩალიკაშვილის საქმის შესახებ ანგარიშის დასაწყისშივეა საუბარი. ქვეთავში, რომელიც  უკანონო ან პოლიტიკურად მოტივირებულ მკვლელობებს ეხება, ნათქვამია, რომ საანგარიშო პერიოდში ამგვარი ცნობები არ ყოფილა, თუმცა დოკუმენტში ნათქვამია, რომ მიუხედავად სახალხო დამცველის მხრიდან არაერთგზის მოწოდებისა, პროკურატურამ შეწყვიტა გამოძიება თემირლან მაჩალიკაშვილის მკვლელობის საქმეზე დანაშაულის ნიშნების არარსებობის მოტივით.

აფგან მუხთარლის გატაცება

აზერბაიჯანელი ჟურნალისტის, აფგან მუხტარლის საქმე, რომელიც თბილისში გაუჩინარების შემდეგ აზერბაიჯანში პატიმრობაში აღმოჩნდა, სახელმწიფო დეპარტამენტის ანგარიშის იმ ქვეთავში მოხვდა, რომელიც გაუჩინერაბებს ეხება. დოკუმენტში აღნიშნულია, რომ მუხთარლი მის გატაცებაში ქართველ სამართალდამცავებს ადანაშაულებს აზერბაიჯანელ მესაზღვრეებთან თანამშრომლობაში  და ნათქვამია, რომ ამ საქმეზე პასუხისმგებელი პირები გამოვლენილი არ არიან.

მიხეილ სააკაშვილის დაკავება

სახელმწიფო დეპარტამენტის ანგარიშში საუბარია საქართველოს მესამე პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილის დაკავებაზე. ქვეთავში, რომელიც წამებას, არაადამიანურ ან/და დამამცირებელ მოპყრობას ეხება, ნათქვამია, რომ ექსპრეზიდენტი პირველ ოქტომბერს დააკავეს რამდენიმე საქმეზე დაუსწრებლად შეფარდებული პატიმრობის გამო.

დოკუმენტში ნათქვამია, რომ 11 ნოემბერს სახალხო დამცველის ოფისმა სახელმწიფო ინსპექტორის სამსახურს მიმართა იუსტიციის სამინისტროს პენიტენციური სამსახურის მხრიდან  მიხეილ სააკაშვილის უფლებების შესაძლო დარღვევის საკითხის გამოძიების მიზნით.  დოკუმენტში აღნიშნულია, რომ საუბარი ეხებოდა სააკაშვილის იძულებით გადაყვანას რუსთავის მე-12 ციხიდან გლდანის მე-18 დაწესებულებაში მისი ხანგრძლივი შიმშილობის შემდეგ.

სახელმწიფო დეპარტამენტი სახალხო დამცველს ციტირებს და აცხადებს, რომ ომბუდსმენის თქმით, 11 ნოემბერს იუსტიციის სამინისტრომ შელახა პატიმრის პატივი, ღირსება და პრივატულობა, მისი ნების საწინააღმდეგოდ ეტაპირების ამსახველი ვიდეოკადრების გასაჯაროებით. სახელმწიდო დეპარტამენტი აღნიშნავს, რომ  სახელმწიფო ინსპექტორს ვიდეო არ გადაეცა გამოძიების ფარგლებში, თუმცა ხელმისაწვდომი იყო საჯაროდ.

ამასთან, სახელმწიფო დეპარტამენტი სახალხო დამცველზე დაყრდნობით აცხადებს, რომ პენიტენციურმა სამსახურმა მესამე პრეზიდენტს საკუთარ პროცესზე დასწრების უფლება შეუზღუდა, რაც ეწინაარმდეგება საქართველოს კონსტიტუციას. ანგარიშში აღნიშნულია, რომ ეს უფლება მიხეილ სააკაშვილს სამჯერ შეეზღუდა.

სახელმწიფო დეპარტამენტი საკუთარ ანგარიშში წერს, რომ 19 ნოემბერს მიხეილ სააკაშვილი ჯანმრთელობის კრიტიკული მდგომარეობის გამო გორის სამხედრო ჰოსპიტალში გადაიყვანეს მკურნალობისთვის. გამოჯანმრთელების შემდეგ კი მე-12 პენიტენციურ დაწესებულებაში დააბრუნეს, სადაც ამ დრომდე იმყოფება.

მიხეილ სააკაშვილზე საუბრის დასასრულს, აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტი სახელმწიფო ინსპექტორის სამსახურის გაუქმებას მიმოიხილავს. ანგარიშში ნათქვამია, რომ 30 დეკემბერს „ქართულმა ოცნებამ“ მხარი დაუჭირა აღნიშნული უწყების გაუქმებას და მის ნაცვლად ორი სააგენტოს ჩამოყალიბებას.

პოლიტიკური პატიმრები და დაკავებულები

ქვეთავში, სახელწოდებით პოლიტიკური პატიმრები და დაკავებულები, სახელმწიფო დეპარტამენტი აცხადებს, რომ არასამთარობო ორგანიზაციები და ოპოზიციური პარტიები აცხადებდნენ, რომ სახელმწიფოს პოლიტიკური ნიშნით ჰყავდა ადამიანები დაკავებული. დოკუმენტში ნათქვამია, რომ 23 თებერვალს საიამ დაგმო იმ დღეს ერთიანი ნაციონალური მოძროაბის ლიდერის, ნიკა მელიას დაკავება და აღნიშნა, რომ ოპოზიციური პარტიის ლიდერის დაკავება პოლიტიკურად იყო მოტივირებული.

ანგარიშში ნათქვამია, რომ ნიკა მელია გირაოს გადაუხდელობის გამო 2019 წლის საპროტესტო აქციების საქმეზე დააკავეს მას შემდეგ, რაც ელექტრონული მონიტორინგის აპარატი მოიხსნა 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნების გასაპროტესტებელ აქციაზე. სახელმწიფო დეპარტამენტი აღნიშნავს, რომ ომბუდსმენის თქმით, მელიას დაკავების აუცილებლობა არ იყო. 11- კვირიანი პატიმრობის შემდეგ, სახელმწიფო დეპარტამენტის თქმით, მელია გაათავისფულეს 19 აპრილის შეთანხმების ფარგლებში, რომელიც მმართველ პარტიასა და ოპოზიციას შორის დაიდო.

27 აპრილს კი პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა შეიწყალა ნიკა მელია და „მთავარი არხის“ თანადამფუძნებელი გიორგი რურუა. ანგარიშში ასევე ნათქვამია, რომ ოპოზიციური პარტიები რურუას და მელიას დაკავების უკან პოლიტიკურ მოტივებს ხედავდა, მათივე თქმით, ასევე პოლიტიკური პატიმარია საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი.

პირად ცხოვრებაში უკანონო ჩარევა

სახელმწიფო დეპარტამენტი ქვეთავში, რომელიც პირად ცხოვრებაში უკანონოდ ჩარევას ეხება, ნათქვამია, რომ  მედია და არასამთავრობო ორგანიზაციები მთავრობას ადანაშაულებდნენ პირად ცხოვრებაში უკანონო ჩარევაში. მაგალითისთვის, სახელმწიფო დეპარტმანეტის თქმით, იყო ცნობები პოლიტიკური ოპონენტების თვალთვალის შესახებ. ანგარიშში ნათქვამია, რომ სამოქალაქო და საერთაშორისო საზოგადოების, ასევე ჟურნალისტების მხრიდან გამოითქვა შეშფოთება, რომ სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახური თვალთვალის სისტემებს პოლიტიკური ნეიტრალიტეტის ნაკლებობით იყენებდა.

დოკუმენტში ნათქვამია, რომ პროოპოზიციური „მთავარი არხის“ დირექტორმა ნიკა გვარამიამ 1 აგვისტოს სუსი დაადანაშაულა ოპოზიციაზე, მთავრობისა და არასამთავრობო ორგანიზაციების წარმოამდგენლებზე, ჟურნალისტებზე, დიპლომატებსა და ბიზნესის წარმოამდგენლებზე თვალთვალში. აღნიშნულის დროს გვარამია კითხულობდა ე.წ. კრებსებს, რომელიც, მისი თქმით, სუს-დან იყო მოპოვებული და არალეგალურად ჩაწერილ სატელეფონო და პირისპირ საუბრებს ასახავდა.

ჩანაწერის მიხედვით, სუსი არალეგალურად აგროვებდა ინფორმაციას ადამიანების სექსუალური ორიენტაციის, პირადი ურთიერტობების და სექსუალური პარტნიორების შესახებ. სახელმწიფო დეპარტამენტი აღნიშნავს, რომ ზოგიერთმა ჟურნალისტმა და არასამთავრობო სექტორის წარმომადგენელმა დაადასტურა აღნიშნული დიალოგების ნამდვილობა. მმართველი პარტია კი ცნობებს ფაბრიკაციად აფასებდა.

ანგარიშში ნათქვამია, რომ 13 სექტემბერს პირმა, რომელიც აცხადებდა, რომ სუსში მუშობდა,  ათასობით დოკუმენტი გახადა საჯარო, რომელიც მსგავს ინფორმაციას შეიცავდა. 14 სექტემბერს პროკურატურამ გამოძიების დაწყება დააანონსა, პრემიერ-მინისტრი და სხვა მაღალჩინოსნები კი აგრძელებდნენ უარყოფას, რომ ამგვარ ფაქტს ჰქონდა ადგილი.

5-6 ივლისის ძალადობა და ჟურნალისტებზე თავდასხმები

სახელმწიფო დეპარტამენტის ანგარიშში ნათქვამია, რომ წლის განამვლობაში ადგილი ჰქონდა ულტრამემარჯვენე და პოლიტიკურად მოტივირებული აქტორების მიერ ჟურნალისტებზე მრავალრიცხოვან თავდასხმებს. დოკუმენტში ვკითხულობთ, რომ სამოქალაქო საზოგადოების დამკვირვებლებს სჯეროდათ, რომ მთავრობა ამგვარ ძალადობას ადეკვატურად არ იძიებდა და არ სჯიდა. დოკუმენტში ნათქვამია, რომ გარდა 5-6 ივლისის ძალადობისა, ადგილი ჰქონდა არაერთ თავდასხმას. მათ შორის, დასახელებულია 25 თებერვალს ტელეკომპანია ფორმულას წამყვანზე, ვახო სანიაზე თავდასხმა. ასევე, აღნიშნულია მთავარი არხის ჟურნალისტზე, ემა გოგოხიაზე მესტიის მუნიციპალიტეტის მერის მხრიდან სიცოცხლის მოსპობაზე მუქარა. 17 მაისს კი, სახელმწიფო დეპარტამენტის ანგარიშის მიხედვით, თავს დაესხნენ საზოგადოებრივი მაუწყებლის გადამღებ ჯგუფს.

დოკუმენტში ასევე საუბარია გიორგი გაბუნიას მკვლელობის მცდელობის საქმეზეც. სახელმწიფო დეპარტამენტი აღნიშნავს, რომ 4 წლით პატიმრობა მიესაჯა რუსეთის მოქალაქე მოჰამედ გუციევს.

ანგარიშში ყრუადღებაა გამახვილებული ტელეკომპანია პირველის გარდაცვლილ ოპერატორ ლექსო ლაშქარავას საქმეზეც, რომელიც 11 ივლისს გარდაცვლილი იპოვეს. სახელმწიფო დეპარტამენტი აღნიშნავს, რომ 5 ივლისს ის სასტიკად სცემეს. სახელმწიფო დეპარტამენტი აცხადებს, რომ სამართალდამცავი უწყებები მისი სიკვდილის შემდეგ თითქოს ჟურნალისტის დისკრედიტაციაზე უფრო იყვნენ ორიენტირებული, ვიდრე მისი სიკვდილის მიზეზების დადგენაზე.

დოკუმენტში აღნიშნულია, რომ 5 ივლისის ძალადობისას,  ჯამში, მედიის 53 წარმოამდგენელი დაშავდა. აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტი აღნიშნავს, რომ მიუხედავად იმისა, მომხდარზე 30-მდე პირი დააკავეს, ამ დრომდე არ გამოვლენილა ძალადობის ორგანიზატორების ვინაობა.

არჩევნები

2020 წლის ოქტომრბის არჩევნებთან დაკავშირებით, ანგარიშში ნათქვამია, რომ მიუხედავად ევროპის უსაფრთხოებისა და თანამშრომლობის ორგანიზაციის ანგარიშში არჩევნების პირველი ტურის კონკურენტულაც შეფასებისა, რომლის დროსაც ფუნდამენტური თავისუფლებები დაცული იყო, ისმოდა ბრალდებები ამომრჩევლების მოსყიდვაზე, მათ ნებაზე ზეწოლასა და მმართველ პარტიასა და სახელმწიფოს შორის ზღვრის გაფერმკთალებაზე. ისევე, როგორც ზეწოლაზე ამომრჩევლებსა და კანდიდატებზე. სახელმწიფო დეპარტამენტი იშველიებს ეუთოს მისიის ანგარიშს, სადაც ასევე ნათქვამია, რომ იყო მკვეთრი დისბალანსი რესურსებს შორის, მმართველი პარტიის სასარგებლოდ.

ამასთან, დოკუმენტში საუბარია, რომ ODIHR-მა ხაზგასმით აღნიშნა შეშფოთება მმართველი პარტიის დომინირებაზე საარჩევნო კომისიებში. სხვა პრობლემებს შორის სახელმწიფო დეპარტამენტი ასახელებს ცნობებს საჯარო სექტორში დასაქმებულთა შევიწროებაზე და საჩივრების ფორმალური მიზეზებით სისტემატურ უგულებელყოფას, რომელიც მნიშვნელოვნად ზღუდავდა ეფექტიანი ლეგალური გზებით ხარვეზების აღმოფხვრას.

ანგარიშის ბმული https://www.state.gov/

analytics
«The Washington Post» (აშშ): „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“

ამერიკული გაზეთი „ვაშინგტონ პოსტი“ (The Washington Post) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“ (ავტორი - მარია ილიუშინა), რომელშიც განხილულია არჩევნებისშემდგომი სიტუაცია საქართველოში.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

(...) ქართველთა უმრავლესობა - გამოკითხვების მიხედვით, 80%-ზე მეტი - მხარს უჭერს ქვეყნის ევროპულ ორიენტაციას და მოსკოვის მიმართ მაინცდამაინც განსაკუთრებულ სიყვარულს არ ამჟღავნებს, ოპოზიცია კი ცდილობს ხმის მიცემის შედეგები წარმოადგინოს როგორც არჩევანი ევროკავშირსა და რუსეთს შორის.

მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ ორ ქვეყანას შორის 2008 წლის აგვისტორში მომხდარი ხანმოკლე ომის შედეგად საქართველოს ტერიტორიის 20% დე-ფაქტოდ რუსეთის კონტროლის ქვეშ იმყოფება, მოსკოვის სამხერო ძლიერების ჩრდილი სულ უფრო შესამჩნევი ხდება. შესაბამისად, „ქართულმა ოცნებამ“ ამომრჩევლებს უფრო რადიკალური დილემა შესთავაზა: არჩევანი მშვიდობასა და ომს შორის.

მმართველი პარტიის „რუსეთის მხარეს შებრუნება“ შედარებით ახალ მოვლენას წარმოადგენს. 2012 წელს, როცა „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში მოვიდა, მნიშვნელოვან საგარეოპოლიტიკურ წარმატებას მიაღწია - სწრაფად დაუახლოვდა ევროკავშირს მასში გაწევრიანების სურვილით, მაგრამ რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყების კვალობაზე პარტიამ რუსეთის ორბიტისაკენ გადაუხვია. მთავრობამ ევროპა და ადგილობრივი ოპოზიცია წარმოადგინა „ომის გლობალური პარტიად“, რომელსაც სურს საქართველო მოსკოვთან ომში ჩაითრიოს და კრემლთან დაპირისპირების ინსტრუმენტად გამოიყენოს

ამჟამად „ქართული ოცნება““ ოფიციალურად პრორუსულ პარტიას არ წარმოადგენს, მაგრამ ხშირად მისი პრაქტიკული მოქმედება საერთო პრორუსულ ჩარჩოებში ჯდება. 

ევროპული გზიდან გადახვევის პოლიტიკის ცენტრში მოჩანს „ქართული ოცნების“ დამაარსებელი ბიძინა ივანიშვილი - მილიარდერი, ყოფილი პრემიერ-მინისტრი, რომელიც ბოლო ათწლეულში წავიდა ქართული პოლიტიკიდან, მაგრამ იმავდროულად გავლენიან ადამიანად რჩებოდა. ბიძინა ივანიშვილი რუსეთში ყოფნის დროს გამდიდრდა, 1990-იან წლებში და როგორც მისი კრიტიკოსები ამბობენ,  მისი რიტორიკა და პოლიტიკური მრწამსი რუსეთის ლიდერის პოზიციას უთავსდება.

რუსეთის არმიის უკრაინაში შეჭრის დაწყებიდან პურველ ეტაპზე საქართველომ უკრაინას მხარი დაუჭირა. თბილისში დღესაც ბევრი უკრაინული დროშა ფრიალებს, მაგრამ მთავრობა თავს იკავებს რუსეთის გადაჭარბებული კრიტიკისაგან და ერიდება ანტირუსული სანქციების რეალიზებას.

„ჩვენ, როგორც ქვეყნის მმართველმა პარტიამ, მთავრობამ, ყველაფერი გავაკეთეთ უკრაინისა და უკრაინელი ხალხის მხარდასაჭერად“, - განაცხადა „ვაშინგტონ პოსტთან“ საუბარში „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარის მოადგილემ არჩილ თალაკვაძემ, მაგრამ, მისი თქმით, დასავლეთის ოფიციალურმა პირებმა რუსეთ-უკრაინის ომში საქართველოს ჩათრევა მოისურვეს: „ჩვენ ჩავთვალეთ, რომ ასეთი პოლიტიკა საქართველოსათვის ძალზე სარისკო და გაუმართლებელი იქნებოდა“.

„ქართულმა ოცნებამ“ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს აქტიურად ისარგებლა უკრაინის ომით და ამომრჩევლებს პლაკატების სერია შესთავაზა, რომლებზე გამოსახულია ერთი მხრივ, ომით დანგრეული უკრაინის ქალაქები და სოფლები, მეორე მხრივ - აღმშენებლობის პროცესში მყოფი საქართველო. ასეთმა პროპაგანდამ თავისი გამოძახილი ჰპოვა რუსეთთან ომგადატანილ საქართველოს მოსახლეობაში, განსაკუთრებით სოფლებში, ოკუპირებულ რეგიონებთან ახლოს, მხარეთა დამაშორიშორებელ ე.წ. სადემარკაციო ხაზის გასწვრივ.

როგორ ავიცილოთ თავიდან ომი

ქართველებს კარგად ახსოვთ 2008 წლის აგვისტოს ომი. ჭორვილისაკენ - ბიძინა ივანიშვილის მშობლიური სოფლისაკენ მიმავალი გზა, რომელიც კავკასიის ქედის სამხრეთ კალთებზე მდებარეობს, სწორედ რუსეთის მიერ ოკუპირებული რეგიონის - სამხრეთ ოსეთთან ახლოს გადის, სულ რაღაც ორიოდე კილომეტრში, სადემარკაციო ხაზთან.

ჭორვილაში ბიძინა ივანიშვილს თითქმის ეროვნულ გმირად თვლიან - მდიდარ ადამიანად, რომელიც თანასოფლელებს ყოველმხრივ ეხმარებოდა - სახლებისა თუ გზების მშენებლობაში, ჯანდაცვასა თუ კომუნალური გადასახადების გადახდაში, სანამ მან სახელმწიფო თანამდებობა - ქვეყნის პრემიერ-მინისტრის პოსტი არ დაიკავა.

„მე ომის მოწინააღმდეგ ვარ. დარწმუნებული ვარ, რომ „ქართული ოცნება“ მსვიდობას შეინარჩუნებს. არ გვსურს, რომ რომელიმე ქვეყანა საქართველოს მტერი იყოს და არც ის გვინდა, რომ საქართველოს იყოს სხვა ქვეყნის მტერი“, - ამბობს გიორგი გურძენიძე, სკოლის დირექტორი, რომელსაც ახსოვს, თუ როგორ ხმაურით დაფრინავდნენ სოფლის თავზე, ცაში რუსული თვითმფრინავები 2008 წელს.

„ქართული ოცნება“ აქტიურად უჭერს მხარს ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკური კურსის ორ ძირითად მომენტს - მშვიდობას ნეიტრალიტეტის გზით და ქართული ტრადიციული ფასეულობების დაცვას. „ქართული ოცნების“ მტკიცებით, მისი სტრატეგიული მიზანი არ შეცვლილა - ევროინტეგრაცია ძალაში რჩება, რომლის რეალიზებას 2030 წლისათვის არის დაგეგმილი: საქართველო ევროკავშირის წევრი გახდება „ღირსეულად“ და ტრადიციული ეროვნული ფასეულობების დაცვით.

„რა თქმა უნდა, მსურს ევროკავშირის წევრი ვიყოთ, მაგრამ ჩვენ ჩვენი წინაპრების ღირსებაც და მემკვიდრეობაც უნდა დავიცვათ. ქალი ქალი უნდა იყოს, კაცი კი - კაცი“, - ამბობს ჭორვილელი მამია მაჭავარიანი.

ქართველთა ღირსება კი დაცული იქნება ორი კანონით, რომლებმაც, პრაქტიკულად, ევროკავშირში საქართველოს პოტენციური წევრობის პროცესი შეაჩერეს - იმიტომ, რომ მათი დებულებები ევროპული ბლოკის სტანდარტებს ეწინააღმდეგება. ეს კანონებია „ოჯახური ფასეულობებისა და არასრულწლოვანების დაცვის, ასევე უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ, რომლებიც, როგორც ოპოზიცია აცხადებს, რუსული სამართლებრივი აქტების ასლებს წარმოადგენენ.

ევროპა შორეული ხდება?!

საქართველოს დედაქალაქის მცხოვრებთა ნაწილი შეშფოთებულია, რომ ქვეყნის შანსი ევროკავშირის წევრობაზე მცირდება. „არჩევნებში „ქართული ოცნების“ გამარჯვება სხვა არაფერია, თუ არა ხელისუფლების უზურპაცია“, - ამბობს 38 წლის გიორგი, რომელიც გვარს არ ასახელებს, ვაითუ დევნა დაუწყონ, - „ჩვენ ევროკავშირთან ინტეგრაცია უნდა გავაღრმავოთ. რუსეთთან დაახლოებას კი არცერთი ნორმალური ქვეყანა არ ცდილობს. პრორუსუსლი ორიენტაცია თვითმკვლელობას ნიშნავს, რადგან მოსკოვი არანაირი შეთანხმების პირობებს არ იცავს“.

ოპოზიცია მწვავედ აკრიტიკებს „ქართული ოცნების“ ომის წინააღმდეგ მიმართულ კურსს და მას პროპაგანდისტულს უწოდებს, ზოგიერთები კი თვლიან, რომ მმართველ პარტიის მხრიდან ამგვარი ლოზუნგების წარმოჩენა ხელისუფლებაში დარჩენასა და ერთპარტიული მმართველი სისტემის შენარჩუნებას ემსახურება.

პარტია „საქართველოსათვის“ ლიდერის გიორგი გახარიას განცხადებით, ბიძინა ივანიშვილისა და „ქართული ოცნების“ პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილებები - პრორუსული გადახრები - იმითაა გამოწვეული, რომ ევროკავშირში გაწევრიანება ხელისუფლების როტაციას ნიშნავს: „მისი მთავარია მიზანია ხელისუფლების შენარჩუნება. იგი ხედავს, რომ ევროპული დემოკრატია ხელისუფლების არჩევნების გზით შეცვლას ითვალისწინებს“.

მაგრამ არჩევნების შედეგების წინააღმდეგ მიმდინარე საპროტესტო აქციები ისეთივე ძლიერი და ფართო არ არის, როგორიც გაზაფხულზე მიმდინარეობდა ზემოთ ხსენებული კანონების მიღების დროს. ეს ნიშნავს, რომ ოპოზიცია გამოფიტულია. მათ ვერც დასავლეთი ვერ უწევს სათანადო დახმარებას. ბრიუსელს შეუძლია გარკვეული ზეწოლა მოახდინოს „ქართულ ოცნებაზე“, მაგრამ ევროპელი ჩინოვნიკების რეაქცია აწონილ-დაწონილია: დამკვირვებლებმა ნამდვილად დააფიქსირეს დარღვევები, მაგრამ მათ თავი შეიკავეს იმის განცხადებაზე, რომ არჩევნები გაყალბდა და ხმები მოპარულია.

არჩევნებში მომხდარი ყველა დარღვევის დეტალურად გამოკვლევა დროს მოითხოვს - კვირეებს და შეიძლება თვეებსაც, თანაც საკმაოდ რთულია მათი დამტკიცება-დადასტურება. „ჩვენ ახლა ისეთ სიტუაციასთან გვაქვს საქმე, როცა დასავლეთს არ სურს ხისტი ნაბიჯები გადადგას საკმარისი მტკიცებულებების გარეშე, ოპოზიციას კი საკმარისი მტკიცებულებები არ აქვს“, - ამბობს ჯონ დიპირო საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტიდან.

ბიძინა ივანიშვილი აშკარად იმაზე დებს თავის ფსონს, რომ ევროპა საქართველოსადმი ინტერესს დაკარგავს. ჯერ კიდევ ზაფხულში იგი აცხადებდა, რომ აშშ-ის საპრეზიდენტო არჩევნებში დონალდ ტრამპის გამარჯვება რუსეთ-უკრაინის ომს დაასრულებს. „ჩვენ მაქსიმუმ ერთი წელი გვაქვს, რომ ეს ყველაფერი მოვითმინოთ, შემდეგ კი [დასავლეთის] გლობალური და რეგიონული ინტერესები შეიცვლება, მათთან ერთად კი შეიცვლება ინტერესები საქართველოს მიმართაც“, - ამბობდა ბიძინა ივანიშვილი, - ომის დასრულებასთან ერთად კი ყველა გაუგებრობა ევროპასთან და ამერიკასთან გაქრება“.

წყარო: https://www.washingtonpost.com/world/2024/11/21/georgia-russia-elections-influence/

 

See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way