USD 2.7215
EUR 3.2155
RUB 3.4658
Tbilisi
რა გამოსავალს პოულობენ მსხვილი კომპანიების კრიზისის დროს
Date:  1578

კორონავირუსის მოულოდნელ აფეთქებასთან ერთად, მსხვილი თუ მცირე ბიზნესის წარმომადგენელმა კომპანიებმა სერიოზული ფინანსური ზარალი განიცადეს. ბიზნესკომპანიების, უმაღლესი სასწავლო დაწესებულებების თუ სკოლების უმეტესობამ, რამდენადაც მათი საქმიანობის პირობებში ეს შესაძლებელი იყო,  გამოსავალი მუშაობისა და სწავლების ონლაინრეჟიმზე გადასვლაში იპოვა, ზოგიერთმა კი საკუთარი საქმიანობა არსებულ გარემოს მოარგო. წარმოგიდგენთ რამდენიმე მაგალითს იმისა, თუ როგორ შეძლეს Apple-ის, Google-ისა თუ LVMH-ის მსგავსმა მსხვილმა მწარმოებლებმა თავიანთი ბიზნესისა და იმიჯის ამ კრიზისულ პერიოდში გადარჩენა და შენარჩუნება.

 

Apple

როგორც Apple-ის გუნდი მათ მიერ გამოქვეყნებულ სპეციალურ განცხადებაში ამბობს, Covid-19-ის გავრცელება თითოეულ ჩვენგანზე უარყოფითად მოქმედებს, ამ კომპანიას კი, პირველ რიგში, ადამიანები წარმოადგენენ, რომელთაც სჯერათ, რომ ტექნოლოგიურ პროგრესს შესწევს უნარი თითოეული ჩვენგანის ცხოვრება უკეთესობისკენ შეცვალოს. განსაკუთრებით კი ისეთ პირობებში, როგორშიც დღეს თანამედროვე სამყარო იმყოფება, მაშინ როცა რიგითი მასწავლებლებიდან დაწყებული, მსხვილი ბიზნესკომპანიებით დამთავრებული, ყველა გადარჩენის ალტერნატიულ გზებს ეძებს. სწორედ ახალ რეალობასთან ადაპტაციის პირობებში კომპანია აგრძელებს თავის ჩვეულ საქმიანობას და ამასთან, ცდილობს, მსოფლიო მასშტაბით დაეხმაროს ყველას, ვინც ამ ვირუსმა დააზარალა.

 

მოქალაქეებზე ზრუნვას კი საკუთარი თანამშრომლებიდან იწყებს, როგორც მათ მიერ გამოქვეყნებულ განცხადებაშია ნათქვამი, კომპანია Apple-მა თანამშრომლებისა და კლიენტების უსაფრთხოებისთვის მსოფლიო მასშტაბით თითქმის ყველა მაღაზია დახურა.

 

თუმცა, სანამ მაღაზიები გაიხსნება, კვლავ ფუნქციონირებს ონლაინმაღაზია www.apple.com, საიდანაც კომპანიის მიერ წარმოებული ნებისმიერი ნივთის შეძენაა შესაძლებელი. ხოლო მათ, ვისაც სერვისის სახით რაიმე დახმარება სჭირდება, შეუძლია Support.apple.com-ს ეწვიოს, საიდანაც Apple-ის გუნდი დისტანციურ რეჟიმში ნებისმიერი ტექნიკური პრობლემის აღმოფხვრაში დაეხმარება.

 

Apple-ის ყველა ოფისი, როგორც სხვა კომპანიების უმეტესობა, დისტანციური მუშაობის რეჟიმზე გადავიდა, ეს იმას ნიშნავს, რომ ნებისმიერი თანამშრომელი, თუკი მის მიერ შესასრულებელი სამუშაო ამის შესაძლებლობას იძლევა, თავის მოვალეობას ონლაინრეჟიმში შეასრულებს, ხოლო მათ, ვისაც ოფისში უწევს ყოფნა, კომპანია მათთვის მაქსიმალურად უზრუნველყოფს პერსონალურ სივრცეს, ამასთანავე მკაცრად გააკონტროლებს თითოეულ ოფისში არსებულ ტემპერატურას და სანიტარულ-ჰიგიენურ მდგომარეობას.

Apple თავის განცხადებაში არა მხოლოდ საკუთარი თანამშრომლების, არამედ მომხმარებლების ინტერესების შესახებაც საუბრობს და ამბობს, რომ ასეთ კრიზისულ სიტუაციაში განსაკუთრებულად გრძნობს საზოგადოების წინაშე არსებულ პასუხისმგებლობას.

 

"ვიცით, რომ ჩვენი ყველა მომხმარებელი Apple-ის მიერ წარმოებულ პროდუქტებზეა დამოკიდებული, განსაკუთრებით ისეთ დროს, როგორიც ახლაა. ვცდილობთ, მაქსიმალურად მოვუხმოთ კრეატივს და ისევე როგორც ყველა გამოწვევას, ამასაც სათანადოდ შევხვდეთ. ამისათვის Apple News-მა Covid 19 განყოფილება დაამატა, სადაც ნებისმიერ მსურველს კორონავირუსთან დაკავშირებული უახლესი და სანდო ინფორმაციის მიღება შეუძლია. გარდა ამისა, დეველოპერების ყოველწლიურ კონფერენციას Apple ონლაინრეჟიმში ჩაატარებს და ეს იქნება ერთ-ერთი საუკეთესო მაგალითი იმისა, რომ მთელი მსოფლიოს მასშტაბით ამ პროფესიის ადამიანები ინოვაციური გზით შეძლებენ “თავშეყრას”.

 

Apple-ის მიერ გამოქვეყნებული განცხადების დასასრულს ნათქვამია, რომ ამწუთას შეცდომების დაშვების დრო არ არის და რომ კომპანია, პირველ რიგში, ექიმების, მედდების, მკვლევრებისა და ყველა იმ ადამიანის წინაშე გრძნობს ვალდებულად თავს, რომლებიც ყველაფერს აკეთებენ მსოფლიოს დასახმარებლად. 

"შთაგონებული ვართ ჰუმანიზმითა და გამბედაობით, რომელსაც სამყაროს ნებისმიერ კუთხეში ვაწყდებით, როგორც პრეზიდენტი ლინკოლნი ამბობდა, განსაცდელის ჟამი ბევრი სიძნელითაა სავსე, ჩვენ უნდა ამოვიდეთ ამ განსაცდელიდან. როგორი უჩვეულოც ეს მდგომარეობაა, ჩვენც სწორედ ასევე ახლებურად უნდა ვიფიქროთ და ვიმოქმედოთ", სწორედ ამ გზას ირჩევდა Apple, როცა მსგავს დიდ გამოწვევებს ხვდებოდა და სწორედ ასე ხვდება ამ ახალ გამოწვევასაც".

 

Apple-ის მსგავსად, დისტანციური მუშაობის რეჟიმზე გადავიდნენ Facebook, Google და Amazon. თითოეულმა მათგანმა საკუთარ ათასობით თანამშრომელს რეკომენდაცია და ნებართვა მისცა, რომ თუკი მათი სამუშაო ამის საშუალებას იძლევა, სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულება სახლიდან განაგრძონ.

 

გარდა ამისა, თითოეული ეს კომპანია ქმნის ფონდებს და ფინანსურად ეხმარება იმ თანამშრომლებს, რომელთაც კორონავირუსის სიმპტომები აღენიშნებათ და ამის გამო იძულებული არიან კარანტინში იმყოფებოდნენ. სწორედ ამ მიზეზით, კომპანია Amazon-მა გადაწყვეტილება მიიღო, რომ საკუთარი თანამშრომლების რაოდენობა 100 000-ით გაეზარდა და მოქმედი თანამშრომლების დანაკლისი საჭიროების მიხედვით დროებით ამ გზით შეევსო.

Google

გასულ კვირას Google-მა თავის ჩრდილოეთ ამერიკაში მყოფ თანამშრომლებს ნება დართო, რომ 10 აპრილის ჩათვლით სამსახურებრივი მოვალეობა დისტანციურად შეესრულებინათ. 12 მარტს Google-ის კომპანიამ ეს ნებართვა ევროპის, აფრიკისა და შუა აზიის თანამშრომლებზეც გასცა.

 

"მოჭარბებული სიფრხილისა და Google-ის მშობელი კომპანია Alphabet-ის დაცვის გამო, ჩვენს თანამშრომლებს, თუკი თქვენი სამუშაო ამის შესაძლებლობას იძლევა, რეკომენდაციას გაძლევთ, რომ დისტანციურ რეჟიმში იმუშაოთ"- განაცხადა Google-ის ვიცე-პრეზიდენტმა. მან ასევე განაცხადა, რომ ის საათობრივად მომუშავე თანამშრომლები, რომელთა შემოსავალზე კორონავირუსმა უარყოფითი გავლენა იქონია, კომპენსაციის სახით მიიღებენ იმ ანაზღაურებას, რომელსაც ცხოვრების ჩვეულ რეჟიმში მიიღებდნენ.

 

გარდა ამისა, Google-ის თქმით, მათ შექმნეს სპეციალური ფონდი, რომელიც ვირუსის გამო სამსახურიდან დროებით გათავისუფლებულ ადამიანებს ფინანსურად დაეხმარება. ფონდის საქმიანობა კი იმ თანამშრომლების დახმარებას გულისხმობს, რომლებიც კორონავირუსის სიმპტომების გამო სამსახურში მისვლას ან სამუშაოს დისტანცურ რეჟიმში შესრულებას ვერ ახერხებენ.

Amazon

თანამშრომლებისადმი Amazon-ის რეკომენდაციაც სახლიდან დისტანციურ რეჟიმში მუშაობას გულისხმობს, აქაც, იმ შემთხვევაში, თუკი მათი სამუშაოს შესრულება დისტანციურადა შეიძლება. "ვაგრძელებთ საჯარო და კერძო სამედიცინო ექსპერტებთან ერთად მუშაობას, რათა დავრწმუნდეთ, რომ ჩვენ მიერ სიფრთხილისთვის მიღებული ზომები ნამდვილად სწორი და დროულია", - განაცხადა კომპანია Amazon-ის წარმომადგენელმა CNN-თან საუბრის დროს.

 

Amazon-იც, სხვა მსხვილი კომპანიების მსგავსად, კვლავ განაგრძობს საათობრივად მომუშავე თანმშრომლებისათვის ხელფასის გაცემას, ისეთებისთვის, როგორებიც არიან: კომპანიის კვების მომსახურების სფეროში მომუშავე 10 000 ადამიანი, დასუფთავებისა და დაცვის სამსახურში მომუშავე პერსონალი. გარდა ამისა, კომპანია დახმარების სახით დამატებით კომპენსაციას სთავაზობს თანამშრომლებს, რომლებიც კორონავირუსით დაინფიცირდნენ.

LVMH

LVMH-მა თავის შვილობილ კომპანიებთან, Christian Dior-თან, Guerlain-სა და Givenchy-სთან ერთად, ხელის ანტისეპტიკური სითხის წარმოება დაიწყო, რომლითაც საფრანგეთის საავადმყოფოებს უფასოდ მოამარაგებს. მათი განცხადებით, კომპანია ყველა შესაძლებლობას გამოიყენებს იმისთვის, რომ დიდი რაოდენობის ჰირდოალკოჰოლური გელი და ხელის ანტისეპტიკური სითხე აწარმოოს. ამ განცხადების გამოქვეყნებიდან მომდევნო ერთ კვირაში კომპანია 12 ტონა სითხის წარმოებას აანონსებდა, რომელიც პარიზის 39 საავადმყოფოს უსასყიდლოდ გადაეცემოდა.

 

ქალაქის საავადმყოფოებში ანტისეპტიკური ხსნარის მარაგი ჯერ არ ამოწურულა, თუმცა ამის საშიშროება არსებობს, ამიტომაც, LVMH-ის მსგავსად, ბევრი სხვა კომპანია მზად არის ამ მიმართულებით ფრანგულ საავადმყოფოებს დონაცია გაუწიოს.

 

კორონავირუსთან დაკავშირებულმა შიშმა შეიძლება ითქვას, რომ ქვეყანაში სადეზინფექციო სითხის მარაგი კრიტიკულ ზღვრამდე მიიყვანა, იმდენად, რომ აფთიაქებმა თითოეულ ადამიანზე ერთზე მეტი სადეზინფექციო სითხის გაცემაზე უარი თქვეს. ქვეყანაში ასევე დაწესდა ლიმიტი ფასზეც, რომლის მიხედვითაც, ანტისეპტიკური სითხის გასაყიდი ფასი 3 ევროს არ უნდა აღემატებოდეს. ამ პირობებში LVMH-ისა და მისი შვილობილი კომპანიების მიერ 12000 ტონა ანტისეპტიკური სითხის წარმოება და მისი ფრანგული საავადმყოფოებისთვის უსასყიდლოდ გადაცემა საზოგადოებისა და მედიის მხრიდან შეფასდა, როგორც კომპანიის მაღალი სოციალური პასუხისმგებლობის მაგალითი.

Starbucks

გასულ კვირას Starbuck-სის კაფეების კარზე გაჩნდა წარწერა:

"დროებით ვხურავთ საჯარო სივრცეს, თუმცა ვრჩებით ღია იმისთვის, რომ მოგემსახუროთ. ნებისმიერ შემთხვევაში, გთხოვთ, მიიღოთ ჩვენი ბოდიში".

 

საქმე ისაა, რომ Starbucks-მა, ისევე როგორც ბევრმა სხვა კომპანიამ, Covid-19 ვირუსის გავრცელების გამო, ამერიკის შეერთებული შტატებისა და კანადის ტერიტორიაზე თავისი ყველა ფილიალი დახურა, ასევე ზოგიერთ იმ ქვეყანაში, სადაც ვირუსის აფეთქების კერები დიდ მასშტაბზეა გავრცელებული, სამაგიეროდ შეინარჩუნა ე.წ. გატანის და სახლში მიტანის სერვისი, რომლითაც ნებისმიერ ადამიანს შეუძლია ისარგებლოს. მიუხედავად იმისა, რომ Starbucks-მა თავის კაფეებში დასაჯდომი სივრცეები დახურა, საკვებისა და სასმლის შეკვეთა მომხმარებლებს აპლიკაციის საშუალებით, გამოძახებით ან ადგილზე მისვლითა და წამოღებით შეუძლია.

 

ეს გადაწყვეტილება კომპანიამ Starbucks-ის ფილიალების ხალხმრავალ ადგილებში მდებარეობის გათვალისწინებითაც მიიღო, სადაც დღის განმავლობაში უამრავი ადამიანი იყრის თავს.

"როგორც ვიცით, Covid-19 -თან დაკავშირებული სიტუაცია ექსტრემალურად დინამიკურია, ამიტომაც ვიღებთ გადაწყვეტილებას, რომლითაც ჩვენი მომხმარებლებისა და თანამშრომლების დაცვას ვცდილობთ", - ნათქვამია კომპანიის აღმასრულებელი ხელმძღვანელის განცხადებაში. კომპანიამ ასევე განაცხადა, რომ ამერიკის შეერთებულ შტატებში დამატებით ორი კვირის ანაზღაურებით უზრუნველყოფდა იმ თანამშრომლებს, რომლებიც ინფიცირებული იყვნენ კორონავირუსით ან მათ, ვისაც ინფიცირებულებთან რაიმე კონტაქტის გამო ეს საფრთხე ემუქრებათ.

 

Adobe

იმისათვის, რომ საგანმანათლებლო დაწესებულებებმა დისტანციურ რეჟიმში მარტივად და კომფორტულად მოახერხონ თავიანთ მოსწავლეებთან და სტუდენტებთან ურთერთობა, კომპანია Adobe 31 მაისის ჩათვლით თავიანთ კლიენტ უმაღლეს სასწავლო დაწესებულებებსა და სკოლებს Creative Cloud პროგრამის აპლიკაციებს სრულიად უფასოდ სთავაზობს.

 

გარდა ამ პროგრამებისა, დისტანციურ სწავლებაზე გადასვლასთან დაკავშირებით, კომპანია თავის მომხმარებლებს არაერთ უფასო რეკომენდაციას და რესურსსაც სთავაზობს იმისთვის, რომ მასწავლებლები და მოსწავლეები ახალ დისტანციურ რეჟიმს სათანადოდ და ეფექტურად მოერგონ.

 

Adobe უფასოდ გვთავაზობს თავისი ვიდეოკონფერენციის აპლიკაციის საცდელ ვერსიასაც, რომელიც 1-ლ ივლისამდე იქნება ხელმისაწვდომი. გარდა საგანმანათლებლო სფეროს წახალისებისა, კომპანია ცდილობს დაეხმაროს მათაც, ვისზეც კორონავირუსის გავრცელებამ უარყოფითი ფინანსური გავლენა იქონია, ასეთი ადამიანი კი, სამწუხაროდ, დღეს უკვე ძალიან ბევრია. სწორედ მათ, ვისაც ფინანსური პრობლემის გამო Adobe-ს პროგრამების გამოწერა დროებით შეჩერებული აქვს, კომპანია მომდევნო ორი თვის განმავლობაში Creative Cloud-ს სრულიად უფასოდ სთავაზობს.

 

ავტორი: Hammock Magazine
analytics
«The Guardian»: „ პლანეტაზე მშვიდობის ბედი სასტიკი და დაუნდობელი პატრიარქების ხელშია, რომლებიც მომავალ თაობას მსოფლიო წესრიგის ნანგრევებს უტოვებენ“

„სწორედ იმ დროს, როცა მსოფლიოს უაღრესად ჭირდება ბრძენი უხუცესები, პლანეტაზე მშვიდობის ბედი სასტიკი და დაუნდობელი პატრიარქების ხელშია, რომლებიც მომავალ თაობას მსოფლიო წესრიგის ნანგრევებს უტოვებენ“ - ასეთი სათაური აქვს ბრიტანულ გაზეთ „გარდიანში“ (The Guardian) გამოქვეყნებულ სტატიას, რომლის ავტორია დევიდ ვან რეიბრუკი, ნობელის პრემიის ლაურეატი ფილოსოფიაში ნიდერლანდებიდან.

გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:

მოდით ერთ დელიკატურ საკითხზე მსჯელობას შევეცადოთ: ვისაუბროთ ასაკზე ისე, რომ ეიჯიზმში - ასაკობრივ დისკრიმინაციაში - არ გადავვარდეთ.

არასოდეს არ მომხდარა ისეთი პრეცედენტი პლანეტის თანამედროვე ისტორიაში, როგორიც დღეს არის: მსოფლიოში მშვიდობის ბედი ისეთი ადამიანების ხელშია, რომლებიც საკმაოდ ხანდაზმულები არიან. ვლადიმერ პუტინს და სი ძინპინს 72 წელი შეუსრულდათ, ნარენდრა მოდი - 74 წლისაა, ბენიამინ ნეთანიაჰუ - 75-ის, დონალდ ტრამპი - 79-ის, ალი ჰამენეი - 86-ის.

რასაკვირველია, მედიცინის განვითარების წყალობით, ადამიანები სულ უფრო მეტ ხანს ცოხლობენ და შეუძლიათ აქტიური ცხოვრებით იცხოვრონ, მაგრამ ამის მიუხედავად, დრეს ცვენ მოწმენი ვართ იმ პოლიტიკური ლიდერების რაოდენობის ზრდისა, რომლებიც ასაკის კვალობაზე სულ უფრო ამკაცრებენ საკუთარ ხელისუფლებას, ხშირად თავიანთი ახალგაზრდა კოლეგების ხარჯზე.

გასულ კვირაში ჰააგაში ნატოს ყოველწლიურ სამიტზე ალიანსის ლიდერები, ემანუელ მაკრონის და მეტე ფრედერიქსონის (ორივე 47-47 წლისაა), ჯორჯა მელონის (48 წლის), პედრო სანჩესის (53 წლის) ჩათვლით, იძულებულნი იყვნენ დათანხმებულიყვნენ დონალდ ტრამპის მოთხოვნას სამხედრო ბიუჯეტის გაზრდის შესახებ. ნატოს წევრი ქვეყნების მეთაურების საშუალო ასაკი 60 წელს შეადგენს: გერმანიის კანცლერი 69-ისაა, ხოლო თურქეთის პრეზიდენტი რეჯეფ ერდოღანი - 71 წლის.

ყველა დაეთანხმა სამხედრო ასიგნებათა 5%-იან ზრდას, თუმცა აშკარაა, რომ ეს ციფრო თვითნებურად არის დადგენილი - მისი განხილვა სერიოზული დებატებით არ მომხდარა არც ნატოში და არც წევრი ქვეყნების შიგნით. ამ დროს უფრო მეტად სამხედრო-პოლიტიკური რეალობას კი არ მიექცა ყურადღება, არამედ ჭირვეული ამერიკელი პატრიარქის პატივისცემას და მის აკვიატებულ მოთხოვნას. ნატოს გენერალური მდივანი მარკ რიუტე, რომელიც მხოლოდ 58 წლისაა, ისე შორს წავიდა აშშ-ის პრეზიდენტისადმი მოწიწებაში, რომ დონალდს „მამიკოთი“ (Daddy) მიმართა. ეს დიპლომატია არ არის. ეს მორჩილებაა.

თაობათა კონფლიქტი სხვა არენებზეც ხდება: უკრაინის 47 წლის პრეზიდენტი ვოლოდიმირ ზელენსკი უპირისპირდება მასზე ბევრად უფროსი ასაკის კოლეგას - რუსეთის 72 წლის პრეზიდენტ ვლადიმერ პუტინს. იმავე ასაკის მქონე სი ძინპინი მტრული თვალით უყურებს ტაივანის  პრეზიდენტს, რომელიც კომუნისტ ბელადზე 7 წლით უმცროსია. ბენიამინ ნეთანიაჰუ, რომლის წლოვანება საუკუნის სამ მეოთხედს შეადგენს, აუღელვებლად უყურებს ღაზას სექტორის განადგურებას, რომლის მოსახლეობის საშუალო ასაკი 18-20 წელია. ირანში 86 წლის ლიდერი მართავს ქვეყნის 80-მილიონიან მოსახლეობას, რომელთა საშუალო ასაკი 32 წელია. კამერუნელი 92 წლის პრეზიდენტი პოლ ბია 1982 წლიდან იმყოფება იმ ქვეყნის სათავეში, რომლის მცხოვრებლების საშუალო ასაკს 18 წელი შეადგენს, ხოლო სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობა - 62 წელს.

რასაკვირველია, ჩვენ არ ვდგავართ გერონტოკრატიული შეთქმულების წინაშე. ჯერ-ჯერობით არც მოხუცი მოქმედი ლიდერების კლუბი არ არსებობს, რომლებიც მსოფლიოს ბატონობას სიცოცხლის ბოლომდე ესწრაფვიან... მაგრამ არის რაღაც შემაშფოთებელი იმაში, რომ  მშვიდობა ინგრევა სწორედ იმ ადამიანების მიერ, რომელთა ცხოვრება მეორე მსოფლიო ომის შემდომი არქიტექტურით განისაზღვრა. ალი ჰამენეი 6 წლისა იყო, როცა ჯერ გერმანიამ, შემდეგ კი იაპონიამ ხელი უსიტყვო კაპიტულაციას მოაწერეს.

დონალდ ტრამპი 1946 წელს დაიბადა, როცა გაერომ თავისი პირველი გენერალური ასამბლეის სხდომა ჩაატარა. ბენიამინ ნეთანიაჰუ  დაიბადა ისრაელის სახელმწიფოს შექმნიდან ერთი წლის შემდეგ. ნარენდრა მოდი დაიბადა 1950 წელს, როცა ინდოეთი საპარლამენტო რესპუბლიკად გამოცხადდა და ქვეყნის კონსტიტუცია მიიღეს. ვლადიმერ პუტინი ქვეყანას 1952 წლის ოქტომბერში მოევლინა, იოსებ სტალინის სიკვდილამდე რამდენიმე თვით ადრე. ამხანაგი სი ძინპინი - 1953 წლის ივნისში დაიბადა, სტალინის სიკვდილის შემდეგ. რეჯეფ ერდოღანი გაჩნდა 1954 წელს, თურქეთის ნატოში შესვლიდან ორი წლის შემდეგ. ყველა ჩამოთვლილი პირები ომისშემდგომი ეპოქის ბავშვები არიან და ახლა, როცა თავიანთი სიცოცხლის მიჯნას უახლოვდებიან, ისინი, როგორც ჩანს, მზად არიან იმ მსოფლიოს დასანგრევად, რომლებშიც თვითონ დაიბადნენ. ასთი მოქმედება შურისძიებას ჰგავს.

დიახ, საერთაშორისო წესრიგი, რომელიც თეორიულად გარკვეულ წესებს ემყარებოდა, პრაქტიკაში ყოველთვის არეულ-დარეული იყო, ვიდრე ეს ქაღალდზე ჩანდა. მაგრამ, ნებისმიერ შემთხვევაში რაღაც იდეალი არსებობდა, რომლის მიღწევას ყველა თავისებურად ცდილობდა. არსებობდა საერთო მორალური პრინციპები - დიახ, მყიფე, მაგრამ გულწრფელი, რომელიც იმ რწმენას ემყარებოდა, რომლის მიხედვით, კაცობრიობას აღარ უნდა გაემეორებინა მე-20 საუკუნის პირველი ნახევრის მხეცობები და რომ უმჯობესია უთანხმოებები დიალოგისა და დიპლომატიის მეშვეობით მოგვარდეს. დღეს ეს რწმენები აორთქლდა, გაქრა და უმეტესად იმ ადამიანთა გონებასა და სულში, რომლებისთვისაც ყველაზე ძვირფასი უნდა ყოფილიყო და რომელებიც სიკეთის რწმენას ყველაზე მეტად უნდა გაფრთხილებოდნენ.

დღეს უპრეცედენტო მომენტია. წინა მსოფლიო მართლწესრიგის არქიტექტორები - ადოლფ ჰიტლერი, ბენიტო მუსოლინი, იოსებ სტალინი და მაო ძედუნი სულ რაღაც 30-40 წლისანი იყვნენ, როცა ხელისუფლებაში მოვიდნენ. ახალმა თაობამ ახალი მსოფლიო ააშენა, მაგრამ წინა მართლწესრიგის შედეგებს შეეჯახნენ. დრეს ახალი მსოფლიოც ინგრევა იმ ძველი თაობის ადამიანების მიერ, რომლებიც ვერ იცოცხლებენ იმ დრომდე, რათა დაინახონ, როგორი ნანგრევები დარჩება მათი მოქმედებით.

ჩვენ შეიძლებოდა გვქონოდა იმის იმედი, რომ თაობა, რომელსაც ბედმა გაუღიმა და სიცოცხლის ხანგრძლივობა გაუგრძელდა, თავიანთი სიკვდილის შემდეგ სიკეთის, პტივისცემის და გლობალური პოზიტიური ხელმძღვანელობის მემკვიდრეობას დატოვებდა. ამის ნაცვლად ჩვენ მოწმენი ვართ ბოლო ათწლეულებში მომხდარი ყველაზე უარესი რეპრესიების, ძალადობის, გენოციდების, ეკოციდების და საერთაშორისო სამართლის მიმართ უპატივცემლო დამოკიდებულებისა, რომლებსაც ყველაზე მეტად ულმობელი 70-80 წლის მოხუცები სჩადიან და რომლებიც, როგორც ჩანს, უფრო მეტად იმით არიან დაინტერესებული, რომ თავი აარიდონ სამართლებრივ პასუხისმგებლობას, ვიდრე მშვიდობის შენარჩუნებაზე იზრუნონ.

მაგრამ ასე არ უნდა იყოს.

როცა ნელსონ მანდელამ 1999 წელს სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის პრეზიდენტის პოსტი დატოვა, მან ჩამოაყალიბა ორგანიზაცია „უხუცესები“, რომელიც ყოფილ მსოფლიო ლიდერებს აერთიანებდა. ისინი მუშაობდნენ მშვიდობის, სამართლიანობისა და ადამიანის უფლებების მხარდასაჭერად. დღეს, მოქმედებენ რა კონსენსუსის ტრადიციებით და წინა თაობების პოლიტიკოსთა საუკეთესო გამოცდილებით, „უხუცესების“ წევრები ითვლებიან იმის მაგალითად, თუ როგორ შეუძლიათ ასაკოვან ადამიანებს კაცობრიობას მოუტანონ მეტი სინათლე, გამოხატონ თანაზიარობა, იმოქმედონ სინდისით და არა მარტო გავლენითა და ძალით.

პრობლემა მოხუცებულობაში არ არის. პრობლემა იმაშია, თუ როგორი მიზნის მიღწევა სურთ მისი სარგებლობით და რას აძლევენ უპირატესობას. მსოფლიოს არ სურს ისეთი ახალი მოხუცი ძალოვანი პირები, რომლებსაც მმართველის საჭისა და ტახტის დატოვება არ სურთ. მსოფლიოსათვის უკეტესია ის მოხუცი ლიდერები, ის უხუცესები, რომლებიც მზად არიან კომპრომისებისათვის და ადამიანთა ენერგიის სასიკეთოდ წარმართვისათვის. ისინი, ვინც მემკვიდრეობაზე ფიქრობენ არა როგორც პირად დიდებაზე, არამედ როგორც მშვიდობაზე, რომელსაც ისინი თავიათი სიცოცხლის შემდეგ დატოვებენ. ჩვენს დროში გვჭირდება არა ბატონობა, არამედ სიბრძნის გამოვლენა. და ეს, საბოლოო ჯამში, არის ის, რაც მმართველს ლიდერისაგან განასხვავებს.

See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way