USD 2.7433
EUR 2.8862
RUB 2.7214
Tbilisi
პირველი ქართველი კინოვარსკვლავის, მსოფლიოში სახელგანთქმული ნატო ვაჩნაძის, დაბადებიდან 120 წელი გავიდა
Date:  397
ნატო ვაჩნაძე აღმოაჩინა ცნობილმა რეჟისორმა ამო ბეკ-ნაზაროვმა. ნატოს ფოტოსურათი მან რუსთაველის გამზირზე შიხმანის ფოტოატელიეს ვიტრინაში შეამჩნია (ამ დროს უკვე მეუღლის - მერაბ ვაჩნაძის გვარს ატარებდა).
თავდაპირველად მსახიობი კინოში თამაშზე უარს ამბობდა, მაგრამ ბოლოს მაინც დასთანხმდა. პირველი როლი, ნენო, „არსენა ყაჩაღში“ ( ვ. ბარსკი, 1923) შეასრულა. შემდეგი იყო - ნუნუ („მამის მკვლელი“, ა. ბეკ-ნაზაროვი, 1923) - აქ ყურადღება მიიპყრო იშვიათი ნიჭითა და სილამაზით, შეზავებული სევდითა და სინაზით.
განსაკუთრებით პოპულარული გახდა ფილმ „სამი სიცოცხლის“ ( ი. პერესტიანი, 1923, ესმა), შემდეგ. ვაჩნაძე ხიბლავდა ფართო აუდიტორიას თავისი უზადო მიმზიდველობით. ამასთან, მაყურებლისთვის ნატო ვაჩნაძე ცხოვრების სისასტიკესთან შეჯახებული ქალის სიმბოლოდ იქცა.
იგი ყოველწლიურად მონაწილეობდა წამყვან რეჟისორთა ფილმებში, შექმნა მწარე ხვედრის მქონე ახალგაზრდა რომანტიკულ ქალთა სახეები: ფატი („ვინ არის დამნაშავე?“, ა. წუწუნავა, 1925) და დესპინე („ტარიელ მკლავაძის მკვლელობის საქმე“, ი. პერესტიანი, 1925), რითაც დრამატული ნიჭის ახალი წახნაგები გამოავლინა.
ზუსტად ამ პერიოდში შეხვდა დამწყებ რეჟისორს, ნიკოლოზ შენგელაიას, შეასრულა მთავარი როლი საგანგებოდ მისთვის დადგმულ მელოდრამაში „გიული“ (1926) და მალე ბედი რეჟისორს დაუკავშირა. ქართულ-კავკასიური სილამაზე და ევროპული ყაიდა სილამაზის უფაქიზესი სინთეზი გახლდათ ნატო ვაჩნაძის გარეგნობაში, რაც მას განსაკუთრებულ მომხიბვლელობას ანიჭებდა.
კოტე მარჯანიშვილის მიწვევით შეასრულა მთავარი როლები ევროპული ლიტერატურის აღიარებული ნაწარმოებების მიხედვით გადაღებულ უხმო ფილმებში: „ამოკი“ (1927, ევროპელი ქალი) და „კრაზანა“ (1928, ჯემა). ამ პერიოდის კინოში მოღვაწეობის შვიდი წლის განმავლობაში მონაწილეობდა 13 ფილმში.
საქართველოს გარდა იღებდნენ: გერმანიაში („ცოცხალი ლეში“, ფ. ოცეპი, 1929, მაშა), უკრაინაში („გარეუბნის კვარტლები“, გრიჩერ-ჩერიკოვერი, 1930, დორა), რუსეთში („რკინის ბრიგადა“, დიმიტრი ვასილიევი, 1931, მაშა).
„სახკინმრეწვში“ დაბრუნების შემდეგ მონაწილეობა მიიღო ორ ხმოვან ფილმში და შექმნა ორი განსხვავებული სახე - ციცია („უკანასკნელი ჯვაროსნები“, ს. დოლიძე, 1934) და თამარი („უკანასკნელი მასკარადი“, მ. ჭიაურელი, 1934); კიდევ ერთხელ შეასრულა მებრძოლი ქართველი ქალის - ნენოს - როლი ფილმში „არსენა“ (მ. ჭიაურელი, 1937) და ნანის - უშუალო, სიცოცხლით სავსე ქალიშვილისა - ფილმში „ნარინჯის ველი“ (ნ. შენგელაია, 1937-სტალინური პრემია, 1941).
ნატო ვაჩნაძე მხატვრული ფილმის, „ცოცხალი გვამის“ გადამღები ჯგუფის წევრებთან ერთად. ბერლინი. 1928 წელი
1940-იანი წლების როლებიდან აღსანიშნავია აკაკი წერეთლის ძიძა - მანო („პოეტის აკვანი“, კ. პიპინაშვილი, 1947). უკანასკნელი როლია ელისაბედ ლომიძე ფილმში „მწვერვალთა დამპყრობნი“ (დ. რონდელი, 1951).
ნატო ვაჩნაძე აგრეთვე მონაწილეობდა ფილმებში: „ათასის ფასად“ (ვ. ბარსკი, 1925, ეპიზოდური როლი), „ნათელა“ (ა. ბეკ-ნაზაროვი, 1926, ნათელა), „სამშობლო“ (ნ. შენგელაია, 1933, ნათელა), „ხიდობნელი ქალიშვილი“ (დ. ანთაძე, 1940, გვირისტინე), „ქაჯანა“ (კ. პიპინაშვილი, 1941, მართა, ქაჯანას დედა), „ის კიდევ დაბრუნდება“ (ნ. შენგელაია, დ. ანთაძე, 1943, მანანა), „ქეთო და კოტე“ (ვ. ტაბლიაშვილი, ქ. გედევანიშვილი, 1948, ეპიზოდური როლი) და სხვ.
ნატო ვაჩნაძის ხსოვნის უკვდავსაყოფად გურჯაანში გაიხსნა მემორიალური მუზეუმი (1941). იგი იყო საქართველოს სახალხო (1941) და რუსეთის დამსახურებული არტისტი (1935),
1950 წელს დაწერა ავტობიოგრაფიული წიგნი „მოგონებები და შეხვედრები“. მისი მოგონებები დაედო საფუძვლად დოკუმენტურ ფილმს „ნატო ვაჩნაძე“ (ო. შამათავა, 1983). 1997 წელს დაწესდა ქართული კინოს დამოუკიდებელი პრემია „ნატო“.
2005 წელს თბილისში გაიხსნა ნატო ვაჩნაძის ვარსკვლავი.
საქართველოს კულტურისა და სპორტის სამინისტრო პატივს მიაგებს ნატო ვაჩნაძის ნათელ ხსოვნასა და ქართული - მსოფლიოს კულტურის განვითარებაში შეტანილ მის განუსაზღვრელ წვლილს.
analytics
«Lauterbacher Anzeiger» (გერმანია): „საქართველო პუტინის ორბიტაზე გადადის: უშვებს თუ არა „შეცდომას“ ევროკავშირი?“

გერმანული გაზეთი „ლაუთერბახერ ანცეიგერი“ (Lauterbacher Anzeiger - იბეჭდება ჰესენის მხარეში) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „საქართველო პუტინის ორბიტაზე გადადის: უშვებს თუ არა „შეცდომას“ ევროკავშირი?“ (ავტორი - ფლორიან ნაუმანი).

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

საქართველოში ჩატარებული არჩევნებიდან სამ კვირაზე მეტი გავიდა, მაგრამ ევროკავშირს ჯერ კიდევ არ აქვს გამოხატული მკაფიო პოზიცია და ამ ეტაპზე მხოლოდ განმარტებებს ითხოვს. ბრიუსელს ამისათვის საკმაო მიზეზები აქვ: არცევნებში რატომღაც მოულოდნელად გაიმარჯვა სულ უფრო ავტორიტარმა და პრორუსულად განწყობილმა პარტიამ „ქართულმა ოცნებამ“, რაც ბევრ კითხვას იწვევს. ოქტომბრის ბოლოდან ოპოზიცია არჩევნების დროს მომხდარი დარღვევების ფაქტებს აგროვებს, მაგრამ მნიშვნელოვანი კანონდარღვევების რაოდენობა, როგორც ჩანს, საკმარისი არ არის.

დებატები ევროპარლამენტში: საით მიდის საქართველო?

ამ კვირაში ევროპის პარლამენტში მიმდინარე დებატების დროს ორი მომენტი აშკარად გამოიკვეთა: პარლამენტართა ერთმა ნაწილმა ევროკავშირი ორმაგი პოლიტიკის გატარებაში  და არჩევნების შედეგების მხოლოდ პოლიტიკური ნიშნით შეფასებაში დაადანაშაულა, ხოლო მეორე ნაწილმა საქართველოს მთავრობის მიმართ უფრო ხისტი ზემოქმედება მოითხოვა. გადაწყვეტილება (ალბათ, სიმბოლური მნიშვნელობის მქონე) ჯერ მიღებული არ არის.

საბოლოო ჯამში, როგორც ჩანს, ამჟამად საკითხის აქტუალობა იმაშია, გადავა თუ არა  საქართველო რუსეთის ორბიტაზე და გახდება თუ არა მისი თანამგზავრი - მიუხედავად იმისა, რომ მოსახლეობას ევროპული ორიენტაცია აქვს. ასევე მნიშვნელოვანია დადგინდეს - იყო თუ არა არჩევნები დემოკრატიული და სამართლიანი.

გერმანიის „მწვანეთა“ პარტიის წარმომადგენელი სერგეი ლაგოდინსკი და ესტონელი სოციალ-დემოკრატი მარინა კალიურანდი ჯერ კიდევ არ არიან დარწმუნებულები იმაში, რომ საქართველოში არჩევნები გაყალბდა. ყოველ შემთხვევაში, ისინი დამადასტურებელ ფაქტებს ვერ ხედავენ. ორივე პოლიტიკოსი ევროპარლამენტის დელეგაციის - „ევრონესტის“ წევრები არიან, რომელთა მოვალებაშია ურთიერთობა და აზრთა გაცვლა-გამოცვლა ჰქონდეთ ისეთ ქვეყნებთან, როგორებიცაა საქართველო, მოლდოვა, უკრაინა და სომხეთი. სერგეი ლაგოდინსკი, თავის მხრივ, „ევრონესტის“ თავმჯდომარეა.

თბილისი მოსკოვსა და ბრიუსელს შორის

„საქართველო და მოლდოვა ჭადრაკის ფიგურები არ არიან, რომ ჩვენ ისინი დაფაზე გადავაადგილოთ. ისინი სახელმწიფოებს წარმოადგენენ და მათ თავიანთი მომავალი აქვთ“, - ამბობს სერგეი ლაგოდინსკი, რომელსაც მხედველობაში აქვს ორივე ქვეყანაში ჩატარებული არჩევნები. თუმცა იგი ყურადღება ასევე ამახვილებს სავარაუდო გაყალბებაზეც და აღნიშნავს, რომ არსებობს არგუმენტები განმეორებითი არჩევნების ჩასატარებლად.

 „პირადად ჩემთვის საკითხი ასე გამოიხატება: რა უნდა ვუქნათ იმ პარტიას, რომელიც ანტიკონსტიტუციურ პოლიტიკას ატარებს? საქართველოს ძირითად კანონში ჩაწერილია, რომ ქვეყნის მიზანს ევროკავშირთან ინტეგრაცია წარმოადგენს“, - აცხადებს სერგეი ლაგოდინსკი. მმართველი პარტია „ქართული ოცნება“ სიტყვით ოფიციალურად ადასტურებს, რომ მისი მიზანი 2030 წლისათვის ევროკავშირში გაწევრიანებაა, მაგრამ საქმით მთავრობამ უკვე დიდი ხნის გადაუხვია ევროკავშირისაკენ მიმავალი გზიდან, როცა პრორუსული კანონები მიიღო, ბრიუსელის გაფრთხილებისა და საპროტესტო აქციების მიუხედავად. „ვფიქრობ, მართლაც გონივრული იქნებოდა არჩევნების განმეორებით ჩატარება - უბრალოდ, საზოგადოება რომ სიმართლეში დარწმუნდეს“, - ამბობს სერგეი ლაგოდინსკი, - ნებისმიერ შემთხვევაში, თუ დამტკიცდება, რომ მანიპულაციები მართლაც მოხდა, ახალი არჩევნების ჩატარება აუცილებელია, თანაც საერთაშორისო კონტროლით“.

მარინა კალიურანდსაც ასეთივე თავალსაზრისი აქვს: „უნდა დაველოდოთ განმარტებებს [და სასამართლოს გადაწყვეტილებებს], სპეკულირება არ უნდა მოხდეს... მაგრამ თუ დამტკიცდება, რომ არჩევნები იმაზე უარესად ჩატარდა, როგორც ამას ეუთოს დამკვირვებლები აღწერენ, მაშინ ჩვენ მკაფიო რეაგირება უნდა მოვახდინოთ“. აღსანიშნავია, რომ ეუთოს მისიამ დაგმო ცალკეული დარღვევები, მიუთითა მთავრობისა და ოპოზიციის არათანაბარ პირობებზე, მაგრამ არჩევნებში მასშტაბური ფალსიფიცირება არ დაუფიქსირებია.

„ეუთოს მისიამ 2020 წლის არჩევნებიც დაახასიათა როგორც კონკურენტული და კარგად ორგანიზებული“, - ამბობს მარინა კალიურანდი, რომელიც ადრე ესტონეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი იყო, მანამდე კი ესტონეთის ელჩი რუსეთში, - „თუმცა ასეთი დახასიათება დემოკრატიული ქვეყნისათვის საკმარისი არ არის. ჩვენ ყველას გვსურს, რომ არჩევნები გამჭვირვალე და პატიოსნად ჩატარდეს“. მისი თქმით, საქართველოსთვის კანდიდატის სტატუსის გაუქმება ლოგიკური იქნება, თუ ქვეყანა თამაშის წესებს არ დაიცავს.

განხეთქილება ევროპარლამენტის მემარჯვენეთა ბანაკში

სერგეი ლაგოდინსკის თქმით, საქართველოს ახალგაზრდა იურისთა ასოციაცია თვლის, რომ არჩევნებში მრავალი დარღვევა მოხდა. „თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ ასოციაციის წევრები ობიექტურად აფქსირებდნენ დარღვევებს მიხეილ სააკაშვილის მმართველობის დროსაც, მაშინ მათი პოზიცია პოლიტიკურად მიუკერძოებლად  უნდა ჩაითვალოს. ეს სერიოზული არგუმენტია“, - ამბობს მწვანეთა პარტიის წარმომადგენელი.

დღემდე ევროკავშირს თავისი მტკიცე პოზიცია დაფიქსირებული არ აქვს. „ალბათ, ეს იმას უკავშირდება, რომ ჯერ-ჯერობით მოსმენები კომისიებში ისევ მიმდინარეობს... საბოლოო ჯამში გადაწყვეტილების მიღება ევროკავშირის წევრი ქვეყნების ნებაზეა დამოკიდებული. ამჟამად რაიმე კონფრონტაცია არ შეიმჩნევა“, - აცხადებს სერგეი ლაგოდინსკი.

ევროპარლამენტში 13 ნოემბერს დებატების დროს აზრდტა სხვადასხვაობა დაფიქსირდა აღმოსავლეთევროპელ მემარჯვენეთა შორის. უნგრელი პოლიტიკოსის ანდრაშ ლასლოს აზრით, საქართველოს მთავრობა ევროკავშირის კურსის ერთგულია და რომ არჩევნების შედეგები ევროკავშირმა უნდა აღიაროს. პოლონელმა მალგოჟატა ჰოსევსკამ ყოფილი მმართველი პარტიიდან „კანონი და სამართლიანობა“, პირიქით, განაცხადა, რომ „საქართველოს ხელისუფლებაში არის პიროვნება, რომელსაც [რუსეთთან] გაურკვეველი კავშირები აქვს“ (იგულისხმება ბიძინა ივანიშვილი). პოლონელმა დეპუტატმა ევროკავშირს მოუწოდა, რომ „საქართველოს მმართველი რეჟიმის ირგვლივ სანიტარული კორდონი უნდა შეიქმნას“.

წყარო: https://www.lauterbacher-anzeiger.de/politik/georgien-rueckt-in-putins-umlaufbahn-begehen-die-eu-einen-error-zr-93415845.html

 

See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way