USD 2.7384
EUR 2.8548
RUB 2.6619
Тбилиси
„ოთხი ტყუილი“ - მამუკა ხაზარაძის პასუხი პრემიერს
дата:  209

„ძალიან მძიმე მოსასმენია, როდესაც ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი საზოგადოებას ისეთი ტყუილით კვებავს, რომლის გადამოწმება ნებისმიერ მოქალაქეს შეუძლია, ეს აზიანებს ქვეყნის საშინაო და საგარეო პოლიტიკას“, - ასე უპასუხა პრემიერ-მინისტრის მიერ მამუკა ხაზარაძისა და ბადრი ჯაფარიძესთან მიმართებით გაჟღერებულ ბრალდებებს, ანაკლიის პორტის ერთ-ერთმა ინვესტორმა მამუკა ხაზარაძემ bm.ge-სთან ინტერვიუში.

ხაზარაძე პრემიერის განცხადებაში ოთხ ტყუილს გამოყოფს, რომელიც დღეს ირაკლი ღარიბაშვილის მიერ მთავრობის სხდომაზე, ანაკლიის პორტის პროექტის შესრულებისას გაკეთებულ განცხადებაში იყო. დღეს უკვე პოლიტიკაში წასული ინვესტორი თვლის, რომ ამ ტყუილებით პრემიერი საზოგადოებას თვალებში ნაცარს აყრის.

„ძალიან ბევრი ტყუილი მოვისმინე, მათ შორის ინვესტიციების ზომასთან დაკავშირებით პრემიერმა თქვა, რომ ხაზარაძე-ჯაფარიძეს 3 მლნ აქვთ ჩადებულიო, რაც ძალიან დიდი ტყუილია. მთლიანად პროექტში 80 მლნ დოლარია ჩადებული, საიდანაც 40 მლნ დოლარი ჩემი და ბადრი ჯაფარიძის მიერ. ეს რეესტრშია გატარებული და ამის ნახვა ყველას შეუძლია - ეს ერთი ტყუილია.

მეორე ტყუილია, რომ თურმე 5 წელი ვყოფილვართ ანაკლიის პროექტში და ვერ გავაკეთეთ. შეთანხმებას ხელი 2016 წელს მოვაწერეთ და 2019 წელს პროექტი მთავრობამ გააჩერა და კონსორციუმს ჩამოართვა. თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ 2019 წელს სრულად ჩვენი დევნის წელი იყო, რადგან პირველი განცხადება პროკურატურამ 2019 წელს გააკეთა და მთელი წლის განმავლობაში ხაზარაძე-ჯაფარიძის დევნა მიმდინარეობდა, ბუნებრივია გამოდის, რომ ამ პროექტში რეალურად 2.5 წელი ვიყავით და მიუხედავად ამისა, ჩვენ შავი ზღვის სანაპიროზე ყველაზე ღრმაწყლოვანი პორტის შექმნა მოვახერხეთ. დღეს ანაკლიის დაღრმავება 11 მეტრია, რომელიც არც ფოთს და არც ბათუმს არ აქვს; გამზადებულია 100 ჰა-ზე 8 მეტრის სიღრმის პლატფორმა, სადაც 5 მლნ კუბური მეტრი იქნა ამოტუმბული და 3 500 სადრენაჟო მილი იქნა ჩადებული.

მესამე ტყუილი, რაც ასევე თვალებში ნაცრის შეყრაა, მთავრობის განცხადების მიხედვით პორტის პროექტის 51%-ით დაფინანსებაა.

ჩვენ დროს 100 მლნ ტონაჟის აშენებული პორტი სახელმწიფოს უკან უსასყიდლოდ 100%-ით გადაეცემოდა. პირობა ასეთი იყო, რომ პორტი კერძო ფულით უნდა აშენებულიყო და ეს ყველაფერი გარკვეული პერიოდის მერე სახელმწიფოს უფასოდ უნდა გადასცემოდა, იმიტომ რომ ქვეყნის ბიუჯეტს არ გააჩნდა ის თანხა, რომლითაც მსგავსი ინფრასტრუქტურის დაფინანსება იქნებოდა შესაძლებელი.

დღევანდელი განცხადებით, პრემიერმა თქვა, რომ ისინი 51%-ის დაფინანსებისთვის მზად არიან. რაც იმას ნიშნავს, რომ 640 მლნ დოლარის ღირებულების პირველი ფაზის მშენებლობაში სახელმწიფო დაახლოებით 300-350 მლნ დოლარის ინვესტირების ვალდებულებას იღებს. მსგავსი რამ არც მომავალი წლის ბიუჯეტში წერია და არის ტყუილი.

თუ საერთაშორისო ბანკების მოთხოვნას გავითვალისწინებთ, კონსორციუმის პირობების დროს იყო იმ შემთხვევაში თუ 5 წლის განმავლობაში პორტი რაღაც მიზეზების გამო ვერ იმუშავებდა, საბანკო ვალდებულებების დასაფარად სახელმწიფოს მხრიდან 50 მლნ დოლარის დაზღვევა უნდა ყოფილიყო, გარდა ამისა ევროკავშირი და ჩვენ 50-50 მლნ-ით ვიყავით გარანტორები, ანუ 150 მლნ დოლარი გარანტია უნდა გვქონოდა.

დღეს კი სახელმწიფომ არა თუ 50 მლნ დოლარის გარანტია, არამედ 350 მლნ დოლარამდე ინვესტიციის განხორციელების მზაობა განაცხადა. მაინტერესებს ამის წყარო და მგონი მარტივად გასაგები გახდება, რომ ეს შეუძლებელია.

ბოლო 3 წლის განმავლობაში, რაც პორტი და მისი ტერიტორია და ყველა მექანიზმი სახელმწიფოს ხელშია, არათუ პორტის მშენებლობა, არამედ გზის მშენებლობაც არ დაწყებულა, რადგან პროექტირება არ არის გაკეთებული და არც მომავალი წლის ბიუჯეტში დევს მსგავსი რამ, რომ გზის და რკინიგზის პროექტირება მოხდეს, რომლის გარეშე პორტის მშენებლობა პრაქტიკულად შეუძლებელია“, - განაცხადა ხაზარაძემ.

კიდევ ერთი ტყუილი, რომელიც მამუკა ხაზარაძემ პრემიერის გამოსვლაში დააფიქსირა საარბიტრაჟო დავას შეეხება.

„პრემიერმა განაცხადა, რომ სახელმწიფოსგან საკომპენსაციოდ 1.5 მლრდ დოლარს ვითხოვთ. ჩვენ არაფერს ვითხოვთ. ჯარიმას ადგენს არბიტრაჟი და არა მომჩივანი მხარე, ეს პროცედურაა. მსოფლიოში წამყვანი იურიდიული კომპანია Baker McKenzie ჩვენს იურიდიულ მომსახურებას განსაზღვრავს, შესაბამისად არბიტრაჟის გადაწყვეტილება და ოდენობა არბიტრების მიერაა განსაზღვრული და არა ჩვენ მიერ“, - თქვა მამუკა ხაზარაძემ.

bm.ge-ს კითხვაზე - რამდენად რეალისტურია ახალი ინვესტორების მხრიდან დაინტერესება, მაშინ როდესაც პორტის საკითხთან დაკავშირებით სახელმწიფოსა და ანაკლიის განვითარების კონსორციუმს შორის დავა საარბიტრაჟო სასამართლოში მიმდინარეობს, მამუკა ხაზარაძე პასუხობს, რომ მას აინტერესებს ვინ ინტერესდება ამ პროექტით.

ანაკლიის პორტის ყოფილი ინვესტორი იმასაც აღნიშნავს, რომ პროექტში მონაწილე საერთაშორისო ინვესტორების დაჩაგვრის უფლებას არავის მისცემს და იქვე აღნიშნავს, რომ ანაკლიის პორტი ქვეყნისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია.

„ამ ინვესტიციაში, რომელიც კონფლიქტის ზონიდან 4 კმ-ის მოშორებით გაკეთდა, მსოფლიო ინვესტორთა ვარსკვლავები მონაწილეობდნენ - ამერიკული, ჰოლანდიური, ინგლისური, ბულგარული, უზბეკური და ქართული, რით ჯობია სხვა ინვესტორი თუნდაც ისეთ ინვესტორს, როგორიც კონტი ჯგუფია...

მაინტერესებს რომელ ინვესტიციაზეა საუბარი. რატომ უნდა დაინტერესდეს ახალი რეპუტაბელური ინვესტორი, რომ მსგავსი რამ მას არ დაემართება, როცა მასზე დიდი კომპანიებს ასეთი რაღაც გაუკეთეს...

ფაქტია, რომ ამ ქვეყანას ანაკლიის პორტი სჭირდება და მთავარი, რომ ეს პორტი შედგეს. არც ერთ ინვესტორს არ დავაჩაგვრინებ, რომელიც მე პირადად შემოვიყვანე, კონფლიქტის ზონიდან 4 კმ-ში ჩადეს თანხები და მთავრობა მათ როგორც რეკეტიორებს ისე მოექცა. ეს მართლაც საუკუნის რეკეტი იყო. ბრძოლა აუცილებლად გაგრძელდება, ეს არ არის მურუსიძის სასამართლო, ეს დამოუკიდებელი არბიტრაჟია“, - განმარტა ხაზარაძემ.

аналитика
«The Washington Post» (აშშ): „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“

ამერიკული გაზეთი „ვაშინგტონ პოსტი“ (The Washington Post) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“ (ავტორი - მარია ილიუშინა), რომელშიც განხილულია არჩევნებისშემდგომი სიტუაცია საქართველოში.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

(...) ქართველთა უმრავლესობა - გამოკითხვების მიხედვით, 80%-ზე მეტი - მხარს უჭერს ქვეყნის ევროპულ ორიენტაციას და მოსკოვის მიმართ მაინცდამაინც განსაკუთრებულ სიყვარულს არ ამჟღავნებს, ოპოზიცია კი ცდილობს ხმის მიცემის შედეგები წარმოადგინოს როგორც არჩევანი ევროკავშირსა და რუსეთს შორის.

მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ ორ ქვეყანას შორის 2008 წლის აგვისტორში მომხდარი ხანმოკლე ომის შედეგად საქართველოს ტერიტორიის 20% დე-ფაქტოდ რუსეთის კონტროლის ქვეშ იმყოფება, მოსკოვის სამხერო ძლიერების ჩრდილი სულ უფრო შესამჩნევი ხდება. შესაბამისად, „ქართულმა ოცნებამ“ ამომრჩევლებს უფრო რადიკალური დილემა შესთავაზა: არჩევანი მშვიდობასა და ომს შორის.

მმართველი პარტიის „რუსეთის მხარეს შებრუნება“ შედარებით ახალ მოვლენას წარმოადგენს. 2012 წელს, როცა „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში მოვიდა, მნიშვნელოვან საგარეოპოლიტიკურ წარმატებას მიაღწია - სწრაფად დაუახლოვდა ევროკავშირს მასში გაწევრიანების სურვილით, მაგრამ რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყების კვალობაზე პარტიამ რუსეთის ორბიტისაკენ გადაუხვია. მთავრობამ ევროპა და ადგილობრივი ოპოზიცია წარმოადგინა „ომის გლობალური პარტიად“, რომელსაც სურს საქართველო მოსკოვთან ომში ჩაითრიოს და კრემლთან დაპირისპირების ინსტრუმენტად გამოიყენოს

ამჟამად „ქართული ოცნება““ ოფიციალურად პრორუსულ პარტიას არ წარმოადგენს, მაგრამ ხშირად მისი პრაქტიკული მოქმედება საერთო პრორუსულ ჩარჩოებში ჯდება. 

ევროპული გზიდან გადახვევის პოლიტიკის ცენტრში მოჩანს „ქართული ოცნების“ დამაარსებელი ბიძინა ივანიშვილი - მილიარდერი, ყოფილი პრემიერ-მინისტრი, რომელიც ბოლო ათწლეულში წავიდა ქართული პოლიტიკიდან, მაგრამ იმავდროულად გავლენიან ადამიანად რჩებოდა. ბიძინა ივანიშვილი რუსეთში ყოფნის დროს გამდიდრდა, 1990-იან წლებში და როგორც მისი კრიტიკოსები ამბობენ,  მისი რიტორიკა და პოლიტიკური მრწამსი რუსეთის ლიდერის პოზიციას უთავსდება.

რუსეთის არმიის უკრაინაში შეჭრის დაწყებიდან პურველ ეტაპზე საქართველომ უკრაინას მხარი დაუჭირა. თბილისში დღესაც ბევრი უკრაინული დროშა ფრიალებს, მაგრამ მთავრობა თავს იკავებს რუსეთის გადაჭარბებული კრიტიკისაგან და ერიდება ანტირუსული სანქციების რეალიზებას.

„ჩვენ, როგორც ქვეყნის მმართველმა პარტიამ, მთავრობამ, ყველაფერი გავაკეთეთ უკრაინისა და უკრაინელი ხალხის მხარდასაჭერად“, - განაცხადა „ვაშინგტონ პოსტთან“ საუბარში „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარის მოადგილემ არჩილ თალაკვაძემ, მაგრამ, მისი თქმით, დასავლეთის ოფიციალურმა პირებმა რუსეთ-უკრაინის ომში საქართველოს ჩათრევა მოისურვეს: „ჩვენ ჩავთვალეთ, რომ ასეთი პოლიტიკა საქართველოსათვის ძალზე სარისკო და გაუმართლებელი იქნებოდა“.

„ქართულმა ოცნებამ“ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს აქტიურად ისარგებლა უკრაინის ომით და ამომრჩევლებს პლაკატების სერია შესთავაზა, რომლებზე გამოსახულია ერთი მხრივ, ომით დანგრეული უკრაინის ქალაქები და სოფლები, მეორე მხრივ - აღმშენებლობის პროცესში მყოფი საქართველო. ასეთმა პროპაგანდამ თავისი გამოძახილი ჰპოვა რუსეთთან ომგადატანილ საქართველოს მოსახლეობაში, განსაკუთრებით სოფლებში, ოკუპირებულ რეგიონებთან ახლოს, მხარეთა დამაშორიშორებელ ე.წ. სადემარკაციო ხაზის გასწვრივ.

როგორ ავიცილოთ თავიდან ომი

ქართველებს კარგად ახსოვთ 2008 წლის აგვისტოს ომი. ჭორვილისაკენ - ბიძინა ივანიშვილის მშობლიური სოფლისაკენ მიმავალი გზა, რომელიც კავკასიის ქედის სამხრეთ კალთებზე მდებარეობს, სწორედ რუსეთის მიერ ოკუპირებული რეგიონის - სამხრეთ ოსეთთან ახლოს გადის, სულ რაღაც ორიოდე კილომეტრში, სადემარკაციო ხაზთან.

ჭორვილაში ბიძინა ივანიშვილს თითქმის ეროვნულ გმირად თვლიან - მდიდარ ადამიანად, რომელიც თანასოფლელებს ყოველმხრივ ეხმარებოდა - სახლებისა თუ გზების მშენებლობაში, ჯანდაცვასა თუ კომუნალური გადასახადების გადახდაში, სანამ მან სახელმწიფო თანამდებობა - ქვეყნის პრემიერ-მინისტრის პოსტი არ დაიკავა.

„მე ომის მოწინააღმდეგ ვარ. დარწმუნებული ვარ, რომ „ქართული ოცნება“ მსვიდობას შეინარჩუნებს. არ გვსურს, რომ რომელიმე ქვეყანა საქართველოს მტერი იყოს და არც ის გვინდა, რომ საქართველოს იყოს სხვა ქვეყნის მტერი“, - ამბობს გიორგი გურძენიძე, სკოლის დირექტორი, რომელსაც ახსოვს, თუ როგორ ხმაურით დაფრინავდნენ სოფლის თავზე, ცაში რუსული თვითმფრინავები 2008 წელს.

„ქართული ოცნება“ აქტიურად უჭერს მხარს ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკური კურსის ორ ძირითად მომენტს - მშვიდობას ნეიტრალიტეტის გზით და ქართული ტრადიციული ფასეულობების დაცვას. „ქართული ოცნების“ მტკიცებით, მისი სტრატეგიული მიზანი არ შეცვლილა - ევროინტეგრაცია ძალაში რჩება, რომლის რეალიზებას 2030 წლისათვის არის დაგეგმილი: საქართველო ევროკავშირის წევრი გახდება „ღირსეულად“ და ტრადიციული ეროვნული ფასეულობების დაცვით.

„რა თქმა უნდა, მსურს ევროკავშირის წევრი ვიყოთ, მაგრამ ჩვენ ჩვენი წინაპრების ღირსებაც და მემკვიდრეობაც უნდა დავიცვათ. ქალი ქალი უნდა იყოს, კაცი კი - კაცი“, - ამბობს ჭორვილელი მამია მაჭავარიანი.

ქართველთა ღირსება კი დაცული იქნება ორი კანონით, რომლებმაც, პრაქტიკულად, ევროკავშირში საქართველოს პოტენციური წევრობის პროცესი შეაჩერეს - იმიტომ, რომ მათი დებულებები ევროპული ბლოკის სტანდარტებს ეწინააღმდეგება. ეს კანონებია „ოჯახური ფასეულობებისა და არასრულწლოვანების დაცვის, ასევე უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ, რომლებიც, როგორც ოპოზიცია აცხადებს, რუსული სამართლებრივი აქტების ასლებს წარმოადგენენ.

ევროპა შორეული ხდება?!

საქართველოს დედაქალაქის მცხოვრებთა ნაწილი შეშფოთებულია, რომ ქვეყნის შანსი ევროკავშირის წევრობაზე მცირდება. „არჩევნებში „ქართული ოცნების“ გამარჯვება სხვა არაფერია, თუ არა ხელისუფლების უზურპაცია“, - ამბობს 38 წლის გიორგი, რომელიც გვარს არ ასახელებს, ვაითუ დევნა დაუწყონ, - „ჩვენ ევროკავშირთან ინტეგრაცია უნდა გავაღრმავოთ. რუსეთთან დაახლოებას კი არცერთი ნორმალური ქვეყანა არ ცდილობს. პრორუსუსლი ორიენტაცია თვითმკვლელობას ნიშნავს, რადგან მოსკოვი არანაირი შეთანხმების პირობებს არ იცავს“.

ოპოზიცია მწვავედ აკრიტიკებს „ქართული ოცნების“ ომის წინააღმდეგ მიმართულ კურსს და მას პროპაგანდისტულს უწოდებს, ზოგიერთები კი თვლიან, რომ მმართველ პარტიის მხრიდან ამგვარი ლოზუნგების წარმოჩენა ხელისუფლებაში დარჩენასა და ერთპარტიული მმართველი სისტემის შენარჩუნებას ემსახურება.

პარტია „საქართველოსათვის“ ლიდერის გიორგი გახარიას განცხადებით, ბიძინა ივანიშვილისა და „ქართული ოცნების“ პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილებები - პრორუსული გადახრები - იმითაა გამოწვეული, რომ ევროკავშირში გაწევრიანება ხელისუფლების როტაციას ნიშნავს: „მისი მთავარია მიზანია ხელისუფლების შენარჩუნება. იგი ხედავს, რომ ევროპული დემოკრატია ხელისუფლების არჩევნების გზით შეცვლას ითვალისწინებს“.

მაგრამ არჩევნების შედეგების წინააღმდეგ მიმდინარე საპროტესტო აქციები ისეთივე ძლიერი და ფართო არ არის, როგორიც გაზაფხულზე მიმდინარეობდა ზემოთ ხსენებული კანონების მიღების დროს. ეს ნიშნავს, რომ ოპოზიცია გამოფიტულია. მათ ვერც დასავლეთი ვერ უწევს სათანადო დახმარებას. ბრიუსელს შეუძლია გარკვეული ზეწოლა მოახდინოს „ქართულ ოცნებაზე“, მაგრამ ევროპელი ჩინოვნიკების რეაქცია აწონილ-დაწონილია: დამკვირვებლებმა ნამდვილად დააფიქსირეს დარღვევები, მაგრამ მათ თავი შეიკავეს იმის განცხადებაზე, რომ არჩევნები გაყალბდა და ხმები მოპარულია.

არჩევნებში მომხდარი ყველა დარღვევის დეტალურად გამოკვლევა დროს მოითხოვს - კვირეებს და შეიძლება თვეებსაც, თანაც საკმაოდ რთულია მათი დამტკიცება-დადასტურება. „ჩვენ ახლა ისეთ სიტუაციასთან გვაქვს საქმე, როცა დასავლეთს არ სურს ხისტი ნაბიჯები გადადგას საკმარისი მტკიცებულებების გარეშე, ოპოზიციას კი საკმარისი მტკიცებულებები არ აქვს“, - ამბობს ჯონ დიპირო საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტიდან.

ბიძინა ივანიშვილი აშკარად იმაზე დებს თავის ფსონს, რომ ევროპა საქართველოსადმი ინტერესს დაკარგავს. ჯერ კიდევ ზაფხულში იგი აცხადებდა, რომ აშშ-ის საპრეზიდენტო არჩევნებში დონალდ ტრამპის გამარჯვება რუსეთ-უკრაინის ომს დაასრულებს. „ჩვენ მაქსიმუმ ერთი წელი გვაქვს, რომ ეს ყველაფერი მოვითმინოთ, შემდეგ კი [დასავლეთის] გლობალური და რეგიონული ინტერესები შეიცვლება, მათთან ერთად კი შეიცვლება ინტერესები საქართველოს მიმართაც“, - ამბობდა ბიძინა ივანიშვილი, - ომის დასრულებასთან ერთად კი ყველა გაუგებრობა ევროპასთან და ამერიკასთან გაქრება“.

წყარო: https://www.washingtonpost.com/world/2024/11/21/georgia-russia-elections-influence/

 

более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати