,
ამერიკულ გაზეთ „პოლიტიკოში“ (Politico) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ემანუელ მაკრონი ნელა, მაგრამ გაბედულად გადადის უკრაინის მხარეზე, თუმცა მან „ჩერჩილის მომენტი“ უკვე ხელიდან გაუშვა“ (ავტორი - კლეა ქოლქატი).
გთავაზობთ ამონარიდებს პუბლიკაციიდან:
საფრანგეთის პრეზიდენტმა „უკრაინის მატარებელზე“ დააგვიანა. როცა რუსეთმა თავისი ჯარების თავმოყრა დაიწყო უკრაინის საზღვართან, ხოლო შემდეგ ომი დაიწყო მეზობელ ქვეყანასთან, ემანუელ მაკრონმა, თავისი აზრით, სიფრთხილე ამჯობინა და ვლადიმერ პუტინთან უანყოფო მოლაპარაკება დაიწყო. იმ დროს, როცა მას შესაძლებლობა გაუჩნდა ევროპის შტურვალთან დამდგარიყო და თან ევროკავშირი გაეყოლებინა, ფრანგმა ლიდერმა შეცდომა დაუშვა და ვერ მოახერხა პოლიტიკური ინიციატივის ხელში აღება.
ემანუელ მაკრონის ნაცვლად ევროპის შემჭიდროებისათვის და ვოლოდიმირ ზელენსკის დასახმარებლად ევროსკეპტიკოსი, ბრიტანელი პრემიერი ბორის ჯონსონი გამოვიდა, რომელიც ამ საქმეში ლიდერად იქცა. ბორის ჯონსონს კიევში გმირად თვლიან, ემანუელ მაკრონმა კი უკრაინელები ძალიან გააღიზიანა თავისი განცხადებებით, რომ „პუტინი არ შეიძლება დავამციროთ“, რომ „მოსკოვს უსაფრთხოების გარკვეული გარანტიები უნდა მივცეთ“ და ა.შ. ფრანგის პრეზიდენტი იმასაც ამტკიცებდა, რომ ათწლეულები გაივლის, სანამ უკრაინა ევროკავშირის წევრი გახდებაო.
მაგრამ მას შემდეგ პარიზში ბევრი ცვლილება მოხდა. ამჟამად საფრანგეთის პრეზიდენტს უკრაინის ერთ-ერთ ყველაზე მტკიცე მხარდამჭერის მანტია აქვს მოსხმული, კიევს დახმარებას პირდება „საბოლოო გამარჯვებამდე“ და ლიდერის როლს ასრულებს ისეთ საკითხებში, როგორებიცაა უკრაინისათვის სამხედრო დახმარების გაწევა და მისი გაწევრიანება ევროკავშირში და ნატოში. აღსანიშნავია, რომ იგი ამას იმ დროს აკეთებს, როცა ევროპელები ღელავენ და ეჭვობენ, რომ ამერიკელების მხარდაჭერა სუსტდება და კიდევ უფრო შემცირდება (ან საერთოდ შეწყდება) - განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, თუ საპრეზიდენტო არჩევნებში დონალდ ტრამპი გაიმარჯვებს.
(...)
რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყების შემდეგ რამდენიმე თვის განმავლობაში საფრანგეთის პრეზიდენტი ზიგზაგურად მოძრაობდა და არ იცოდა, რა უნდა გაეკეთებინა რუსეთის მიმართ. იგი ცდილობდა ვლადიმერ პუტინის პიროვნების ხასიათის ღრმად გამოცნობას. ფრანგ პრეზიდენტს წინა წლებიდან რუსი კოლეგის მიმართ გარკვეული კომპლიმენტარული პოზიციები ჰქონდა, მაგრამ მან ვერ გათვალა და ვერ განსაზღვრა, თუ რა დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა რუსი მმართველისათვის უკრაინის საკითხს.
გასული წლის დეკემბერში აშკარა გახდა, რომ ემანუელ მაკრონმა თავისი თვალსაზრისის შეცვლა დაიწყო. მან საკმაო რიხით განაცხადა, რომ უკრაინას მხარს „სრულ გამარჯვებამდე“ დაუჭერს. არადა, სულ რაღაც ორიოდე კვირით ადრე ამბობდა, რომ დასავლეთმა მოსკოვის ინტერესებიც უნდა გაიზიაროს და კრემლს „უსაფრთხოების გარანტიები“ მისცესო“.
და მაინც, იმ დიპლომატიურმა სერენადებმა, რომელსაც ელისეის სასახლე კრემლს უმღეროდა, თავისი კვალი დატოვეს. ერთ-ერთი ფრანგი ანონიმი დიპლომატის თქმით, ემანუელ მაკრონმა, მოსკოვის მიმართ ხანგრძლივი ფლირტით და რეპორტიორებთან იმის მტკიცებით, რომ „რუსეთი არ უნდა დავამციროთო“, „ტყვია საკუთარ ფეხში ისროლა“. კიდევ ერთმა ფრანგმა დიპლომატმა უფრო მკვეთრად განაცხადა, რომ ემანუელ მაკრონმა ხელიდან გაუშვა საკუთარი „ჩერჩილის მომენტი“, ანუ ისე გამოსულიყო ფრანგების წინაშე, როგორც პრემიერი უინსტონ ჩერჩილი გამოდიოდა მეორე მსოფლიო ომის წლებში ბრიტანეთის მოსახლეობისადმი მიმართვის დროს.
დღეისათვის ემანუელ მაკრონის მთავრობა ბრძოლას სხვადასხვა ფრონტებზე ეწევა უკრაინის ინტერესების სასარგებლოდ, მათ შორის ევროკავშირის და ნატოს გაფართოების საკითხში, ფინანსურ-ეკონომიკური და სამხედრო დახმარების გაწევის საკითხში, პოლიტიკური მხარდაჭერის სახით სხვადასხვა ორგანიზაციებში...
(...)
არ არის გამორიცხული, რომ ემანუელ მაკრონის განწყობის ცვლილებაზე დიდი გავლენა პოლიტიკურმა გათვლებმაც მოახდინა. საფრანგეთმა ვლადიმერ პუტინის მიმართ თავისი ლოიალური დამოკიდებულებით და „მეგობრული“ დიპლომატიური ინიციატივებით ძალიან გააღიზიანა ცენტრალური და აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნები. რადგანაც ამჟამად პარიზს თავისი იდეების რეალიზებისათვის მხარდამჭერები სჭირდება, ელისეის სასახლე იძულებულია „მოეფეროს“ აღმოსავლეთ ევროპელებს.
მომავალ წელს, ივნისში, ევროკავშირში ევროპარლამენტის არჩევნები უნდა ჩატარდეს. საფრანგეთი ემზადება ებრძოლოს ურთიერთსაწინააღმდეგო მსოფლმხედველობებს: ერთი მხრივ - ევროფილებს შორის, რომლებიც აცხადებენ, რომ ევროკავშირმა საკუთარი მოსახლეობა უნდა დაიცვასო და მეორე მხრივ, პოპულისტებს შორის, რომლებიც ყურადღებას ევროკავშირის შეცდომებზე და ნაკლოვანებზე ამახვილებენ.
საფრანგეთში ჩატარებული გამოკითხვები ადასტურებენ, რომ მატულობს უკიდურესად მემარჯვენე პარტიის „ნაციონალური გაერთიანების“ პოპულარობა, ხოლო ამას წინათ ექს-პრეზიდენტმა ნიკოლა სარკოზიმ მკაცრად გააკრიტიკა ევროკავშირში უკრაინის შესაძლო მიღების საკითხი. თითქმის იგივე პოზიცია აქვთ სხვა ფრანგ მძიმეწონიან პოლიტიკოსებს. მოსალოდნელია, რომ პოლიტიკური ბრძოლა „სისხლისმღვრელი“ იქნება.
წყარო: https://www.politico.eu/article/france-emmanuel-macron-ukraine-war-russia-uturn-vladimir-putin/
